Σταυρός στη Μυτιλήνη – συμπληρωματικό 2
άμε, τώρα, κατ’ αντιστοιχίαν να δούμε τις αντίστοιχες ανατολές καί δύσεις γιά τη θέση του σταυρού – με συντεταγμένες 39º 6′ 34 ‘ ‘ βόρειο πλάτος καί 26º 34′ 00′ ‘ ανατολικό μήκος.
βΙ. Σταυρός στη Μυτιλήνη – ανατολές
Στο χειμερινό ηλιοστάσιο:
Στις 32º νοτιοανατολικά, καί πολύ κοντά στο γαλαξιακό κέντρο!
Στην εαρινή ισημερία:
Στο θερινό ηλιοστάσιο (με σημειωμένη «θερινή» ώρα) :
Στις 32º περίπου πάνω από την ανατολή (βορειοανατολικά).
Καί στη φθινοπωρινή ισημερία (πάλι με «θερινή» ώρα) :
βΙΙ. Σταυρός στη Μυτιλήνη – δύσεις
Στο χειμερινό ηλιοστάσιο:
Περίπου στις 32º νοτιοδυτικά.
Στην εαρινή ισημερία:
Στο θερινό ηλιοστάσιο (με «θερινή» ώρα) :
Περίπου στις 32º βορειοδυτικά.
Καί στην φθινοπωρινή ισημερία (με «θερινή» ώρα) :
Η Μυτιλήνη (καί η Λέσβος! Lol!!!) βρίσκεται πιό βόρεια, καί πιο ανατολικά της Αθήνας. Παρατηρούμε, επομένως, ότι:
(α) Λόγωι ανατολικώτερης θέσης του νησιού (συγκριτικά με την Αθήνα), τα αντίστοιχα φαινόμενα (ανατολές με ανατολές καί δύσεις με δύσεις) γίνονται νωρίτερα απ’ ό,τι στην Αθήνα. Απόλυτα λογικό, διότι η Γή γυρίζει (περί τον άξονά της) προς τα ανατολικά – άρα, ο Ήλιος πρώτα περνάει από τα ανατολικώτερα μέρη.
(β) Λόγωι βορειότερης θέσης, το ετήσιο τόξο στον ορίζοντα των ανατολών (καί των δύσεων) του Ήλιου, από χειμερινό σε θερινό ηλιοστάσιο, είναι μεγαλύτερο απ’ ό,τι στην Αθήνα. (Περίπου 31+31 μοίρες στην Αθήνα, με 32+32 μοίρες στη Μυτιλήνη.) Λογικό κι αυτό, διότι όσο πάμε βορειότερα, έχουμε μεγαλύτερη «θέα» προς τον Ήλιο. Θυμηθήτε -γιά να αντιληφθήτε καλύτερα το φαινόμενο- ότι στον Βόρειο Πόλο στις 21/06 ο Ήλιος δεν δύει ποτέ! («Ήλιος του μεσονυκτίου«.)
β. Ποιό το εκπληκτικό της ιστορίας μας, λοιπόν;
Μας μένει ακόμη ένα ερώτημα, που πρέπει να δούμε – πρίν δούμε το συμπέρασμα. Συγκεκριμένα: αφού στον σταυρό της Μυτιλήνης στις 21/03 ο Ήλιος ανατέλλει στις 06:21′, τότε σε ποιό ανατολικό μήκος πετυχαίνουμε ακριβώς ανατολή στην «πυθαγόρεια» ώρα 06:18′;
Αυτό είναι σχετικά απλό ν’ απαντηθεί. Αφού όλη η Γή, δηλαδή ο κάθε παράλληλος κύκλος, αντιστοιχεί σε 360 μοίρες (με 360*60 πρώτα λεπτά της μοίρας), καί το 24ωρο σε 24*60 πρώτα λεπτά της ώρας, τότε αναζητούμε το πόσο πιό ανατολικά πρέπει να κινηθούμε, γιά να «αφαιρέσουμε» αυτά τα τρία λεπτά. Μιά απλή μέθοδος των τριών δίνει: Στα 360*60 πρώτα λεπτά της μοίρας, 24*60 πρώτα λεπτά της ώρας. Στα 3 λεπτά της ώρας, πόσα λεπτά της μοίρας;
Με πράξεις: (3/(24*60))*360*60 = 45′ της μοίρας ανατολικώτερα. (Άλλως, σε μήκος οδεύσεως στην επιφάνεια της Γής, 45 ναυτικά μίλια = 1852 μέτρα * 45 = 83,340 μέτρα.) Δηλαδή, φτάνουμε στις 27º 19′ ανατολικό μήκος.
Επιβεβαιώνουμε με το Stellarium, αφήνοντας το βόρειο πλάτος αμετάβλητο:
Αυτός ο μεσημβρινός των 27º 19′ ανατολικού μήκους, είναι ετούτος εδώ:
Ο οποίος, στο Ελληνικό έδαφος περνάει μονάχα από την Τήλο (το μικρό νησάκι ΒΔ της Ρόδου, που το διασχίζει η κόκκινη γραμμή).
Συνοψίζουμε – έχοντας όλα τα δεδομένα.
Γι’ αυτό ακριβώς το φαινόμενο μιλάμε.
Προλαβαίνω κάποια πιθανά ερωτήματα, από πλευράς αναγνωστών:
Ά! Παρεμπιπτόντως… Πρόσφατα (στις 17 Μαρτίου 2019, λίγο μετά το μεσημέρι) πήρε φωτιά ο ναός του Αγίου Σουλπικίου στο Παρίσι. Στο ιερό του!!! (Ευτυχώς, κατασβέστηκε γρήγορα.) Ο συγκεκριμένος ναός, όμως, στο πάτωμά του έχει τη λεγόμενη «ρόζ γραμμή«, δηλαδή ένα μπρούντζινο λεπτό ένθεμα ανάμεσα στις μαρμαρόπλακες του πατώματος, που δείχνει από πού περνούσε ο «μηδενικός» μεσημβρινός· που τον επέβαλε παγκοσμίως, τότε, η Γαλλία, όταν είχε το πάνω χέρι στις «Μεγάλες Δυνάμεις» της εποχής. (Το Γκρήνουϊτς καθιερώθηκε, όταν έφτασε στο απόγειο της δύναμής της η Αγγλία – που παραμέρισε τους Γάλλους.)
Νά τηνε! (Καί μερικά ακόμη αποκρυφιστικά στοιχεία γι’ αυτήν, εδώ.)
Η είδηση ανεγράφη καί στο εγχώριο Διαδίκτυο, αλλά πέρασε απαρατήρητη. Γιά τον γράφοντα, όμως, ήταν ακόμη ένας «κραυγάζων» σχετικός οιωνός.
Όσον αφορά την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως (31 Μαρτίου 2019), δεν παρατήρησα κάποιο αξιοσημείωτο ουράνιο φαινόμενο γιά τη θέση του σταυρού της Μυτιλήνης.
Η εικόνα της ανατολής Ηλίου στις 31/03/2019, πάντως, είναι αυτή:
γ. Σαν επίλογος
Οι νοήμονες αναγνώστες ήδη έχουν καταλάβει ότι μπορούμε να εφαρμόσουμε αυτά τα «ματριξιανά» νούμερα (δηλ. τις απαιτήσεις «ματριξιανών προδιαγραφών» χώρου-χρόνου) επάνω στην επιφάνεια της Γής… καί πιθανώτατα θα βρούμε… δεν το λέω! Εύκολο είναι, όμως!
Μήπως σας έβαλε σε καποιες υποψίες ο μεσημβρινός των 27º 19′ ανατολικού μήκους, που ανέφερα; Έτσι, γιά αρχή… τον συνδυάζετε με τη λέξη «Τροία»;
Εντάξει, δέ λέω, τότε είχαν διαφορετική μέτρηση χώρου-χρόνου, καί στα σίγουρα διαφορετικά αρχικά σημεία απ’ ό,τι σήμερα. Όμως, η έρευνα είναι έρευνα! Προσωπικώς, έχω αρχίσει να σκαλίζω το λίαν ενδιαφέρον αυτό θέμα, κι ίσως υπάρξει σχετικό άρθρο – αν βρώ κάτι. Δεν υπόσχομαι, αλλά θα το παλαίψω. Μέχρι τότε, όμως, θέλω εσείς να ψάξετε τα εξής (είπαμε, δεν θα τα κάνω όλα εγώ – αν καί γνωρίζω την απάντηση στο συγκεκριμένο πακέτο) :
(α) Σε ποιό γεωγραφικό πλάτος
καί στο θερινό ηλιοστάσιο
η διάρκεια της ημέρας (14:50′) με τη διάρκεια της νύχτας (09:10′) έχουν τη χρυσή αναλογία 1.618;
(β) Μήπως στο Ελληνικό έδαφος υπήρχε κάποιος ναός του Απόλλωνα εκεί πάνω;
(γ) Αν προεκτείνουμε μέχρι τον μεσημβρινό των 27º 19′ ανατολικού μήκους, τί πιθανόν να βρούμε;
Αυτά προς το παρόν!
άμε, τώρα, κατ’ αντιστοιχίαν να δούμε τις αντίστοιχες ανατολές καί δύσεις γιά τη θέση του σταυρού – με συντεταγμένες 39º 6′ 34 ‘ ‘ βόρειο πλάτος καί 26º 34′ 00′ ‘ ανατολικό μήκος.βΙ. Σταυρός στη Μυτιλήνη – ανατολές
Στο χειμερινό ηλιοστάσιο:
Στις 32º νοτιοανατολικά, καί πολύ κοντά στο γαλαξιακό κέντρο!
Στην εαρινή ισημερία:
Στο θερινό ηλιοστάσιο (με σημειωμένη «θερινή» ώρα) :
Στις 32º περίπου πάνω από την ανατολή (βορειοανατολικά).
Καί στη φθινοπωρινή ισημερία (πάλι με «θερινή» ώρα) :
βΙΙ. Σταυρός στη Μυτιλήνη – δύσεις
Στο χειμερινό ηλιοστάσιο:
Περίπου στις 32º νοτιοδυτικά.
Στην εαρινή ισημερία:
Στο θερινό ηλιοστάσιο (με «θερινή» ώρα) :
Περίπου στις 32º βορειοδυτικά.
Καί στην φθινοπωρινή ισημερία (με «θερινή» ώρα) :
Η Μυτιλήνη (καί η Λέσβος! Lol!!!) βρίσκεται πιό βόρεια, καί πιο ανατολικά της Αθήνας. Παρατηρούμε, επομένως, ότι:
(α) Λόγωι ανατολικώτερης θέσης του νησιού (συγκριτικά με την Αθήνα), τα αντίστοιχα φαινόμενα (ανατολές με ανατολές καί δύσεις με δύσεις) γίνονται νωρίτερα απ’ ό,τι στην Αθήνα. Απόλυτα λογικό, διότι η Γή γυρίζει (περί τον άξονά της) προς τα ανατολικά – άρα, ο Ήλιος πρώτα περνάει από τα ανατολικώτερα μέρη.
(β) Λόγωι βορειότερης θέσης, το ετήσιο τόξο στον ορίζοντα των ανατολών (καί των δύσεων) του Ήλιου, από χειμερινό σε θερινό ηλιοστάσιο, είναι μεγαλύτερο απ’ ό,τι στην Αθήνα. (Περίπου 31+31 μοίρες στην Αθήνα, με 32+32 μοίρες στη Μυτιλήνη.) Λογικό κι αυτό, διότι όσο πάμε βορειότερα, έχουμε μεγαλύτερη «θέα» προς τον Ήλιο. Θυμηθήτε -γιά να αντιληφθήτε καλύτερα το φαινόμενο- ότι στον Βόρειο Πόλο στις 21/06 ο Ήλιος δεν δύει ποτέ! («Ήλιος του μεσονυκτίου«.)
β. Ποιό το εκπληκτικό της ιστορίας μας, λοιπόν;
Μας μένει ακόμη ένα ερώτημα, που πρέπει να δούμε – πρίν δούμε το συμπέρασμα. Συγκεκριμένα: αφού στον σταυρό της Μυτιλήνης στις 21/03 ο Ήλιος ανατέλλει στις 06:21′, τότε σε ποιό ανατολικό μήκος πετυχαίνουμε ακριβώς ανατολή στην «πυθαγόρεια» ώρα 06:18′;
Αυτό είναι σχετικά απλό ν’ απαντηθεί. Αφού όλη η Γή, δηλαδή ο κάθε παράλληλος κύκλος, αντιστοιχεί σε 360 μοίρες (με 360*60 πρώτα λεπτά της μοίρας), καί το 24ωρο σε 24*60 πρώτα λεπτά της ώρας, τότε αναζητούμε το πόσο πιό ανατολικά πρέπει να κινηθούμε, γιά να «αφαιρέσουμε» αυτά τα τρία λεπτά. Μιά απλή μέθοδος των τριών δίνει: Στα 360*60 πρώτα λεπτά της μοίρας, 24*60 πρώτα λεπτά της ώρας. Στα 3 λεπτά της ώρας, πόσα λεπτά της μοίρας;
Με πράξεις: (3/(24*60))*360*60 = 45′ της μοίρας ανατολικώτερα. (Άλλως, σε μήκος οδεύσεως στην επιφάνεια της Γής, 45 ναυτικά μίλια = 1852 μέτρα * 45 = 83,340 μέτρα.) Δηλαδή, φτάνουμε στις 27º 19′ ανατολικό μήκος.
Επιβεβαιώνουμε με το Stellarium, αφήνοντας το βόρειο πλάτος αμετάβλητο:
Αυτός ο μεσημβρινός των 27º 19′ ανατολικού μήκους, είναι ετούτος εδώ:
Ο οποίος, στο Ελληνικό έδαφος περνάει μονάχα από την Τήλο (το μικρό νησάκι ΒΔ της Ρόδου, που το διασχίζει η κόκκινη γραμμή).
Συνοψίζουμε – έχοντας όλα τα δεδομένα.
- Κάποιοι κάτοικοι της Μυτιλήνης αποφασίζουν να στήσουν τον μεγάλο σταυρό στη θέση «Απελ(λ)ή». (Το όνομα όχι προς τιμήν του αρχαίου ζωγράφου, αλλά καποιανού ταβερνιάρη, όπως μαθαίνω. Lol!)
- Τελικά, τον στήνουν σε μιά τυχαία ημερομηνία (τυχαία, όσον αφορά τις χρονικές «πύλες», κτλ)· την Κυριακή, στις 3 Μαρτίου 2019, τα ξημερώματα.
- Η ημερομηνία καί η ώρα δράσεως ήταν επιλεγμένες μονάχα «στρατηγικώς», διότι ξημερώματα καί αργία το Δημόσιον του Ψευτορωμαίϊκου ροχαλίζει.
- Φυσικά, κανένας τους δεν είχε καθήσει να κάνει υπολογισμούς με το Stellarium, κι άλλα τέτοια «ψειριστικά» (ως ο γράφων! ).
- Ωστόσο, πέτυχαν (α) τη βέλτιστη θέση επάνω στο νησί, γιά (β) να δουν -από τη θέση του σταυρού- τον Ήλιο ν’ ανατέλλει πολύ κοντά στην «πυθαγορική» ώρα των 06:18′, (γ) ακριβώς επάνω στην εαρινή ισημερία!!!
Γι’ αυτό ακριβώς το φαινόμενο μιλάμε.
Προλαβαίνω κάποια πιθανά ερωτήματα, από πλευράς αναγνωστών:
- Γιατί 06:18′ καί 21/03;
- Κι αν αλλάξουμε τον ορισμό του «μηδενικού» μεσημβρινού, καί τον πάμε σε διαφορετική θέση απ’ το Γκρήνουϊτς, δεν αλλάζει τότε το 06:18′; Δεν πάει σ’ άλλον τόπο;
Ά! Παρεμπιπτόντως… Πρόσφατα (στις 17 Μαρτίου 2019, λίγο μετά το μεσημέρι) πήρε φωτιά ο ναός του Αγίου Σουλπικίου στο Παρίσι. Στο ιερό του!!! (Ευτυχώς, κατασβέστηκε γρήγορα.) Ο συγκεκριμένος ναός, όμως, στο πάτωμά του έχει τη λεγόμενη «ρόζ γραμμή«, δηλαδή ένα μπρούντζινο λεπτό ένθεμα ανάμεσα στις μαρμαρόπλακες του πατώματος, που δείχνει από πού περνούσε ο «μηδενικός» μεσημβρινός· που τον επέβαλε παγκοσμίως, τότε, η Γαλλία, όταν είχε το πάνω χέρι στις «Μεγάλες Δυνάμεις» της εποχής. (Το Γκρήνουϊτς καθιερώθηκε, όταν έφτασε στο απόγειο της δύναμής της η Αγγλία – που παραμέρισε τους Γάλλους.)
Νά τηνε! (Καί μερικά ακόμη αποκρυφιστικά στοιχεία γι’ αυτήν, εδώ.)
Η είδηση ανεγράφη καί στο εγχώριο Διαδίκτυο, αλλά πέρασε απαρατήρητη. Γιά τον γράφοντα, όμως, ήταν ακόμη ένας «κραυγάζων» σχετικός οιωνός.
Όσον αφορά την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως (31 Μαρτίου 2019), δεν παρατήρησα κάποιο αξιοσημείωτο ουράνιο φαινόμενο γιά τη θέση του σταυρού της Μυτιλήνης.
Η εικόνα της ανατολής Ηλίου στις 31/03/2019, πάντως, είναι αυτή:
γ. Σαν επίλογος
Οι νοήμονες αναγνώστες ήδη έχουν καταλάβει ότι μπορούμε να εφαρμόσουμε αυτά τα «ματριξιανά» νούμερα (δηλ. τις απαιτήσεις «ματριξιανών προδιαγραφών» χώρου-χρόνου) επάνω στην επιφάνεια της Γής… καί πιθανώτατα θα βρούμε… δεν το λέω! Εύκολο είναι, όμως!
Μήπως σας έβαλε σε καποιες υποψίες ο μεσημβρινός των 27º 19′ ανατολικού μήκους, που ανέφερα; Έτσι, γιά αρχή… τον συνδυάζετε με τη λέξη «Τροία»;
Εντάξει, δέ λέω, τότε είχαν διαφορετική μέτρηση χώρου-χρόνου, καί στα σίγουρα διαφορετικά αρχικά σημεία απ’ ό,τι σήμερα. Όμως, η έρευνα είναι έρευνα! Προσωπικώς, έχω αρχίσει να σκαλίζω το λίαν ενδιαφέρον αυτό θέμα, κι ίσως υπάρξει σχετικό άρθρο – αν βρώ κάτι. Δεν υπόσχομαι, αλλά θα το παλαίψω. Μέχρι τότε, όμως, θέλω εσείς να ψάξετε τα εξής (είπαμε, δεν θα τα κάνω όλα εγώ – αν καί γνωρίζω την απάντηση στο συγκεκριμένο πακέτο) :
(α) Σε ποιό γεωγραφικό πλάτος
καί στο θερινό ηλιοστάσιο
η διάρκεια της ημέρας (14:50′) με τη διάρκεια της νύχτας (09:10′) έχουν τη χρυσή αναλογία 1.618;
(β) Μήπως στο Ελληνικό έδαφος υπήρχε κάποιος ναός του Απόλλωνα εκεί πάνω;
(γ) Αν προεκτείνουμε μέχρι τον μεσημβρινό των 27º 19′ ανατολικού μήκους, τί πιθανόν να βρούμε;
Αυτά προς το παρόν!
ΤΕΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου