"Ποτέ δεν πρέπει να αφήνεις μια κρίση να πάει χαμένη", έλεγε ο Rahm Emanuel, προσωπάρχης του Λευκού Οίκου στα χρόνια του Ομπάμα, και πράγματι, αν εξετάσεις την ιστορία των τελευταίων αιώνων θα διαπιστώσεις πως το κράτος επέκτεινε την εξουσία του εκμεταλλευόμενο διαφόρων ειδών κρίσεις, που συχνά είχε δημιουργήσει το ίδιο λόγω των κακών χειρισμών του. (πόλεμοι, οικονομικές καταστροφές και τώρα και πανδημίες). Αυτές οι κρίσεις και ο πανικός που προκαλούν είναι ο πιο αποτελεσματ...ικός τρόπος για να καλλιεργηθεί σε ελεύθερους πολίτες ένα ένστικτο αγέλης και να δεχτούν επέκταση του κράτους σε τομείς που δεν θα δέχονταν ποτέ σε καιρό ειρήνης. Μάλιστα, όπως επισημαίνει ο ιστορικός Robert Higgs στο πολύ σημαντικό βιβλίο του «Crisis And Leviathan: Critical Episodes in the Growth of American Government» μπορεί ,όταν τελειώνει η κρίση και καταλαγιάζει ο πανικός, οι εξουσίες και το μέγεθος του κράτος να μειώνονται αλλά ποτέ δεν επανέρχονται στα προ κρίσης επίπεδα.
Σήμερα, που εξαιτίας της κρίσης του κορωνοϊου, τα κράτη σε όλον τον κόσμο απαγορεύουν την κυκλοφορία, κλείνουν επιχειρήσεις και καταστήματα, επιβάλλουν στρατιωτικό νόμο και ξοδεύουν δισεκατομμύρια, είναι τουλάχιστον αφελής όποιος πιστεύει πως όταν τελειώσει όλο αυτό, όλα θα γίνουν πάλι όπως πριν και θα τρέχουμε ανέμελοι στα λιβάδια. Το κράτος ποτέ δεν θα γυρίσει στα προ κορωνοϊου επίπεδα. Aυτή η κρίση, όπως και όλες οι προηγούμενες, θα αφήσει πίσω της μια σειρά από νόμους και "έκτακτες" εξουσίες στη διάθεσή του κράτους και θα έχει ως αποτέλεσμα τον περιορισμό των ελευθεριών μας και την επέκταση της κρατικής εξουσίας εις βάρος της ιδιωτικής σφαίρας σε μόνιμη βάση. Για να παραφράσουμε τον αμερικάνο δημοσιογράφο Randolph Bourne που έγραφε κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο πως "ο πόλεμος είναι η υγεία του κράτους", δεν χωρά αμφιβολία πως και "ο κορωνοϊος είναι η υγεία του κράτους".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου