Ayaz Ata.
Ο επονομαζομενος στους δυτικους, Winter Father, Santa (Ni)Claus, Father Frost, Morozko για τους Σλαβους κλπ, αντιστοιχει για τους τουρανους στον Ayaz Ata, τον Πατερα του Χιονιου.
Αν υποσυνειδητα, ο παγκοσμιοποιημενος κοσμος εορταζει περιπου τα ιδια πραγματα πλεον, και υιοθετει τους ιδιους μυθους, ποια ειναι η ομορφια και η διαφορετικοτητα; Ειναι ή οχι υποχρεωση μας συνειδητα και παραδοσιακά να επιλεξουμε την επιστροφη στις εθνικες και θρησκευτικες μας ριζες, στην τ...απεινοτητα και την μεγαλοψυχια παραδειγματων οπως ο δικος μας ο Αγιος Βασιλειος;
Ο επονομαζομενος στους δυτικους, Winter Father, Santa (Ni)Claus, Father Frost, Morozko για τους Σλαβους κλπ, αντιστοιχει για τους τουρανους στον Ayaz Ata, τον Πατερα του Χιονιου.
Αν υποσυνειδητα, ο παγκοσμιοποιημενος κοσμος εορταζει περιπου τα ιδια πραγματα πλεον, και υιοθετει τους ιδιους μυθους, ποια ειναι η ομορφια και η διαφορετικοτητα; Ειναι ή οχι υποχρεωση μας συνειδητα και παραδοσιακά να επιλεξουμε την επιστροφη στις εθνικες και θρησκευτικες μας ριζες, στην τ...απεινοτητα και την μεγαλοψυχια παραδειγματων οπως ο δικος μας ο Αγιος Βασιλειος;
Ο Αη Βασιλης οπως τον λεει ο λαος, αποτελει διαχρονικο συμβολο πνευματικου ανθρωπου, μορφωμενου και θρησκευαμενου που αγωνιστηκε ολη την (συντομη λογω κακουχιων) ζωη του, εναντια σε αιρεσεις και παραθρησκειες, υπερ των πτωχων και κατατρεγμενων, κρατωντας ενωμενους τους ανθρωπους του ποιμνιου του. Υπηρξε ανθρωπος εναρετος που αφιερωσε την ζωη του στις αγαθοεργιες. Ένας βαθεια θεοσεβουμενος ιεραρχης αλλα και δεινος ρητορας και φιλοσοφος που με το φλογερο του κηρυγμα, ενεπνευσε γενιες σωστων Χριστιανων, ενω με τον πύρινο αλλα σοφο του λογο, δινει μεχρι τωρα το χριστιανικο παραδειγμα. Δικαιως ονομαστηκε Μεγας, αλλα και Πατερας της Εκκλησιας μας.
Ως Ελληνες Χριστιανοι Ορθοδοξοι, δεν πιστευουμε σε πνευματα καλοταϊσμενων, χαζοχαρουμενων τυπων που φωναζουν χοχοχο και μοιραζουν δωρακια απο το ανεξαντλητο κομποδεμα τους, απο ενα φιλοκαταναλωτικο "κερας της αμαλθειας" που κουβαλανε στην πλατη τους υπο τη μορφη σακου...
Σαν Ελληνες κι Ορθοδοξοι Χριστιανοι πιστευουμε σε ανθρωπους πνευματικους που φιλοσοφουν επιστημονικα, παραλληλα με την καταφατικη αποδοχη του Θεϊκου Λογου. Πιστευουμε σε μαρτυρες της Πιστεως, σε κατισχνους γεροντες, που δωρισαν ακομα και την σαρκα τους στον συνανθρωπο τους, διδασκοντας στην πραξη την αυτοθυσια και την αθορυβη, αορατη, πάντα με ταπεινοτητα, ελεημοσυνη.
Καθε τελος του ημερολογιακου χρονου, βαζουμε την βοηθεια μας σε ενα ψωμακι και την δωριζουμε οπως εκανε κι εκεινος: αθορυβα, διακριτικα, χριστιανικα.
Κοβουμε την Βασιλοπιτα που δεν εχει τιποτε το πομπωδες και το υπερβολικο. Εναν απλο, γλυκο αρτο που ενωνει και σμιγει την οικογενεια πανω απο το πρωτοχρονιάτικο τραπεζι, και ακομα και μεσα απο την κοπή και το μοιρασμα του άρτου προκυπτει προσευχη αλλα και προνοια "για τον φτωχο".
Ο δικος μας Αγιος δεν μας μαθαινει το υστεροβουλο: "να εισαι καλο παιδι για να σου φερει ο αγιουλης δωρο". Μας μαθαινει το Χριστιανικο "αγαπα τον πλησιον σου" και το Δελφικο "Εχων χαριζου" με πραξεις. Γιατι ετσιθα εισαι Ελληνας , θα εισαι Χριστιανος και βεβαιως Ανθρωπος και ετσι θα κανεις εστω και λιγο καλυτερο τον κοσμο.
Εμπρος στη Σοφία που ενυπαρχει στην εθνικη μας παραδοση, τα υλικα, εφημερα καλουδια που τραβανε την προσοχη αυτες τις ημερες, δεν ειναι παρα αχρηστα, ανευ αξιας, προσκαιρα καθρεφτακια.
Η Αληθεια ερχεται απο την Καισαρεια και οχι απο το Ροβανιεμι, ουτε απο το Κιργισταν...
Καλή Πρωτοχρονιά!
Ως Ελληνες Χριστιανοι Ορθοδοξοι, δεν πιστευουμε σε πνευματα καλοταϊσμενων, χαζοχαρουμενων τυπων που φωναζουν χοχοχο και μοιραζουν δωρακια απο το ανεξαντλητο κομποδεμα τους, απο ενα φιλοκαταναλωτικο "κερας της αμαλθειας" που κουβαλανε στην πλατη τους υπο τη μορφη σακου...
Σαν Ελληνες κι Ορθοδοξοι Χριστιανοι πιστευουμε σε ανθρωπους πνευματικους που φιλοσοφουν επιστημονικα, παραλληλα με την καταφατικη αποδοχη του Θεϊκου Λογου. Πιστευουμε σε μαρτυρες της Πιστεως, σε κατισχνους γεροντες, που δωρισαν ακομα και την σαρκα τους στον συνανθρωπο τους, διδασκοντας στην πραξη την αυτοθυσια και την αθορυβη, αορατη, πάντα με ταπεινοτητα, ελεημοσυνη.
Καθε τελος του ημερολογιακου χρονου, βαζουμε την βοηθεια μας σε ενα ψωμακι και την δωριζουμε οπως εκανε κι εκεινος: αθορυβα, διακριτικα, χριστιανικα.
Κοβουμε την Βασιλοπιτα που δεν εχει τιποτε το πομπωδες και το υπερβολικο. Εναν απλο, γλυκο αρτο που ενωνει και σμιγει την οικογενεια πανω απο το πρωτοχρονιάτικο τραπεζι, και ακομα και μεσα απο την κοπή και το μοιρασμα του άρτου προκυπτει προσευχη αλλα και προνοια "για τον φτωχο".
Ο δικος μας Αγιος δεν μας μαθαινει το υστεροβουλο: "να εισαι καλο παιδι για να σου φερει ο αγιουλης δωρο". Μας μαθαινει το Χριστιανικο "αγαπα τον πλησιον σου" και το Δελφικο "Εχων χαριζου" με πραξεις. Γιατι ετσιθα εισαι Ελληνας , θα εισαι Χριστιανος και βεβαιως Ανθρωπος και ετσι θα κανεις εστω και λιγο καλυτερο τον κοσμο.
Εμπρος στη Σοφία που ενυπαρχει στην εθνικη μας παραδοση, τα υλικα, εφημερα καλουδια που τραβανε την προσοχη αυτες τις ημερες, δεν ειναι παρα αχρηστα, ανευ αξιας, προσκαιρα καθρεφτακια.
Η Αληθεια ερχεται απο την Καισαρεια και οχι απο το Ροβανιεμι, ουτε απο το Κιργισταν...
Καλή Πρωτοχρονιά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου