Όταν ο... γνωστός πλέον πρώην πράκτορας της KGB αναρριχήθηκε στην αρχηγία της Ρωσσικής Συνομοσπονδίας, έχοντας στο βάθος του μυαλού του την ανάταση της Ρωσσικής Εθνικής Οικονομίας, και διαθέτοντας βεβαίως εξασφαλισμένα τα νώτα του από τους πρώην συναδέλφους του των μυστικών υπηρεσιών, κάλεσε όλους τους μεγάλους και ισχυρούς "φεουδάρχες" της Ρωσίας, αυτούς που είχαν από καιρό νεμηθεί τις τεράστιες, άλλοτε κρατικές, πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας, και τους κάθησε στο τραπέζι....
Η πρόταση του ήταν ξεκάθαρη: συνεχίστε να κάνετε ό,τι κάνετε, δυναμώνοντας τις επιχειρήσεις σας, και το ρωσσικό κράτος θα βρίσκεται πίσω σας, όπου αυτό είναι εφικτό, αλλά ό,τι κάνετε θα έχει εθνικό πρόσημο και θα συμβάλει στην ανάπτυξη της Ρωσσικής οικονομίας. Πιθανώς κάποιοι θεώρησαν πως μπορούσαν να συνεχίσουν να βγάζουν τα λεφτά τους εκτός κράτους, να ποντάρουν εναντίον της Ρωσσικής οικονομίας ή τέλος πάντων να δρουν κατά προσωπικό και μόνον όφελος και κατά της Πατρίδας τους.
Όταν έναν από αυτούς τον έκανε πακετάκι (βλ Χοντορκόφσκι) και τον έστειλε από το χρυσοποίκιλτο παλάτι του στην μπουζου, έγινε σαφές πως δεν παίζει κανείς με τον καγκεμπιτη κυβερνήτη και δεν υπάρχει και λόγος άλλωστε, αφού δεν τους αποθάρρυνε από το να συνεχίζουν να πλουτίζουν.
Αυτό, είναι ένα παράδειγμα εθνικού κράτους εντός καπιταλιστικής αγοράς. Καθοδήγηση του κεφαλαίου υπό την κυβέρνηση, επιχειρήσεις στα χέρια του Έθνους, άμεσες και βαθιές τομές προς ανάπτυξη της εγχώριας οικονομίας. 20 χρόνια αργότερα, η Ρωσία δεν θυμίζει σε τίποτα το μπο**δελο που άφησε ο Γκορμπατσώφ και ο Γιέλτσιν και αυτό αποτυπώνεται στο μέσο κατά κεφαλήν ΑΕΠ, στους χιλιάδες Ρώσσους τουρίστες, και στο μέσο μισθολογικό επίπεδο των μεγάλων Ρωσσικών πόλεων. Παρά τα μεγάλα προβλήματα και εμπόδια που αντιμετωπίζει η Ρωσσική Συνομοσπονδία, είναι σαφές το ότι υπό την κατάλληλη καθοδήγηση, ένα Κράτος και φυσικά οι πολίτες του, μπορεί να ευδοκιμήσει ενάντια σε εχθρούς και αντιξοότητες.
Μόνο όταν η ηγεσία του είναι συγκεντρωτική μεν αλλά ανεξάρτητη από ξένα κέντρα με προσήλωση στο Έθνος. Ειδ' άλλως ο κυβερνήτης θα πουλάει αμερικάνικη πίτσα ή γερμανικά προϊόντα (κατά περίπτωση)....
Όταν έναν από αυτούς τον έκανε πακετάκι (βλ Χοντορκόφσκι) και τον έστειλε από το χρυσοποίκιλτο παλάτι του στην μπουζου, έγινε σαφές πως δεν παίζει κανείς με τον καγκεμπιτη κυβερνήτη και δεν υπάρχει και λόγος άλλωστε, αφού δεν τους αποθάρρυνε από το να συνεχίζουν να πλουτίζουν.
Αυτό, είναι ένα παράδειγμα εθνικού κράτους εντός καπιταλιστικής αγοράς. Καθοδήγηση του κεφαλαίου υπό την κυβέρνηση, επιχειρήσεις στα χέρια του Έθνους, άμεσες και βαθιές τομές προς ανάπτυξη της εγχώριας οικονομίας. 20 χρόνια αργότερα, η Ρωσία δεν θυμίζει σε τίποτα το μπο**δελο που άφησε ο Γκορμπατσώφ και ο Γιέλτσιν και αυτό αποτυπώνεται στο μέσο κατά κεφαλήν ΑΕΠ, στους χιλιάδες Ρώσσους τουρίστες, και στο μέσο μισθολογικό επίπεδο των μεγάλων Ρωσσικών πόλεων. Παρά τα μεγάλα προβλήματα και εμπόδια που αντιμετωπίζει η Ρωσσική Συνομοσπονδία, είναι σαφές το ότι υπό την κατάλληλη καθοδήγηση, ένα Κράτος και φυσικά οι πολίτες του, μπορεί να ευδοκιμήσει ενάντια σε εχθρούς και αντιξοότητες.
Μόνο όταν η ηγεσία του είναι συγκεντρωτική μεν αλλά ανεξάρτητη από ξένα κέντρα με προσήλωση στο Έθνος. Ειδ' άλλως ο κυβερνήτης θα πουλάει αμερικάνικη πίτσα ή γερμανικά προϊόντα (κατά περίπτωση)....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου