Αιτιοκρατία: το κυνήγι τού (καλά) κρυμμένου Θησαυρού
Πρώτος με την ουσία και τη φύση της Γλώσσας ασχολήθηκε ο Πλάτων. Σκανδαλιστική για τον κοινό μέσο νου είναι και η θέση του Πλάτωνα για τη Γλώσσα· οι «λέξεις» σύμφωνα με τον Πλάτωνα ταυτίζονται με τη φυσική πραγματικότητα των πραγμάτων και δεν είναι κατασκευή των χειριστών τους. «Κάθε όνομα αποτελεί μια ορισμένη δύναμη του πράγματος που δηλώνει», λέει ο Πλάτων.
1. Ο «Κυρίαρχος» είναι τύπος χρυσής λίρας του Ηνωμένου Βασιλείου, με ονομαστική αξία μία (1) λίρα στερλίνας. Το κέρμα κόβεται ανελλιπώς από το 1817 μέχρι σήμερα. Η σχεδίαση του αρχικού κέρματος είναι έργο του ιταλού γλύπτη Benedetto Pistrucci φτιαγμένο σε αρχαιοελληνική απεικονιστική τεχνοτροπία όπου κυριαρχεί το γυμνό σώμα.
Στον Έφιππο Καβαλάρη παριστάνεται ο Άγιος Γεώργιος που σκοτώνει τον Δράκο. Ο Γεώργιος φέρει αρχαίο ελληνικό κορινθιακό κράνος, κρατάει ξίφος στο δεξί του χέρι ✋ ενώ με το αριστερό του χέρι σφίγγει το χαλινάρι του αλόγου. Χαρακτηριστικό είναι ότι ο Γεώργιος ιππεύει γυμνός (όπως στην Ελληνική γλυπτική ο Δίας Γεωργός 🚜) καθόσον ο «Κυρίαρχος Ιππέας» δεν φέρει πανοπλία, εκτός από τις περικνημίδες, με τα δάκτυλα των ποδιών του να είναι γυμνά.
Αυστηρή υπήρξε η κριτική για τον γυμνό Άγιο από την πλειοψηφία των κριτικών τέχνης, καθώς θεωρήθηκε περίεργο ότι ο Κυρίαρχος (Γεώργιος) θα έπρεπε να είναι γυμνός σε μια τόσο βίαιη παράσταση.
Στην εικόνα 📷 που συνοδεύει την ανάρτηση, ο κίτρινος καβαλάρης, ο Κυρίαρχος Καβαλάρης στην απόχρωση του κίτρινου χρυσού στη χρυσή λίρα Αγγλίας, ο καβαλάρης Γεώργιος [πηγή: αγγλική Wikipedia]
Το όνομα ''Γεώργιος'' προέρχεται από τον Δία Γεωργό. Ο Ζεύς Γεωργός (Δίας Γεωργός, δηλ. ο Δίας "ο αγρότης" ή "ο χειριστής") είναι μια μορφή του Δία που τιμήθηκε στην Αρχαία Αθήνα. Είναι ο Θεός των αγρών και καλλιεργειών και εορτάζεται τη 10η μέρα του μήνα Μαιμακτηριών (χριστιανικό ημερολόγιο: 23 Οκτωβρίου-22 Νοεμβρίου).
Το θεόπνευστο όνομα «Γεώργιος» προέρχεται από το θεόπνευστο όνομα του «Διός Γεωργού»! [Wikipedia: Zeus Georgos | Wikipedia: George (given name) | Jan N. Bremmer, Andrew Erskine, The Gods of Ancient Greece: Identities and Transformations, p. 104, Edinburgh University Press, 2010 | Michael York, Pagan Theology: Paganism As A World Religion, p. 132, NYU Press, 2005].
Το όνομα «Γεώργιος», ελληνικότατο, είναι πνευματική μεταφορά από την αγροτική μας ζωή και βγαίνει από το ουσιαστικό «γ ε ώ ρ γ ι ο ν», που σημαίνει κτήμα ή χωράφι καλλιεργούμενο (ή καλλιεργήσιμο). Γίνεται όμως και επίθετο: «γεώργιος», για τον άνθρωπο που επιδέχεται την πνευματική καλλιέργεια ή που τον επέλεξε γι' αυτό η Μοίρα ή ο Θεός - < γεώργιον ( το καλλιεργήσιμο) < γεωργός < γη + οργός (< έργον). [Ριζοσπάστης: Με έναν καβαλάρη άγιο... σε αρχαιοελληνικούς Μύθους]
2. Οι τελετές θυσίας ζώων είναι αρχαιοελληνικό έθιμο που διατηρήθηκε σε πολλές περιοχές, και ιδίως στη Θράκη, ακόμα και μετά τον εκχριστιανισμό των ελληνόφωνων πληθυσμών της ελληνικής επικράτειας. Μάλιστα συνδυάστηκαν με γιορτές Αγίων κατά τη βυζαντινή περίοδο, παρά τις απαγορεύσεις της ελληνορθόδοξης εκκλησίας. Το έθιμο διατηρήθηκε και επί τουρκοκρατίας.
Το αρχαιοελληνικό τελετουργικό θυσίας ζώων στο Θεό στη χριστιανική παράδοση έχει την ονομασία "κουρμπάνι". Η λέξη "κουρμπάνι" προέρχεται από την τουρκική λέξη kurban, που σημαίνει θύμα· είναι το ζώο που θυσιάζεται στο Θεό, καθώς και η θυσιαστική τελετουργία στο σύνολό της. Το όνομα κουρμπάνι προέρχεται από τις ισλαμικές περιοχές Qurbani και συνδέεται με το Ιουδαϊστικό Korban και αφορά και στις δύο αυτές περιπτώσεις την τελετουργική σφαγή των ζώων ως προσφορά προς τον Θεό. Το έθιμο αυτό επηρέασε και τους ελληνικούς πληθυσμούς που βρίσκονταν σε τουρκοκρατούμενες περιοχές.
Πρόκειται για το κουρμπάνι (ή κουρπάνι) , ένα παλαιό έθιμο του ευρύτερου ελλαδικού χώρου και διατηρείται σήμερα στον ελληνικό και τουρκικό πολιτισμό. Βασικά συνίσταται στο τελετουργικό σφάξιμο και μαγείρεμα ενός αρνιού, μοσχαριού, ταύρου ή αγελάδας. Για τους χριστιανούς συνήθως συνδέεται με την εορτή του Αγίου Γεωργίου. Το κρέας καταναλώνεται από τους πιστούς που έχουν προσέλθει στη γιορτή του Αγίου. Ανάλογο έθιμο τηρείται και στους Τούρκους με αφορμή διάφορες εορτές ή περιστάσεις, περιλαμβανομένης της εορτής του Αγίου Γεωργίου.
Στη Θράκη το κουρμπάνι γινόταν στην εορτή του Αγίου Γεωργίου (23 Απριλίου) την οποία τιμούσαν και οι τούρκοι. Πριν από την εορτή του Αγ. Γεωργίου, οι τούρκοι δεν επέτρεπαν τη σφαγή αρνιών. Αναφέρεται ότι από τον σουλτάνο μοιράζονταν την ημέρα του Αγ. Γεωργίου 5.000 αρνιά και από τη μητέρα του σουλτάνου άλλα 1.000. Την παραμονή της εορτής, τα "κουρμπάνια", δηλαδή τα ζώα που θα σφάζονταν, οδηγούνταν στα προαύλια των εκκλησιών του Αγίου Γεωργίου. [Wikipedia: Κουρμπάνι]
3. Στην Αρχαία Ελλάδα όπως και στην αρχαία πολυθεϊστική Ρώμη, πίστευαν πως μια περήφανη βασίλισσα των Πυγμαίων η Γεράνια μεταμορφώθηκε στο πτηνό γερανός από την Θεά Ήρα (κατά τους Ρωμαίους) ή την Θεά Άρτεμη (κατά τους Έλληνες), επειδή είχε απαιτήσει από τον λαό της να μην λατρεύουν άλλους Θεούς αλλά μόνον εκείνην. Η Ήρα, τότε, μεταμόρφωσε τη Γεράνια σε πουλί που πετά ψηλά και έχει μακρύ λαιμό, και ενέσπειρε διαμάχη ανάμεσα σε αυτήν και τους Πυγμαίους. Από τότε, λέει ο μύθος, ξεκίνησε ένας πόλεμος ανάμεσα στην Γεράνια με τους γερανούς της και τους Πυγμαίους και που συνεχίζεται ως σήμερα.
Ερμηνευτικά, στην Ομήρου Ιλιάδα ο Όμηρος μας λέει ότι πόλεμος αυτός επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο την εποχή που οι γερανοί μεταναστεύουν στην Αφρική στα μέρη των πυγμαίων και ληστεύουν την τροφή τους επιτιθέμενοι και στους ίδιους - τόσο μικροσκοπικοί που είναι.
Το πτηνό γερανός συνδέεται στενά με τη Βασίλισσα 👑 Ήρα από τον μονογενή υιό της, τον Ήφαιστο, καθώς ο γερανός είναι το ιερό πουλί 🐦 του χωλού τεχνίτη του Ολύμπου· τον γερανό αγαπά ο Θεός, λέει η Μυθολογία, γιατί τα πόδια του πουλιού είναι δύσμορφα και δυσαρμονικά σε σχέση με το σώμα του, όπως και του ίδιου του Θεού Ηφαίστου. Από την άλλη μεριά, το πουλί αυτό είναι πολύ δυνατό γι'αυτό και μπορεί και σέρνει το άρμα του Ηφαίστου. [με πληροφορίες από το ιστολόγιο beatrikn wordpress : Όπου πετούν οι γερανοί]. Είναι ο Ήφαιστος, ο Θεός προστάτης των τεχνιτών και χειροτεχνών όπως οι σιδηρουργοί και οι μεταλλωρύχοι. Είναι ο Ήφαιστος ο «θεϊκός σιδηρουργός» που δίδαξε στους ανθρώπους την τέχνη των μετάλλων και την κατασκευή όλων σχεδόν των εργαλείων που, μεταξύ άλλων, χρησιμοποιούνται στην μεταλλωρυχεία στη χρυσωρυχεία και τις εργασίες εκσκαφής.
4. Τα Γεράνεια Όρη είναι οροσειρά που καταλαμβάνει το ανατολικότερο τμήμα του νομού Κορινθίας και φτάνει μέχρι τα όρια της Δυτικής Αττικής. Εκτείνεται στα Μέγαρα και βόρεια του Λουτρακίου, καταλήγοντας στον Κορινθιακό Κόλπο.
Είναι βουνό σχετικά απόκρημνο γνωστό από την αρχαιότητα, με όνομα θηλυκού γένους: η Γεράνεια ή Γερανεία, όπως το αναφέρουν ο Θουκυδίδης και ο Παυσανίας. Το όνομά του οφείλεται, κατά την αρχαία παράδοση, από τους γερανούς που οδήγησαν τον Μέγαρο σε αυτά για να σωθεί κατά τον κατακλυσμό του Δευκαλίωνα. Κατά τον Παυσανία , Γερανία ονομάζεται η χερσαία απόληξη των Μεγάρων που μοιάζει με λαιμό γερανού. [Wikipedia: Γεράνεια Όρη]
5. Τραγικό θάνατο βρήκαν τέσσερις άνδρες στην περιοχή Καρμπουνάρι στους πρόποδες του βουνού Γεράνεια Όρη στο Λουτράκι, σε ένα γερμανικό καταφύγιο από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο σε βάθος περίπου 20 μέτρων, σε μια επικλινή κατασκευή στοών που είχαν κατασκευάσει οι ναζί κατά την περίοδο της κατοχής ως αντιαεροπορικά καταφύγια. Πρόκειται για τέσσερις άνδρες, όλοι τους Έλληνες, κάτοικοι Λουτρακίου οι τρεις και ένας κάτοικος Ίσθμιων, ηλικιών 35, 37, 49 και 72 ετών.
Οι τοπικοί θρύλοι ήθελαν οι γερμανοί να έκρυβαν εκεί αγγλικές λίρες που δεν πρόλαβαν να πάρουν κατά την αποχώρησή τους από τον Ισθμό, με αποτέλεσμα αρκετοί ντόπιοι και όχι μόνο να συνηθίζουν να ψάχνουν για αυτές τις λίρες σε αυτές τις στοές με προφανείς κινδύνους για την σωματική τους ακεραιότητα.
Σύμφωνα με όσα κατέθεσε η σύζυγος του 35χρονου στην Ασφάλεια Κορίνθου, που γνώριζε πού ακριβώς βρισκόταν ο άντρας της και την ακριβή τοποθεσία, αφού είχαν ξαναπάει εκεί και άλλες ημέρες και είχαν κάνει προεργασία, ψάχνοντας για λίρες. Οι ώρες περνούσαν όμως και όταν έφτασε μία τα ξημερώματα, η σύζυγός ανησύχησε και πήγε στο σημείο μαζί με τα δύο ανήλικα παιδιά της μάλιστα, στην προσπάθειά της να βρει τον άντρα της. Όταν έφτασε, αντιλήφθηκε ότι δεν είχαν βγει και τότε κάλεσε την Πυροσβεστική.
Οι άντρες της Πυροσβεστικής εντόπισαν χωρίς τις αισθήσεις τους τους τέσσερις άντρες οι οποίοι είχαν στραμμένο το πρόσωπο και το σώμα τους όλοι προς τα έξω, που σημαίνει ότι αντιλήφθηκαν ότι δεν μπορούσαν να αναπνεύσουν πλέον και προσπάθησαν ανεπιτυχώς να βγουν εγκαίρως έξω από την σπηλιά.
Αυτό που υπήρχε ήταν σκαπτικά εργαλεία, ραβδοσκόποι για τον εντοπισμό μετάλλων και μία γεννήτρια για να έχουν φως και να μπορούν να δουλέψουν τρυπάνι. Την γεννήτρια επέλεξαν φαίνεται να την βάλουν μέσα στην στοά για να μην ακουστεί ο θόρυβός της όμως δεν φρόντισαν να φτιάξουν εξαερισμό, έτσι σύντομα απορροφήθηκε και καταναλώθηκε όλο το οξυγόνο και εκείνοι έχασαν την ζωή τους κυριολεκτικά από ασφυξία. [Λουτράκι: Από ασφυξία ο θάνατος των 4 ανδρών - Είχαν ξαναπάει στη στοά ψάχνοντας για λίρες, news247]
- Ο αναγραμματισμός της λέξης «Καρμπουνάρι» (έντεκα γράμματα) που είναι η περιοχή στο Λουτράκι όπου βρήκαν τραγικό θάνατο οι τέσσερις άνδρες, δίνει τη λέξη «κουρμπάνια» (δέκα γράμματα). Κουρμπάνια είναι τα ζώα που θυσιάζονται στο Θεό.
- Το θάνατο οι τέσσερις άνδρες βρήκαν στους πρόποδες του μεγαρικού βουνού Γεράνεια Όρη, σε ένα γερμανικό καταφύγιο από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο αναγραμματισμός της λέξης «γερμανικό» (εννέα γράμματα) δίνει τη λέξη «μεγαρικό» (οκτώ γράμματα). Μεγαρικό είναι αυτό που προέρχεται από τα Μέγαρα (με τον όρο "Μεγαρικός Τύπος" αναφέρεται κανείς στα μεγαρικά τοπικά μέσα ενημέρωσης, ενώ "Μεγαρικός" ονομάζεται η ποδοσφαιρική ομάδα των Μεγάρων)· ως "Μεγαρικό Όρος" νοούνται κατά τη Μυθολογία τα Γεράνεια Όρη.
- Το θάνατο οι τέσσερις άνδρες βρήκαν στους πρόποδες του βουνού Γεράνεια Όρη, σε ένα γερμανικό καταφύγιο από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο που είχαν μετατρέψει σε γιαπί έχοντας από προηγούμενες μέρες μεταφέρει σκαπτικά εργαλεία, σχοινιά, ραβδοσκόπους για τον εντοπισμό μετάλλων, γεννήτρια πετρελαίου κλπ. "Γιαπί" στην προκειμένη περίπτωση είναι το εργοτάξιο, είναι οι προσωρινές κατασκευές και η εγκατάσταση των μηχανημάτων στους πρόποδες του βουνού Γεράνεια από τους τέσσερις άτυχους άνδρες, που απαιτούνταν για το τεχνικό έργο της ανεύρεσης και ανάσυρσης των χρυσών λιρών.
Εξάλλου τη βασίλισσα των πυγμαίων Γεράνια μεταμόρφωσε η Θεά Ήρα στο πτηνό γερανό (από όπου και η ονομασία Γεράνεια Όρη), με την Ήρα να ενσπείρει διχόνοια ανάμεσα στη Γεράνια και τους πυγμαίους ξεκινώντας έναν αδυσώπητο πόλεμο με αποτέλεσμα η Γεράνια, μεταμορφωμένη στο πτηνό γερανός, να κατασπαράζει τους μικροκαμωμένους πυγμαίους.
Ο αναγραμματισμός της λέξης «Πυγμαίοι» (οκτώ γράμματα) δίνει τη λέξη «γιαπιού» (επτά γράμματα).
Έτσι εχόντων των πραγμάτων, σωστά καταρχήν πρώτος ο Πλάτων είπε για τις «λέξεις» ότι ταυτίζονται με τη φυσική πραγματικότητα των πραγμάτων και δεν είναι κατασκευή των χειριστών τους. Πράγματι. «Κάθε όνομα αποτελεί μια ορισμένη δύναμη του πράγματος που δηλώνει», όπως ο Πλάτων είπε.
Άρα σωστά το όνομα «Καρμπουνάρι» που είναι η τοποθεσία στο Λουτράκι όπου βρήκαν τραγικό θάνατο οι τέσσερις χρυσοθήρες, ταυτίζεται μέσω του αναγραμματισμού του με τη λέξη «κουρμπάνια», που στη χριστιανική παράδοση είναι το τελετουργικό έθιμο της θυσίας ζώων στη γιορτή του Αγίου Γεωργίου.
Είναι το αρχαιοελληνικό τελετουργικό θυσίας ζώων στο Θεό που στη χριστιανική παράδοση έχει την ονομασία κουρμπάνι, είναι το χριστιανικό τελετουργικό θυσίας στον Άγιο Γεώργιο έτσι που ο αναγραμματισμός της τοποθεσίας «Καρμπουνάρι» κάνει το θάνατο των δύστυχων ανδρών να μοιάζει με θυσία στον Άγιο Γεώργιο· είναι ο Άγιος Γεώργιος που οι άτυχοι χρυσοθήρες έψαχναν στα έγκατα της Γεράνειας, είναι ο «Κυρίαρχος» που οι τέσσερις άνδρες έψαχναν στις χρυσές λίρες που αναζητούσαν, είναι τύπος χρυσής λίρας Αγγλίας με τον Έφιππο Καβαλάρη όπου παριστάνεται ο Άγιος Γεώργιος να σκοτώνει τον Δράκο· είναι ο Άγιος Γεώργιος που στο Καρμπουνάρι οι τέσσερις χρυσοθήρες έψαχναν, με τη μορφή χρυσής αγγλικής λίρας, αλλά κατέληξαν να γίνουν «κουρμπάνια» του Αγίου. Είναι ο Δίας Γεωργός 🚜 το αρχέτυπο που ο Άγιος Γεώργιος παριστάνει.
Είναι ο Θάνατος που τους τέσσερις άνδρες βρήκε στους πρόποδες του βουνού Γεράνεια, μέσα στις στενές στοές τού καταφυγίου που είχαν μετατρέψει σε γιαπί. Είναι η ομώνυμη βασίλισσα Γεράνια, η βασίλισσα των πυγμαίων που μεταμόρφωσε η Θεά Ήρα στο πτηνό γερανό, από όπου και η ονομασία Γεράνεια Όρη. Είναι η βασίλισσα Γεράνια που κατασπαράζει τους Πυγμαίους.
Είναι ο αναγραμματισμός της λέξης «Πυγμαίοι» που δίνει τη λέξη «γιαπιού», είναι ο θάνατος που τους τέσσερις χρυσοθήρες βρήκε στα έγκατα του γιαπιού που έστησαν σε βάθος 20 μέτρων, στα σπλάχνα τής Γεράνειας, μπαίνοντας στη Γεράνεια σκυφτοί και γονατιστοί, σα μικροσκοπικοί Πυγμαίοι, καθώς οι στοές της σπηλιάς είναι στενές και χαμηλές, όπου για να μπεις πυγμαίος πρέπει να γίνεις.
Είναι η Ήρα που ενσπείρει διχόνοια ανάμεσα στη Γεράνια και τους πυγμαίους, είναι η Γεράνια που κατασπαράζει τους Πυγμαίους· έτσι και το βουνό τής Γεράνειας κατασπαράζει τους τέσσερις σκυφτούς και γονατιστούς πυγμαίους.
Είναι ο μονογενής υιός της Ήρας, είναι ο Ήφαιστος παρών στο γιαπί τής Γεράνειας. Είναι ο Ήφαιστος το άρμα του οποίοι σέρνουν γερανοί. Είναι ο χωλός μεταλλουργός των Ολυμπίων Θεών που αγαπά το πουλί 🐦 γιατί τα πόδια τού γερανού είναι δύσμορφα και δυσαρμονικά σε σχέση με το σώμα του, όπως και του ίδιου του Θεού Ηφαίστου. Είναι ο Ήφαιστος παρών στο γιαπί που οι τέσσερις έστησαν στα έγκατα της Γεράνειας, έχοντας από προηγούμενες μέρες μεταφέρει σκαπτικά εργαλεία, σχοινιά, ραβδοσκόπους για τον εντοπισμό μετάλλων, γεννήτρια πετρελαίου κλπ., είναι ο Θεός προστάτης και τιμωρός των τεχνιτών και χειροτεχνών όπως οι σιδηρουργοί και οι μεταλλωρύχοι. Είναι ο Ήφαιστος ο «θεϊκός σιδηρουργός» που δίδαξε στους ανθρώπους την τέχνη των μετάλλων και την κατασκευή όλων σχεδόν των εργαλείων που, μεταξύ άλλων, χρησιμοποιούνται στην μεταλλωρυχεία , στη χρυσωρυχεία και τις εργασίες εκσκαφής.
Και κάπως έτσι η Αιτιοκρατία όρισε, το άγγελμα θανάτου για τους τέσσερις ‘πυγμαίους’ χρυσοθήρες, στα έγκατα ενός γιαπιού στο βουνό τής Γεράνειας, να σαλπίσει ο αναγραμματισμός της λέξης «Πυγμαίοι» που δίνει τη λέξη «γιαπιού».
Είναι ο θάνατος που οι τέσσερις άνδρες βρήκαν στους πρόποδες του μεγαρικού βουνού Γεράνεια, σε ένα γερμανικό καταφύγιο από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Είναι ο αναγραμματισμός της λέξης «γερμανικό» που δίνει τη λέξη «μεγαρικό». Είναι το Μεγαρικό βουνό Γεράνεια στα έγκατα του οποίου, σε ένα γερμανικό καταφύγιο, κόπηκε το νήμα της ζωής τών τεσσάρων ανδρών. Είναι το γερμανικό καταφύγιο στο Μεγαρικό βουνό Γεράνεια που, κατά τη Μυθολογία, έλκει την ονομασία του από τον ήρωα Μέγαρο που από τους γερανούς οδηγήθηκε σε αυτά για να σωθεί κατά τον κατακλυσμό του Δευκαλίωνα αφενός, αφετέρου δε επειδή, κατά τον Παυσανία, το όνομα του βουνού (Γεράνεια) προέρχεται από τη χερσαία μακρόστενη απόληξη των Μεγάρων που μοιάζει με λαιμό γερανού.
Και κάπως έτσι η Αιτιοκρατία όρισε, το άγγελμα θανάτου για τους τέσσερις χρυσοθήρες, στα έγκατα του Μεγαρικού όρους σε ένα γερμανικό καταφύγιο, να σαλπίσει ο αναγραμματισμός της λέξης «γερμανικό» που δίνει τη λέξη «Μεγαρικό».
Στο ερώτημα «Αν με ενάργεια το παραπάνω κείμενο αποτυπώνει -- όχι την πραγματικότητα που με τις αδύναμες αισθήσεις μας προσλαμβάνουμε, όπως ο Πλάτων επισημαίνει με την αλληγορία του Σπηλαίου, αλλά -- την πραγματικότητα καθαυτή», την απάντηση δίνει η ίδια αυτή η Αιτιοκρατία τής ανάρτησης: ο αναγραμματισμός τής λέξης «Γεράνεια» (οκτώ γράμματα) δίνει τη λέξη «ενάργεια» (οκτώ γράμματα). Ενάργεια είναι η καθαρότητα, η συνοχή στη σκέψη, η απόδοση μιας έννοιας ή η περιγραφή μιας κατάστασης με σαφή τρόπο.
------Για όποιον αρέσκεται στη Μαθηματική Απόδειξη της παρουσίας του Θεού (Άκραια Ήρα) στο γερμανικό καταφύγιο στη θέση Καρμπουνάρι Λουτρακίου, όπου ο θάνατος βρήκε τους τρεις κατοίκους Λ ο υ τ ρ α κ ί ο υ και τον ένα κάτοικο Ι σ θ μ ί ω ν, λεκτέο ότι
Η γραμμή που ενώνει το Ιερό της Άκραιας Ήρας στο Λουτράκι με το γερμανικό καταφύγιο στη θέση Καρμπουνάρι Λουτρακίου, είναι 17.472,08 μ.
Η γραμμή που ενώνει το Ιερό της Άκραιας Ήρας στο Λουτράκι με το Ναό του Ποσειδώνα στα Ίσθμια, είναι 17.472,68 μ.
Πρώτος με την ουσία και τη φύση της Γλώσσας ασχολήθηκε ο Πλάτων. Σκανδαλιστική για τον κοινό μέσο νου είναι και η θέση του Πλάτωνα για τη Γλώσσα· οι «λέξεις» σύμφωνα με τον Πλάτωνα ταυτίζονται με τη φυσική πραγματικότητα των πραγμάτων και δεν είναι κατασκευή των χειριστών τους. «Κάθε όνομα αποτελεί μια ορισμένη δύναμη του πράγματος που δηλώνει», λέει ο Πλάτων.
1. Ο «Κυρίαρχος» είναι τύπος χρυσής λίρας του Ηνωμένου Βασιλείου, με ονομαστική αξία μία (1) λίρα στερλίνας. Το κέρμα κόβεται ανελλιπώς από το 1817 μέχρι σήμερα. Η σχεδίαση του αρχικού κέρματος είναι έργο του ιταλού γλύπτη Benedetto Pistrucci φτιαγμένο σε αρχαιοελληνική απεικονιστική τεχνοτροπία όπου κυριαρχεί το γυμνό σώμα.
Στον Έφιππο Καβαλάρη παριστάνεται ο Άγιος Γεώργιος που σκοτώνει τον Δράκο. Ο Γεώργιος φέρει αρχαίο ελληνικό κορινθιακό κράνος, κρατάει ξίφος στο δεξί του χέρι ✋ ενώ με το αριστερό του χέρι σφίγγει το χαλινάρι του αλόγου. Χαρακτηριστικό είναι ότι ο Γεώργιος ιππεύει γυμνός (όπως στην Ελληνική γλυπτική ο Δίας Γεωργός 🚜) καθόσον ο «Κυρίαρχος Ιππέας» δεν φέρει πανοπλία, εκτός από τις περικνημίδες, με τα δάκτυλα των ποδιών του να είναι γυμνά.
Αυστηρή υπήρξε η κριτική για τον γυμνό Άγιο από την πλειοψηφία των κριτικών τέχνης, καθώς θεωρήθηκε περίεργο ότι ο Κυρίαρχος (Γεώργιος) θα έπρεπε να είναι γυμνός σε μια τόσο βίαιη παράσταση.
Στην εικόνα 📷 που συνοδεύει την ανάρτηση, ο κίτρινος καβαλάρης, ο Κυρίαρχος Καβαλάρης στην απόχρωση του κίτρινου χρυσού στη χρυσή λίρα Αγγλίας, ο καβαλάρης Γεώργιος [πηγή: αγγλική Wikipedia]
Το όνομα ''Γεώργιος'' προέρχεται από τον Δία Γεωργό. Ο Ζεύς Γεωργός (Δίας Γεωργός, δηλ. ο Δίας "ο αγρότης" ή "ο χειριστής") είναι μια μορφή του Δία που τιμήθηκε στην Αρχαία Αθήνα. Είναι ο Θεός των αγρών και καλλιεργειών και εορτάζεται τη 10η μέρα του μήνα Μαιμακτηριών (χριστιανικό ημερολόγιο: 23 Οκτωβρίου-22 Νοεμβρίου).
Το θεόπνευστο όνομα «Γεώργιος» προέρχεται από το θεόπνευστο όνομα του «Διός Γεωργού»! [Wikipedia: Zeus Georgos | Wikipedia: George (given name) | Jan N. Bremmer, Andrew Erskine, The Gods of Ancient Greece: Identities and Transformations, p. 104, Edinburgh University Press, 2010 | Michael York, Pagan Theology: Paganism As A World Religion, p. 132, NYU Press, 2005].
Το όνομα «Γεώργιος», ελληνικότατο, είναι πνευματική μεταφορά από την αγροτική μας ζωή και βγαίνει από το ουσιαστικό «γ ε ώ ρ γ ι ο ν», που σημαίνει κτήμα ή χωράφι καλλιεργούμενο (ή καλλιεργήσιμο). Γίνεται όμως και επίθετο: «γεώργιος», για τον άνθρωπο που επιδέχεται την πνευματική καλλιέργεια ή που τον επέλεξε γι' αυτό η Μοίρα ή ο Θεός - < γεώργιον ( το καλλιεργήσιμο) < γεωργός < γη + οργός (< έργον). [Ριζοσπάστης: Με έναν καβαλάρη άγιο... σε αρχαιοελληνικούς Μύθους]
2. Οι τελετές θυσίας ζώων είναι αρχαιοελληνικό έθιμο που διατηρήθηκε σε πολλές περιοχές, και ιδίως στη Θράκη, ακόμα και μετά τον εκχριστιανισμό των ελληνόφωνων πληθυσμών της ελληνικής επικράτειας. Μάλιστα συνδυάστηκαν με γιορτές Αγίων κατά τη βυζαντινή περίοδο, παρά τις απαγορεύσεις της ελληνορθόδοξης εκκλησίας. Το έθιμο διατηρήθηκε και επί τουρκοκρατίας.
Το αρχαιοελληνικό τελετουργικό θυσίας ζώων στο Θεό στη χριστιανική παράδοση έχει την ονομασία "κουρμπάνι". Η λέξη "κουρμπάνι" προέρχεται από την τουρκική λέξη kurban, που σημαίνει θύμα· είναι το ζώο που θυσιάζεται στο Θεό, καθώς και η θυσιαστική τελετουργία στο σύνολό της. Το όνομα κουρμπάνι προέρχεται από τις ισλαμικές περιοχές Qurbani και συνδέεται με το Ιουδαϊστικό Korban και αφορά και στις δύο αυτές περιπτώσεις την τελετουργική σφαγή των ζώων ως προσφορά προς τον Θεό. Το έθιμο αυτό επηρέασε και τους ελληνικούς πληθυσμούς που βρίσκονταν σε τουρκοκρατούμενες περιοχές.
Πρόκειται για το κουρμπάνι (ή κουρπάνι) , ένα παλαιό έθιμο του ευρύτερου ελλαδικού χώρου και διατηρείται σήμερα στον ελληνικό και τουρκικό πολιτισμό. Βασικά συνίσταται στο τελετουργικό σφάξιμο και μαγείρεμα ενός αρνιού, μοσχαριού, ταύρου ή αγελάδας. Για τους χριστιανούς συνήθως συνδέεται με την εορτή του Αγίου Γεωργίου. Το κρέας καταναλώνεται από τους πιστούς που έχουν προσέλθει στη γιορτή του Αγίου. Ανάλογο έθιμο τηρείται και στους Τούρκους με αφορμή διάφορες εορτές ή περιστάσεις, περιλαμβανομένης της εορτής του Αγίου Γεωργίου.
Στη Θράκη το κουρμπάνι γινόταν στην εορτή του Αγίου Γεωργίου (23 Απριλίου) την οποία τιμούσαν και οι τούρκοι. Πριν από την εορτή του Αγ. Γεωργίου, οι τούρκοι δεν επέτρεπαν τη σφαγή αρνιών. Αναφέρεται ότι από τον σουλτάνο μοιράζονταν την ημέρα του Αγ. Γεωργίου 5.000 αρνιά και από τη μητέρα του σουλτάνου άλλα 1.000. Την παραμονή της εορτής, τα "κουρμπάνια", δηλαδή τα ζώα που θα σφάζονταν, οδηγούνταν στα προαύλια των εκκλησιών του Αγίου Γεωργίου. [Wikipedia: Κουρμπάνι]
3. Στην Αρχαία Ελλάδα όπως και στην αρχαία πολυθεϊστική Ρώμη, πίστευαν πως μια περήφανη βασίλισσα των Πυγμαίων η Γεράνια μεταμορφώθηκε στο πτηνό γερανός από την Θεά Ήρα (κατά τους Ρωμαίους) ή την Θεά Άρτεμη (κατά τους Έλληνες), επειδή είχε απαιτήσει από τον λαό της να μην λατρεύουν άλλους Θεούς αλλά μόνον εκείνην. Η Ήρα, τότε, μεταμόρφωσε τη Γεράνια σε πουλί που πετά ψηλά και έχει μακρύ λαιμό, και ενέσπειρε διαμάχη ανάμεσα σε αυτήν και τους Πυγμαίους. Από τότε, λέει ο μύθος, ξεκίνησε ένας πόλεμος ανάμεσα στην Γεράνια με τους γερανούς της και τους Πυγμαίους και που συνεχίζεται ως σήμερα.
Ερμηνευτικά, στην Ομήρου Ιλιάδα ο Όμηρος μας λέει ότι πόλεμος αυτός επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο την εποχή που οι γερανοί μεταναστεύουν στην Αφρική στα μέρη των πυγμαίων και ληστεύουν την τροφή τους επιτιθέμενοι και στους ίδιους - τόσο μικροσκοπικοί που είναι.
Το πτηνό γερανός συνδέεται στενά με τη Βασίλισσα 👑 Ήρα από τον μονογενή υιό της, τον Ήφαιστο, καθώς ο γερανός είναι το ιερό πουλί 🐦 του χωλού τεχνίτη του Ολύμπου· τον γερανό αγαπά ο Θεός, λέει η Μυθολογία, γιατί τα πόδια του πουλιού είναι δύσμορφα και δυσαρμονικά σε σχέση με το σώμα του, όπως και του ίδιου του Θεού Ηφαίστου. Από την άλλη μεριά, το πουλί αυτό είναι πολύ δυνατό γι'αυτό και μπορεί και σέρνει το άρμα του Ηφαίστου. [με πληροφορίες από το ιστολόγιο beatrikn wordpress : Όπου πετούν οι γερανοί]. Είναι ο Ήφαιστος, ο Θεός προστάτης των τεχνιτών και χειροτεχνών όπως οι σιδηρουργοί και οι μεταλλωρύχοι. Είναι ο Ήφαιστος ο «θεϊκός σιδηρουργός» που δίδαξε στους ανθρώπους την τέχνη των μετάλλων και την κατασκευή όλων σχεδόν των εργαλείων που, μεταξύ άλλων, χρησιμοποιούνται στην μεταλλωρυχεία στη χρυσωρυχεία και τις εργασίες εκσκαφής.
4. Τα Γεράνεια Όρη είναι οροσειρά που καταλαμβάνει το ανατολικότερο τμήμα του νομού Κορινθίας και φτάνει μέχρι τα όρια της Δυτικής Αττικής. Εκτείνεται στα Μέγαρα και βόρεια του Λουτρακίου, καταλήγοντας στον Κορινθιακό Κόλπο.
Είναι βουνό σχετικά απόκρημνο γνωστό από την αρχαιότητα, με όνομα θηλυκού γένους: η Γεράνεια ή Γερανεία, όπως το αναφέρουν ο Θουκυδίδης και ο Παυσανίας. Το όνομά του οφείλεται, κατά την αρχαία παράδοση, από τους γερανούς που οδήγησαν τον Μέγαρο σε αυτά για να σωθεί κατά τον κατακλυσμό του Δευκαλίωνα. Κατά τον Παυσανία , Γερανία ονομάζεται η χερσαία απόληξη των Μεγάρων που μοιάζει με λαιμό γερανού. [Wikipedia: Γεράνεια Όρη]
5. Τραγικό θάνατο βρήκαν τέσσερις άνδρες στην περιοχή Καρμπουνάρι στους πρόποδες του βουνού Γεράνεια Όρη στο Λουτράκι, σε ένα γερμανικό καταφύγιο από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο σε βάθος περίπου 20 μέτρων, σε μια επικλινή κατασκευή στοών που είχαν κατασκευάσει οι ναζί κατά την περίοδο της κατοχής ως αντιαεροπορικά καταφύγια. Πρόκειται για τέσσερις άνδρες, όλοι τους Έλληνες, κάτοικοι Λουτρακίου οι τρεις και ένας κάτοικος Ίσθμιων, ηλικιών 35, 37, 49 και 72 ετών.
Οι τοπικοί θρύλοι ήθελαν οι γερμανοί να έκρυβαν εκεί αγγλικές λίρες που δεν πρόλαβαν να πάρουν κατά την αποχώρησή τους από τον Ισθμό, με αποτέλεσμα αρκετοί ντόπιοι και όχι μόνο να συνηθίζουν να ψάχνουν για αυτές τις λίρες σε αυτές τις στοές με προφανείς κινδύνους για την σωματική τους ακεραιότητα.
Σύμφωνα με όσα κατέθεσε η σύζυγος του 35χρονου στην Ασφάλεια Κορίνθου, που γνώριζε πού ακριβώς βρισκόταν ο άντρας της και την ακριβή τοποθεσία, αφού είχαν ξαναπάει εκεί και άλλες ημέρες και είχαν κάνει προεργασία, ψάχνοντας για λίρες. Οι ώρες περνούσαν όμως και όταν έφτασε μία τα ξημερώματα, η σύζυγός ανησύχησε και πήγε στο σημείο μαζί με τα δύο ανήλικα παιδιά της μάλιστα, στην προσπάθειά της να βρει τον άντρα της. Όταν έφτασε, αντιλήφθηκε ότι δεν είχαν βγει και τότε κάλεσε την Πυροσβεστική.
Οι άντρες της Πυροσβεστικής εντόπισαν χωρίς τις αισθήσεις τους τους τέσσερις άντρες οι οποίοι είχαν στραμμένο το πρόσωπο και το σώμα τους όλοι προς τα έξω, που σημαίνει ότι αντιλήφθηκαν ότι δεν μπορούσαν να αναπνεύσουν πλέον και προσπάθησαν ανεπιτυχώς να βγουν εγκαίρως έξω από την σπηλιά.
Αυτό που υπήρχε ήταν σκαπτικά εργαλεία, ραβδοσκόποι για τον εντοπισμό μετάλλων και μία γεννήτρια για να έχουν φως και να μπορούν να δουλέψουν τρυπάνι. Την γεννήτρια επέλεξαν φαίνεται να την βάλουν μέσα στην στοά για να μην ακουστεί ο θόρυβός της όμως δεν φρόντισαν να φτιάξουν εξαερισμό, έτσι σύντομα απορροφήθηκε και καταναλώθηκε όλο το οξυγόνο και εκείνοι έχασαν την ζωή τους κυριολεκτικά από ασφυξία. [Λουτράκι: Από ασφυξία ο θάνατος των 4 ανδρών - Είχαν ξαναπάει στη στοά ψάχνοντας για λίρες, news247]
- Ο αναγραμματισμός της λέξης «Καρμπουνάρι» (έντεκα γράμματα) που είναι η περιοχή στο Λουτράκι όπου βρήκαν τραγικό θάνατο οι τέσσερις άνδρες, δίνει τη λέξη «κουρμπάνια» (δέκα γράμματα). Κουρμπάνια είναι τα ζώα που θυσιάζονται στο Θεό.
- Το θάνατο οι τέσσερις άνδρες βρήκαν στους πρόποδες του μεγαρικού βουνού Γεράνεια Όρη, σε ένα γερμανικό καταφύγιο από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο αναγραμματισμός της λέξης «γερμανικό» (εννέα γράμματα) δίνει τη λέξη «μεγαρικό» (οκτώ γράμματα). Μεγαρικό είναι αυτό που προέρχεται από τα Μέγαρα (με τον όρο "Μεγαρικός Τύπος" αναφέρεται κανείς στα μεγαρικά τοπικά μέσα ενημέρωσης, ενώ "Μεγαρικός" ονομάζεται η ποδοσφαιρική ομάδα των Μεγάρων)· ως "Μεγαρικό Όρος" νοούνται κατά τη Μυθολογία τα Γεράνεια Όρη.
- Το θάνατο οι τέσσερις άνδρες βρήκαν στους πρόποδες του βουνού Γεράνεια Όρη, σε ένα γερμανικό καταφύγιο από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο που είχαν μετατρέψει σε γιαπί έχοντας από προηγούμενες μέρες μεταφέρει σκαπτικά εργαλεία, σχοινιά, ραβδοσκόπους για τον εντοπισμό μετάλλων, γεννήτρια πετρελαίου κλπ. "Γιαπί" στην προκειμένη περίπτωση είναι το εργοτάξιο, είναι οι προσωρινές κατασκευές και η εγκατάσταση των μηχανημάτων στους πρόποδες του βουνού Γεράνεια από τους τέσσερις άτυχους άνδρες, που απαιτούνταν για το τεχνικό έργο της ανεύρεσης και ανάσυρσης των χρυσών λιρών.
Εξάλλου τη βασίλισσα των πυγμαίων Γεράνια μεταμόρφωσε η Θεά Ήρα στο πτηνό γερανό (από όπου και η ονομασία Γεράνεια Όρη), με την Ήρα να ενσπείρει διχόνοια ανάμεσα στη Γεράνια και τους πυγμαίους ξεκινώντας έναν αδυσώπητο πόλεμο με αποτέλεσμα η Γεράνια, μεταμορφωμένη στο πτηνό γερανός, να κατασπαράζει τους μικροκαμωμένους πυγμαίους.
Ο αναγραμματισμός της λέξης «Πυγμαίοι» (οκτώ γράμματα) δίνει τη λέξη «γιαπιού» (επτά γράμματα).
Έτσι εχόντων των πραγμάτων, σωστά καταρχήν πρώτος ο Πλάτων είπε για τις «λέξεις» ότι ταυτίζονται με τη φυσική πραγματικότητα των πραγμάτων και δεν είναι κατασκευή των χειριστών τους. Πράγματι. «Κάθε όνομα αποτελεί μια ορισμένη δύναμη του πράγματος που δηλώνει», όπως ο Πλάτων είπε.
Άρα σωστά το όνομα «Καρμπουνάρι» που είναι η τοποθεσία στο Λουτράκι όπου βρήκαν τραγικό θάνατο οι τέσσερις χρυσοθήρες, ταυτίζεται μέσω του αναγραμματισμού του με τη λέξη «κουρμπάνια», που στη χριστιανική παράδοση είναι το τελετουργικό έθιμο της θυσίας ζώων στη γιορτή του Αγίου Γεωργίου.
Είναι το αρχαιοελληνικό τελετουργικό θυσίας ζώων στο Θεό που στη χριστιανική παράδοση έχει την ονομασία κουρμπάνι, είναι το χριστιανικό τελετουργικό θυσίας στον Άγιο Γεώργιο έτσι που ο αναγραμματισμός της τοποθεσίας «Καρμπουνάρι» κάνει το θάνατο των δύστυχων ανδρών να μοιάζει με θυσία στον Άγιο Γεώργιο· είναι ο Άγιος Γεώργιος που οι άτυχοι χρυσοθήρες έψαχναν στα έγκατα της Γεράνειας, είναι ο «Κυρίαρχος» που οι τέσσερις άνδρες έψαχναν στις χρυσές λίρες που αναζητούσαν, είναι τύπος χρυσής λίρας Αγγλίας με τον Έφιππο Καβαλάρη όπου παριστάνεται ο Άγιος Γεώργιος να σκοτώνει τον Δράκο· είναι ο Άγιος Γεώργιος που στο Καρμπουνάρι οι τέσσερις χρυσοθήρες έψαχναν, με τη μορφή χρυσής αγγλικής λίρας, αλλά κατέληξαν να γίνουν «κουρμπάνια» του Αγίου. Είναι ο Δίας Γεωργός 🚜 το αρχέτυπο που ο Άγιος Γεώργιος παριστάνει.
Είναι ο Θάνατος που τους τέσσερις άνδρες βρήκε στους πρόποδες του βουνού Γεράνεια, μέσα στις στενές στοές τού καταφυγίου που είχαν μετατρέψει σε γιαπί. Είναι η ομώνυμη βασίλισσα Γεράνια, η βασίλισσα των πυγμαίων που μεταμόρφωσε η Θεά Ήρα στο πτηνό γερανό, από όπου και η ονομασία Γεράνεια Όρη. Είναι η βασίλισσα Γεράνια που κατασπαράζει τους Πυγμαίους.
Είναι ο αναγραμματισμός της λέξης «Πυγμαίοι» που δίνει τη λέξη «γιαπιού», είναι ο θάνατος που τους τέσσερις χρυσοθήρες βρήκε στα έγκατα του γιαπιού που έστησαν σε βάθος 20 μέτρων, στα σπλάχνα τής Γεράνειας, μπαίνοντας στη Γεράνεια σκυφτοί και γονατιστοί, σα μικροσκοπικοί Πυγμαίοι, καθώς οι στοές της σπηλιάς είναι στενές και χαμηλές, όπου για να μπεις πυγμαίος πρέπει να γίνεις.
Είναι η Ήρα που ενσπείρει διχόνοια ανάμεσα στη Γεράνια και τους πυγμαίους, είναι η Γεράνια που κατασπαράζει τους Πυγμαίους· έτσι και το βουνό τής Γεράνειας κατασπαράζει τους τέσσερις σκυφτούς και γονατιστούς πυγμαίους.
Είναι ο μονογενής υιός της Ήρας, είναι ο Ήφαιστος παρών στο γιαπί τής Γεράνειας. Είναι ο Ήφαιστος το άρμα του οποίοι σέρνουν γερανοί. Είναι ο χωλός μεταλλουργός των Ολυμπίων Θεών που αγαπά το πουλί 🐦 γιατί τα πόδια τού γερανού είναι δύσμορφα και δυσαρμονικά σε σχέση με το σώμα του, όπως και του ίδιου του Θεού Ηφαίστου. Είναι ο Ήφαιστος παρών στο γιαπί που οι τέσσερις έστησαν στα έγκατα της Γεράνειας, έχοντας από προηγούμενες μέρες μεταφέρει σκαπτικά εργαλεία, σχοινιά, ραβδοσκόπους για τον εντοπισμό μετάλλων, γεννήτρια πετρελαίου κλπ., είναι ο Θεός προστάτης και τιμωρός των τεχνιτών και χειροτεχνών όπως οι σιδηρουργοί και οι μεταλλωρύχοι. Είναι ο Ήφαιστος ο «θεϊκός σιδηρουργός» που δίδαξε στους ανθρώπους την τέχνη των μετάλλων και την κατασκευή όλων σχεδόν των εργαλείων που, μεταξύ άλλων, χρησιμοποιούνται στην μεταλλωρυχεία , στη χρυσωρυχεία και τις εργασίες εκσκαφής.
Και κάπως έτσι η Αιτιοκρατία όρισε, το άγγελμα θανάτου για τους τέσσερις ‘πυγμαίους’ χρυσοθήρες, στα έγκατα ενός γιαπιού στο βουνό τής Γεράνειας, να σαλπίσει ο αναγραμματισμός της λέξης «Πυγμαίοι» που δίνει τη λέξη «γιαπιού».
Είναι ο θάνατος που οι τέσσερις άνδρες βρήκαν στους πρόποδες του μεγαρικού βουνού Γεράνεια, σε ένα γερμανικό καταφύγιο από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Είναι ο αναγραμματισμός της λέξης «γερμανικό» που δίνει τη λέξη «μεγαρικό». Είναι το Μεγαρικό βουνό Γεράνεια στα έγκατα του οποίου, σε ένα γερμανικό καταφύγιο, κόπηκε το νήμα της ζωής τών τεσσάρων ανδρών. Είναι το γερμανικό καταφύγιο στο Μεγαρικό βουνό Γεράνεια που, κατά τη Μυθολογία, έλκει την ονομασία του από τον ήρωα Μέγαρο που από τους γερανούς οδηγήθηκε σε αυτά για να σωθεί κατά τον κατακλυσμό του Δευκαλίωνα αφενός, αφετέρου δε επειδή, κατά τον Παυσανία, το όνομα του βουνού (Γεράνεια) προέρχεται από τη χερσαία μακρόστενη απόληξη των Μεγάρων που μοιάζει με λαιμό γερανού.
Και κάπως έτσι η Αιτιοκρατία όρισε, το άγγελμα θανάτου για τους τέσσερις χρυσοθήρες, στα έγκατα του Μεγαρικού όρους σε ένα γερμανικό καταφύγιο, να σαλπίσει ο αναγραμματισμός της λέξης «γερμανικό» που δίνει τη λέξη «Μεγαρικό».
Στο ερώτημα «Αν με ενάργεια το παραπάνω κείμενο αποτυπώνει -- όχι την πραγματικότητα που με τις αδύναμες αισθήσεις μας προσλαμβάνουμε, όπως ο Πλάτων επισημαίνει με την αλληγορία του Σπηλαίου, αλλά -- την πραγματικότητα καθαυτή», την απάντηση δίνει η ίδια αυτή η Αιτιοκρατία τής ανάρτησης: ο αναγραμματισμός τής λέξης «Γεράνεια» (οκτώ γράμματα) δίνει τη λέξη «ενάργεια» (οκτώ γράμματα). Ενάργεια είναι η καθαρότητα, η συνοχή στη σκέψη, η απόδοση μιας έννοιας ή η περιγραφή μιας κατάστασης με σαφή τρόπο.
------Για όποιον αρέσκεται στη Μαθηματική Απόδειξη της παρουσίας του Θεού (Άκραια Ήρα) στο γερμανικό καταφύγιο στη θέση Καρμπουνάρι Λουτρακίου, όπου ο θάνατος βρήκε τους τρεις κατοίκους Λ ο υ τ ρ α κ ί ο υ και τον ένα κάτοικο Ι σ θ μ ί ω ν, λεκτέο ότι
Η γραμμή που ενώνει το Ιερό της Άκραιας Ήρας στο Λουτράκι με το γερμανικό καταφύγιο στη θέση Καρμπουνάρι Λουτρακίου, είναι 17.472,08 μ.
Η γραμμή που ενώνει το Ιερό της Άκραιας Ήρας στο Λουτράκι με το Ναό του Ποσειδώνα στα Ίσθμια, είναι 17.472,68 μ.
Για όποιον την τύχη του να δοκιμάσει θέλει με τον Δία Γεωργό, μήπως και τον Δία βρει στην όψη τής χρυσής λίρας Αγγλίας στον τύπο «ο Κυρίαρχος», δεν έχει παρά να δοκιμάσει την κάθοδό του στα άδυτα του γερμανικού καταφυγίου στο Καρμπουνάρι Λουτρακίου που βρίσκεται εδώ
https://maps.app.goo.gl/eKDvHV1fSLjUVvAj7
https://maps.app.goo.gl/eKDvHV1fSLjUVvAj7
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου