Το Καστελόριζο, το Δίκαιο, ο Ερντογάν και ο... Θουκυδίδης...
του ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΗΛΑΚΑ
Αντιμέτωπες με τα τετελεσμένα (τουρκικό πλωτό γεωτρύπανο Πορθητής στην κυπριακή ΑΟΖ) που προκύπτουν από την τουρκική ισχύ (και την προφανή αδυναμία Ελλάδας και Κύπρου) οι κυβερνήσεις σε Λευκωσία και Αθήνα επικοινωνούν με «συμμάχους» και «φίλους» αναζητώντας την προστασία του Διεθνούς Δικαίου το οποίο παραβιάζει κατάφωρα η Αγκυρα…
Ωστόσο, η απάντηση που αναζητούν οι κυβερνήσεις Ελλάδας και Κύπρου έχει δοθεί , 2.500 χρόνια πριν, έχει επαναληφθεί δεκάδες φορές από τότε και δεν είναι διόλου αισιόδοξη για τις ελληνικές προσδοκίες:« Τα νομικά επιχειρήματα έχουν αξία όταν εκείνοι που τα επικαλούνται είναι περίπου ισόπαλοι σε δύναμη και ότι, αντίθετα, ο ισχυρός επιβάλλει ότι του επιτρέπει η δύναμή του και ο αδύναμος υποχωρεί όσο του το επιβάλλει η αδυναμία του».
Με αυτό το ωμό επιχείρημα απάντησαν κατά τον Πελοποννησιακό πόλεμο οι Αθηναίοι στους κατοίκους της Μήλου οι οποίοι τότε- 2,5 χιλιάδες χρόνια πριν- έκαναν επίκληση στο Δίκαιο προκειμένου να αποτρέψουν την υποταγή τους που απαιτούσε η αθηναϊκή υπερδύναμη της εποχής... Αυτό ακριβώς το επιχείρημα προβάλλει σήμερα στην πράξη η Αγκυρα στέλνοντας το πλωτό γεωτρύπανο Πορθητής με την προστασία πολεμικών πλοίων να ««δέσει» εντός της ανακηρυγμένης κυπριακής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ).
Πρόβα για το Καστελόριζο
Στην Αθήνα, έμπειροι διπλωμάτες που σε αντίθεση με την κυβέρνηση και τις λοιπές πολιτικές δυνάμεις εξουσίας δεν πιέζονται από τον λεγόμενο πολιτικό χρόνο και έχουν επίγνωση των διδαγμάτων της ιστορίας, παρακολουθώντας τις τουρκικές κινήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ αλλά και τις πρώτες αντιδράσεις του Διεθνούς Παράγοντα στις ελληνικές/ ελληνοκυπριακές εκκλήσεις σημειώνουν με ανησυχία ότι:
Η τουρκική «εισβολή» στην ανακηρυγμένη και διεθνώς αναγνωρισμένη Κυπριακή ΑΟΖ έχει στόχο να πυροδοτήσει εξελίξεις που θα οδηγήσουν σε διανομή του ενεργειακού πλούτου μεταξύ Ελληνοκυπρίων/ Τουρκοκυπρίων μέσα από μια διχοτομική λύση του κυπριακού. Μια τέτοια «λύση» δεν θα πρέπει να ξεχνάμε, επιδιώκουν οι Αμερικανοί και λοιποί δυτικοί σύμμαχοι και εταίροι...
Αυτή η «πειρατική» ενέργεια της Αγκυρας μπορεί να θεωρηθεί και ως γενική πρόβα για ανάλογη κίνηση μερικές δεκάδες μίλια δυτικότερα σε θαλάσσια περιοχή νότια του Καστελόριζου, εκεί όπου η Ελλάδα με βάση το διεθνές δίκαιο και την ύπαρξη του Καστελόριζου έχει δικαιώματα σε ΑΟΖ, αλλά δεν έχει τολμήσει να τα διακηρύξει/ ανακοινώσει.
Σύμφωνα με την εκτίμηση των ίδιων διπλωματών το ερώτημα δεν είναι αν, αλλά πότε η Αγκυρα θα επιλέξει να επιχειρήσει ανάλογη κίνηση και στις θαλάσσιες περιοχές όπου η ύπαρξη του Καστελόριζου εξασφαλίζει δικαιώματα ΑΟΖ στην Ελλάδα.
Η απαισιόδοξη εκτίμηση/ πρόβλεψη ότι η Αγκυρα θα επιχειρήσει να δημιουργήσει τετελεσμένα στην περιοχή του Καστελόριζου βασίζεται στην διαπιστωμένη πια αποτυχία των ελληνικών εξοπλιστικών προγραμμάτων των τελευταίων δεκαετιών, τα οποία αν και απορρόφησαν θηριώδεις πόρους δεν πραγματοποιήθηκαν με γνώμονα την δημιουργία μιας ικανής δύναμης αποτροπής αλλά καθορίστηκαν τελικά από το ύψος της μίζας.
Οι σημερινοί επιτελείς στο υπουργείο άμυνας βρίσκονται αντιμέτωποι με τις οδυνηρές συνέπειες των προηγούμενων εξοπλιστικών επιλογών καθώς διαπιστώνουν σοβαρότατες αδυναμίες στην ανάγκη διασφάλισης της ελληνικής κυριαρχίας στο ανατολικό άκρο της χώρας, στην περιοχή του Καστελόριζου.
Κάτι που επίσης υπενθυμίζουν παράγοντες του ελληνικού υπουργείου εξωτερικών είναι ότι με αμερικανική παρότρυνση προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις (από την εποχή του Σημίτη και έπειτα) εγκατέλειψαν το «δόγμα του ενιαίου αμυντικού χώρου Ελλάδας – Κύπρου» γεγονός που αποτυπώνεται σήμερα από την καταφανή ελληνική αδυναμία να απαντήσει στην πειρατική τουρκική κίνηση στην κυπριακή ΑΟΖ.
Στην Αθήνα η ελληνική κυβέρνηση θεωρεί ότι τα συμφέροντα της χώρας και το δίκαιο προστατεύονται από την ΕΕ και τους Αμερικανούς και παραμένει επικεντρωμένη στην πολωτική προεκλογική αντιπαράθεση. Ανάλογη είναι και η στάση της αξιωματικής αντιπολίτευσης η οποία θεωρεί το «ζήτημα Πολάκη» ύψιστης σημασίας και οπωσδήποτε μεγαλύτερης βαρύτητας από τις εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο. Προφανώς, τα κόμματα εξουσίας, έχουν αποδεχτεί και ελπίζουν ότι οι Αμερικανοί και λοιποί Ευρωπαίοι εταίροι θα φρενάρουν τις τουρκικές κινήσεις τις οποίες η χώρα αδυνατεί να σταματήσει με δικά της μέσα.
Στο πλαίσιο του καθ ησυχασμού υπερτονίζονται οι αρχές του Δικαίου και προβάλλονται/ επισημαίνονται οι αντιδράσεις του αμερικανικού ΥΠΕΞ που κάλεσε την Τουρκία να μην «τρυπήσει» στην κυπριακή ΑΟΖ και της ΕΕ η οποία απείλησε την Αγκυρα με κυρώσεις αν συνεχίσει τις ενέργειές της...
Προφανώς όσοι θέλουν να εμφανίζονται ήσυχοι και προστατευμένοι από τους συμμάχους και εταίρους λησμονούν ότι την τουρκική εισβολή στην Κύπρο πρώτοι την καταδίκασαν αυτοί (οι Αμερικανοί) που την υποκίνησαν και πως η defacto διχοτόμηση του νησιού παραμένει, παρά τις καταδικαστικές αποφάσεις του ΟΗΕ για την εισβολή και κατοχή. Γιατί, τελικά, παρά τους ευσεβείς πόθους της Αθήνας, χιλιάδες χρόνια τώρα, το δίκαιο ισχύει μεταξύ ίσων...
ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ
του ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΗΛΑΚΑ
Αντιμέτωπες με τα τετελεσμένα (τουρκικό πλωτό γεωτρύπανο Πορθητής στην κυπριακή ΑΟΖ) που προκύπτουν από την τουρκική ισχύ (και την προφανή αδυναμία Ελλάδας και Κύπρου) οι κυβερνήσεις σε Λευκωσία και Αθήνα επικοινωνούν με «συμμάχους» και «φίλους» αναζητώντας την προστασία του Διεθνούς Δικαίου το οποίο παραβιάζει κατάφωρα η Αγκυρα…
Ωστόσο, η απάντηση που αναζητούν οι κυβερνήσεις Ελλάδας και Κύπρου έχει δοθεί , 2.500 χρόνια πριν, έχει επαναληφθεί δεκάδες φορές από τότε και δεν είναι διόλου αισιόδοξη για τις ελληνικές προσδοκίες:« Τα νομικά επιχειρήματα έχουν αξία όταν εκείνοι που τα επικαλούνται είναι περίπου ισόπαλοι σε δύναμη και ότι, αντίθετα, ο ισχυρός επιβάλλει ότι του επιτρέπει η δύναμή του και ο αδύναμος υποχωρεί όσο του το επιβάλλει η αδυναμία του».
Με αυτό το ωμό επιχείρημα απάντησαν κατά τον Πελοποννησιακό πόλεμο οι Αθηναίοι στους κατοίκους της Μήλου οι οποίοι τότε- 2,5 χιλιάδες χρόνια πριν- έκαναν επίκληση στο Δίκαιο προκειμένου να αποτρέψουν την υποταγή τους που απαιτούσε η αθηναϊκή υπερδύναμη της εποχής... Αυτό ακριβώς το επιχείρημα προβάλλει σήμερα στην πράξη η Αγκυρα στέλνοντας το πλωτό γεωτρύπανο Πορθητής με την προστασία πολεμικών πλοίων να ««δέσει» εντός της ανακηρυγμένης κυπριακής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ).
Πρόβα για το Καστελόριζο
Στην Αθήνα, έμπειροι διπλωμάτες που σε αντίθεση με την κυβέρνηση και τις λοιπές πολιτικές δυνάμεις εξουσίας δεν πιέζονται από τον λεγόμενο πολιτικό χρόνο και έχουν επίγνωση των διδαγμάτων της ιστορίας, παρακολουθώντας τις τουρκικές κινήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ αλλά και τις πρώτες αντιδράσεις του Διεθνούς Παράγοντα στις ελληνικές/ ελληνοκυπριακές εκκλήσεις σημειώνουν με ανησυχία ότι:
Η τουρκική «εισβολή» στην ανακηρυγμένη και διεθνώς αναγνωρισμένη Κυπριακή ΑΟΖ έχει στόχο να πυροδοτήσει εξελίξεις που θα οδηγήσουν σε διανομή του ενεργειακού πλούτου μεταξύ Ελληνοκυπρίων/ Τουρκοκυπρίων μέσα από μια διχοτομική λύση του κυπριακού. Μια τέτοια «λύση» δεν θα πρέπει να ξεχνάμε, επιδιώκουν οι Αμερικανοί και λοιποί δυτικοί σύμμαχοι και εταίροι...
Αυτή η «πειρατική» ενέργεια της Αγκυρας μπορεί να θεωρηθεί και ως γενική πρόβα για ανάλογη κίνηση μερικές δεκάδες μίλια δυτικότερα σε θαλάσσια περιοχή νότια του Καστελόριζου, εκεί όπου η Ελλάδα με βάση το διεθνές δίκαιο και την ύπαρξη του Καστελόριζου έχει δικαιώματα σε ΑΟΖ, αλλά δεν έχει τολμήσει να τα διακηρύξει/ ανακοινώσει.
Σύμφωνα με την εκτίμηση των ίδιων διπλωματών το ερώτημα δεν είναι αν, αλλά πότε η Αγκυρα θα επιλέξει να επιχειρήσει ανάλογη κίνηση και στις θαλάσσιες περιοχές όπου η ύπαρξη του Καστελόριζου εξασφαλίζει δικαιώματα ΑΟΖ στην Ελλάδα.
Η απαισιόδοξη εκτίμηση/ πρόβλεψη ότι η Αγκυρα θα επιχειρήσει να δημιουργήσει τετελεσμένα στην περιοχή του Καστελόριζου βασίζεται στην διαπιστωμένη πια αποτυχία των ελληνικών εξοπλιστικών προγραμμάτων των τελευταίων δεκαετιών, τα οποία αν και απορρόφησαν θηριώδεις πόρους δεν πραγματοποιήθηκαν με γνώμονα την δημιουργία μιας ικανής δύναμης αποτροπής αλλά καθορίστηκαν τελικά από το ύψος της μίζας.
Οι σημερινοί επιτελείς στο υπουργείο άμυνας βρίσκονται αντιμέτωποι με τις οδυνηρές συνέπειες των προηγούμενων εξοπλιστικών επιλογών καθώς διαπιστώνουν σοβαρότατες αδυναμίες στην ανάγκη διασφάλισης της ελληνικής κυριαρχίας στο ανατολικό άκρο της χώρας, στην περιοχή του Καστελόριζου.
Κάτι που επίσης υπενθυμίζουν παράγοντες του ελληνικού υπουργείου εξωτερικών είναι ότι με αμερικανική παρότρυνση προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις (από την εποχή του Σημίτη και έπειτα) εγκατέλειψαν το «δόγμα του ενιαίου αμυντικού χώρου Ελλάδας – Κύπρου» γεγονός που αποτυπώνεται σήμερα από την καταφανή ελληνική αδυναμία να απαντήσει στην πειρατική τουρκική κίνηση στην κυπριακή ΑΟΖ.
Στην Αθήνα η ελληνική κυβέρνηση θεωρεί ότι τα συμφέροντα της χώρας και το δίκαιο προστατεύονται από την ΕΕ και τους Αμερικανούς και παραμένει επικεντρωμένη στην πολωτική προεκλογική αντιπαράθεση. Ανάλογη είναι και η στάση της αξιωματικής αντιπολίτευσης η οποία θεωρεί το «ζήτημα Πολάκη» ύψιστης σημασίας και οπωσδήποτε μεγαλύτερης βαρύτητας από τις εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο. Προφανώς, τα κόμματα εξουσίας, έχουν αποδεχτεί και ελπίζουν ότι οι Αμερικανοί και λοιποί Ευρωπαίοι εταίροι θα φρενάρουν τις τουρκικές κινήσεις τις οποίες η χώρα αδυνατεί να σταματήσει με δικά της μέσα.
Στο πλαίσιο του καθ ησυχασμού υπερτονίζονται οι αρχές του Δικαίου και προβάλλονται/ επισημαίνονται οι αντιδράσεις του αμερικανικού ΥΠΕΞ που κάλεσε την Τουρκία να μην «τρυπήσει» στην κυπριακή ΑΟΖ και της ΕΕ η οποία απείλησε την Αγκυρα με κυρώσεις αν συνεχίσει τις ενέργειές της...
Προφανώς όσοι θέλουν να εμφανίζονται ήσυχοι και προστατευμένοι από τους συμμάχους και εταίρους λησμονούν ότι την τουρκική εισβολή στην Κύπρο πρώτοι την καταδίκασαν αυτοί (οι Αμερικανοί) που την υποκίνησαν και πως η defacto διχοτόμηση του νησιού παραμένει, παρά τις καταδικαστικές αποφάσεις του ΟΗΕ για την εισβολή και κατοχή. Γιατί, τελικά, παρά τους ευσεβείς πόθους της Αθήνας, χιλιάδες χρόνια τώρα, το δίκαιο ισχύει μεταξύ ίσων...
ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου