Η Τουρκία θέλει πόλεμο
Φαίνεται καθαρά πως εύκολες λύσεις δεν υπάρχουν – ούτε ειρηνικές με ένα κράτος που έχει επιστρέψει στο παρελθόν και στις ληστρικές συνήθειες της πατρίδας του, της Μογγολίας. Μπορεί λοιπόν να μην θέλει κανείς τον πόλεμο, αλλά μέρα με την ημέρα όλοι καταλαβαίνουμε πως είναι αναπόφευκτος – οπότε καλά θα κάνουμε να προετοιμαστούμε στρατιωτικά και ψυχικά, ατομικά και συλλογικά, όσο ακόμη έχουμε καιρό στη διάθεση μας.
Επικαιρότητα
Είναι σαφές πως η Τουρκία μας οδηγεί σε πόλεμο – οπότε είναι καλύτερα να προετοιμαστεί η Ελλάδα, παρά το ότι ασφαλώς κανένας δεν θέλει κάτι τέτοιο. Δυστυχώς όμως, εκεί μας οδηγεί η πολιτική του κατευνασμού που επιλέχθηκε από τις ελληνικές κυβερνήσεις – μεταξύ άλλων όταν επέτρεπαν την παραβίαση του εναέριου χώρου μας από τα τουρκικά πολεμικά αεροσκάφη, της θαλάσσιας επικράτειας μας από τα εχθρικά πλοία τους, της ατολμίας μας να διεκδικήσουμε την υφαλοκρηπίδα των νησιών μας και της δειλίας μας να ανακηρύξουμε πρώτοι ΑΟΖ.
Έτσι επιστρέψαμε στην Τουρκία να προβεί στο πραξικόπημα της ΑΟΖ με τη Λιβύη μη αναγνωρίζοντας τη θαλάσσια επικράτεια του Καστελόριζου και της Κρήτης (χάρτης που διακωμωδεί τον τουρκικό παραλογισμό) – καθώς επίσης να το διευρύνει με την επίσκεψη του προέδρου της στην Τυνησία. Προφανώς βέβαια οι κινήσεις της αυτές δεν στρέφονται μόνο εναντίον της Ελλάδας αλλά, επί πλέον, της Κύπρου, της Αιγύπτου και του Ισραήλ.
Στρέφονται επίσης εναντίον των συμφερόντων της Ευρώπης και των Η.Π.Α., σε σχέση με τον αγωγό East Med – αφού η λωρίδα της ΑΟΖ που διεκδικεί παράνομα (χάρτης) δεν επιτρέπει την κατασκευή του. Αυτό ακριβώς επιδίωξε η Τουρκία, όταν κατάλαβε πως οι χώρες παραγωγής φυσικού αερίου της Ανατολικής Μεσογείου δεν θα επέλεγαν την κατασκευή αγωγού μέσω της Συρίας και της ίδιας – μη έχοντας της καμία εμπιστοσύνη.
Εν τούτοις, το γεγονός ότι η Τουρκία, ακόμη και τις ημέρες των Χριστουγέννων, συνέχισε να εισβάλλει στον εναέριο χώρο μας, με τα πολεμικά της αεροπλάνα να επιδιώκουν συνεχείς αερομαχίες με τα ελληνικά, τεκμηριώνει πως θέλει να κλιμακώσει τις προκλήσεις της εναντίον μας – κάτι που αργά ή γρήγορα θα οδηγήσει σε θερμό επεισόδιο, εάν όχι σε πόλεμο.
Εν προκειμένω, δεν συμφωνούμε καθόλου με όλους όσους πιστεύουν πως η Τουρκία «μπλοφάρει» – ή πως αποτελεί λύση η προσφυγή μας στο Διεθνές Δικαστήριο. Η χώρα έχει αποθρασυνθεί παίζοντας τη Μεγάλη Δύναμη, προσπαθεί να αποπροσανατολίσει τους Πολίτες της από τα οικονομικά τους προβλήματα ή/και να τα λύσει στρατιωτικά αυξάνοντας το ζωτικό χώρο της, γνωρίζει τα δικά μας μειονεκτήματα στην οικονομία και όχι μόνο, ενώ δεν θέλει να χάσει την ευκαιρία που της δίνεται – όχι όσον αφορά τη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου, αλλά τη συγκυριαρχία, με την Ελλάδα υποτελή της.
Ακόμη όμως και να προσφεύγαμε στο Διεθνές Δικαστήριο, το αντικείμενο του θα μπορούσε να είναι μόνο η νόμιμη ή μη απόφαση της Τουρκίας να θεωρεί ως «αιτία πολέμου» την επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων που μας επιτρέπει το διεθνές δίκαιο – κάτι που, εάν δικαιωνόμαστε, θα την υποχρέωνε να σταματήσει τις παραβιάσεις του εναέριου ή/και θαλασσίου χώρου μας σε περιοχές πέραν των έξι μιλίων.
Πιστεύει όμως κανείς αλήθεια πως θα συμφωνούσε η Τουρκία σε κάτι τέτοιο; Δεν είναι λάθος να παραπλανάται η ελληνική κοινή γνώμη από τις δειλές εγχώριες ελίτ, οι οποίες ισχυρίζονται πως δήθεν η Τουρκία έχει προτείνει την παραπομπή στη Χάγη, ενώ η Ελλάδα συζητεί εάν θα το αποδεχθεί ή όχι;
Οφείλουμε να υπενθυμίσουμε εδώ τη σταθερή και επίσημη ελληνική θέση, σύμφωνα με την οποία δεν υπάρχει κανένα άλλο θέμα διαπραγμάτευσης με την Τουρκία, εκτός από αυτό της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο – όπου όσον αφορά την ΑΟΖ εμφανίσθηκε ως θέμα αργότερα, επειδή προηγουμένως δεν υπήρχε. Γκρίζες ζώνες και γκρίζα νησιά δεν επιτρέπεται να συζητηθούν – ούτε όλα τα υπόλοιπα που θέτει η Τουρκία.
Στα πλαίσια αυτά, φαίνεται καθαρά πως εύκολες λύσεις δεν υπάρχουν – ούτε ειρηνικές με ένα κράτος που έχει επιστρέψει στο παρελθόν και στις ληστρικές συνήθειες της πατρίδας του, της Μογγολίας. Μπορεί λοιπόν να μην θέλει κανείς τον πόλεμο, αλλά μέρα με την ημέρα όλοι καταλαβαίνουμε πως είναι αναπόφευκτος – οπότε καλά θα κάνουμε να προετοιμαστούμε στρατιωτικά και ψυχικά, ατομικά και συλλογικά, όσο ακόμη έχουμε καιρό στη διάθεση μας.
Analyst Team27 Δεκεμβρίου 2019
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου