. Το 1948 ο Τζόρτζ Όργουελ περιέγραψε το new talk. Δηλαδή τη μετατροπή της γλώσσας σε ένα εξουσιαστικό ιδίωμα όπου οι λέξεις όχι μόνο έχαναν τη σημασία τους, αλλά αντιστρεφόταν το νόημα τους…
Αυτό το new talk, που χαρακτήρισε ιδιαίτερα τις κομμουνιστικές κοινωνίες της εποχής του – και γι’ αυτές το έγραψε κυρίως ο Όργουελ – το βλέπουμε σήμερα να θριαμβεύει γύρω μας, τριάντα χρόνια μετά την κατάρρευση του Κομμουνισμού!
Δείτε κάποια σύγχρονα παραδείγματα σύγχρονου new talk:
* Όταν σας λένε, «πρέπει να πάμε στη Χάγη να λύσουμε τα προβλήματά μας με την Τουρκία», εννοούν κάτι άλλο: Πως πρέπει να συνθηκολογήσουμε πλήρως με τις απαιτήσεις της Τουρκίας πριν πάμε στη Χάγη! Αλλιώς, δεν πρόκειται να συνυπογράψουμε συνυποσχετικό όπως απαιτεί η Τουρκία. Και «μονομερώς» (χωρίς συνυποσχετικό), δεν πρόκειται να πάμε στη Χάγη…
* Όταν σας λένε ότι πρέπει να λύσουμε τα προβλήματά μας στο Διεθνές Δικαστήριο, δεν εννοούν ότι πρέπει να επιδιώξουμε επίλυση με βάση του Διεθνές Δίκαιο. Εννοούν ότι πρέπει να απεμπολήσουμε τα δικαιώματα που μας δίνει το Διεθνές Δικαστήριο πριν πάμε στη Χάγη! Και το Διεθνές Δικαστήριο, απλώς θα επικυρώσει εκ των υστέρων τη συνθηκολόγηση που θα έχουμε κάνει εμείς από πριν…
* Όταν σας λένε ότι «δεν πρέπει να διχάσουμε τον Ελληνικό λαό με τα σκάνδαλα», εννοούν ότι πρέπει να κουκουλώσουμε τα σκάνδαλα!
* Όσοι σας μιλούν «κατά του διχασμού», στην πραγματικότητα οι ίδιοι είναι υπέρ της πλήρους συγκάλυψης.
* Όταν σε λένε ότι «οι Πρωθυπουργοί δεν πάνε σε δικαστήρια», εννοούν ότι οι Πρωθυπουργοί και παραπέμπονται και καταδικάζονται σε δικαστήρια παντού αλλού εκτός της Ελλάδας! Γιατί παντού αλλού το πολιτικό σύστημα κάνει την αυτοκάθαρσή του – μόνο εδώ αρνείται να την κάνει, και γι’ αυτό βουλιάζει!
* Όταν σας μιλάνε για «ανθρώπινα δικαιώματα» των αλλοδαπών, εννοούν για το δικαιώματα των δουλεμπόρων και των ΜΚΟ να φέρουν και να επιβάλλουν στη χώρα εργαλειοποιημένους λαθρομετανάστες!
* Όταν σας μιλάνε οι «δικαιωματιστές» για «ανθρώπινα δικαιώματα», εννοούν το «δικαίωμα» των μειοψηφιών να… καταστρατηγούν τα δικαιώματα της πλειοψηφίας: Όπως για παράδειγμα το «δικαίωμα» των επαγγελματιών «ακτιβιστών» να κλείνουν κάθε μέρα το κέντρο και να ταλαιπωρούν εκατομμύρια συμπολίτες μας…
* Όταν σας μιλάνε «κατά του «εθνικισμού», εννοούν το δικό τους δικαίωμα να υπερασπίζονται όλους τους γειτονικούς εθνικισμούς κατά της Ελλάδας! Εννοούν ακόμα ότι όλοι οι άλλοι έχουν δικαίωμα να ζητάνε από την Ελλάδα τα πάντα – αλλά η Ελλάδα δεν έχει δικαίωμα να υπερασπιστεί τίποτε δικό της. Ούτε την Ιστορίας της, ούτε την ταυτότητά της, ούτε την κυριαρχία της, ούτε καν τα σύνορά της!
* Όταν σας ρωτάνε προκλητικά «αν θέλετε Πόλεμο», για να λυθούν οι απαιτήσεις της Τουρκίας σε βάρος της Ελλάδας, εννοούν ουσιαστικά ότι πρέπει να συνθηκολογήσουμε παθητικά με αυτές τις απαιτήσεις. Που θα φέρουν κι άλλες σε λίγο…
* Όταν σας λένε ότι τα νησιά «δεν έχουν κυριαρχικά δικαιώματα» (ΑΟΖ κλπ.) εννοούν, ότι δεν πρέπει να διεκδικήσουμε ό,τι δικαιώματα μας δίνει το Διεθνές Δίκαιο. Δικαιώματα που η Τουρκία τα αμφισβητεί με την απειλή χρήσης βίας. Εννοούν λοιπόν, ότι πρέπει να αποδεχθούμε πλήρως τους ανοικτούς εκβιασμούς της Άγκυρας, πράγμα που δεν έχει καμία σχέση, βέβαια, με το Διεθνές Δίκαιο. Το οποίο η Άγκυρα δεν το έχει συνυπογράψει, ακριβώς γιατί το Διεθνές Δίκαιο προβλέπει πλήρη κυριαρχικά δικαιώματα για τα νησιά…
* Τέλος όταν σας μιλάνε για το «ηθικό πλεονέκτημα» της Αριστεράς, εννοούν το ανήθικό προνόμιο της Αριστεράς!
Το προνόμιο που διεκδικεί η ίδια για τον εαυτό της να κάνει ό,τι γουστάρει αλλά να μην πληρώνει τις συνέπειες, γιατί τάχα είναι πιο «ηθική» από όλους τους άλλους!
Ποιος της έδωσε αυτά τα εύσημα; Κανείς! Μόνη της τα απένειμε στον εαυτό της…
Πού αλλού στον κόσμο ισχυρίζεται μια παράταξη – οποιαδήποτε – ότι έχει «ηθικό πλεονέκτημα» σε σύγκριση με όλες τις άλλες – δηλαδή είναι «πιο ηθική» από τις άλλες; Πουθενά!
Το «ηθικό πλεονέκτημα» της Αριστεράς, είναι στην ουσία η ανήθικη αξίωση εκ μέρους της να βρίσκεται υπεράνω κριτικής όλων των υπολοίπων. Να κρίνει εκείνη όλους τους άλλους, αλλά να μην μπορεί να την κρίνει κανείς!
–Κάποτε οι κληρικοί στο Μεσαίωνα θεωρούσαν τους εαυτούς τους «υπεράνω κριτικής» των απλών ανθρώπων, γιατί ήταν, λέει, «εκπρόσωποι του Θεού». Τους σάρωσε όμως η Αναγέννηση (και η μεγάλη διαμαρτυρία της «Μεταρρύθμισης»)
–Αργότερα, στα χρόνια του Διαφωτισμού, οι Μονάρχες, θεωρούσαν τους εαυτούς τους «υπεράνω κριτικής», γιατί βρίσκονταν στο Θρόνο τους «Ελέω Θεού». Τους σάρωσαν όμως κι αυτούς οι δημοκρατικές επαναστάσεις – σε τρία κύματα μάλιστα: 1789, 1830 και 1848…
–Σήμερα, κάποιος πρέπει να πει στην Αριστερά, ότι το ανήθικο προνόμιο που δεν είναι ούτε ανεκτό ούτε καν συζητήσιμο…
Ο Μεσαίωνα μας τελείωσε. Και πίσω στο Μεσαίωνα δεν θα μας γυρίσουν οι σύγχρονοι φανατικοί.
(Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε που η Αριστερά ονομάστηκε «μια Θρησκεία χωρίς Θεό».
Και η Αριστερή τύφλωση, θεωρείται πλέον, θρησκευτικός σκοταδισμός χωρίς μεταφυσική προσδοκία).
Αλλά δεν είναι μόνο η Αριστερά που «φλερτάρει» σήμερα με το Μεσαίωνα…
Και οι… Φιλελέδες συμπράττουν μαζί της.
Αριστερά και Φιλελέδες, όταν μιλάνε για «Πρόοδο», εννοούν τον εφιάλτη ενός μελλοντικού κόσμου, χωρίς έθνη, χωρίς πατρίδες, χωρίς συλλογικές ταυτότητες, χωρίς κανενός είδους ιεραρχικές δομές, χωρίς σύνορα, χωρίς στρατούς, χωρίς αίσθηση ιερότητας…
Δηλαδή ένα κόσμο αποξενωμένων ατόμων, χωρίς ηθικές αξίες και προτάγματα, χωρίς ιδιοπροσωπεία – γυμνά άτομα χωρίς «Πρόσωπο».
Γιατί το «πρόσωπο» δίνει ηθική διάσταση στα άτομα και στις μεταξύ τους «προσωπικές σχέσεις».
Άλλα αποξενωμένα-γυμνά άτομα, χωρίς ηθικό βάθος, είναι αγέλες αγριμιών!
Πάνω στα οποία θα εξουσιάζει η αυθεντία και ο έλεγχος των «πολιτικής ορθότητας». Δηλαδή η απόλυτη Τυραννία!
Δεν χτυπάνε τις μόνο τις «πατρίδες». Χτυπάνε τις συλλογικές πολιτιστικές ταυτότητες.
Δεν χτυπάνε τις μόνο τις «ιεραρχίες». Ισοπεδώνουν τις κοινωνίες.
Δεν χτυπάνε τη θρησκευτικότητα. Χτυπάνε τη ιερότητα και τα αξιακά πρότυπα στις κοινωνίες.
Δεν «απελευθερώνουν» τους πολίτες – τους μετατρέπουν σε πρόβατα μέσα στη στρούγκα.
Ο Όργουελ περιέγραψε πολύ γλαφυρά αυτήν τον εφιάλτη στο προφητικό του έργο: «1984».
Έπεσε έξω καμιά σαρανταριά χρόνια. Μόνο…
ΥΓ. Οι σημερινοί Αριστεροί και οι Φιλελέδες δεν έχουν καμία σχέση ούτε με τον κοινωνικό Ριζοσπαστισμό της Αριστεράς, ούτε με τα μεγάλα προτάγματα Ελευθερίας (Δηλαδή εθνικής απελευθέρωσης και Δημοκρατίας) των Φιλελεύθερων κινημάτων.
Προέκυψαν ως εκφυλιστικά παραπροϊόντα που εκφράζουν ιδεολογικές στρεβλώσεις και οδηγούν σε απεχθείς τυραννίες.
Τροφή για φανατικούς και για επιτήδειους λαθρεμπόρους ιδεών.
Που με το αζημίωτο επαγγέλλονται το «ελπιδοφόρο αύριο» και οδηγούν στο πιο σκοτεινό μεσαιωνικό «προχθές»…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου