Προεκλογικές ρητορείες ''κανονικότητας'' και ετερόκλητοι υποψήφιοι
Του Ηλία Αλεξανδρή
Καθώς ο χρόνος προς την ημέρα των εκλογών πλησιάζει και φουντώνει ο προεκλογικός αγώνας και η προβολή κομμάτων, παρατάξεων και υποψηφίων, βομβαρδιζόμαστε καθημερινά από τα μηνύματα, τα συνθήματα και την "διαφημιστική" προβολή τους για να "αποφασίσουμε" τι θα ψηφίσουμε.
Πολιτικά συνθήματα και διαφημιστικά μηνύματα για τους "πολλούς", για "αλλαγή", για "σταθερότητα", για "ασφάλεια", για "θέσεις εργασίας", για την "Μακεδονία" κλπ.
Γινόμαστε δυστυχώς ξανά μάρτυρες, μιας προεκλογικής περιόδου χωρίς ουσιαστικό πολιτικό λόγο, με την πόλωση του ψευτο-δικομματισμού της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ - που προσπαθούν να κρύψουν την από κοινού υποταγή τους στην εφαρμογή των αντιλαϊκών πολιτικών του μνημονιακού ευρωμονόδρομου - να κορυφώνεται και να εξαντλείται σε παροχολογίες, ψευτομαγκιές και αντιπαραθέσεις επιπέδου καφενείου, στο πλαίσιο των ευρωεκλογών και της εκλογικής αναμέτρησης στους μεγάλους δήμους και τις περιφέρειες της χώρας.
Με τα υπόλοιπα κόμματα που βρίσκονται στο κοινοβούλιο ή συμμετέχουν και στην κυβέρνηση, που ενώ παίζουν τον ρόλο τσόντας και "στα τέσσερα" στην διαμόρφωση πλειοψηφιών για να παίρνουν τυπική έγκριση όσα αποφασίζονται στο Βερολίνο και στα Eurogroup, να προσπαθούν προεκλογικά να μας πείσουν ότι αυτοί μπορούν "καλύτερα" από τους δύο "μονομάχους" του δικομματισμού στην "Ευρώπη" και την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Με εξωκοινοβουλευτικά κόμματα τηλεαστέρων και "σεσημασμένων" της πολιτικής που βρίσκονταν πριν σε κόμματα της βουλής και τώρα τσιρίζουν υπερπατριωτικές έως και "αντιμνημονιακές" κορώνες για να μας κάνουν να ξεχάσουμε ότι ψήφισαν ή εφάρμοσαν με τα δύο χέρια μνημονιακές πολιτικές, με τους πιο γνωστούς από αυτούς να έχουν στηρίξει ακόμα και το πραξικόπημα "Παπαδήμου".
Με εξωκοινοβουλευτικά κόμματα τηλεαστέρων της πολιτικής και της "κολοτούμπας" που βρίσκονταν πριν σε κόμματα όπου δήθεν έδωσαν "μάχες", με "ουάου" και "γκλαμουριές", για να μην εφαρμοσθούν οι μνημονιακές πολιτικές, τώρα να μας τάζουν ότι έχουν τον τρόπο και "σχέδια" για να αντισταθούν και να αλλάξουν και να "διορθώσουν" την γερμανοκρατούμενη ΕΕ του Δ' Ράϊχ.
Κοινό χαρακτηριστικό όλων των παραπάνω οι ρητορείες "κανονικότητας", το πρότυπο των "σοβαρών" και "αναγνωρίσιμων" υποψηφίων τους αλλά κυρίως η επιτηδευμένη α-μνημονιακή ασάφεια στο επίπεδο διατύπωσης του πολιτικού λόγου τους.
Σε επικοινωνιακό επίπεδο όλοι αυτοί μας λένε ή μας υπόσχονται "τι θα κάνουν" αν τους ψηφίσουμε, με έναν ασαφή, γενικόλογο και επιτηδευμένο λόγο, χωρίς να μας λένε φυσικά "πως", με τι "μέσα", με τι "κόστος" αλλά κυρίως δεν μας λένε "ποιος" θα πληρώσει τον "λογαριασμό" και πως θα τα κάνουν όλα αυτά με την χώρα να βρίσκεται σε ιδιότυπο οικονομικοπολιτικό καθεστώς Κατοχής, με τους εφαρμοστικούς νόμους των μνημονίων να έχουν αντικαταστήσει το Σύνταγμα της χώρας, με "τους θεσμούς" να ορίζουν πότε και πως θα υλοποιούνται οι "μνημονιακές" δεσμεύσεις και το κοινοβούλιο να μην νομοθετεί χωρίς την έγκριση του Βερολίνου .
Αυτή η επιτηδευμένη "α-μνημονιακή" ασάφεια και γενικολογία προσπαθεί να εκμηδενίσει και να παραβλέψει όσα δεν μας λένε και όσα θέλουν εμείς να παραβλέψουμε την πραγματικότητα της καταστροφής της ελληνικής οικονομίας και παραγωγής, της ανεργίας και της φτωχοποίησης των εργαζόμενων και των συνταξιούχων, της μαζικής μετανάστευσης πάνω από 700.000 Ελλήνων στα ξένα, της έκρηξης του δημογραφικού προβλήματος στην χώρα, του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας στο Υπερταμείο και σε "ιδιώτες" τύπου Fraport, της μαζικής αρπαγής της ιδιωτικής περιουσίας των πολιτών μέσω των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών, της όξυνσης των εθνικών κινδύνων από την υποχωρητικότητα και την υποταγή στους σχεδιασμούς της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.
Κόμματα με υποψήφιους "προβεβλημένα" και "αναγνωρίσιμα" πρόσωπα της καλλιτεχνικής και πολιτικής κατάντιας μας που αλλάζουν κόμματα και πολιτικές θέσεις σαν τα πουκάμισα, ή και "δεν μπερδεύουν την τέχνη τους με την πολιτική" εκτός από όταν είναι υποψήφιοι, που όλοι τους είναι "σοβαροί", "γυαλιστεροί" και "καθώς πρέπει". Υποψήφιοι που στο επίπεδο των περιφερειακών και δημοτικών εκλογών, "εμπλουτίζονται" στην πλειοψηφία τους και από κάθε λογής κομματικά λαμόγια, καιροσκόπους, ματαιόδοξους "τιποτολόγους" και "νέα" πρόσωπα που έχουν μπαμπάδες και άλλους συγγενείς ήδη χωμένους μέσα σε παρατάξεις και κόμματα.
Ειδικά δε στις δημοτικές παρατάξεις που κρύβουν την «υπερμνημονιακή» πολιτική τους στάση, πίσω από μια δήθεν "υπερκομματική", "ακομμάτιστη" και "ανεξάρτητη" σύμπραξη, τα φαινόμενα αυτά παίρνουν διαστάσεις γελοιότητας αφού για να συμπληρωθεί ο αναγκαίος αριθμός υποψηφίων κυριολεκτικά συνυπάρχουν στο ίδιο ψηφοδέλτιο "η σάρα, η μάρα και το κακό συναπάντημα".
Δυστυχώς φαίνεται ότι "πρότυπο" παρακμής και ανηθικότητας των Βουλευτών των κομμάτων της υποτέλειας που ζήσαμε πρόσφατα, με αποκορύφωμα τις αποστασίες τους και τις συναλλαγές για την ψηφοφορία της Συμφωνίας των Πρεσπών, διαμορφώνει χαρακτηριστικά -σε επίπεδο πολιτικής συγγένειας- όχι μόνο το είδος των υποψηφίων ευρωβουλευτών αλλά ακόμα και το "προφίλ" των υποψηφίων στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές.
Αυτός ο φαινομενικά "ετερόκλητος όχλος" υποψηφίων που στριμώχνεται μέσα σε αυτούς τους εκλογικούς συνδυασμούς -με αποκορύφωμα τις δημοτικές εκλογές- έχει κάτι πολύ κοινό. Την λογική του ΤΙΝΑ, του "τι να κάνουμε" και "δεν γίνεται αλλιώς, αυτή είναι η πολιτική" και τις "εξετάσεις" που έχουν δώσει απέναντι στην όποια εξουσία -μαζί με τους τεμενάδες τους- για να επιβληθούν "ήσυχα και καλά" όλες οι μνημονιακές πολιτικές, χωρίς "φασαρίες" από όσους "ακραίους" και "γραφικούς" αντιστέκονται και δίνουν αγώνες όλα αυτά τα χρόνια. Άλλωστε για την πλειοψηφία αυτών των υποψηφίων, η πολιτική είναι υπόθεση προσωπικής ανέλιξης και αυτοπροβολής και δεν σπαταλούν χρόνο να ασχολούνται με τα "μνημόνια" και την "αδικία", τα οποία αντιμετωπίζουν ως "φυσικό φαινόμενο" και όχι ως αποτέλεσμα της πολιτικής των "αρχόντων" που αυτοί υποστηρίζουν σε μια ιδιοτελή προσωπική σχέση "δούνε και λαβείν".
Όλος αυτός ο θίασος των κομμάτων και υποψηφίων της ευρωλαγνείας, του ΤΙΝΑ-συμβιβασμού, του βολέματος και της ραγιάδικης υποταγής του "ανήκομε εις την Δύσιν" του ΝΑΤΟ αποσιωπά ή και διαστρεβλώνει εντελώς την τραγική κατάσταση στην οποία βρίσκεται η πατρίδα μας και η κοινωνία εξαιτίας της σχεδόν δεκαετούς εφαρμογής των καταστροφικών πολιτικών των ευρω-μνημονίων και της απόλυτης γεωπολιτικής εξάρτησης στις ΗΠΑ και συνθηματολογεί, δίνει υποσχέσεις και "δεσμεύεται" να διαχειριστεί καλύτερα την "κανονικότητα" μετά την "έξοδο από τα μνημόνια".
Υποσχέσεις, συνθήματα, παροχές και μεγαλοστομίες χωρίς αντίκρισμα, αφού όλοι τους καλά γνωρίζουν και έχουν αποδεχθεί στην πράξη ότι καμία απόφαση δεν μπορούν να πάρουν αν δεν έχει την έγκριση του Βερολίνου, των Βρυξελών ή της Ουάσιγκτον. Το μόνο για το οποίο αγωνίζονται όλα αυτά τα κόμματα είναι η νομή της εξουσίας του τοποτηρητή των ξένων δυνάμεων που ελέγχουν πλέον την πατρίδα μας σε αυτό το ιδιότυπο μνημονιακό καθεστώς οικονομικοπολιτικής κατοχής στο οποίο είναι ήδη ή ονειρεύονται να γίνουν συνεργοί για να έχουν "μερίδιο από τα λάφυρα".
Απέναντι σε όλα αυτά τα κόμματα βρίσκεται σημαντικός αριθμός άλλων εξωκοινοβουλευτικών κομμάτων που συμμετέχουν στις ευρωεκλογές, αλλά κυρίως κόμματα και πρόσωπα που ενώ προτείνουν και διατυπώνουν πολιτικό λόγο με κοινό παρονομαστή την εφαρμογή ουσιαστικών λύσεων εκτός του πλαισίου των μνημονίων και της σημερινής αντιδημοκρατικής ΕΕ των ελίτ και των τραπεζιτών δεν κατάφεραν να βρουν ακόμα κοινό πολιτικό βηματισμό και να ενωθούν για την διαμόρφωση ενός ισχυρού πολιτικού μετώπου ικανού να προβάλει σε ένα ενιαίο πλαίσιο τις αναγκαίες πολιτικές λύσεις που μπορούν να απαντήσουν στις διεκδικήσεις και τα αιτήματα της κοινωνίας που πλήττεται, καταστρέφεται και νιώθει απογοητευμένη και προδομένη από το πολιτικό σύστημα.
Της κοινωνίας που ένα σημαντικό κομμάτι της έδωσε τα προηγούμενα χρόνια πολιτικές μάχες και σε κάποιες περιπτώσεις διαρκείς αγώνες όπως οι αγώνες στα ειρηνοδικεία εναντίον των πλειστηριασμών. Της αντιστεκόμενης κοινωνίας που έδωσε απάντηση το 2015 στο δημοψήφισμα με την περήφανη επικράτηση του ΟΧΙ με 63%, που προδόθηκε στην στιγμή από τον ΣΥΡΙΖΑ, απογοητεύθηκε και αποσύρθηκε, αισθανόμενη ότι δεν έχει καμία δυνατότητα πλέον να προωθήσει και να υλοποιήσει τα αιτήματά της μέσα από το υφιστάμενο πολιτικό σύστημα.
Της κοινωνίας που και σε αυτή την τριπλή εκλογική αναμέτρηση αναζητά τρόπο να εκφράσει την αντίσταση, την διαφωνία της με τις εφαρμοζόμενες πολιτικές και την επιθυμία της για αλλαγή πολιτικής έξω από το πλαίσιο των υφιστάμενων πολιτικών κομμάτων της "κανονικότητας" και των υποτακτικών της ξενοκρατίας και της εξάρτησης.
Αυτή την αδήριτη και επείγουσα ανάγκη της κοινωνίας και της πατρίδας μας θα μπορούσε να καλύψει η δημιουργία ενός κεντρικού πολιτικού πόλου αντίστασης και ανάδειξης της εναλλακτικής πρότασης μέσα από την μετωπική ενότητα των δημοκρατικών και πατριωτικών πολιτικών δυνάμεων.
Δυστυχώς παρά το γεγονός ότι έγιναν προσπάθειες και καλέσματα από αρκετές πολιτικές δυνάμεις η δημιουργία αυτού του ισχυρού δημοκρατικού και πατριωτικού πόλου εξακολουθεί να παραμένει ζητούμενο. Κυρίως όμως εξακολουθεί να παραμένει ζητούμενο η αγωνιστική - πολιτική συστράτευση και δημοκρατική οργάνωση "από τα κάτω" αυτών των δυνάμεων ικανή να επαναφέρει τις λαϊκές και κοινωνικές δυνάμεις στο προσκήνιο των αγώνων για την ανατροπή της μετα-μνημονιακής νεοφιλελεύθερης "κανονικότητας" και των καταστροφικών πολιτικών της εξάρτησης από την αντιδημοκρατική ΕΕ του παγκοσμιοποιημένου ολοκληρωτισμού αλλά και της πλήρους υποτέλειας στο ΝΑΤΟ, που όχι μόνο δεν μας προσφέρει καμία ασφάλεια, αλλά αντιθέτως επιβάλει εθνικά επικίνδυνες λύσεις όπως η "Συμφωνία των Πρεσπών" και τηρεί στάση Πόντιου Πιλάτου απέναντι στους κινδύνους από την Τουρκική επιθετικότητα στο Αιγαίο και την Κύπρο.
Όμως, ακόμα κι αν η αναγκαία ενιαία πολιτική πρόταση δεν διαμορφώθηκε ακόμα σε αυτή την εκλογική μάχη, κάθε δημοκράτης και πατριώτης -ειδικά στις σημερινές οριακές συνθήκες- μπορεί να δώσει και με την ψήφο του σαφές μήνυμα αμφισβήτησης και ξεκάθαρη απάντηση αντίστασης απέναντι στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της ΕΕ και στα κόμματα που τις εφαρμόζουν ή τις υποστηρίζουν.
Και απάντηση δεν είναι η σιωπή ή η αποδοκιμασία της αποχής, του άκυρου και του λευκού που λειτουργεί εκλογικά υπέρ του δικομματισμού και του καθεστώτος συνολικά, και ερμηνεύεται αντίστροφα από την κυρίαρχη προπαγάνδα.
Απάντηση είναι η συμμετοχή και η ψήφος καταδίκης αυτής της αντιδημοκρατικής ΕΕ και των κομμάτων της μετα-μνημονιακής ευρω-κανονικότητας με την στήριξη των πολιτικών δυνάμεων που θέτουν ως αναγκαίες προϋποθέσεις για την ανάκτηση των λαϊκών δικαιωμάτων, την ανάκαμψη και την αναγέννηση της πατρίδας μας, την δημοκρατία, την λαϊκή κυριαρχία και την εθνική ανεξαρτησία. Με έξοδο από την Ε.Ε., διαγραφή του παράνομου και τεχνητά δημιουργημένου δημόσιου και ιδιωτικού χρέους, με σεισάχθεια, ανάκτηση της νομισματικής κυριαρχίας με υιοθέτηση Εθνικού νομίσματος, ανάκτηση του ελέγχου και παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας προς όφελος των πολιτών και των πραγματικών παραγωγικών δυνάμεων της χώρας
Ψήφος - απάντηση που, δεν θα πρέπει να ερμηνευθεί ως αποδοχή ή επιδοκιμασία της πολυδιάσπασης του δημοκρατικού - πατριωτικού χώρου αλλά ως εντολή και απαίτηση ενότητας, προς τις πολιτικές δυνάμεις αντίστασης για την οργάνωση τους σε ένα πλατύ δημοκρατικό και πατριωτικό μέτωπο, χωρίς ανεδαφικούς "ηγεμονισμούς", ιδεολογικές "ταμπέλες" και διασπαστικές περιχαρακώσεις, σε ένα συμφωνημένο κοινό πολιτικό πλαίσιο, με κοινό σχέδιο και όραμα ικανό να εμπνεύσει, να ανασυντάξει και να επανενεργοποίησει τις κοινωνικές δυνάμεις και λαϊκές πλειοψηφίες που μπορούν να συγκεκριμενοποιήσουν, να στηρίξουν και να πραγματοποιήσουν την εναλλακτική πολιτική πρόταση ανατροπής της καταστροφικής μνημονιακής και μετα-μνημονιακής "κανονικότητας" για την πραγματική διάσωση, την απελευθέρωση από τα δεσμά της ξενοκρατίας, την ανάταξη της κοινωνίας και την αναγέννηση της πατρίδας μας.
Γιατί αυτά ορίζουν το πραγματικό και κρίσιμο διακύβευμα, το οποίο αποσιωπήθηκε και πολεμήθηκε με κάθε τρόπο από το καθεστώς και τους πολιτικούς εκπροσώπους του, και σε αυτές τις εκλογές.
Πηγή: dromosanoixtos.gr
Καθώς ο χρόνος προς την ημέρα των εκλογών πλησιάζει και φουντώνει ο προεκλογικός αγώνας και η προβολή κομμάτων, παρατάξεων και υποψηφίων, βομβαρδιζόμαστε καθημερινά από τα μηνύματα, τα συνθήματα και την "διαφημιστική" προβολή τους για να "αποφασίσουμε" τι θα ψηφίσουμε.
Πολιτικά συνθήματα και διαφημιστικά μηνύματα για τους "πολλούς", για "αλλαγή", για "σταθερότητα", για "ασφάλεια", για "θέσεις εργασίας", για την "Μακεδονία" κλπ.
Τα κόμματα της "κανονικότητας"
Γινόμαστε δυστυχώς ξανά μάρτυρες, μιας προεκλογικής περιόδου χωρίς ουσιαστικό πολιτικό λόγο, με την πόλωση του ψευτο-δικομματισμού της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ - που προσπαθούν να κρύψουν την από κοινού υποταγή τους στην εφαρμογή των αντιλαϊκών πολιτικών του μνημονιακού ευρωμονόδρομου - να κορυφώνεται και να εξαντλείται σε παροχολογίες, ψευτομαγκιές και αντιπαραθέσεις επιπέδου καφενείου, στο πλαίσιο των ευρωεκλογών και της εκλογικής αναμέτρησης στους μεγάλους δήμους και τις περιφέρειες της χώρας.
Με τα υπόλοιπα κόμματα που βρίσκονται στο κοινοβούλιο ή συμμετέχουν και στην κυβέρνηση, που ενώ παίζουν τον ρόλο τσόντας και "στα τέσσερα" στην διαμόρφωση πλειοψηφιών για να παίρνουν τυπική έγκριση όσα αποφασίζονται στο Βερολίνο και στα Eurogroup, να προσπαθούν προεκλογικά να μας πείσουν ότι αυτοί μπορούν "καλύτερα" από τους δύο "μονομάχους" του δικομματισμού στην "Ευρώπη" και την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Με εξωκοινοβουλευτικά κόμματα τηλεαστέρων και "σεσημασμένων" της πολιτικής που βρίσκονταν πριν σε κόμματα της βουλής και τώρα τσιρίζουν υπερπατριωτικές έως και "αντιμνημονιακές" κορώνες για να μας κάνουν να ξεχάσουμε ότι ψήφισαν ή εφάρμοσαν με τα δύο χέρια μνημονιακές πολιτικές, με τους πιο γνωστούς από αυτούς να έχουν στηρίξει ακόμα και το πραξικόπημα "Παπαδήμου".
Με εξωκοινοβουλευτικά κόμματα τηλεαστέρων της πολιτικής και της "κολοτούμπας" που βρίσκονταν πριν σε κόμματα όπου δήθεν έδωσαν "μάχες", με "ουάου" και "γκλαμουριές", για να μην εφαρμοσθούν οι μνημονιακές πολιτικές, τώρα να μας τάζουν ότι έχουν τον τρόπο και "σχέδια" για να αντισταθούν και να αλλάξουν και να "διορθώσουν" την γερμανοκρατούμενη ΕΕ του Δ' Ράϊχ.
Προεκλογική και πολιτική κατάντια
Κοινό χαρακτηριστικό όλων των παραπάνω οι ρητορείες "κανονικότητας", το πρότυπο των "σοβαρών" και "αναγνωρίσιμων" υποψηφίων τους αλλά κυρίως η επιτηδευμένη α-μνημονιακή ασάφεια στο επίπεδο διατύπωσης του πολιτικού λόγου τους.
Σε επικοινωνιακό επίπεδο όλοι αυτοί μας λένε ή μας υπόσχονται "τι θα κάνουν" αν τους ψηφίσουμε, με έναν ασαφή, γενικόλογο και επιτηδευμένο λόγο, χωρίς να μας λένε φυσικά "πως", με τι "μέσα", με τι "κόστος" αλλά κυρίως δεν μας λένε "ποιος" θα πληρώσει τον "λογαριασμό" και πως θα τα κάνουν όλα αυτά με την χώρα να βρίσκεται σε ιδιότυπο οικονομικοπολιτικό καθεστώς Κατοχής, με τους εφαρμοστικούς νόμους των μνημονίων να έχουν αντικαταστήσει το Σύνταγμα της χώρας, με "τους θεσμούς" να ορίζουν πότε και πως θα υλοποιούνται οι "μνημονιακές" δεσμεύσεις και το κοινοβούλιο να μην νομοθετεί χωρίς την έγκριση του Βερολίνου .
Αυτή η επιτηδευμένη "α-μνημονιακή" ασάφεια και γενικολογία προσπαθεί να εκμηδενίσει και να παραβλέψει όσα δεν μας λένε και όσα θέλουν εμείς να παραβλέψουμε την πραγματικότητα της καταστροφής της ελληνικής οικονομίας και παραγωγής, της ανεργίας και της φτωχοποίησης των εργαζόμενων και των συνταξιούχων, της μαζικής μετανάστευσης πάνω από 700.000 Ελλήνων στα ξένα, της έκρηξης του δημογραφικού προβλήματος στην χώρα, του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας στο Υπερταμείο και σε "ιδιώτες" τύπου Fraport, της μαζικής αρπαγής της ιδιωτικής περιουσίας των πολιτών μέσω των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών, της όξυνσης των εθνικών κινδύνων από την υποχωρητικότητα και την υποταγή στους σχεδιασμούς της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.
Κόμματα με υποψήφιους "προβεβλημένα" και "αναγνωρίσιμα" πρόσωπα της καλλιτεχνικής και πολιτικής κατάντιας μας που αλλάζουν κόμματα και πολιτικές θέσεις σαν τα πουκάμισα, ή και "δεν μπερδεύουν την τέχνη τους με την πολιτική" εκτός από όταν είναι υποψήφιοι, που όλοι τους είναι "σοβαροί", "γυαλιστεροί" και "καθώς πρέπει". Υποψήφιοι που στο επίπεδο των περιφερειακών και δημοτικών εκλογών, "εμπλουτίζονται" στην πλειοψηφία τους και από κάθε λογής κομματικά λαμόγια, καιροσκόπους, ματαιόδοξους "τιποτολόγους" και "νέα" πρόσωπα που έχουν μπαμπάδες και άλλους συγγενείς ήδη χωμένους μέσα σε παρατάξεις και κόμματα.
Ειδικά δε στις δημοτικές παρατάξεις που κρύβουν την «υπερμνημονιακή» πολιτική τους στάση, πίσω από μια δήθεν "υπερκομματική", "ακομμάτιστη" και "ανεξάρτητη" σύμπραξη, τα φαινόμενα αυτά παίρνουν διαστάσεις γελοιότητας αφού για να συμπληρωθεί ο αναγκαίος αριθμός υποψηφίων κυριολεκτικά συνυπάρχουν στο ίδιο ψηφοδέλτιο "η σάρα, η μάρα και το κακό συναπάντημα".
Δυστυχώς φαίνεται ότι "πρότυπο" παρακμής και ανηθικότητας των Βουλευτών των κομμάτων της υποτέλειας που ζήσαμε πρόσφατα, με αποκορύφωμα τις αποστασίες τους και τις συναλλαγές για την ψηφοφορία της Συμφωνίας των Πρεσπών, διαμορφώνει χαρακτηριστικά -σε επίπεδο πολιτικής συγγένειας- όχι μόνο το είδος των υποψηφίων ευρωβουλευτών αλλά ακόμα και το "προφίλ" των υποψηφίων στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές.
Ευρωλάγνα κόμματα και παρατάξεις, "μνημονιακή" υποταγή και "ετερόκλητοι όχλοι" υποψηφίων
Αυτός ο φαινομενικά "ετερόκλητος όχλος" υποψηφίων που στριμώχνεται μέσα σε αυτούς τους εκλογικούς συνδυασμούς -με αποκορύφωμα τις δημοτικές εκλογές- έχει κάτι πολύ κοινό. Την λογική του ΤΙΝΑ, του "τι να κάνουμε" και "δεν γίνεται αλλιώς, αυτή είναι η πολιτική" και τις "εξετάσεις" που έχουν δώσει απέναντι στην όποια εξουσία -μαζί με τους τεμενάδες τους- για να επιβληθούν "ήσυχα και καλά" όλες οι μνημονιακές πολιτικές, χωρίς "φασαρίες" από όσους "ακραίους" και "γραφικούς" αντιστέκονται και δίνουν αγώνες όλα αυτά τα χρόνια. Άλλωστε για την πλειοψηφία αυτών των υποψηφίων, η πολιτική είναι υπόθεση προσωπικής ανέλιξης και αυτοπροβολής και δεν σπαταλούν χρόνο να ασχολούνται με τα "μνημόνια" και την "αδικία", τα οποία αντιμετωπίζουν ως "φυσικό φαινόμενο" και όχι ως αποτέλεσμα της πολιτικής των "αρχόντων" που αυτοί υποστηρίζουν σε μια ιδιοτελή προσωπική σχέση "δούνε και λαβείν".
Όλος αυτός ο θίασος των κομμάτων και υποψηφίων της ευρωλαγνείας, του ΤΙΝΑ-συμβιβασμού, του βολέματος και της ραγιάδικης υποταγής του "ανήκομε εις την Δύσιν" του ΝΑΤΟ αποσιωπά ή και διαστρεβλώνει εντελώς την τραγική κατάσταση στην οποία βρίσκεται η πατρίδα μας και η κοινωνία εξαιτίας της σχεδόν δεκαετούς εφαρμογής των καταστροφικών πολιτικών των ευρω-μνημονίων και της απόλυτης γεωπολιτικής εξάρτησης στις ΗΠΑ και συνθηματολογεί, δίνει υποσχέσεις και "δεσμεύεται" να διαχειριστεί καλύτερα την "κανονικότητα" μετά την "έξοδο από τα μνημόνια".
Υποσχέσεις, συνθήματα, παροχές και μεγαλοστομίες χωρίς αντίκρισμα, αφού όλοι τους καλά γνωρίζουν και έχουν αποδεχθεί στην πράξη ότι καμία απόφαση δεν μπορούν να πάρουν αν δεν έχει την έγκριση του Βερολίνου, των Βρυξελών ή της Ουάσιγκτον. Το μόνο για το οποίο αγωνίζονται όλα αυτά τα κόμματα είναι η νομή της εξουσίας του τοποτηρητή των ξένων δυνάμεων που ελέγχουν πλέον την πατρίδα μας σε αυτό το ιδιότυπο μνημονιακό καθεστώς οικονομικοπολιτικής κατοχής στο οποίο είναι ήδη ή ονειρεύονται να γίνουν συνεργοί για να έχουν "μερίδιο από τα λάφυρα".
Η απάντηση της κοινωνίας, το διακύβευμα και η ενότητα της εναλλακτικής πρότασης
Απέναντι σε όλα αυτά τα κόμματα βρίσκεται σημαντικός αριθμός άλλων εξωκοινοβουλευτικών κομμάτων που συμμετέχουν στις ευρωεκλογές, αλλά κυρίως κόμματα και πρόσωπα που ενώ προτείνουν και διατυπώνουν πολιτικό λόγο με κοινό παρονομαστή την εφαρμογή ουσιαστικών λύσεων εκτός του πλαισίου των μνημονίων και της σημερινής αντιδημοκρατικής ΕΕ των ελίτ και των τραπεζιτών δεν κατάφεραν να βρουν ακόμα κοινό πολιτικό βηματισμό και να ενωθούν για την διαμόρφωση ενός ισχυρού πολιτικού μετώπου ικανού να προβάλει σε ένα ενιαίο πλαίσιο τις αναγκαίες πολιτικές λύσεις που μπορούν να απαντήσουν στις διεκδικήσεις και τα αιτήματα της κοινωνίας που πλήττεται, καταστρέφεται και νιώθει απογοητευμένη και προδομένη από το πολιτικό σύστημα.
Της κοινωνίας που ένα σημαντικό κομμάτι της έδωσε τα προηγούμενα χρόνια πολιτικές μάχες και σε κάποιες περιπτώσεις διαρκείς αγώνες όπως οι αγώνες στα ειρηνοδικεία εναντίον των πλειστηριασμών. Της αντιστεκόμενης κοινωνίας που έδωσε απάντηση το 2015 στο δημοψήφισμα με την περήφανη επικράτηση του ΟΧΙ με 63%, που προδόθηκε στην στιγμή από τον ΣΥΡΙΖΑ, απογοητεύθηκε και αποσύρθηκε, αισθανόμενη ότι δεν έχει καμία δυνατότητα πλέον να προωθήσει και να υλοποιήσει τα αιτήματά της μέσα από το υφιστάμενο πολιτικό σύστημα.
Της κοινωνίας που και σε αυτή την τριπλή εκλογική αναμέτρηση αναζητά τρόπο να εκφράσει την αντίσταση, την διαφωνία της με τις εφαρμοζόμενες πολιτικές και την επιθυμία της για αλλαγή πολιτικής έξω από το πλαίσιο των υφιστάμενων πολιτικών κομμάτων της "κανονικότητας" και των υποτακτικών της ξενοκρατίας και της εξάρτησης.
Αυτή την αδήριτη και επείγουσα ανάγκη της κοινωνίας και της πατρίδας μας θα μπορούσε να καλύψει η δημιουργία ενός κεντρικού πολιτικού πόλου αντίστασης και ανάδειξης της εναλλακτικής πρότασης μέσα από την μετωπική ενότητα των δημοκρατικών και πατριωτικών πολιτικών δυνάμεων.
Δυστυχώς παρά το γεγονός ότι έγιναν προσπάθειες και καλέσματα από αρκετές πολιτικές δυνάμεις η δημιουργία αυτού του ισχυρού δημοκρατικού και πατριωτικού πόλου εξακολουθεί να παραμένει ζητούμενο. Κυρίως όμως εξακολουθεί να παραμένει ζητούμενο η αγωνιστική - πολιτική συστράτευση και δημοκρατική οργάνωση "από τα κάτω" αυτών των δυνάμεων ικανή να επαναφέρει τις λαϊκές και κοινωνικές δυνάμεις στο προσκήνιο των αγώνων για την ανατροπή της μετα-μνημονιακής νεοφιλελεύθερης "κανονικότητας" και των καταστροφικών πολιτικών της εξάρτησης από την αντιδημοκρατική ΕΕ του παγκοσμιοποιημένου ολοκληρωτισμού αλλά και της πλήρους υποτέλειας στο ΝΑΤΟ, που όχι μόνο δεν μας προσφέρει καμία ασφάλεια, αλλά αντιθέτως επιβάλει εθνικά επικίνδυνες λύσεις όπως η "Συμφωνία των Πρεσπών" και τηρεί στάση Πόντιου Πιλάτου απέναντι στους κινδύνους από την Τουρκική επιθετικότητα στο Αιγαίο και την Κύπρο.
Όμως, ακόμα κι αν η αναγκαία ενιαία πολιτική πρόταση δεν διαμορφώθηκε ακόμα σε αυτή την εκλογική μάχη, κάθε δημοκράτης και πατριώτης -ειδικά στις σημερινές οριακές συνθήκες- μπορεί να δώσει και με την ψήφο του σαφές μήνυμα αμφισβήτησης και ξεκάθαρη απάντηση αντίστασης απέναντι στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της ΕΕ και στα κόμματα που τις εφαρμόζουν ή τις υποστηρίζουν.
Και απάντηση δεν είναι η σιωπή ή η αποδοκιμασία της αποχής, του άκυρου και του λευκού που λειτουργεί εκλογικά υπέρ του δικομματισμού και του καθεστώτος συνολικά, και ερμηνεύεται αντίστροφα από την κυρίαρχη προπαγάνδα.
Απάντηση είναι η συμμετοχή και η ψήφος καταδίκης αυτής της αντιδημοκρατικής ΕΕ και των κομμάτων της μετα-μνημονιακής ευρω-κανονικότητας με την στήριξη των πολιτικών δυνάμεων που θέτουν ως αναγκαίες προϋποθέσεις για την ανάκτηση των λαϊκών δικαιωμάτων, την ανάκαμψη και την αναγέννηση της πατρίδας μας, την δημοκρατία, την λαϊκή κυριαρχία και την εθνική ανεξαρτησία. Με έξοδο από την Ε.Ε., διαγραφή του παράνομου και τεχνητά δημιουργημένου δημόσιου και ιδιωτικού χρέους, με σεισάχθεια, ανάκτηση της νομισματικής κυριαρχίας με υιοθέτηση Εθνικού νομίσματος, ανάκτηση του ελέγχου και παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας προς όφελος των πολιτών και των πραγματικών παραγωγικών δυνάμεων της χώρας
Ψήφος - απάντηση που, δεν θα πρέπει να ερμηνευθεί ως αποδοχή ή επιδοκιμασία της πολυδιάσπασης του δημοκρατικού - πατριωτικού χώρου αλλά ως εντολή και απαίτηση ενότητας, προς τις πολιτικές δυνάμεις αντίστασης για την οργάνωση τους σε ένα πλατύ δημοκρατικό και πατριωτικό μέτωπο, χωρίς ανεδαφικούς "ηγεμονισμούς", ιδεολογικές "ταμπέλες" και διασπαστικές περιχαρακώσεις, σε ένα συμφωνημένο κοινό πολιτικό πλαίσιο, με κοινό σχέδιο και όραμα ικανό να εμπνεύσει, να ανασυντάξει και να επανενεργοποίησει τις κοινωνικές δυνάμεις και λαϊκές πλειοψηφίες που μπορούν να συγκεκριμενοποιήσουν, να στηρίξουν και να πραγματοποιήσουν την εναλλακτική πολιτική πρόταση ανατροπής της καταστροφικής μνημονιακής και μετα-μνημονιακής "κανονικότητας" για την πραγματική διάσωση, την απελευθέρωση από τα δεσμά της ξενοκρατίας, την ανάταξη της κοινωνίας και την αναγέννηση της πατρίδας μας.
Γιατί αυτά ορίζουν το πραγματικό και κρίσιμο διακύβευμα, το οποίο αποσιωπήθηκε και πολεμήθηκε με κάθε τρόπο από το καθεστώς και τους πολιτικούς εκπροσώπους του, και σε αυτές τις εκλογές.
Πηγή: dromosanoixtos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου