ΟΙ ΕΠΟΧΙΑΚΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΙ....

Τα ράσα δεν κάνουν τον παπά, ούτε τα σώβρακα τον διάκο

Καλό θα είναι λοιπόν, οι εποχιακοί "οικονομολόγοι", με πτυχίο ή μη, φιλόδοξοι, επίδοξοι ματαιόδοξοι και λοιποί, αντί να σπεύδουν να πουλάνε φούμαρα στις διαδικτυακές ρούγες, με αγοραστικό κοινό τους αφελείς, να συνειδητοποιήσουν επί τέλους τα αυτονόητα έστω και καθυστερημένα:…

 

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Αυτονόητο πρώτο: Η Οικονομία είναι πρωτίστως πολιτική, δευτερευόντως τεχνική, και τριτευόντως περιγραφική διαδικασία. Το πεδίο της εφαρμογής της επομένως, δεν είναι το σημειωματάριο μιας πτυχιακής εργασίας, αλλά κάτι πολύ πιο σύνθετο… Πολύ πιο δύσκολο… Πολύ πιο ολοκληρωμένο. Επομένως οι συνταγές που αποσυνδέουν κάποιες πλευρές της τεχνικής διαχείρισης, από το συνολικότερο κρισιακό περιβάλλον, δεν είναι μόνον ανοησίες πρώτου μεγέθους, αλλά συνιστούν στο σύνολό τους, αντιλήψεις επικίνδυνες και αποπροσανατολιστικές.

Αυτονόητο δεύτερο: Οι κρίσεις και τα οικονομικά αδιέξοδα, δεν είναι πρόβλημα που σχετίζεται απλά με την τεχνική διαχείριση επιμέρους πλευρών της Οικονομίας. Είναι ένα κατ εξοχήν συστημικό φαινόμενο, συνδεδεμένο όχι με μια παράμετρο της Οικονομίας, αλλά με ένα συνολικότερο πακέτο αντιθέσεων, αυτοτροφοδοτούμενων άρα και μη ακυρώσιμων, που αναπαράγονται από...
το ίδιο το σύστημα που υπηρετούν και αναπαράγονται νομοτελειακά, διότι αυτές ακριβώς είναι που το προσδιορίζουν. 

Επομένως οι αυθαίρετες μονεταριστικές μονομέρειες που γοητεύουν τους αφελείς, δεν είναι μόνον ανοησίες πρώτου μεγέθους, αλλά συνιστούν ΚΑΙ αυτές, ένα σύστημα ανεπαρκέστατων και αποπροσανατολιστικών αντιλήψεων, που μόνον ημιμαθείς «δικαιούνται» να το αναπαράγουν.

Αυτονόητο τρίτο: Ο Άγγλος οικονομολόγος Κέυνς στο όνομα του οποίου πίνουν νερό οι μονεταριστές της μνημονιακής δεκαετίας, επιχείρησε (ανεπιτυχώς) να φωτίσει μέσα από διαχειριστικούς πειραματισμούς, την μεθοδολογία που θα μπορούσε (υποτίθεται) να καταστήσει βιώσιμο τον ανερχόμενο Κρατικομονοπωλιακό Καπιταλισμό, και το έκανε επιλέγοντας να δώσει τεχνική απάντηση στο "κυρίαρχο" πρόβλημα που είναι η «ΖΗΤΗΣΗ» και όχι στο πραγματικά ΚΥΡΙΑΡΧΟ συνολικό πακέτο των αντιθέσεων που γεννούν και ανατροφοδοτούν τις κρίσεις, των οποίων κυρίαρχη εκδήλωση (και μέσον ανάταξης) είναι η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ Κεφαλαίου και η εκτεταμένη χρεοκοπία Κεφαλαιοκρατών.

Τις απαντήσεις ο Κέυνς τις πήρε από την ίδια την ιστορία και την Αμερικανοευρωπαϊκή κρίση του 1936-37 και τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο που ακολούθησε. Οι μονεταριστές από τα LIDL πάντος, ακόμη τις αναζητούν αυτοσχεδιάζοντας στου Κασίδη το κεφάλι.

Αυτονόητο τέταρτο: Οι μεταπολεμικές διεργασίες που ακολούθησαν, δεν ήταν παρά καρπός αυτού του ναυαγίου στην πράξη. Το ναυάγιο αυτό ήταν μοιραίο, αφού στο αφήγημά του, λησμόνησε πως το ΚΡΑΤΟΣ – ΜΕΣΣΙΑΣ διαθέτει συγκεκριμένα ταυτοτικά και φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά, τα οποία υπαγορεύουν συγκεκριμένες λειτουργίες, οι οποίες ΔΕΝ τροποποιούν την φυσιογνωμία τους,  επειδή έτσι θα ήθελαν τα manuals των καλοθελητάδων.

Αυτονόητο πέμπτο: Αυτό το ΚΡΑΤΟΣ – ΜΕΣΣΙΑΣ από το οποίο ζητείται και πάλι ν αλλάξει διαχειριστική φορεσιά, δεν υπηρετεί μονάχα συγκεκριμένα δομημένο ΣΥΣΤΗΜΑ συμφερόντων, αλλά υπηρετεί κυρίως συγκεκριμένη ΕΞΟΥΣΙΑ, και από αυτήν ΔΕΝ αποσυνδέεται εξ αιτίας της καλής του της καρδιάς.

Καλά θα κάνουν λοιπόν οι αλληλοθαυμαζόμενοι οικονομολόγοι από τα LIDL (μετά ή άνευ πτυχίου), ν ασχοληθούν καλύτερα με όλα όσα τους διέφυγαν και να ματαξανάρθουν. 

Η άλλη λύση, είναι να επιλέξουν να παραμείνουν γελωτοποιοί με αποδέκτη τα πόμολα και με μια μικρή ομάδα αφελών να τους θαυμάζουν.

"ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΛΛΑΔΑ"