Για να καταλαβαίνουμε ότι αυτό που έχουμε στο μυαλό μας ως Ελλάδα ...είναι περιουσιακό στοιχείο του City του Λονδίνου...και τ' αφεντικά μας είναι οι γνωστοί "Άγγλοι" Rothschild και οι φίλοι τους. Αυτούς τους Rothschild που ο Karl Marx που θάφτηκε στην Αγγλία ...έκανε πως δεν γνώριζε. Που δεν ανέφερε ΟΥΤΕ συλλαβή σχετικά μ'αυτούς στο ΚΕΦΑΛΑΙΟ...και που η μητέρα του ήταν ανιψιά του Τραπεζίτη Philips του ομώνυμου κολοσσού ηλεκτρονικών Philips. Παντού έπαθαν "κομμουνισμό" οι λαοί ...αλλά ποτέ στο Λονδίνο... Κανένας αντικαπιταλιστής δεν αναφέρεται στο City του Λονδίνου , στις θυγατρικές Μασονικές Στοές που παίρνουν εντολές από τους τοκογλύφους και στα Μονοπώλια του City. Για όλα φταίνε οι νοικοκυραίοι... οι "κεφαλαιοκράτες" κάτοχοι διαμερίσματος και καταστήματος. Για το City και τις δικές του Μασονικές Στοές ...κάντε πως κοιμάστε...
>>> 3 Φεβρουαρίου 1830. Η Ελλάδα αναγνωρίζεται και επίσημα με το Πρωτόκολλο του Λονδίνου ως ανεξάρτητο κράτος, ύστερα από τέσσερις αιώνες σκλαβιάς και εννέα χρόνια ένοπλου αγώνα. Η ανεξαρτησία της χώρας οφειλόταν αναμφισβήτητα στην αυτοθυσία των ελλήνων αγωνιστών. Ωστόσο, καθοριστικό ρόλο διαδραμάτισε και η πολιτική των Μεγάλων Δυνάμεων οι οποίες συνέδραμαν, κυρίως οικονομικά, για να συντηρήσουν το νεοσύστατο κράτος. Οι λόγοι ήταν περισσότερο γεωπολιτικοί και λιγότερο φιλελληνικοί. Από το 1825, κι ενώ μαινόταν ο πόλεμος, η υποδουλωμένη Ελλάδα αναζητούσε συμμάχους. Ο διορατικός, όπως αποδείχθηκε στη συνέχεια, υπουργός Εξωτερικών της Αγγλίας, Τζωρτζ Κάνινγκ, είχε απορρίψει το σχέδιο του Τσάρου που προέβλεπε τη δημιουργία τριών ηγεμονιών υποτελών στον Σουλτάνο κατά το ελβετικό πρότυπο (Ανατολικής Ελλάδας, Δυτικής Ελλάδας, Πελοποννήσου και Κρήτης). Το σχέδιο αυτό επικροτούσε σε μεγάλο βαθμό και ο πρώτος κυβερνήτης της Ελλάδος, Ιωάννης Καποδίστριας. Τότε, αντιπροσωπεία των ελλήνων επαναστατών επισκέφθηκε τον υπουργό στο Λονδίνο ζητώντας του να τεθεί η Ελλάδα υπό την προστασία της Αγγλίας, προτού γίνει ελεύθερο κράτος. Ο Κάνινγκ αρνήθηκε γιατί ήταν ακόμη πολύ νωρίς. Το πλοίο «HMS Blonde» του ναυάρχου Λάυονς από το 1828-1831 Το υπόμνημα του άγγλου πρέσβη που προκαθόρισε τη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας Τον Αύγουστο του 1832, ο άγγλος ναύαρχος και μετέπειτα πρέσβης, Σερ Έντμουντ Λάιονς, συνόδευσε το νεόφερτο Βασιλιά Όθωνα και την Τριμελή Αντιβασιλεία από το Μπρίντιζι στο Ναύπλιο και ένα χρόνο αργότερα από την Τεργέστη στην Αθήνα. Εξαιτίας της στενής του σχέσης με τον νεαρό βασιλιά, εγκατέλειψε το Πολεμικό Ναυτικό το 1835, απέκτησε ιπποτικό τίτλο και διορίστηκε από τον Λόρδο Πάλμερστον πρέσβης στην Αθήνα. Η διαμόρφωση της Ελλάδας ως κρατικής οντότητας κατέστη δυνατή κατά κύριο λόγο από τους Ρώσους και τους Άγγλους. Οι Άγγλοι μάλιστα, την συμπεριέλαβαν αμέσως στη σφαίρα επιρροής τους. Για το μέλλον και τη μετέπειτα θέση της Ελλάδας στο παγκόσμιο στερέωμα, ο Λάιονς, σε υπόμνημά του προς την αγγλική κυβέρνηση που χρονολογείται περί το 1841 (για άλλους το 1844) ανέφερε τα εξής: «Μια πραγματικά ανεξάρτητη Ελλάδα είναι παραλογισμός. Η Ελλάδα θα είναι είτε ρωσική είτε αγγλική. Και αφού δεν πρέπει να είναι ρωσική, θα είναι αγγλική…» Η στάση του αυτή περιέγραφε ξεκάθαρα το ιδιότυπο ημι-αποικιακό καθεστώς των επόμενων δεκαετιών έως τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου η σκυτάλη πέρασε στην υπερατλαντική δύναμη. Η Ελλάδα έπρεπε να είναι ένα προτεκτοράτο των Άγγλων. Διαβάστε στη «ΜτΧ»: Η μέρα που ο Όθωνας αναγκάστηκε να βγει στο παράθυρο για να αντιμετωπίσει τους επαναστατημένους Έλληνες. Ήταν 3 Σεπτεμβρίου 1843 και ο λαός απαιτούσε Σύνταγμα...
Διαβάστε κι εδώ: http://www.mixanitouxronou.gr/mia-pragmatika-anexartiti-el…/<<< https://www.newsbeast.gr/…/to-siti-tou-londinou-ke-i-kivern…
-----------Η μυστική ανεξάρτητη Πόλη στην καρδιά του...Λονδίνου όπου ακόμη και οι βασιλείς χρειάζονται άδεια για να μπουν
Σίγουρα θα έχετε ακούσει για το περίφημο City του Λονδίνου. Την ιστορική περιοχή, με τις αρχαίες αγορές και τις φημισμένες γέφυρες αλλά και με τους μοντέρνους ουρανοξύστες όπου χτυπά η καρδιά του χρηματοοικονομικού τομέα του Ηνωμένου Βασιλείου ενώ για πολλούς αποτελεί την οικονομική πρωτεύουσα του...πλανήτη.
Όλα αυτά βέβαια είναι λίγο- πολύ γνωστά.
Αυτό όμως που οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν είναι πως το City του Λονδίνου αν και γεωγραφικά βρίσκεται στην καρδιά της πρωτεύουσας της Αγγλίας δεν είναι μέρος αυτής. Στην πραγματικότητα το City του Λονδίνου είναι μια άλλη πόλη μέσα στην πόλη του Λονδίνου.
Για την ακρίβεια, το City- γνωστό και ως Square Mile αφού η έκτασή του είναι λίγο μεγαλύτερη από αυτή του ενός τετραγωνικού μιλίου- μέχρι και τον Μεσαίωνα συνιστούσε ουσιαστικά αυτό που εκείνη την εποχή ονόμαζαν Λονδίνο. Η πόλη όμως με τα χρόνια επεκτάθηκε. Τα σύνορα όμως του City διατηρήθηκαν και σήμερα αποτελεί μια πολύ ιδιαίτερη περίπτωση.
Πως όμως προέκυψαν αυτά τα δύο «Λονδίνα»; «Υπεύθυνοι» είναι οι Ρωμαίοι που πριν από περίπου 2.000 χρόνια ίδρυσαν στις όχθες του Τάμεση την πόλη Londinium η οποία άνθισε εντός των ισχυρών τειχών που την περιέβαλαν τα οποία αποδείχθηκαν ιδιαίτερα ανθεκτικά στο χρόνο και αποτρεπτικά για τους επίδοξους εισβολείς. Με τα χρόνια η πόλη γινόταν όλο και πιο ισχυρή οικονομικά και η δύναμή της μεγάλωνε. Έτσι ο Γουίλιαμ ο Κατακτητής έφτασε στην Αγγλία αποδείχθηκε δύσκολο να κατακτήσει την πόλη και έτσι επέλεξε να της αναγνωρίσει μια σειρά προνομίων ενώ η διοίκηση η πόλη – ως αντάλλαγμα- τον αναγνώρισε ως βασιλιά.
Ακόμη και οι βασιλείς χρειάζονται άδεια...εισόδου
Την ίδια επιλογή με τον Γουίλιαμ έκαναν και οι μονάρχες που τον διαδέχθηκαν αν και δεν έλειψαν και εκείνοι που φοβούνταν την ισχύ της πόλης και θέλησαν να την ανταγωνιστούν ιδρύοντας πχ την πόλη του Westminster. Από αυτή ουσιαστικά γεννήθηκε το δεύτερο Λονδίνο που γνωρίζουμε σήμερα, που είναι και η πρωτεύουσα της Μ.Βρετανίας και της Αγγλίας και αναπτύχθηκε γύρω από το Londinium, δηλ το σημερινό City του Λονδίνου.
Τα προνόμια του πάντως διατηρήθηκαν μέσα στο χρόνο και είναι χαρακτηριστικό πως ακόμη και οι βρετανοί μονάρχες, όπως η Βασίλισσα Ελισάβετ, θα πρέπει να ζητήσει άδεια για εισέλθει στην πόλη κατά τη διάρκεια ειδικής τελετής ενώ υπάρχει ειδικός εκπρόσωπος του City στο Κοινοβούλιο με αποστολή να εμποδίζει νόμους που μπορεί να πλήξουν τα συμφέροντά του ή να εξασφαλίζει εξαιρέσεις από αυτούς.
Επίσης το εύρωστο και πανίσχυρο City διαθέτει πολλά ακίνητα εκτός των τειχών που είναι διακριτά αφού φέρουν το θυρεό της πόλης, όπως η Γέφυρα του Πύργου του Λονδίνου ή ο σταθμός Paddington κ.α. Το ιδιαίτερο καθεστώς του City
Συγκεκριμένα το City διατηρεί ένα μοναδικό πολιτικό καθεστώτος ως εταιρική πόλη και διατηρεί επίσης μια ιδιαίτερη σχέση με το βρετανικό Στέμμα, κάτι που αποτελεί απόρροια της εξαίρεσης του από σειρά μεταρρυθμίσεων που σχετίζονται με την τοπική αυτοδιοίκηση. Μεταξύ άλλων διαθέτει δική του σημαία και θυρεό ενώ διοικείται από την Εταιρεία του Σίτι του Λονδίνου- αρχαιότερη της πρωτεύουσας της Αγγλίας- και επικεφαλής είναι ο Λόρδος Δήμαρχος του Λονδίνου, αξίωμα που διαφέρει κατά πολύ από αυτό του Δημάρχου του Λονδίνου.
Η Εταιρεία αποτελείται από δύο Συμβούλια, την κυρίως εθιμοτυπική Συνέλευση των Όλντερμεν και τη Συνέλευση του Συμβουλίου των Κοινών. Η πόλη έχει επίσης δύο Σερίφηδες και συλλέγει ξεχωριστά τους φόρους για την χρηματοδότησης της αστυνομίας και άλλων δημοτικών υπηρεσιών. Επίσης υπάρχουν 108 συντεχνίες που έχουν εξελιχθεί σε όργανα προστασίας μονοπωλίων και συναλλαγών σε κοινωνικούς και φιλανθρωπικούς φορείς. Τα ανώτατα στελέχη των εταιρειών σχηματίζουν ένα ειδικό εκλογικό σώμα, το Common Hall, το οποίο επιλέγει τον Λόρδο Δήμαρχο, τους Σερίφηδες και άλλους αξιωματούχους ενώ το εκλογικό σύστημα είναι αρκετά ιδιόμορφο
Το City που συνιστά και ανεξάρτητη ληξιαρχική κομητεία αποτελείται από 25 διαμερίσματα, είναι η μικρότερη σε έκταση και πληθυσμό ληξιαρχική κομητεία της Αγγλίας και η τέταρτη πιο πυκνοκατοικημένη και έχει πληθυσμό περίπου 11.000 κατοίκων.
Στην πόλη, εκτός από τους επιβλητικούς ουρανοξύστες μπορεί - ή μάλλον επιβάλλεται- να επισκεφθεί κανείς - τις υπέροχες αγορές όπως αυτή του Σμίθφιλντ και του Λιντεχoλ, να περπατήσει στους δρόμους και να θαυμάσει τμήματα του αρχαίου τείχους, το κτήριο της Τράπεζας της Αγγλίας, το Ίνερ Τεμπλ, το Μάνσιον Χάουζ, το Γκἰλντχολ, τον Καθεδρικό του Αγίου ή απλά Παύλου ή απλά να χαλαρώσει στο Φίνσμπερι Σέρκους. https://m.huffingtonpost.gr
Πηγές: City of London , Financial Times
,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου