–Η Ελλάδα δεν μπορεί να κάνει απολύτως ΤΙΠΟΤΕ έναντι οιασδήποτε απειλής – παλαιότερης ή πιο πρόσφατης. Έχει μόνο μια «επιλογή»: να διαπραγματευθεί με όσους την απειλούν μπας και κρατήσει κάτι απ’ όσα της διεκδικούν!
— Άλλοτε επικαλούνται νομικά επιχειρήματα (διαβάζοντας ή ερμηνεύοντας με στρεβλό τρόπο τη Διεθνή νομοθεσία ή τη νομολογία)
— Άλλοτε επικαλούνται στρατιωτικά επιχειρήματα (επικαλούμενοι κάποιους αριθμητικούς συσχετισμούς που δεν αντιπροσωπεύουν το σύνολο αυτού που ονομάζεται «ισχύς». Γιατί αλλιώς, κάποια κράτη όπως το Ισραήλ, δεν θα έπρεπε να υπάρχουν προ πολλού…)
— Άλλοτε επικαλούνται ιστορικά επιχειρήματα (αλλά αποσιωπώντας μια συντριπτική βιβλιογραφία που συνηγορεί υπέρ του αντιθέτου όσων υποστηρίζουν)
— Άλλοτε επικαλούνται τις απόψεις άλλων «ειδικών» (αποσιωπώντας ότι υπάρχουν κι άλλες απόψεις, αντίθετες. Επίσης ειδικών, ενδεχομένως και αρμοδιοτέρων…)
Ας δούμε μερικά τέτοια παραδείγματα:
* Μέχρι πριν μερικούς μήνες μας έλεγαν (όλοι σχεδόν οι «ειδικοί»), πως όσοι περνάνε παράνομα στην Ελλάδα είναι αυτόματα «πρόσφυγες» και τους οφείλουμε άσυλο.
Αποδείχθηκε ότι η συντριπτική τους πλειονότητα ΔΕΝ είναι πρόσφυγες πια! Είναι «εργαλειοποιημένοι» λαθρομετανάστες από τον Ερντογάν!
Πού είναι οι «ειδικοί» που μας έλεγαν τα αντίθετα;
* Μας έλεγαν ακόμα ότι το Διεθνές Δίκαιο «απαγορεύει» τάχα, να τους αρνηθούμε το άσυλο.
–Αποδείχθηκε ότι το Διεθνές Δίκαιο δεν προβλέπει άσυλο για όσους ήλθαν από «ασφαλή» χώρα.
–Αποδείχθηκε ότι το Διεθνές Δίκαιο προβλέπει ότι οι «παράνομα εισελθόντες» έχουν δικαίωμα να ζητήσουν άσυλο, αλλά οι φιλοξενούσες χώρες ΔΕΝ έχουν «υποχρέωση» να τους το δώσουν. Μπορούν κάλλιστα και να τους αρνηθούν!
–Αποδείχθηκε ακόμα ότι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων επιτρέπει σε μια χώρα να αρνηθεί όχι μόνο τη χορήγηση ασύλου, αλλά και το δικαίωμα να κάνουν αίτηση για άσυλο, αν μπήκαν παράνομα από ασφαλή χώρα.
–Αποδείχθηκε τέλος, ότι το Διεθνές Δίκαιο προβλέπει ρητά, ότι ακόμα κι όσοι πήραν άσυλο μπορεί η χώρα που τους το χορήγησε να τους το αφαιρέσει, είτε επικαλούμενη «ύψιστο εθνικό συμφέρον», είτε διότι έχουν οι ίδιοι παραβατική συμπεριφορά…
Πού είναι οι ειδικοί που όλα αυτά δεν τα γνώριζαν ή τα απέκρυβαν;
* Μας έλεγαν ότι τάχα «απαγορεύονται» οι επανα-«προωθήσεις» λαθρομεταναστών!
Αλλά στον Έβρο τους απωθήσαμε τον Μάρτιο και έκτοτε τους επαναπροωθούμε από τα νησιά του Αιγαίου. Μια χαρά επιτρέπεται…
Που είναι οι «ειδικοί» που μας έλεγαν το αντίθετο;
* Μέχρι το 2011 οι περισσότεροι «ειδικοί» στην Ελλάδα μας έλεγαν ότι ΔΕΝ υπάρχει ΑΟΖ – μόνο υφαλοκρηπίδα! Ενώ το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας που αναγνωρίζει την ΑΟΖ υπάρχει από το 1982 (Σύμβαση του Montego Bay) κι έχει γίνει «εθιμικό Δίκαιο», δηλαδή κατά κάποιο τρόπο «δεσμευτικό» για τα Διεθνή Δικαστήρια, ήδη από το 1994…
Στο μεταξύ η Κύπρος είχε ήδη ανακηρύξει ΑΟΖ από το 2004! Κι όταν συνέβη αυτό, το μεγαλύτερο μέρος των «ειδικών» του Ελληνικού ΥΠΕΞ ήταν αντίθετοι! Αποδείχθηκε ότι είχαν λάθος!
* Όταν ο Αντώνης Σαμαράς, τον Ιανουάριο του 2012, ως αρχηγός της αξιωματικής Αντιπολίτευσης στην Ελλάδα προκάλεσε «προ ημερησίως Διατάξεως» συζήτηση στην Ελληνική Βουλή για τον ελληνική ΑΟΖ, στον Τύπο της εποχής δημοσιεύτηκαν αλλεπάλληλα πύρινα άρθρα «ειδικών» και «εμπειρογνωμόνων» που υποστήριζαν ότι είναι λάθος να μιλάμε για ΑΟΖ – μόνο οριοθέτησης υφαλοκρηπίδας! Στο μεταξύ ΗΠΑ, Ρωσία και το σύνολο των Ευρωπαϊκών κρατών, καθώς και τα περισσότερα γειτονικά είχαν πλήρως αναγνωρίσει την Κυπριακή ΑΟΖ από χρόνια…
Όλοι αυτοί οι «ειδικοί» βρίσκονταν εκτός τόπου και χρόνου! Ή απλώς δεν ήθελαν, για κάποιο λόγο, την ΑΟΖ. Με τίποτε…
* Το 2004, όταν ο τότε Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Κόφι Ανάν προσπάθησε να επιβάλει στην Κύπρο το περιβόητο σχέδιό του, με το οποίο η Κυπριακή Δημοκρατία γινόταν προτεκτοράτο υπό την υψηλή εποπτεία της Τουρκίας – τότε που ο Τάσσος Παπαδόπουλος το αρνήθηκε με την ιστορική φράση: Παρέλαβα κράτος δεν πρόκειται να παραδώσω… κοινότητα – πλήθος «ειδικών» στην Ελλάδα και την Κύπρο προειδοποιούσαν ότι αν δεν το αποδεχόμασταν θα ήταν… η «καταστροφή της Κύπρου»!
–Μας έλεγαν ότι η ένταξη της Κύπρο στην ΕΕ (που είχε ήδη εγκριθεί) επρόκειτο να ματαιωθεί!
— Μας έλεγαν ότι όλες οι υπόλοιπες χώρες του κόσμου θα αναγνώριζαν πλήρως το ψευδοκράτος.
–Μας έλεγαν ότι η Τουρκία θα κάνει «στρατιωτικό περίπατο» και θα καταλάβει και την υπόλοιπη Κύπρο.
Όλα αυτά τα έλεγαν «ειδικοί» με βαρύγδουπους τίτλους τότε. (Αργότερα αποδείχθηκε ότι ξένες πρεσβείες σε Λευκωσία και Αθήνα είχαν οργανώσει εντατικά φροντιστήρια για να συντονίσουν όλα τα «παπαγαλάκια», υπέρ του Σχεδίου Ανάν. Όχι πως έχει καμία σχέση. Απλά το θυμήθηκα…)
Τελικώς ο Κυπριακός Ελληνισμός απέρριψε το Σχέδιο Ανάν με συντριπτικό ποσοστό: 76%! Με αντίστοιχα ποσοστά το απέρριπτε και η Κοινή Γνώμη στην Ελλάδα σε δημοσκοπήσεις που διενεργήθηκαν τότε…
Καμία από τις κινδυνολογίες με τις οποίες μας βομβάρδιζαν δεν επαληθεύθηκε. Η ένταξη της Κύπρου ως πλήρες μέλος της ΕΕ προχώρησε κανονικά, η Κύπρος μερικά χρόνια αργότερα έγινε και πλήρες μέλος της ΟΝΕ, το ψευδοκράτος παραμένει ψευδοκράτος χωρίς διεθνή αναγνώριση κλπ.
Κι απ’ όλους εκείνους τους «ειδικούς» που έλεγαν ανοησίες, κανείς δεν ζήτησε συγγνώμη!
Νομίζω το πιάσατε το υπονοούμενο:
Στην Ελλάδα την τελευταία 30ετία όποιος ζητάει να υποχωρούμε εμείς σε όλα, είναι «ειδικός» που μπορεί να λέει ό,τι θέλει, να επιχειρηματολογεί, να διαψεύδεται και να «επανέρχεται δριμύτερος»…
Όσοι έχουμε αντίρρηση με τέτοιες εμμονές, πρέπει συνεχώς να αποδεικνύουμε ότι όχι, δεν είμαστε «εθνικιστές», όχι δεν είμαστε «ακροδεξιοί», όχι δεν είμαστε «πολεμοκάπηλοι», όχι δεν είμαστε «στρατόκαβλοι»…
Απλά πιστεύουμε ότι ο μόνιμος ενδοτισμός δεν είναι εξωτερική πολιτική!
Και η αναπόφευκτη «Φιλανδοποίηση» στην οποία οδηγούν όλες αυτές οι απόψεις «ανεπαισθήτως» – δεν είναι «εθνική προοπτική»
Ναι, πρέπει να τα ψάχνουμε όλα. Ναι, πρέπει να εξετάζουμε και τα πιο εξοργιστικά επιχειρήματα (μέσα σε σκουπίδια υπάρχουν ενίοτε και αξιόλογα πράγματα), αλλά όταν η χώρα που δεν διεκδικεί από κανένα τίποτε, κατηγορείται από «δικούς τους» ότι είναι πολύ «αδιάλλακτη» και πολύ… «μαξιμαλιστική», το πράγμα καταντά γελοίο.
Κατά τα άλλα επί της ουσίας να τα συζητήσουμε όλα.
Να τα εξετάζουμε όλα.
Να είμαστε έτοιμοι για όλα! Αλλά όχι πρόθυμοι να τα δώσουμε όλα!
Κι αφού η συζήτηση περί «ειδικών», να και τρία ακόμα άγνωστα περιστατικά:
–Όταν ο Σαμαράς ως Πρωθυπουργός πήγε στο Ισραήλ το 2013 δεν έβαλε στο πρόγραμμα να συναντήσει εθιμοτυπικώς την Παλαιστινιακή Αρχή στη Ραμάλα, όπως έκαναν τότε όλοι οι Έλληνες επίσημοι, Πρωθυπουργοί και υπουργοί που πήγαιναν στη χώρα αυτή μετά το 1994…
Όπως εξήγησε τότε στην Ισραηλινή ηγεσία, πήγε στο Ισραήλ για να διερευνήσει τη δυνατότητα μιας στρατηγικής σύγκλισης με το Ισραήλ. Τους Παλαιστίνιους του αγαπάμε, θέλουμε να αποκτήσουν το δικό τους κράτος κατά τις αποφάσεις του ΟΗΕ, αλλά τώρα ήλθαμε στο Ισραήλ για να τα βρούμε σε πιο μακροχρόνια και στρατηγική βάση με το Ισραήλ! Τελεία…
Από αυτή την «αποσύνδεση» – decoupling – ξεκίνησε στην πραγματικότητα η «στρατηγική σύγκλιση Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ».
Ένα σημαντικό μέρος των «ειδικών» του Ελληνικού ΥΠΕΞ (και κάποιοι ξένοι ηγέτες) έλεγαν τότε στο Σαμαρά να ΜΗ προσδίδει στρατηγική διάσταση στη «σύσφιγξη των σχέσεων» με το Ισραήλ! Και να μη εμπλέκει και την Κύπρο, δείχνοντας ότι επιδιώκει «αντι-τουρκική συμμαχία».
Ο Σαμαράς όμως προχώρησε. Και σήμερα ο «άξονας Ελλάδας-Κύπρου -Ισραήλ», είναι το πιο σημαντικό έρεισμα που διαθέτουμε.
Προχώρησε, γιατί ο Σαμαράς τότε αγνόησε τους «ειδικούς» στο θέμα αυτό…
–Κάποιοι του είπαν τότε – κι αυτό ήταν η μόνιμη αγκύλωση των ημεδαπών «ειδικών» – ότι ιδιαίτερα στενή προσέγγιση με το Ισραήλ, θα προκαλέσει «εχθρικές αντιδράσεις των Αράβων» σε βάρος της Ελλάδας.
Τότε ο Σαμαράς τους απάντησε χαμογελώντας:
–Σε λίγο οι Άραβες θα τρέχουν μόνοι τους να τα βρουν με το Ισραήλ – κι εσείς ακόμα θα διστάζετε…
Κι αποδείχθηκε ότι είχε δίκιο.
(Ήδη η Ιορδανία έχει υπογράψει στρατηγική συμφωνία ύδρευσης με το Ισραήλ. Για να μη μιλήσουμε για τις άτυπες «συνέργειες» ανάμεσα στο Ισραήλ και την Αίγυπτο (κατά της Τουρκίας) ή ανάμεσα στο Ισραήλ και τα Εμιράτα ή τη Σαουδική Αραβία (κατά του Ιράν).
–Κι όταν ένα χρόνο αργότερα ο Σαμαράς πήγε και πάλι ως Πρωθυπουργός στην Αίγυπτο και επισκέφθηκε τον Σίσι, και πάλι διάφοροι «ειδικοί» του έλεγαν να μην προσπαθήσει να υπογράψει η Αίγυπτος συμφωνία για από κοινού οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Ελλάδα. Επέμεναν τότε ότι η Αίγυπτος πάντα αναγνώριζε ότι και η Τουρκία έχει βλέψεις στην περιοχή, άρα μόνο και οι τρείς χώρες μαζί μπορούσαν να οριοθετήσουν ΑΟΖ…
Ο Σαμαράς όμως είχε διαβλέψει πως το «ρήγμα» Καίρου-Άγκυρας μπορούσε να το αξιοποιήσει. Και το έκανε: Τότε Νοέμβριο του 2014 η Αίγυπτος επισήμως δεσμεύτηκε να οριοθετήσει την ΑΟΖ «όπου δεν έχει οριοθετηθεί ακόμα» από κοινού με Ελλάδα και Κύπρο. Αφήνοντας για πρώτη φορά την Τουρκία απ’ έξω…
Αν άκουγε τους «ειδικούς» τότε, αυτή το προηγούμενο δεν θα είχε υπάρξει…
Το συμπέρασμα όλων αυτών, ασφαλώς, ΔΕΝ είναι να αγνοούμε τις απόψεις των ειδικών…
Να θυμόμαστε όμως ότι υπάρχουν πολλών «κατηγοριών» ειδικοί – και πολλές διαφορετικές απόψεις ανάμεσά τους!
«Ειδικός» σημαίνει ότι έχεις μια στέρεα γνώμη (educated opinion) σε κάτι που ξέρεις. Δεν σημαίνει ότι είσαι αποκλειστικός φορές της μοναδικής αλήθειας.
Κι όταν πρόκειται για «ειδικούς» που έχουν πέσει πολλές φορές απελπιστικά έξω και έχουν αποδειχθεί, ενίοτε, εμμονικοί, καλό είναι να μην τους παίρνουμε και πολύ στα σοβαρά.
Ή τουλάχιστον να μη θεωρούμε τη γνώμη τους ως απόλυτη και τελειωτική αλήθεια.
Συνήθως είναι μισή αλήθεια! Κάποτε είναι ολόκληρο ψέμα. Και πολύ συχνά αποδεικνύεται κατευθυνόμενη προπαγάνδα.
Πολύ περισσότερο όταν υπάρχουν και άλλοι ειδικοί που υποστηρίζουν τα ακριβώς αντίθετα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου