Periklis Danopoulos
Στην Λιβύη, είναι πλέον γνωστό ότι διεξάγεται σκλαβοπάζαρο.
Στην Ακτή Ελεφαντοστού, πάνω από μισό εκατομμύριο παιδιά, δουλεύουν ως σκλάβοι στα κακαόδεντρα.Στα ορυχεία του Κογκό, οι συνθήκες διαβίωσης των δούλων-εργατών, ξεπερνούν κάθε νοσηρή φαντασία.Στην Γάζα, οι Ισραηλινοί, μετατρέπουν τους κατοίκους σε ζωντανούς στόχους σκοποβολής.Κοινό χαρακτηριστικό όλων αυτών....καμία ΜΚΟ δεν δραστηριοποιείται για την τύχη τους και η κοινή γνώμη τους έχει απωθήσει. Όλα αλλάζουν από την στιγμή που κάποιοι από αυτούς θα δοκιμάσουν την αυτοεκπληρούμενη προφητεία του σκυλοπνίχτη, που θα τους διακινήσει στα νερά της Μεσογείου. Γιατί πολύ απλά αυτός ο οποίος υποφέρει, μένοντας στον τόπο του, δεν αξίζει μια. Ενώ φεύγοντας ως μετανάστης, δημιουργεί υπεραξία( για ους Μαρξιστές φίλους μου), την οποία καρπώνονται οι επιτήδειοι . Υπάρχει μάλιστα το παράδοξο, Ισραηλινές ΜΚΟ, που είναι πάρα πολλές ,να διασώζουν Παλαιστίνιους.
Στην Ευρώπη και στην εν γένει ''πολιτισμένη '' Δύση, ισχύει μια μανιχαϊστική πολιτική ορθότητα, δημιουργώντας το κακό, όπου βρίσκονται όσοι μιλούν για πατρίδες και έθνη, όσοι με κομψό ή άκομψο τρόπο προστατεύουν τους πολίτες τους, ο κάθε Σαλβίνι λοιπόν και απέναντι όσοι είναι αντίθετοι στο κακό, άρα στις δυνάμεις του καλού, δηλ. Μακρόν, Μέρκελ, Τσίπρας, Μητσοτάκης, Βαρουφάκης κλπ. Και φυσικά η στάση στο μεταναστευτικό κάθε χώρας, δημιουργεί εντάσεις. Και είναι εξόχως σημαντικό, το ότι υπάρχουν τόσες πολλές ΜΚΟ από το Ισραήλ και την Γερμανία, μόνο που Ισραήλ και Γερμανία δεν δέχονται μετανάστες, όπως άλλωστε και η Σαουδική Αραβία. Οι ροές κατευθύνονται στις χώρες του Ευρωπαϊκού νότου.
Το να σώζεις ανθρώπους που πνίγονται, είναι πράξη ελέους. Το να νοιάζεσαι όμως αποκλειστικά για την διάσωση, αφήνοντας πίσω το τι προκάλεσε την φυγή, είναι σαν να καίγεσαι να δώσεις φάρμακο για συνάχι σε ετοιμοθάνατο. Γιατί στην πραγματικότητα, ετοιμοθάνατοι η ίσως μελλοθάνατοι είναι αυτοί οι δυστυχισμένοι.Θα καταλήξουν στοιβαγμένοι στα κολαστήρια της Μόριας 'η της Λαμπεντούζας. Άλλοι θα πεθάνουν από δυσεντερία, τύφο ή χολέρα, άλλοι σε συμπλοκές ανάμεσα σε αλλοεθνείς και αλλόθρησκους. Οι πιο τυχεροί, θα καταλήξουν σε κάποια ΕΟΖ του Ευρωπαϊκού Βορά, όπου θα ζήσουν την υπόλοιπη ζωή τους ως σύγχρονοι σκλάβοι.
Καμία ΜΚΟ, παρά τα ιλιγγιώδη ποσά που διατίθενται, δεν επενδύει σε υποδομές για μια ανθρώπινη διαβίωση στις χώρες από όπου προέρχονται οι πρόσφυγες- μετανάστες.Δεν θα ήταν λογικό, τα συνεταιράκια στο αλισβερίσι του ανθρώπινου πόνου, να γιάτρευαν τον πόνο.
Και πραγματικά αν κάτι με τρομάζει, δεν είναι οι ΜΚΟ, οι ισχυροί της γης, οι πόλεμοι, όσο οι ''ψυχοπονιάρηδες, υπερευαίσθητοι, ανθρωπιστές αλληλέγγυοι'', που έχουν καταπιεί το τυρί και τη φάκα μαζί. Γιατί αυτοί στην πραγματικότητα, νομιμοποιούν την προσφυγική μπίζνα. Αγιοποιούν την κάθε κάθε κόρη εμπόρου όπλων που σκοτώνουν, και φέρνουν δυστυχία, για να πάει μετά η Καρόλα να κερδίσει το μερίδιο της στην δόξα.
Φυσικά, δεν σκέφτηκε ποτέ κανείς το σενάριο, να ναυλώνονταν επιβατηγά πλοία, από τις διάφορες επικερδείς ΜΚΟ, που να φιλοξενήσει τους θαλασσοπνιγμένους, μέχρι να δοθεί η οριστική λύση.
Όχι, ούτε η Αγία Καρόλα, ούτε ο μπαμπάς της , ούτε κανένα μεγαλοστέλεχος ΜΚΟ, θα άφηναν τέτοια ευκαιρία να χαθεί.
Σκοπός τους ήταν να φανεί η ανθρωπιστική δουλειά, να σωθούν οι φτωχοδιάβολοι από τον πνιγμό.....Τώρα ας πάνε να πνιγούνε, σάμπως τους ήξεραν κι από χτες???
Στην Λιβύη, είναι πλέον γνωστό ότι διεξάγεται σκλαβοπάζαρο.
Στην Ακτή Ελεφαντοστού, πάνω από μισό εκατομμύριο παιδιά, δουλεύουν ως σκλάβοι στα κακαόδεντρα.Στα ορυχεία του Κογκό, οι συνθήκες διαβίωσης των δούλων-εργατών, ξεπερνούν κάθε νοσηρή φαντασία.Στην Γάζα, οι Ισραηλινοί, μετατρέπουν τους κατοίκους σε ζωντανούς στόχους σκοποβολής.Κοινό χαρακτηριστικό όλων αυτών....καμία ΜΚΟ δεν δραστηριοποιείται για την τύχη τους και η κοινή γνώμη τους έχει απωθήσει. Όλα αλλάζουν από την στιγμή που κάποιοι από αυτούς θα δοκιμάσουν την αυτοεκπληρούμενη προφητεία του σκυλοπνίχτη, που θα τους διακινήσει στα νερά της Μεσογείου. Γιατί πολύ απλά αυτός ο οποίος υποφέρει, μένοντας στον τόπο του, δεν αξίζει μια. Ενώ φεύγοντας ως μετανάστης, δημιουργεί υπεραξία( για ους Μαρξιστές φίλους μου), την οποία καρπώνονται οι επιτήδειοι . Υπάρχει μάλιστα το παράδοξο, Ισραηλινές ΜΚΟ, που είναι πάρα πολλές ,να διασώζουν Παλαιστίνιους.
Στην Ευρώπη και στην εν γένει ''πολιτισμένη '' Δύση, ισχύει μια μανιχαϊστική πολιτική ορθότητα, δημιουργώντας το κακό, όπου βρίσκονται όσοι μιλούν για πατρίδες και έθνη, όσοι με κομψό ή άκομψο τρόπο προστατεύουν τους πολίτες τους, ο κάθε Σαλβίνι λοιπόν και απέναντι όσοι είναι αντίθετοι στο κακό, άρα στις δυνάμεις του καλού, δηλ. Μακρόν, Μέρκελ, Τσίπρας, Μητσοτάκης, Βαρουφάκης κλπ. Και φυσικά η στάση στο μεταναστευτικό κάθε χώρας, δημιουργεί εντάσεις. Και είναι εξόχως σημαντικό, το ότι υπάρχουν τόσες πολλές ΜΚΟ από το Ισραήλ και την Γερμανία, μόνο που Ισραήλ και Γερμανία δεν δέχονται μετανάστες, όπως άλλωστε και η Σαουδική Αραβία. Οι ροές κατευθύνονται στις χώρες του Ευρωπαϊκού νότου.
Το να σώζεις ανθρώπους που πνίγονται, είναι πράξη ελέους. Το να νοιάζεσαι όμως αποκλειστικά για την διάσωση, αφήνοντας πίσω το τι προκάλεσε την φυγή, είναι σαν να καίγεσαι να δώσεις φάρμακο για συνάχι σε ετοιμοθάνατο. Γιατί στην πραγματικότητα, ετοιμοθάνατοι η ίσως μελλοθάνατοι είναι αυτοί οι δυστυχισμένοι.Θα καταλήξουν στοιβαγμένοι στα κολαστήρια της Μόριας 'η της Λαμπεντούζας. Άλλοι θα πεθάνουν από δυσεντερία, τύφο ή χολέρα, άλλοι σε συμπλοκές ανάμεσα σε αλλοεθνείς και αλλόθρησκους. Οι πιο τυχεροί, θα καταλήξουν σε κάποια ΕΟΖ του Ευρωπαϊκού Βορά, όπου θα ζήσουν την υπόλοιπη ζωή τους ως σύγχρονοι σκλάβοι.
Καμία ΜΚΟ, παρά τα ιλιγγιώδη ποσά που διατίθενται, δεν επενδύει σε υποδομές για μια ανθρώπινη διαβίωση στις χώρες από όπου προέρχονται οι πρόσφυγες- μετανάστες.Δεν θα ήταν λογικό, τα συνεταιράκια στο αλισβερίσι του ανθρώπινου πόνου, να γιάτρευαν τον πόνο.
Και πραγματικά αν κάτι με τρομάζει, δεν είναι οι ΜΚΟ, οι ισχυροί της γης, οι πόλεμοι, όσο οι ''ψυχοπονιάρηδες, υπερευαίσθητοι, ανθρωπιστές αλληλέγγυοι'', που έχουν καταπιεί το τυρί και τη φάκα μαζί. Γιατί αυτοί στην πραγματικότητα, νομιμοποιούν την προσφυγική μπίζνα. Αγιοποιούν την κάθε κάθε κόρη εμπόρου όπλων που σκοτώνουν, και φέρνουν δυστυχία, για να πάει μετά η Καρόλα να κερδίσει το μερίδιο της στην δόξα.
Φυσικά, δεν σκέφτηκε ποτέ κανείς το σενάριο, να ναυλώνονταν επιβατηγά πλοία, από τις διάφορες επικερδείς ΜΚΟ, που να φιλοξενήσει τους θαλασσοπνιγμένους, μέχρι να δοθεί η οριστική λύση.
Όχι, ούτε η Αγία Καρόλα, ούτε ο μπαμπάς της , ούτε κανένα μεγαλοστέλεχος ΜΚΟ, θα άφηναν τέτοια ευκαιρία να χαθεί.
Σκοπός τους ήταν να φανεί η ανθρωπιστική δουλειά, να σωθούν οι φτωχοδιάβολοι από τον πνιγμό.....Τώρα ας πάνε να πνιγούνε, σάμπως τους ήξεραν κι από χτες???
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου