*Σάν σήμερα έφυγε,ο αρχιεπίσκοπος τής καρδιάς μας..οσο έμεινε επικεφαλής της ορθοδόξου εκκλησίας μας,έδειξε στους ιεράρχες κατ αρχάς,[δυστυχώς το είδαν κι οι "αλλοι"],πώς ο ρόλος του αρχηγού της εκκλησίας,ενός τόπου με μοναδική θέση στον πλανήτη,μιάς χώρας με ιδιαίτερα προβλήματα,μέ έναν λαό με ιδιάζουσα ιδιοσυγκρασία και ψυχοδομή και χίλιους εχθρούς φανερούς και αφανείς να επιβουλεύονται την υπαρξή του,δέν είναι μόνο π΄νευματικός,αλλά πολυδιάστατος.....-"σε πάμε",τού φώναζε η πιτσιρικαρία[που η μοναδική της σχέση με την εκκλησία ηταν οι στρακαστρούκες στην Ανάσταση,διότι είναι "φάση"
-κι εγώ σας πάωω!φώναζε εκείνος,μέ καρδιά εφήβου και μια ψυχή ηφαίστειο...
=====
ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΛΑΧΙΣΤΟΥΣ που τους αξίζει πλήρως η φράση "..δυστυχώς, έφυγες νωρίς"....με τον Χριστόδουλο, αυτόν τον "απρόβλεπτο" ρομαντικό των αξιών, όλα θα ήταν αλλιώς...στο πνεύμα του, ο "συντηρητισμός" έβρισκε την πιο συναρπαστική μετεξέλιξη σε αναγκαίο μετερίζι βαθιών αντιστάσεων...ίσως η τελευταία ελληνική φιγούρα οργανικής σύνθεσης του ποιμαντικού με τη λαϊκή λογιοσύνη τού "Για της πατρίδος την ελευθερία και του Χριστού την πίστη την αγία", δηλαδή του ψυχικού πυρήνα του 21 κ...αι της "μεταφυσικής" που απεχθάνεται και τρέμει ο απρόσωπος τυραννικός κόσμος της "διάχυτης μετοχικής ιδιοκτησίας σε πλανητική βάση"...ένας ραγδαία εξελισσόμενος μετεμφυλιακός Παπαφλέσσας που θα μπορούσε να ηγηθεί μιας σύνθετης διαλεκτικής προσπάθειας για Εθνική Αναγέννηση..αχ βρε Χριστόδουλε : εμείς να δεις πόσο "σε πάμε"....και πόσο λείπεις σε τούτο το οικτρό σκορποχώρι...αφήνοντας πίσω σου, κάτι "κολλημένα" στοιχειά τύπου Αμβρόσιος και κάτι ιδιοτελείς οσφυοκάμπτες τύπου Ιερώνυμος…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου