Η άμβλωση της λογικής
Η εκκλησία αποφάσισε προσφάτως να ορίσει εορταστική «ημέρα αγέννητου παιδιού». Προφανώς πρόκειται για μια προσπάθεια να αντιτεθεί πανηγυρικά στις αμβλώσεις, να προκαλέσει συζητήσεις, υποδεικνύοντας με τον τρόπο της, στις ακούσιες μητέρες, να «κρατήσουν» τελικά και να γεννήσουν τον γόνο τους. Δεν βλέπω που είναι το κακό! Η εκκλησία διαδραματίζει τον ανθρωπιστικό ρόλο της και μπράβο της.
Απ’ την άλλη πλευρά όμως (από έντυπα και κύκλους ροζ, μωβ, μαύρους) ακούστηκε φοβερή κραυγή: Η σκοταδιστική εκκλησία απαγορεύει εμπράκτως τις αμβλώσεις! Στα όπλα!
Αναρωτιέμαι: Η άμβλωση είναι κάτι το φυσικό, το αποδεκτό, το ωραίο? Ή είναι πράξη απεγνωσμένη, ανεπιθύμητη, επικίνδυνη, αναγκαίο κακό?
Φυσικά η ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη δημιουργεί τεράστια προβλήματα, στην εγκυμονούσα. Ηθικά, κοινωνικά, προσωπικά. Μερικές φορές οδηγεί σε φρικαλέα εγκλήματα. Σε νεογνά που γεννώνται μυστικά και πετιούνται στα σκουπίδια, κομματιάζονται η πωλούνται, εξαφανίζονται σαν λεκέδες και τρομεροί φόβοι για το αύριο. Οι μητέρες αυτές είναι η τραγικές μαρτυρικές φιγούρες της γυναίκας διαχρονικά. Είτε γιατί ξεγελάσθηκαν, είτε γιατί λάθεψαν, είτε γιατί εγκαταλείφθηκαν. Η άμβλωση σε τέτοιες περιπτώσεις μοιάζει η καλύτερη από τις χειρότερες λύσεις.
Αλλά η άμβλωση, η διακοπή της διαδικασίας σχηματισμού ανθρώπινης ζωής, όπως και να υπαγορεύθηκε είναι …θέμα. Σοβαρό. Δεν είναι παιχνίδι. Και για την γυναίκα και για το συλληφθέν.
Δεν είμαι ο ειδικός για να προτείνω λύσεις σε ένα τόσο αρχαίο ζήτημα. Θα μπορούσα να συμβάλλω με ορισμένες απόψεις μου αλλά προτιμώ να το βουλώσω επί του παρόντος. Ίσως η άμβλωση να μπορούσε να επιτραπεί υπό όρους και κατ’ εξαίρεσιν και σπανίως, ει δυνατόν. Ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν, για επιστήμονες, παπάδες, κοινωνιολόγους κλπ.
Αλλά όχι πάλι οι ίδιες συνθηματολογικές μαλακίες. «Ναι» στις αμβλώσεις. «Όχι» στις αμβλώσεις. Κάτω ο σκοταδισμός της εκκλησίας. Κάτω η ξετσιπωσιά του ανεύθυνου έρωτα.
Για ζωή μιλάμε ρε μάγκες! Για την παραγωγή της! Θεωρείτε τόσο εύκολη την συζήτηση?
Κάποτε ο Ιησούς (η ίδια η εκκλησία!) προστατεύοντας την πόρνη από τους υποκριτές δημίους της, τους σταμάτησε λέγοντας «όποιος είναι αναμάρτητος, πρώτος τον λίθον βαλέτω».
Δεν θα κατηγορήσω την εκκλησία γιατί προσπαθεί να περιθάλψει, να ενισχύσει και να διδάξει τις ακούσιες μητέρες. Η κυοφορία της ζωής δεν είναι μόνο, απλό αποτέλεσμα ηδονής ή βιασμού. Είναι εξατομικευμένη η ίδια η εξέλιξη, η πρόοδος του ανθρώπου μέσα από τα βαρέα προβλήματα της καθημερινότητας. Και θέλει πολλή αγάπη και πολλή συζήτηση και πολλή προσοχή, η στάση μας απέναντι στο πρόβλημα.
Καλά κάνει η Εκκλησία και ο Θεός βοηθός.
Εκείνο που απεχθάνομαι όσο ωριμάζω είναι ο φανατισμένος θόρυβος της παρδαλής πέμπτης φάλαγγας των άκριτων υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Των όπως νομίζουν δικαιωμάτων! Γιατί τελικά υπερασπίζονται τα δικαιώματα της ζούγκλας, της κοινωνικής διάλυσης, της σήψης!
Τελικά είναι πολύ σοβαρή υπόθεση ο ανθρωπισμός για να τον εμπιστευθούμε στους αυτόκλητους ανθρωπιστές του …χόρτου και των …λουλουδιών!
Αφήστε μας …μανίτσες μου!...
Η εκκλησία αποφάσισε προσφάτως να ορίσει εορταστική «ημέρα αγέννητου παιδιού». Προφανώς πρόκειται για μια προσπάθεια να αντιτεθεί πανηγυρικά στις αμβλώσεις, να προκαλέσει συζητήσεις, υποδεικνύοντας με τον τρόπο της, στις ακούσιες μητέρες, να «κρατήσουν» τελικά και να γεννήσουν τον γόνο τους. Δεν βλέπω που είναι το κακό! Η εκκλησία διαδραματίζει τον ανθρωπιστικό ρόλο της και μπράβο της.
Απ’ την άλλη πλευρά όμως (από έντυπα και κύκλους ροζ, μωβ, μαύρους) ακούστηκε φοβερή κραυγή: Η σκοταδιστική εκκλησία απαγορεύει εμπράκτως τις αμβλώσεις! Στα όπλα!
Αναρωτιέμαι: Η άμβλωση είναι κάτι το φυσικό, το αποδεκτό, το ωραίο? Ή είναι πράξη απεγνωσμένη, ανεπιθύμητη, επικίνδυνη, αναγκαίο κακό?
Φυσικά η ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη δημιουργεί τεράστια προβλήματα, στην εγκυμονούσα. Ηθικά, κοινωνικά, προσωπικά. Μερικές φορές οδηγεί σε φρικαλέα εγκλήματα. Σε νεογνά που γεννώνται μυστικά και πετιούνται στα σκουπίδια, κομματιάζονται η πωλούνται, εξαφανίζονται σαν λεκέδες και τρομεροί φόβοι για το αύριο. Οι μητέρες αυτές είναι η τραγικές μαρτυρικές φιγούρες της γυναίκας διαχρονικά. Είτε γιατί ξεγελάσθηκαν, είτε γιατί λάθεψαν, είτε γιατί εγκαταλείφθηκαν. Η άμβλωση σε τέτοιες περιπτώσεις μοιάζει η καλύτερη από τις χειρότερες λύσεις.
Αλλά η άμβλωση, η διακοπή της διαδικασίας σχηματισμού ανθρώπινης ζωής, όπως και να υπαγορεύθηκε είναι …θέμα. Σοβαρό. Δεν είναι παιχνίδι. Και για την γυναίκα και για το συλληφθέν.
Δεν είμαι ο ειδικός για να προτείνω λύσεις σε ένα τόσο αρχαίο ζήτημα. Θα μπορούσα να συμβάλλω με ορισμένες απόψεις μου αλλά προτιμώ να το βουλώσω επί του παρόντος. Ίσως η άμβλωση να μπορούσε να επιτραπεί υπό όρους και κατ’ εξαίρεσιν και σπανίως, ει δυνατόν. Ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν, για επιστήμονες, παπάδες, κοινωνιολόγους κλπ.
Αλλά όχι πάλι οι ίδιες συνθηματολογικές μαλακίες. «Ναι» στις αμβλώσεις. «Όχι» στις αμβλώσεις. Κάτω ο σκοταδισμός της εκκλησίας. Κάτω η ξετσιπωσιά του ανεύθυνου έρωτα.
Για ζωή μιλάμε ρε μάγκες! Για την παραγωγή της! Θεωρείτε τόσο εύκολη την συζήτηση?
Κάποτε ο Ιησούς (η ίδια η εκκλησία!) προστατεύοντας την πόρνη από τους υποκριτές δημίους της, τους σταμάτησε λέγοντας «όποιος είναι αναμάρτητος, πρώτος τον λίθον βαλέτω».
Δεν θα κατηγορήσω την εκκλησία γιατί προσπαθεί να περιθάλψει, να ενισχύσει και να διδάξει τις ακούσιες μητέρες. Η κυοφορία της ζωής δεν είναι μόνο, απλό αποτέλεσμα ηδονής ή βιασμού. Είναι εξατομικευμένη η ίδια η εξέλιξη, η πρόοδος του ανθρώπου μέσα από τα βαρέα προβλήματα της καθημερινότητας. Και θέλει πολλή αγάπη και πολλή συζήτηση και πολλή προσοχή, η στάση μας απέναντι στο πρόβλημα.
Καλά κάνει η Εκκλησία και ο Θεός βοηθός.
Εκείνο που απεχθάνομαι όσο ωριμάζω είναι ο φανατισμένος θόρυβος της παρδαλής πέμπτης φάλαγγας των άκριτων υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Των όπως νομίζουν δικαιωμάτων! Γιατί τελικά υπερασπίζονται τα δικαιώματα της ζούγκλας, της κοινωνικής διάλυσης, της σήψης!
Τελικά είναι πολύ σοβαρή υπόθεση ο ανθρωπισμός για να τον εμπιστευθούμε στους αυτόκλητους ανθρωπιστές του …χόρτου και των …λουλουδιών!
Αφήστε μας …μανίτσες μου!...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου