Η υπόδειξη του Αριστοτέλη πως η «βλακεία» ως έλλειψη πολιτειακής συνείδησης αυξάνει την βαρύτητα…
Ο Αριστοτέλης είναι εξωφρενικά αποκαλυπτικός σε όσους με θάρρος τολμούν να αποκρυπτογραφήσουν τις απίστευτες υποδείξεις του. Αναγκάζοντας τον σοφό Δάντη να ομολογήσει πως πρόκειται για τον Διδάσκαλο των διδασκάλων
Ένα τέτοιο δυσνόητο σημείο είναι η αναφορά του στην «Βλακεία» των Κυμαίων…
Η λέξη «βλαξ» = μλαξ <μλᾱ- πβ. μαλ-ακός, μαλ-θ-ακός και μ(α)λάκ-ς αντικατοπτρίζει την μαλακότητα, νωθρότητα, τεμπελιά του μυαλού, δηλαδή το ότι κάποιος, ενώ έχει νοητικές δυνατότητες, δεν τις χρησιμοποιεί.
Ιστορικά πιθανώς η λέξη προέρχεται από την αρχαία πόλη της «Βλακείας» στην Αιολίδα.
Η Βλακεία ήταν αρχαιοελληνικός οικισμός κοντά στην πόλη της Κύμης, στην Αιολίδα της Μικράς Ασίας. Η ύπαρξη της πόλης προκύπτει από το κείμενο του Αριστοτέλη για την Κυμαίων πολιτεία. Οι κάτοικοι της οποίας είχαν τη φήμη ηλιθίων* και υποτίθεται ότι οι λέξεις βλάξ και βλακικός αφορούν τον κάτοικο ή τον συσχετιζόμενο με την πόλη. Οι λέξεις έτσι σημασιοδοτήθηκαν από αυτούς, εξαιτίας της μιμητικής αγελαίας μαλθακής συναισθηματικής συμπεριφοράς τους, που έτσι έγιναν συνώνυμες με την ανοησία και την ηλιθιότητα εξαιτίας τους…
*Το θέμα αποκτά μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρατηρώντας πως η λέξη ίδιος > ιδιώτης (idiot) σημαίνει ηλίθιος στην λατινική, που γεννήθηκε ακριβώς από το αλφάβητο της Κύμης, της σπουδαιότερης πόλης της Αιολικής Δωδεκάπολης αποικία των Λοκρών της Στερεάς Ελλάδας. Δικαιώνοντας έμμεσα τον σχολιασμό του Αριστοτέλη για τον Οιδίποδα τύραννο του Σοφοκλή όπου συγκρίνει μάλλον την κατάσταση στην Θήβα με την τυραννίδα των Κυμαίων και την νοητική τους οκνηρία…
Ο Ζαν Πωλ Σαρτρ** ασχολείται με το παράδοξο αυτό θέμα της θολωμένης αύρας του ιδιώτη-πολίτη στο θεατρικό του έργο «οι μύγες»…
Ο Ορέστης (ως Οιδίπους) εισέρχεται στο Άργος, τη γενέθλια πόλη του, που είναι πλέον κυριευμένη από τις μύγες. Παρουσιάζεται σαν ξένος, με το όνομα Φλέβιος, και συνοδεύεται από τον πιστό παιδαγωγό του. Εκεί βλέπει ένα λαό να υποφέρει από τις τύψεις για τα κρίματα του, που υλοποιούνται με τη μορφή των ενοχλητικών μυγών.
Ο φόνος του βασιλιά του Άργους και πατέρα του Ορέστη, Αγαμέμνονα από τη σύζυγό του και μητέρα του ήρωα, Κλυταιμνήστρα και από τον εραστή της Αίγισθο βαραίνει όλον το λαό του Άργους σαν προπατορικό αμάρτημα (όπως ο φόνος του Λάιου από τον Οιδίποδα).
Η μύγα είναι σύμβολο του αιθέρα Δία ή Βααλ των μυγών (οι σκαληνοί αιθερικοί σπινθήρες ως οξείες γωνίες ή λέξεις-καρφιά: «μύγες χωρίς συνείδηση» είναι η αιτία της πολιτειακής δυστυχίας. Το κάρφωμα του Προμηθέα στον βράχο της ύλης από τον Ερμή των λέξεων)
**Ο Ζ.Π.Σαρτρ έχει ασχοληθεί ιδιαίτερα με την δινη-άρπυια της «Ναυτίας» που δημιουργούν οι λέξεις στην αύρα μας και έχει τιμηθεί με Νομπελ για την συνεισφορά του στην δόμηση της «γέφυρας του ουράνιου τόξου»
Στην εικόνα η ερμητική γέφυρα ουράνιο τόξο της παρετυμολογίας των λέξεων (Bifröst) ή θεά Ίριδα που συνδέει την κατοικία των ανθρώπων Midgard (μέση Γη) με την Asgard (γη των θεών).
Ο Αριστοτέλης είναι εξωφρενικά αποκαλυπτικός σε όσους με θάρρος τολμούν να αποκρυπτογραφήσουν τις απίστευτες υποδείξεις του. Αναγκάζοντας τον σοφό Δάντη να ομολογήσει πως πρόκειται για τον Διδάσκαλο των διδασκάλων
Ένα τέτοιο δυσνόητο σημείο είναι η αναφορά του στην «Βλακεία» των Κυμαίων…
Η λέξη «βλαξ» = μλαξ <μλᾱ- πβ. μαλ-ακός, μαλ-θ-ακός και μ(α)λάκ-ς αντικατοπτρίζει την μαλακότητα, νωθρότητα, τεμπελιά του μυαλού, δηλαδή το ότι κάποιος, ενώ έχει νοητικές δυνατότητες, δεν τις χρησιμοποιεί.
Ιστορικά πιθανώς η λέξη προέρχεται από την αρχαία πόλη της «Βλακείας» στην Αιολίδα.
Η Βλακεία ήταν αρχαιοελληνικός οικισμός κοντά στην πόλη της Κύμης, στην Αιολίδα της Μικράς Ασίας. Η ύπαρξη της πόλης προκύπτει από το κείμενο του Αριστοτέλη για την Κυμαίων πολιτεία. Οι κάτοικοι της οποίας είχαν τη φήμη ηλιθίων* και υποτίθεται ότι οι λέξεις βλάξ και βλακικός αφορούν τον κάτοικο ή τον συσχετιζόμενο με την πόλη. Οι λέξεις έτσι σημασιοδοτήθηκαν από αυτούς, εξαιτίας της μιμητικής αγελαίας μαλθακής συναισθηματικής συμπεριφοράς τους, που έτσι έγιναν συνώνυμες με την ανοησία και την ηλιθιότητα εξαιτίας τους…
*Το θέμα αποκτά μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρατηρώντας πως η λέξη ίδιος > ιδιώτης (idiot) σημαίνει ηλίθιος στην λατινική, που γεννήθηκε ακριβώς από το αλφάβητο της Κύμης, της σπουδαιότερης πόλης της Αιολικής Δωδεκάπολης αποικία των Λοκρών της Στερεάς Ελλάδας. Δικαιώνοντας έμμεσα τον σχολιασμό του Αριστοτέλη για τον Οιδίποδα τύραννο του Σοφοκλή όπου συγκρίνει μάλλον την κατάσταση στην Θήβα με την τυραννίδα των Κυμαίων και την νοητική τους οκνηρία…
Ο Ζαν Πωλ Σαρτρ** ασχολείται με το παράδοξο αυτό θέμα της θολωμένης αύρας του ιδιώτη-πολίτη στο θεατρικό του έργο «οι μύγες»…
Ο Ορέστης (ως Οιδίπους) εισέρχεται στο Άργος, τη γενέθλια πόλη του, που είναι πλέον κυριευμένη από τις μύγες. Παρουσιάζεται σαν ξένος, με το όνομα Φλέβιος, και συνοδεύεται από τον πιστό παιδαγωγό του. Εκεί βλέπει ένα λαό να υποφέρει από τις τύψεις για τα κρίματα του, που υλοποιούνται με τη μορφή των ενοχλητικών μυγών.
Ο φόνος του βασιλιά του Άργους και πατέρα του Ορέστη, Αγαμέμνονα από τη σύζυγό του και μητέρα του ήρωα, Κλυταιμνήστρα και από τον εραστή της Αίγισθο βαραίνει όλον το λαό του Άργους σαν προπατορικό αμάρτημα (όπως ο φόνος του Λάιου από τον Οιδίποδα).
Η μύγα είναι σύμβολο του αιθέρα Δία ή Βααλ των μυγών (οι σκαληνοί αιθερικοί σπινθήρες ως οξείες γωνίες ή λέξεις-καρφιά: «μύγες χωρίς συνείδηση» είναι η αιτία της πολιτειακής δυστυχίας. Το κάρφωμα του Προμηθέα στον βράχο της ύλης από τον Ερμή των λέξεων)
**Ο Ζ.Π.Σαρτρ έχει ασχοληθεί ιδιαίτερα με την δινη-άρπυια της «Ναυτίας» που δημιουργούν οι λέξεις στην αύρα μας και έχει τιμηθεί με Νομπελ για την συνεισφορά του στην δόμηση της «γέφυρας του ουράνιου τόξου»
Στην εικόνα η ερμητική γέφυρα ουράνιο τόξο της παρετυμολογίας των λέξεων (Bifröst) ή θεά Ίριδα που συνδέει την κατοικία των ανθρώπων Midgard (μέση Γη) με την Asgard (γη των θεών).
Κωνικές τομές (ενσαρκώσεις) : ο Αριστοτέλης και η αντεστραμμένη Δαντική κόλαση της πολιτειακής βαρύτητας…
Ο Δάντης περιγράφει την κόλαση σαν έναν αντεστραμμένο κωνικό πηγάδι με γεωμετρικά διαβαθμισμένες περιοχές πολιτειακών παθών. Στο χείλος του οποίου κυριαρχεί η νοητική οκνηρία των ιδιωτών ή αβάπτιστων στην ομαδική συνείδηση (Εκκλησία του Δήμου)…
Στον πάτο του πηγαδιού, το βαθύτερο σημείο της κόλασης, οι ψυχές συνθλίβονται από την βαρύτητα στην επιφάνεια μιας παγωμένη...ς λίμνης, υπό το άγρυπνο βλέμμα της Εωσφόρου (Δέσποινας). Για να εισέλθουν στην συνέχεια ως ατομικοί σπινθήρες, απαλλαγμένοι από το βάρος της ηλεκτρομαγνητικής ύλης των αισθήσεων, από την κορυφή της χοάνης στον όρθιο κώνο του καθαρτηρίου. Όπου θα αποπληρώσουν συνειδητά το αντίτιμο της βαρυτικής βλακείας των παθών τους
Ο Δάντης περιγράφει την κόλαση σαν έναν αντεστραμμένο κωνικό πηγάδι με γεωμετρικά διαβαθμισμένες περιοχές πολιτειακών παθών. Στο χείλος του οποίου κυριαρχεί η νοητική οκνηρία των ιδιωτών ή αβάπτιστων στην ομαδική συνείδηση (Εκκλησία του Δήμου)…
Στον πάτο του πηγαδιού, το βαθύτερο σημείο της κόλασης, οι ψυχές συνθλίβονται από την βαρύτητα στην επιφάνεια μιας παγωμένη...ς λίμνης, υπό το άγρυπνο βλέμμα της Εωσφόρου (Δέσποινας). Για να εισέλθουν στην συνέχεια ως ατομικοί σπινθήρες, απαλλαγμένοι από το βάρος της ηλεκτρομαγνητικής ύλης των αισθήσεων, από την κορυφή της χοάνης στον όρθιο κώνο του καθαρτηρίου. Όπου θα αποπληρώσουν συνειδητά το αντίτιμο της βαρυτικής βλακείας των παθών τους
Έτσι την βαρύτητα την κατανοούμε όσο και τον νεοπλατωνικό Δάντη ή την πολιτειακή κλίμακα της παιδείας μας επί των παθών που μας κυβερνούν… Δηλαδή καθόλου. (πολλά γέλια)
Στο χείλος του πηγαδιού κυριαρχεί η νοητική οκνηρία της αφελούς συλλογικότητας των κομμουνιστών, ενώ στον πάτο η πολιτειακή καρικατούρα της αποβλακωτικής τυραννίας του μοιραίου απολλώνιου λύκου Ντ. Τραμπ (βλέπε στην εικόνα τον αριστοτελικό κατοπτρισμό της αφέλειας στην πανουργία)
Η σελήνη των 13ων μηνών ελέγχει τον σπερματικό κύκλο 1/13=076923=777Χ99 , δηλ. τις 777 ενσαρκώσεις του ατομικού πνευματικού μας σπινθήρα στο 11ο ζώδιο του υδροχόου, όπου ευρίσκεται εγκατεστημένο το 9γραμμα της αιματικής κυκλοφορίας 9Χ11=99.
**Η σελήνη με αστρική περίοδο 27 ημερών διαιρεί την χιλιάδα των 999 σεληνιακών γεγονότων του βίου 37 φορές. Έτσι ελέγχει πλήρως τους υποσεληνιαίους ψυχικούς (108+3=111) Δαντικούς κύκλους των εμπαθών γεγονότων πολλαπλασίων του 3Χ37=111 ή πλανητικών παθών:
888=8Χ111 η λαγνεία του Ερμή,
777 η λαιμαργία της Αφροδίτης-διατροφής,
666 η χρηματιστηριακή απληστία του ήλιου,
555 ο τρόμος-μήτρα της ατομικής συνείδησης του Άρη των πολέμων στο κάστρο > κράτος της Θήβας ή Τροίας
444 η οιδιπόδεια γραφειοκρατία-εγκυμοσύνη του Δία,
333 η βία του Κρόνου,
222 οι 10 απατεώνες της Ουράνιας Σχολής,
111 οι 3εις ηλιακοί Προδότες (Ιούδας=η λεοντή-μορφή)
Στο χείλος του πηγαδιού κυριαρχεί η νοητική οκνηρία της αφελούς συλλογικότητας των κομμουνιστών, ενώ στον πάτο η πολιτειακή καρικατούρα της αποβλακωτικής τυραννίας του μοιραίου απολλώνιου λύκου Ντ. Τραμπ (βλέπε στην εικόνα τον αριστοτελικό κατοπτρισμό της αφέλειας στην πανουργία)
Η σελήνη των 13ων μηνών ελέγχει τον σπερματικό κύκλο 1/13=076923=777Χ99 , δηλ. τις 777 ενσαρκώσεις του ατομικού πνευματικού μας σπινθήρα στο 11ο ζώδιο του υδροχόου, όπου ευρίσκεται εγκατεστημένο το 9γραμμα της αιματικής κυκλοφορίας 9Χ11=99.
**Η σελήνη με αστρική περίοδο 27 ημερών διαιρεί την χιλιάδα των 999 σεληνιακών γεγονότων του βίου 37 φορές. Έτσι ελέγχει πλήρως τους υποσεληνιαίους ψυχικούς (108+3=111) Δαντικούς κύκλους των εμπαθών γεγονότων πολλαπλασίων του 3Χ37=111 ή πλανητικών παθών:
888=8Χ111 η λαγνεία του Ερμή,
777 η λαιμαργία της Αφροδίτης-διατροφής,
666 η χρηματιστηριακή απληστία του ήλιου,
555 ο τρόμος-μήτρα της ατομικής συνείδησης του Άρη των πολέμων στο κάστρο > κράτος της Θήβας ή Τροίας
444 η οιδιπόδεια γραφειοκρατία-εγκυμοσύνη του Δία,
333 η βία του Κρόνου,
222 οι 10 απατεώνες της Ουράνιας Σχολής,
111 οι 3εις ηλιακοί Προδότες (Ιούδας=η λεοντή-μορφή)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου