ΕΛΛΑΔΑ 2019...ΜΠΡΟΣ ΓΚΡΕΜΟΣ ΚΑΙ ΠΙΣΩ ΡΕΜΑ..]ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΚΗ ΜΑΤΙΑ]

Ελλάδα 2019 : Πρόγευση του “Μπρός γκρεμός και πίσω ρέμα” που θα ακολουθήσει; Γράφει ο  Dimitris Adamopoulos

“αυτός ο τόπος ούτε θα προκόψει ούτε θα καταστραφεί… έτσι θα κωλοσούρνεται ”…

                                             στρατηγός Θ. Κολοκοτρώνης..

 

Το κύριο χαρακτηριστικό του 2019 θα είναι η έλλειψη εθνοκεντρικής κυβερνησιμότητας. Οι συνθήκες που θα επικρατούν όσον αφορά στην κεφαλαιουχική και ταμειακή επάρκεια θα είναι από κακές έως πολύ κακές και αφενός θα γίνει φανερή η ανυπαρξία παραγωγικού ιστού αλλά και αφετέρου θα αρχίσει να αποκαλύπτεται το γιατί επιβλήθηκε το Μνημόνιο, δηλαδή η υφαρπαγή του πλούτου της Χώρας και η επίλυση των συνοριακών διαφορών σύμφωνα με τις γεοστρατηγικές και γεοοικονομικές σκοπιμότητες των πατρώνων της Χώρας.

Η όποια προσπάθεια αυτονόμησης στην κάλυψη των ταμειακών αναγκών – που μπορεί να φτάσει και μέχρι την εξέταση της περίπτωσης παράλληλου νομίσματος - δεν φαίνεται να στέφεται από επιτυχία στην φάση αυτή και πιθανά εσκεμμένα. Και αυτό παρόλο που η φορολογική διοίκηση θα αυξήσει βάση σχεδίου την πίεση στον  Λαό με το πρόσχημα πως υπάρχει κρυμμένος πλούτος, αλλά στην πραγματικότητα γιατί με τον τρόπο αυτό θέλουν τον Έλληνα σε καθεστώς απελπισίας και μειωμένης αντίστασης. Το Περιουσιολόγιο μπορεί να είναι ένα εργαλείο σε αυτή την κατεύθυνση, αμφίβολης όμως αποτελεσματικότητας μια και όσοι διαθέτουν πλούτο τον έχουν βγάλει εκτός Ελλάδας και είναι απροσπέλαστος.  Και η δήλωση Θεοχάρη στην Βουλή πως “ο Έλληνας πρέπει να φοβάται την Εφορία” – δηλαδή τους δανειστές μια και πλέον η Εφορία είναι υπό τον άμεσο έλεγχο τους – είναι επίσης ενδεικτική του κλίματος που θέλουν να περάσουν. Αυτά, σε συνδυασμό με μια πιθανή μεγάλη ζημιά λόγω φυσικού φαινομένου που δεν θα μπορέσει να ανταποκριθεί από μόνη της η Χώρα, ίσως αναγκάσει την Κυβέρνηση να στραφεί πάλι στους δανειστές. Οι οποίοι όμως δανειστές -  λαμβάνοντας υπόψη μια πιθανή κίνηση της Κυβέρνησης που αποσκοπεί στην αποκατάσταση ισορροπιών για τον διεθνή ρόλο της Χώρας και που η κίνηση αυτή πιθανά να στρέφεται άμεσα ενάντια στα συμφέροντα των δανειστών η και εξ αιτίας μιας αλλαγής της θέσης της Ελληνικής Κυβέρνησης στο Μεταναστευτικό – μπορεί όχι μόνο να επαναφέρουν στο τραπέζι όρους που έχουν υπογραφτεί και δεν έχουν εφαρμοστεί, αλλά και να επιβάλλουν και νέους που έχουν να κάνουν με την εκμετάλλευση των ενεργειακών δυνατοτήτων της Χώρας.

Το θέμα του διαλυμένου τραπεζικού συστήματος θα μπει πάλι στην προκρούστεια κλίνη για “επίλυση”, φυσικά στην λογική του γαλλο-γερμανικού τραπεζικού κατεστημένου. Δηλαδή επέκταση της υποχρεωτικής χρήσης πλαστικού χρήματος αντί μετρητών και μείωση της κυκλοφορίας του χρήματος, επιτάχυνση των πλειστηριασμών και φυσικά νέα αύξηση κεφαλαίων των τραπεζών περί τα 15 δις. Δηλαδή συνολικά το πακέτο που μας φέσωσαν φτάνει τα 65 δις μαζί με τις προηγούμενες αυξήσεις. Και όλα αυτά γιατί; Μα για να περάσει και επίσημα ο έλεγχος του τραπεζικού μας συστήματος στους δανειστές, μαζί βέβαια με τον έλεγχο της ακίνητης περιουσίας, αφού μια μόνο συστημική τράπεζα ελέγχει μέσω των αγροτικών δανείων πάνω από το 85% της εκμεταλλεύσιμης Γής!. Θα πρέπει επίσης να λάβουμε υπόψη μας πως στα σχέδια τους έχουν, ως εργαλείο, και τα αρνητικά επιτόκια στις καταθέσεις – κάτι που ίσχυε για παράδειγμα για τα γερμανικά ομόλογα η και ισχύει για τις καταθέσεις στην Ελβετία για κάποια τραπεζικά προϊόντα. Δηλαδή αν φέτος έχεις 100 ευρώ κατάθεση του χρόνου θα σου έχουν μείνει 94 ευρώ τον παραχρόνο 86 ευρώ κοκ. Φυσικά και θα υπάρξει bank run σε περίπτωση που βάλουν μπροστά ένα τέτοιο σχέδιο και για να το ελέγξουν επιβάλλουν την χρήση πλαστικού χρήματος. Συνεπώς, το τραπεζικό σύστημα θα βρίσκεται σε κατάσταση σκληρού μετασχηματισμού το 2019 που θα συνεχιστεί και στα επόμενα χρόνια, πέρα από το ότι με τα σημερινά δεδομένα η Χώρα δεν αντέχει πάνω από 1,5 άντε 2 συστημικές τράπεζες, οπότε και τίθεται και θέμα ανεργίας τουλάχιστον για το  ¼ του τραπεζικού προσωπικού (περί τα 10,000 άτομα).

Στον αναπτυξιακό τομέα, η Κυβέρνηση θα θελήσει να προωθήσει ένα σχέδιο μακρόπνοης προοπτικής που θα στηρίζεται στην αξιοποίηση των κλιματολογικών συνθηκών της Χώρας για παραγωγή ενέργειας . Το σχέδιο αυτό μπορεί να φανεί και στο 1^ο εξάμηνο του 2019.  Στο σχέδιο όμως αυτό, οι μεν δανειστές θέλουν την μερίδα του λέοντος  και όχι μόνο, οι δε ντόπιοι ολιγάρχες θέλουν και αυτοί μερίδιο. Με αποτέλεσμα τελικά να μην μένουν παρά ψίχουλα για τον κρατικό κουρβανά, πέρα από το ότι η κυβέρνηση θα υποχρεωθεί να δώσει έργα βιτρίνας – για τα οποία θα πρέπει να βρει τα κεφάλαια να τα χρηματοδοτήσει – προκειμένου να ικανοποιήσει εκείνους τους ολιγάρχες που πιθανά μένουν εκτός μοιρασιάς για το προαναφερθέν εγχείρημα. Πέρα όμως από αυτά, η οπτική του σχεδίου αυτού είναι μακρόπνοη και δεν απαντά στα άμεσα ταμειακά προβλήματα της Χώρας. Και εκεί η κυβέρνηση ίσως χρειαστεί να καταφύγει πάλι σε εξωτερικό δανεισμό με όρους και διευθετήσεις που αφενός αφορούν και στο τραπεζικό σύστημα της Χώρας που πάλι θα κληθεί να εξυπηρετήσει ο Ελληνικός Λαός, αλλά και αφετέρου αγγίζουν τα εθνικά θέματα της Χώρας. Και όλα αυτά σε ένα σκληρό μνημονιακό πλαίσιο που επιβάλλεται ετσιθελικά και που μπορεί να επεκταθεί ακόμα και σε λογοκρισία και διώξεις για την δημόσια έκφραση απόψεων που αγγίζουν το μνημονιακό πλαίσιο !

Ήδη από τον Ιανουάριο του 2019,  αλλά με εκδήλωση περί το καλοκαίρι του 2019 οι Δανειστές  σε συνεργασία με την ντόπια ολιγαρχία ετοιμάζουν ένα τελειωτικό – ετσι πιστεύουν - χτύπημα που στοχεύει στο να διαλύσει όχι μόνο στην όποια εναπομένουσα παραγωγική ικανότητα της Χώρας, το Κοινωνικό Κράτος και την Aμυντική της ικανότητα, αλλά στοχεύει επίσης και στην διάλυση της σχέσης Κράτους και Εκκλησίας και στον σφετερισμό της περιουσίας της. Παράλληλα, η Κυβέρνηση πιέζεται από την λαϊκή δυσφορία που προκαλείται από την κατάσταση των λαϊκών στρωμάτων, αλλά και της μεσαίας τάξης και που οφείλεται στην φτωχοποίηση τους - εξ αιτίας της συνεχιζόμενης στην πραγματικότητα υφεσιακής πορείας της Οικονομίας της Χώρας -  αλλά και εξ αιτίας της πιθανολογούμενης – εξ απαλών ονύχων στην φάση αυτή -   αποκάλυψης θεμάτων που έχουν να κάνουν και με την διασπάθιση του δημοσίου χρήματος – η και την σκανδαλώδη μεταχείριση των μεταναστών σε σχέση με τους γηγενείς -  αλλά και με την ορθότητα του Χρέους,  του Ταμειακού Προϋπολογισμού και της Καθαρής Θέσης (Net Worth) της Χώρας, που φαίνεται να μην έχει καμιά σχέση με αυτά που ξέρουμε η μας λένε.    Όλα αυτά δημιουργούν ένα σκηνικό που θέτει σε αμφισβήτηση την ακεραιότητα της Ηγεσίας – κατά την γνώμη μου άδικα – και αυτό γιατί φαίνεται πως έχουν μεθοδευθεί καταστάσεις  - από το πολύ παρελθόν και κυρίως όσον αφορά στα περιουσιακά στοιχεία, στα ταμειακά θέματα και στο χρηματοπιστωτικό σύστημα της Χώρας -  εν αγνοία η και εν τη αφελεία της Ηγεσίας, οι οποίες και εμφανίζονται στην πορεία και αναγκάζουν την Ηγεσία να αντιδρά κατά των δανειστών προκαλώντας τιμωρητικά μέτρα από πλευράς τους. Και μάλιστα και επειδή οι εκλογές – αν και όταν γίνουν - δεν πρόκειται να δώσουν αυτοδυναμία, φαίνεται πως (οι δανειστές)  θα θελήσουν να το πάνε ακόμα παραπέρα επαναφέροντας το σενάριο του δοτού πρωθυπουργού, όπως επί εποχής Παπαδήμα, προκειμένου να κάνουν το δικό τους, χωρίς όμως τελικά να μπορέσουν να το επιβάλλουν. Το σχέδιο αυτό φαίνεται να αποτυγχάνει και φαίνεται επίσης πως τα πράγματα οδηγούνται και σε όξυνση και πιθανά μπλοκάρισμα (;) σχέσεων με τους δανειστές, αλλά και παράλληλα μπορεί να αναγκάσουν την Κυβέρνηση να πάρει αναγκαστικά μέτρα προκειμένου να καλύψει τις ταμειακές της ανάγκες μέσα στα συμβατικά πλαίσια λειτουργίας της (π.χ  έκτακτη εφ’ άπαξ φορολόγηση πλούτου, αύξηση της φορολογίας, παράλληλο νόμισμα, δέσμευση συναλλάγματος,  έλεγχος τιμών κλπ) παρόλο που στην πραγματικότητα φαίνεται να υπάρχουν ταμειακές διέξοδοι που όμως η Κυβέρνηση δεν φαίνεται διατεθειμένη η της “απαγορεύεται” να αξιοποιήσει γιατί κάτι τέτοιο θα μπορούσε να έχει και άλλου είδους επιπτώσεις που δεν περιορίζονται μόνο στα της Χώρας μας αλλά επηρεάζουν και τα σχέδια των πατρώνων της όσον αφορά στον παγκόσμιο έλεγχο του χρήματος. Θυμάστε εκείνο το περίφημα “λεφτά υπάρχουν” του ΓΑΠ; Από κάπου προέκυψε! Και τελικά η Κυβέρνηση αναγκάζεται, για άλλη μια φορά, να αποδεχτεί, έστω και προσωρινά, ένα αποικιοκρατικό καθεστώς διακυβέρνησης στην Χώρα, παρόλο που υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις εκτός του πλαισίου πατρωνίας.

Το θέμα της αλλαγής του Συντάγματος – ώστε να εναρμονισθεί με τις επιταγές των παγκοσμιοποιητών γιατί περί αυτού πρόκειται – εξαρτάται από την διαμόρφωση της αναγκαίας πλειοψηφίας στην Βουλή και κάτι τέτοιο φαίνεται πως μπορεί να αντιμετωπίσει προβλήματα, με πιθανές περιόδους Ιανουάριο και Φεβρουάριο, Ιούνιο και Σεπτέμβριο έως Δεκέμβριο 2019. Ίσως το σημαντικότερο μπλοκάρισμα να προέλθει από το Εκκλησιαστικό.

Η Κυβέρνηση – ίσως σαν αποτέλεσμα τρομοκρατικού χτυπήματος, ίσως γιατί συνειδητοποιεί τον τεράστιο κίνδυνο για την Χώρα εξ αιτίας του Μεταναστευτικού – μάλλον θα σκληρύνει την στάση της στο θέμα και θα αρχίσει τις απελάσεις. Κάτι βέβαια που δεν θα αρέσει στην σημερινή γερμανική ηγεσία η οποία, βάση σχεδίου, θέλει να αλλοιώσει τον εθνικό ιστό της Χώρας, και είναι πολύ πιθανό να οξυνθούν οι σχέσεις με την γερμανική διοίκηση και εξ αυτού του λόγου και να υπάρξουν αντίμετρα από πλευράς της.

Δεν υπάρχει αμφιβολία πως η παρούσα Κυβέρνηση, όσες αυταπάτες και αν τρέφει, γνωρίζει πως είναι στριμωγμένη και είναι λογικό να θελήσει να κάνει διαχείριση της κρίσης της εκλογικής διαδικασίας, με την έννοια του να επιχειρήσει να έχει ισχυρή φωνή στην επόμενη Βουλή. Σε αυτή λοιπόν την κατεύθυνση θα πρέπει να περιμένουμε να ξαναέρχονται στο προσκήνιο  η και να ανακαλύπτονται “σκάνδαλα” των προηγούμενων κυβερνήσεων, ακόμα και των μνημονιακών, αλλά και μπορεί και να δούμε  και  αθρόες ελληνοποιήσεις. Οι παλιότεροι θυμάστε τις εκλογές του 2000 και το τι έγινε τότε; Αυτό που ξέρουν αυτοί που κατευθύνουν τα πράγματα από το παρασκήνιο για τις εκλογές και θα το λάβουν υπόψη τους στους σχεδιασμούς τους, είναι πως ο Λαός, μπορεί μεν να την βρίσκει από το αλληλοφάγωμα των πολιτικών, πλην όμως στις εκλογές θα ψηφίσει με γνώμονα τα εθνικά θέματα, το μεταναστευτικό και την τσέπη του και μάλιστα σε αυτή την σειρά και μάλλον όντας σε γνώση του,  πως αφενός και η εναλλακτική λύση δεν θα έχει να πει κάτι το σημαντικά διαφορετικό, αλλά και αφετέρου γνωρίζοντας το βραχύβιο της επόμενης Κυβέρνησης. Και στην προκειμένη περίπτωση, η εκτίμηση μου είναι πως ο Λαός θέλει μέσα από συνταγματικές διαδικασίες να κλείσει ο κύκλος της Μεταπολίτευσης. Όπως βέβαια κάποιοι άλλοι δεν θέλουν να κλείσει! Και για τα τρία  θέματα που απασχολούν τον Λαό, η παρούσα Κυβέρνηση μάλλον δεν μπορεί να πει κάτι, πέρα από αυτά που έχει ήδη πει η έχει κάνει. Και θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτική στο θέμα της σκανδαλολογίας γιατί ισχύει το ρητό μάχαιρα έδωκες μάχαιρα θα λάβεις!

Τώρα για το πότε και αν θα γίνουν οι εκλογές;

 Όσον αφορά στις ευρωεκλογές, η ημερομηνία είναι φιξαρισμένη και σίγουρα το αποτέλεσμα δεν θα αρέσει και εντός και εκτός Χώρας, μια και κατά την γνώμη μου θα φέρει στην επιφάνεια το πατριωτικό στοιχείο, όπως άλλωστε αναμένεται να συμβεί σε όλη την ΕΕ – οπου αναμένεται τα σχετικά κόμματα να ξεπεράσουν το 35% - , χωρίς όμως να υπάρξουν ουσιαστικές εκπλήξεις ανάλογες άλλων χωρών.

Όσον όμως αφορά στις εθνικές εκλογές, σηκώνω τα χέρια ψηλά! Και το λέω αυτό γιατί και το 2018 υπήρχαν ενδείξεις αφόρητης πίεσης  – και στον χάρτη του 1830 και στον χάρτη του Πρωθυπουργού  - που ναι μεν έφεραν τα γεγονότα που είχαν προβλεφθεί και οδηγούσαν σε αβάσταχτο προσωπικό τσαλάκωμα και σε εθνική ταπείνωση, αλλά τελικά προσφυγή στις κάλπες δεν υπήρξε, όπως θα περίμενε κανείς σε μια ανεξάρτητη Χώρα, για πολύ μικρότερης σημασίας και έντασης συμβάντα! Πέρα από αυτό οι εθνικές εκλογές έχουν πάντα κάποιες “ιδιαιτερότητες” στην Ελλάδα [Πλούτωνας 90^ο Δίας = η πραγματική εξουσία στην Χώρα μεταξύ των άλλων χειραγωγεί την σύνθεση και την λειτουργία του Κοινοβουλίου]. Για παράδειγμα δεν σας έκανε εντύπωση που βρέθηκε στην τρέχουσα Βουλή από το πουθενά η Ένωση Κεντρώων η το Ποτάμι;

Το 2019 υπάρχουν πέντε όψεις που αφορούν στο κεφάλαιο “εκλογές” υπό την στενή και την ευρύτερη έννοια και από πλευράς διελεύσεων και προοδευτικών αναμειγνύονται ο Δίας, και ο Πλούτωνας και από πλευράς γενέθλιων σημείων ο Ουρανός, η Αφροδίτη, ο Ποσειδώνας, το Μεσουράνημα και ο Ωροσκόπος (για την δικιά μου εκτίμηση για τον Ωροσκόπο του χάρτη του 1830). Οι όψεις αυτές αγγίζουν στον ζωδιακό και στον ωροσκοπιακό χάρτη από θέματα  του Κοινοβουλίου- συμπεριλαμβανόμενων και των εκλογών -  και της συμμετοχής της Χώρας σε συμμαχίες και κοινοπολιτειακά σχήματα μέχρι θέματα πολιτειακά και κυβερνητικά αλλά και Αντιπολίτευσης, μέχρι και θέματα τραπεζικού συστήματος, νομίσματος αλλά και παραγωγικού ιστού και ακόμα δανειστών και χρέους, ενώ δεν αφήνουν απέξω την κατάσταση και την διάθεση του Λαού, αλλά και τον εκσυγχρονισμό της Δημοσίας Διοίκησης, του Κοινωνικού Κράτους και των Ενόπλων Δυνάμεων.

·         Η πρώτη όψη Δίας 45^ο Ουρανός τρέχει όλη την χρονιά και πικάρει Μάρτιο, Μάιο και Οκτώβριο μπορεί να ερμηνευτεί (μεταξύ των άλλων) “ανικανότητα /δυσκολία να βρίσκονται οι πολιτικά κατάλληλες λύσεις σε περιόδους λαϊκών αναταραχών /εξεγέρσεων η και αντίστοιχων δυσκολιών”,

·         Η δεύτερη όψη Πλούτωνας συζυγία Ποσειδώνας μας λέει πως “μπορεί να οδηγηθούμε σε καταστάσεις που θα μας αναγκάσουν να συνθήκες κρίσης να επαναξιολογήσουμε το πλαίσιο συνύπαρξης με τους δανειστές και τις επιπτώσεις της συνύπαρξης αυτής στο Δημόσιο Ταμείο, το τραπεζικό σύστημα και την νομισματική πολιτική, με πιθανές πολιτειακές και πολιτικές συνέπειες”.

·         Η τρίτη όψη Πλούτωνας 60^ο Αφροδίτη “χρησιμοποίηση (η και αποκάλυψη;;) του κρυμμένου ιδιωτικού πλούτου προκειμένου να γίνει (χειραγωγική) έκκληση στα ιδανικά του Λαού για να συμμετέχει σε ένα μέγα-έργο κοινωνικού και οικονομικού μετασχηματισμού που στοχεύει στο να  γκρεμιστούν παλαιές δομές επ’ ωφελεία του Διεθνούς Μεγάλου Κεφαλαίου η και της πραγματικής «Ηγεσίας» της Χώρας”.

·         Η τέταρτη όψη Πλούτωνας 120^ο Ωροσκόπος και 150^ο Μεσουράνημα και αντιπαραλληλία Αρης “η όποια προσπάθεια για να βρει η Χώρα τον βηματισμό της θα γίνει σε ένα πλαίσιο που δεν θα αποκλίνει από τους στόχους του μνημονιακού καθεστώτος και κυρίως όσον αφορά στην υφαρπαγή του εθνικού πλούτου και στην αλλοίωση της πληθυσμιακής ομοιογένειας της Χώρας και για να σιγουρευτεί η ισχύς του πλαισίου αυτού μπορεί να υποδαυλιστεί αντιπαλότητα με γείτονες προκειμένου η Χώρα να υποταχτεί στα σχέδια της Πατρωνίας η και να επενδύσει σε νέα εξοπλιστικά προγράμματα που θα σιγουρέψουν την περαιτέρω εξάρτηση από τους δανειστές”

·         Η πέμπτη όψη προοδ Μεσουράνημα 90^ο Αφροδίτη “(η αντιπολίτευση) δεινοπαθεί εξ αιτίας έλλειψης ρεαλισμού στην αντιμετώπιση μια περίτεχνης εξαπάτησης” αλλά και “αμφισβήτηση της ακεραιότητας της Ηγεσίας”.

Οι παραπάνω όψεις μας λένε πως η Χώρα βρίσκεται στα μέσα ενός εγχειρήματος, όπου οι εκλογές μπορεί να χαλάσουν τα σχέδια που υλοποιούνται. Αυτοί , λοιπόν, που έχουν στήσει το συγκεκριμένο σκηνικό που βιώνουμε και κατά συνέπεια “ωφελούνται” από αυτό,  μπορεί να μην θέλουν τις εκλογές . Και το ζητούμενο είναι αν αυτοί οι κάποιοι, έχουν την δύναμη να αναστείλουν τις εκλογές η να διαμορφώσουν συνθήκες τέτοιες που το όποιο αποτέλεσμα δεν θα αγγίζει τα σχέδια τους.

Δεν θα επεκταθώ σε περαιτέρω ανάλυση του θέματος γιατί οι ερμηνείες των παραπάνω όψεων διαρκείας σκιαγραφούν το σκηνικό και μας λένε πολλά και κατ’ ελάχιστον πώς η θεματολογία των εκλογών που αναφέρθηκα παραπάνω είναι καυτή πατάτα για όλο το πολιτικό φάσμα και όχι μόνο δεν θα είναι οι εκλογές περίπατος για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αλλά και λαμβανομένων υπόψη και των “ιδιαιτεροτήτων” της Ελληνικής εκλογικής διαδικασίας μπορεί τελικά να βγάλουν και περίεργα αποτελέσματα ή και αποτελέσματα έκπληξη, αν και όταν γίνουν. Και αν μη τι άλλο, τα αποτελέσματα των εκλογών θα πείσουν και τον πιο δύσπιστο Έλληνα πως τίποτα δεν είναι τυχαίο στην Μπανανία του βαλκανικού νότου! Άλλωστε το παράδειγμα της Γερμανίας – μεγάλος συνασπισμός – είναι ενδεικτικό του πως λειτουργεί το “Σύστημα”. Το τι ακριβώς παίζει θα φανεί στην “νεκροψία” και ειδικότερα στο ποιος θα είναι ο συσχετισμός δυνάμεων ανάμεσα στα δυο μεγάλα κόμματα, αν θα παραμείνουν στην Βουλή τα υφιστάμενα μικρά κόμματα και ποια θα είναι αυτά. Η γνώμη επίσης είναι πως παρά τις “ιδιαιτερότητες”,  το αποτέλεσμα των εθνικών εκλογών  θα χαλάσει σε κάποιο βαθμό το υπόγειο σκηνικό ισορροπιών που έχουν στήσει οι δανειστές για να ελέγχουν την Χώρα. Δεν αποκλείω δε την περίπτωση να γίνει η «έκπληξη» και να δούμε να παραμείνει στην Βουλή κάποιο μικρό κόμμα – από αυτά που θεωρούνται τελειωμένα – η και να μπαίνει στην Βουλή κάποιο νέο κόμμα με μνημονιακή γραμμή μια και τα κόμματα με  αντι-μνημονιακό προσανατολισμό δεν εμπίπτουν στις “ιδιαιτερότητες” που προανέφερα και κατά συνέπεια δεν θα έχουν τύχη. Δηλαδή και με εξαίρεση την ΧΑ, θα έχουμε μια Βουλή αντιπροσωπευτική του μεταπολιτευτικού σκηνικού, χωρίς όμως να προκύπτει αυτοδυναμία και χωρίς να αποκλείω εκπλήξεις και μάλιστα αντίστροφες από αυτές που λογικά θα περιμέναμε, όσον αφορά στους συσχετισμούς δυνάμεων.  Η γνώμη μου επίσης είναι πως αυτές οι εθνικές εκλογές θα σημειοδοτήσουν και το τέλος του μεταπολιτευτικού πολιτικού πλαισίου μια και θα αρχίσουν να εμφανίζονται στο προσκήνιο νέοι ηγέτες  που θα τους χαρακτήριζα ως  προσκείμενους στον αμερικανικό και στο ρωσικό παράγοντα, πιθανά προερχόμενοι από το Στράτευμα και οι οποίοι ως προφίλ θα είναι αυταρχικοί ως προς την διοίκηση και εθνικιστές ως προς τα πιστεύω … ίσως κάτι ανάμεσα σε Σαλβίνι της Ιταλίας και Μπολσονάρο της Βραζιλίας,  αλλά αυτό που θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας είναι πως θα είναι και εφεδρείες του “Συστήματος” και ο στόχος θα είναι η αποσυμπίεση της λαϊκής οργής. Αν και θα μπορούσε η νέα Κυβέρνηση – συνασπισμού κατά την γνώμη μου και πιθανά τεχνοκρατών -  να είναι βιώσιμη εφόσον υπάρξει η επιχειρηθεί να επιβληθεί έξωθεν συναίνεση στο θέμα την εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας τον Μάρτιο του 2020, η γνώμη μου είναι πως κάτι τέτοιο δεν φαίνεται να περπατάει, τουλάχιστον για πολύ. Και το λέω αυτό γιατί υπάρχει ισχυρή πιθανότητα,  τους δύο πρώτους μήνες του 2020,  να βγουν στον αέρα πολλά κρυφά πράγματα που αφορούν στην μνημονιακή επιτροπεία και τα μαγειρέματα που έχουν γίνει, που σε συνδυασμό με την  πορεία που θα έχουν πάρει οι πολλές δικαστικές υποθέσεις ελέγχου σκανδάλων, θα διαμορφώσουν ένα  σκηνικό που δεν θα δικαιολογεί συναίνεση. Αν αυτό όμως γίνει θα πρέπει να ενταχθεί στον καυγά των βουβαλιών και να μην θεωρηθεί ως αποτέλεσμα εγχώριων πρωτοβουλιών.

Από το Φθινόπωρο του 2019 θα αρχίσει σταδιακά η Χώρα να βιώνει μια χαλάρωση των “άκαμπτων σχεδίων” (μνημονιακό καθεστώς;;) επειδή θα γίνει σαφές πως τα Μνημόνια  δεν οδηγούν πουθενά και σαν αποτέλεσμα αυτής της συνειδητοποίησης και οι μεν (πάτρωνες) και οι δε (Ελληνικό πολιτικο-οικονομικό κατεστημένο και Λαός) θα αρχίζουν να επεξεργάζονται σενάρια για την επόμενη μέρα. Η διεθνής θέση της Χώρας για το 2019, ναι μεν συνοψίζεται σε αυτό που είπε ο Α/ΓΕΕΘΑ ναύαρχος Αποστολάκης : είμαστε μόνοι μας, αλλά μπορεί να υπάρξει και ο από μηχανής θεός (οι), η αλήθεια είναι σε “ανίερες” συμμαχίες.

Όσον αφορά στις ΗΠΑ και ανεξάρτητα του τι συζητιέται οι σχέσεις δεν θα είναι καλές και αυτό θα οφείλεται στην ασυμβατότητα των στόχων, αλλά και των πραγματικών δυνατοτήτων των σημερινών ΗΠΑ σε σχέση με τις εναπομείνασες κόκκινες γραμμές της Ελλάδας στα εθνικά θέματα. Η εκδήλωση θα είναι στα εξοπλιστικά προγράμματα της Χώρας και στις θέσεις που θα πάρουν οι ΗΠΑ στα εθνικά μας θέματα, αλλά και στο θέμα του εξωτερικού μας Χρέους μια κ ο στρατηγικός στόχος των ΗΠΑ – λόγω πετρελαίων - είναι να μας δέσουν στο δολάριο που προϋποθέτει βέβαια έξοδο μας από το Ευρώ. Βέβαια, το προς τα πού θα φυσήξει ο άνεμος και η ένταση του θα εξαρτηθεί από το τι θα γίνει στις ΗΠΑ όπου μαίνεται ο υπόγειος πόλεμος ανάμεσα στην ομάδα του Προέδρου Τραμπ και στο βαθύ αμερικανικό κατεστημένο  (τα εναλλακτικά δίκτυα ενημέρωσης των ΗΠΑ δίνουν καλύτερη εικόνα του τι συμβαίνει).

Με την ΕΕ (Κομισιον) που θα ταλανίζεται και από τα απόνερα του Brexit αλλά και από το πρόβλημα της Ιταλίας και γιατί όχι και της Γαλλίας που και αυτή έχει ένα δυσθεώρητο Χρέος 2,35τρις (98,5% του ΑΕΠ)  μετά το αστρονομικό – λόγω μεγέθους – 2,5 τρις (131,5% του ΑΕΠ)  των Ιταλών, αλλά και από τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών που θα αλλάξουν κατεστημένες ισορροπίες στην ευρωβουλή, οι σχέσεις θα είναι σε ανεκτό επίπεδο, αλλά αυτό δεν θα αρέσει στο Ιερατείο των Βρυξελλών. Τα θέματα που θα απασχολούν τα δύο μέρη θα είναι το Μεταναστευτικό, το Μνημόνιο (ως Σύμβαση), το Χρέος , το ταμειακό της Ελλάδας, το τραπεζικό σύστημα και το νόμισμα και οι κινήσεις αυτονόμησης της Ελλάδας όσον αφορά στους συνεταιρισμούς της και ειδικά το τελευταίο θα χοντρύνει μετά τον Ιούνιο του 2019

Ενώ αυτές θα είναι οι σχέσεις μας με την ΕΕ το 2019 δεν μπορώ να πω πως θα είναι οι ίδιες με τους Γερμανούς (χάρτης του 1871) και τους Γάλλους (χάρτης 1^ης Δημοκρατίας). 

Για μεν τους Γερμανούς το θέμα είναι πέρα από το ότι θέλουν σώνει και καλά να μας κάνουν “γερμανούς” στην λειτουργία του κράτους – κατ’ ευφημισμό βέβαια γιατί αυτά που  κάνουν σε εμάς δεν τα εφαρμόζουν στην χώρα τους - και πέρα από το ότι θέλουν να βάλουν χέρι στα “χρυσαφικά” της Χώρας, έχουν μια εμμονή με την κυβερνησιμότητα της Ελλάδας – που θέλουν να έχουν τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο και στα εθνικά μας θέματα και όσον αφορά στα θέματα Σκοπίων και Θράκης, αλλά και στο θέμα του Αιγαίου– αλλά και με τα θέματα “συνεταιρισμών” και αυτό αφορά και εντός της ΕΕ αλλά και εκτός με ΗΠΑ και Ρωσία. Βέβαια θα πρέπει να τα βρουν πρώτα με τις ΗΠΑ. Πάντως θέμα αποζημιώσεων η αλχημειών στα μνημόνια δεν πρόκειται να τους θέσουμε το 2019.

Με τους Γάλλους προς το παρόν η σχέση θα φαίνεται πως περπατάει αλλά στην πραγματικότητα θα υπάρχουν προβλήματα που έχουν να κάνουν και με την άποψη του βαθέως γαλλικού κατεστημένου για την αναγκαιότητα του μνημονίου και με τον έλεγχο που θέλουν να έχουν οι Γάλλοι και στο τραπεζικό μας σύστημα αλλά και  στις μεταφορές – κυρίως όσον αφορά στο ρόλο των Σκοπίων – αλλά και με το ότι θέλουν μερίδιο της πίττας στον παραγωγικό μηχανισμό της Χώρας. Τα προβλήματα αυτά θα συνεχιστούν και θα βγουν στην επιφάνεια μετά το 2021, όταν θα συνδυαστούν με θέματα που έχουν να κάνουν με το Χρέος και τις “εγγυήσεις” του Ελληνικού Δημοσίου.

 

Με τους Κινέζους απλά δεν υπάρχουν σχέσεις στην φάση αυτή ίσως γιατί κάποια προσπάθεια που έκαναν οι Κινέζοι το 2018 δεν είχε αποτέλεσμα , ίσως πάλι γιατί οι Κινέζοι δεν σπαταλάνε τον χρόνο τους σε περιοχές που κάνουν κουμάντο άλλοι και δεν  τους ενδιαφέρει στρατηγικά να ασχοληθούν.

 

Με τους Ρώσους παρόλο που μπορεί να υπάρξει μια αναθέρμανση των σχέσεων από το καλοκαίρι του 2019 έως το τέλος του 2020 και που μπορεί να συνεχιστεί και αργότερα, αλλά σε επίπεδο ανοχής, η περίοδος που θα κάνουν κουμάντο στην Ελλάδα θα είναι μετά το 2052 και αφού προηγούμενα έχουμε φάει τα μουστάκια μας 2050-2051. Στην τρέχουσα περίοδο το πρόβλημα θα είναι πως δεν θέλουν/ δεν έχουν/ δεν μπορούν να καλύψουν τις κεφαλαιουχικές ανάγκες της Χώρας.

Παρόλο που η Κύπρος έχει πλέον αυτονομηθεί και ακολουθεί τον δικό της δρόμο – όχι κατ΄ ανάγκη ελληνο-κεντρικό – η συμμαχία Ισραήλ-Αιγύπτου-Κύπρου-Ελλάδας θα προχωρήσει ακόμα περισσότερο και θα παραμείνει σε ισχύ  μέχρι το 2035. Από εκεί και πέρα θα υπάρξει πρόβλημα. Για το 2019 πάντως ίσως κληθεί η συμμαχία αυτή να δοκιμαστεί στην πράξη.

Με τα Σκοπια δεν νομίζω πως υπάρχει πισωγύρισμα από την πλευρά μας σε αυτή την φάση μια και ο λόγος που έγινε όλη η ιστορία δεν έχει να κάνει τόσο με θέματα αντιπαράθεσης ανάμεσα στην Δύση και την Ρωσία, όσο έχει να κάνει με μεγαλο- επιχειρηματικά συμφέροντα (  έλεγχος της πλευστότητας του Αξιού και τα ενεργειακά αποθέματα της λεκάνης του και της δυτικής Μακεδονίας). Παρόλα αυτά, φαίνεται πώς η Συμφωνία των Πρεσπών  θα αμφισβητηθεί και από την πλευρά μας (2021 -2024 λόγω αλλαγής γραμμής από πλευράς της τότε Ελληνικής Κυβέρνησης εξ αιτίας πιθανών αποκαλύψεων και ρόλων για την υλοποίηση της Συμφωνίας  που μπορεί να έχουν να κάνουν και με την ιδέα της ενοποίησης των επί μέρους τομέων σε ένα ενιαίο κράτος – κάτι που επιμένουν μετά μανίας οι Γερμανοί από τον περασμένο αιώνα ) και αφού φτάσουμε στο μη παρέκει από τις προκλήσεις των  Σκοπιανών (2020-2021, με την πρόφαση πως  η οικονομική βοήθεια (;;!!) που τους υποσχεθήκαμε (;;!!!) δεν θα υπάρχει). Και μπορεί  στην συνέχεια 2026 -2029 που θα έχουν σηκώσει ψηλά τον αλυτρωτικό τους αμανέ να πέσει και καμιά σφαλιάρα. Μπορεί όμως αυτό να γίνει κ νωρίτερα μια και το αστρο*χαρτο*γραφημα του Τραμπ θεωρεί σαν ευαίσθητο σημείο τα σύνορα Ελλάδας και Σκοπίων και μιλάει για συνοριακά επεισόδια (;) που θα απαιτήσουν αστυνομική η και στρατιωτική παρέμβαση προκειμένου να προστατευτούν τα επιχειρηματικά συμφέροντα των ΗΠΑ! Και μάλιστα, πάλι από το αστρο*χαρτο*γραφημα του Τραμπ και η Θράκη (Καβάλα) εμπίπτει στο ίδιο πλαίσιο ενδιαφέροντος για τον Τράμπ μια και αφορά “στην δημιουργία ομίλων για την εκμετάλλευση ενεργειακών κοιτασμάτων σε ένα πλαίσιο υλοποίησης προγραμμάτων πολιτικο-κοινωνικό-οικονομικου μετασχηματισμού με παγκόσμιες επιπτώσεις” [η εξίσωση μεσοδιάστημα Αφροδίτης/Άρη = MC για τον χάρτη του Προέδρου Τραμπ περνάει από την Καβαλα (41^ο Παράλληλος) και συλλειτουργεί  με όλες τις άλλες εξισωσεις του 41^ου παραλλήλου του χάρτη του Προέδρου Τραμπ στις οποίες έχω αναφερθεί στην ανάρτηση μου για την δολοφονία του Προέδρου Κένεντι ].

Και να μην ξεχνάμε πως η Μακεδονία όπως και η Θράκη είναι Αιγόκερος και κάποια στιγμή, γύρω στον 3/2020 Άρης, Δίας, Κρόνος και Πλούτωνας θα βρίσκονται  πάνω η γύρω από τον Ποσειδώνα της Χώρας  και με τις εκλείψεις του 2019 στον άξονα Καρκίνου/Αιγόκερου.  Και αυτή η διάταξη μας λέει πως το 2020 θα μπουν στο τραπέζι θέματα από ταμειακές ανάγκες, τραπεζικό σύστημα και Νόμισμα, μέχρι Χρέος και μέχρι εκμετάλλευση των ενεργειακών αποθεμάτων και με τρόπο συναρτώμενο και με τις παραγωγικές δυνατότητες της Χώρας, το πλιάτσικο της δημόσιας, εκκλησιαστικής και ιδιωτικής περιουσίας, αλλά και με τα όρια της Επικράτειας μας  Εν ολίγοις ένα σκηνικό “με ποιους θα πάμε και ποιους θα αφήσουμε” και το αντίστροφο βέβαια (βλέπε ανάρτηση μου για τις μακροπρόθεσμες προοπτικές της Χώρας).

Πάντως πρέπει να οπλιστούμε με υπομονή γιατί η  ιστορία με το κρατίδιο αυτό έχει πολύ μέλλον και θα κρατήσει μέχρι την 9^η 10ετία του αιώνα,  οπότε ξαφνικά θα καταρρεύσει όπως και η Συμφωνία των Πρεσπών (η ένδειξη αυτή δίνεται και από τον χάρτη των Σκοπίων και από τον χάρτη της Συμφωνίας).

Με την Αλβανία οι σχέσεις θα είναι σχετικά καλύτερες από το 2018 όχι γιατί οι Αλβανοί αποφάσισαν να γίνουν καλά παιδιά, μια και, όπως οι Σκοπιανοί, θα είναι ενεργούμενα των Τούρκων, αλλά γιατί επιτέλους θα αποφασίσουμε  να τους τρίξουμε τα δόντια  - πιθανό συνοριακό επεισόδιο (;) - και θα έλεγα μάλιστα πως πρέπει να περιμένουμε και κάποιες θετικές εξελίξεις τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο του 2019. Παρόλα αυτά τα προβλήματα θα υπάρχουν και θα επικεντρώνονται στον αλβανικό μεγαλο-ιδεατισμό – που σε αυτή την φάση στοχεύει στο Κόσσοβο (με επιτυχία)  και στην ΦΥΡΟΜ (χωρίς επιτυχία κατά την γνώμη μου) -  και στον φόβο τους πως θα καταλάβουμε την Βόρειο Ήπειρο. Δεν βλέπω πάντως που μπορούμε να συμπλεύσουμε μαζί τους, ειδικά και όταν γύρω στο 2040 οι εν Ελλάδι βρισκόμενοι απόγονοι των Αλβανών του σήμερα, μάλλον θα πρωτοστατήσουν σε έναν “εμφύλιο” που από την μια θα είναι οι γηγενείς Έλληνες και από την άλλη οι μουσουλμάνοι . Και για να ηρεμήσετε θα ηττηθούν.

 

Με την Τουρκία το 2019 θα έχει δυο φάσεις. Η πρώτη από τον Μάρτιο μέχρι τον Ιούνιο και η δεύτερη μέχρι το τέλος του χρόνου. Την πρώτη φάση θα την χαρακτήριζα σαν φάση φανερών η και κρυφών διαπραγματεύσεων που θα αφορά από το Κυπριακό μέχρι τα θέματα της ΑΟΖ μέχρι και το μοίρασμα κοινών –κατά την άποψη των Τούρκων -  πόρων , αλλά και το μεταναστευτικό και το “αρχηγιλίκι” της περιοχής και όπου είναι πολύ πιθανό να προτείνουν οι Τούρκοι προσφυγή στην Χάγη, κάτι που καλά θα κάνουμε να μην δεχτούμε γιατί πέρα από το ότι το διεθνές κλίμα είναι αρνητικό απέναντι μας, η αναγκαία προετοιμασία μας η οι σχετικές συνθήκες προετοιμασίας μας θα είναι πλημμελείς και πιθανά εσκεμμένα. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δώσουμε στο θέμα της Θράκης – ζώδιο Αιγόκερος όπως και η Μακεδονία -  και αν μη τι άλλο μπορεί να δημιουργηθεί θέμα κατ’ ελάχιστο για λόγους διαπραγματευτικού στριμώγματος μας. Φαίνεται όμως πως οι αλλαγές στο διεθνές σκηνικό – που μας υποχρεώνει και υποχρεώνει και τους Τούρκους να κάτσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων – διαμορφώνουν από το καλοκαίρι του 2019 και πέρα, ένα άλλο σκηνικό που πιθανολογώ πώς οδηγεί τις διαπραγματεύσεις σε αδιέξοδο.  Η ουσία είναι πως υπάρχει ο κίνδυνος θερμού επεισοδίου αλλά όχι πολεμικής εμπλοκής – που είναι εξεταστέο αν θα είναι πραγματικό η υποβολιμαίο προκειμένου να συρθούμε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων η και μπορεί να βολεύει πολιτικές σκοπιμότητες και των δυο χωρών – ακόμα και μέσα στον Ιανουάριο του 2019 και ποιο επικίνδυνη περίοδο από τον Απρίλιο έως τον Ιούνιο του 2019. Γενικά πάντως με τους Τούρκους και μέχρι το 2030 τα πράγματα θα είναι οξυμένα με χειρότερες περιόδους 2021 -2023 και 2025 -2027 και 2029 -2030 χωρίς να αποκλείω και πολεμική εμπλοκή, ιδίως την δεύτερη περίοδο. Όμως η ένταση της κόντρας - που είναι η ίδια περίπου σε μέγεθος με αυτή των περιόδων  των 10ετιών ’90 και 2000 - θα μπορούσε να ερμηνευτεί πως τα θέματα που αμφισβητούνται παραμένουν σε εκκρεμότητα.

 Όλα αυτά και η ανασφάλεια και η εθνική ταπείνωση που θα νοιώθει ο μέσος Έλληνας θα ανεβάσουν το επίπεδο ανυπακοής και αντιδράσεων και η  Κυβέρνηση θα επιχειρήσει να διαχειριστεί το θέμα, πιθανά επιβάλλοντας λογοκρισία και σκληραίνοντας τα αστυνομικά μέτρα και μέσω της Δικαιοσύνης . Χωρίς αποτέλεσμα ευνοϊκό για αυτήν όμως.

Και αυτό θα φανεί προς το Φθινόπωρο του 2019, όταν θα παρουσιαστεί  μια ευκαιρία για ένα καθοριστικό ρόλο της Χώρας στο διεθνές ενεργειακό παιχνίδι (EastMed;;), που όμως σκοντάφτει όχι μόνο στα συμφέροντα της  ντόπια πολιτικο-οικονομικής  ολιγαρχίας – μια και η αξιοποίηση της ευκαιρίας αυτής ακυρώνει τον ρόλο και τα συμφέροντα της επειδή κατά πάσα πιθανότητα θα πρέπει να είναι διακρατική συμφωνία – αλλά αφετέρου και κυρίως στην αντίδραση των γειτονικών χωρών, που βέβαια κάποιοι από το παρασκήνιο τους βάζουν να δημιουργήσουν ένταση κατά πάσα πιθανότητα σε συντονισμό με τους ντόπιους!. Και η υφιστάμενη τότε ηγεσία δεν είναι διατεθειμένη να πάρει το ρίσκο που δημιουργεί αυτή η ευκαιρία. 

Όμως ο Λαός αντιλαμβάνεται τι ακριβώς παίζει και βοηθούντων και των εξελίξεων στο περιβάλλον της Πατρωνίας  που κατά πάσα πιθανότητα θα έχουν σαν αποτέλεσμα το να ατονήσει ο ασφυκτικός έλεγχος πάνω στα τεκταινόμενα στην Χώρα μας,  μπορεί αργότερα – στα πλαίσια μιας εκλογικής διαδικασίας που σίγουρα θα ακολουθήσει την πιθανολογούμενη αδυναμία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας από την τότε Βουλή  – να διαμορφώσει ένα πολιτικό σκηνικό που θα έχει την εντολή της αυτονόμησης της Χώρας από κηδεμονίες και περιορισμούς στην ελευθερία λήψης εθνοκεντρικών αποφάσεων για θέματα που αφορούν στην νομοθεσία που διέπει την πολιτειακή και πολιτική πραγματικότητα της  Χώρας, στην ανάπτυξη της Οικονομίας  - στην κατεύθυνση της αξιοποίησης των δυνατοτήτων της Χώρας στον ενεργειακό τομέα - και στην τόνωση της ζήτησης – πληθωριστική πολιτική – για την ανάπτυξη του ΑΕΠ. Ένα πράγμα που θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας είναι το προφίλ της εν λόγο ηγεσίας – που ανέλυσα παραπάνω – καθώς και το ότι θα είναι μια λύση του Συστήματος προκειμένου να εκτονώσει την πίεση του Λαού.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ – ΤΕΧΝΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ

ΕΚΛΕΙΨΕΙΣ

Θα είναι μια χρονιά που θα φέρει στο προσκήνιο την εσκεμμένη έλλειψη παραγωγικού ιστού της Χώρας και θα αναδείξει το ότι τα μνημόνια επιβλήθηκαν για να γίνει πλιάτσικο στην Ελληνική δημόσια, ιδιωτική και εκκλησιαστική περιουσία, ενώ  το φαιδρό της υπόθεσης είναι πως το μνημονιακό κατεστημένο θεωρεί πως η σιωπηλή πλειοψηφία επικροτεί /ανέχεται τα μέτρα

Έκλειψη Ιανουαρίου 2019

Ειδικότερα , η θεματολογία της έκλειψης του Ιανουαρίου 2019 πραγματεύεται ένα σκηνικό όπου στην Χώρα υπάρχει μια σοβιετικού τύπου Οικονομία, που διαχειρίζεται ένα οριζόντιο πολιτικο-οικονομικό κατεστημένο και το οποίο  όχι μόνο απεχθάνεται τις υγιείς επενδύσεις  και αρνείται να βάλλει το χέρι στην τσέπη για να υλοποιήσει επενδύσεις, αλλά και προβάλλει προσκόμματα και στις ξένες επενδύσεις που προτείνεται να γίνουν έξω από τον έλεγχο του. Και επειδή η κατάσταση αυτή οδηγεί τον Λαό στην απόλυτη ανέχεια και ως εκ τούτου υπάρχει κίνδυνος εξέγερσης, το Σύστημα αντιδρά με την επιβολή ενός σκληρού αστυνομικού κράτους.

Το συμπέρασμα μου - για το πώς η έκλειψη του Ιανουαρίου 2019 θα επιδράσει στον χάρτη του 1830 - είναι πώς η Κυβέρνηση θα θελήσει να προωθήσει ένα σχέδιο μακρόπνοης προοπτικής που θα στηρίζεται στην αξιοποίηση των κλιματολογικών συνθηκών της Χώρας για παραγωγή ενέργειας . Στο σχέδιο όμως αυτό, οι μεν δανειστές θέλουν την μερίδα του λέοντος  και όχι μόνο, οι δε ντόπιοι ολιγάρχες θέλουν και αυτοί μερίδιο. Με αποτέλεσμα τελικά να μην μένουν παρά ψίχουλα για τον κρατικό κουρβανά, πέρα από το ότι η κυβέρνηση θα υποχρεωθεί να δώσει έργα βιτρίνας – για τα οποία θα πρέπει να βρει τα κεφάλαια να τα χρηματοδοτήσει – προκειμένου να ικανοποιήσει εκείνους τους ολιγάρχες που πιθανά μένουν εκτός μοιρασιάς για το προαναφερθέν εγχείρημα. Πέρα όμως από αυτά, η οπτική του σχεδίου αυτού είναι μακρόπνοη και δεν απαντά στα άμεσα ταμειακά προβλήματα της Χώρας. Και εκεί η κυβέρνηση ίσως χρειαστεί να καταφύγει πάλι σε εξωτερικό δανεισμό με όρους και διευθετήσεις που αφενός αφορούν και στο τραπεζικό σύστημα της Χώρας - που πάλι θα κληθεί να εξυπηρετήσει ο Ελληνικός Λαός - αλλά και αφετέρου αγγίζουν τα εθνικά θέματα της Χώρας. Και όλα αυτά σε ένα σκληρό μνημονιακό πλαίσιο που επιβάλλεται δια της βίας!

Έκλειψη Ιουλίου 2019

Η έκλειψη αυτή γίνεται στον Καρκίνο σε συζυγία με τον απλανή Alhena με τον Κρόνο απέναντι της και τον Πλούτωνα σε οριακή αντίθεση. Η έκλειψη σε αυτή την διάταξη μας λέει πως “δεν μπορούν να επιλυθούν με ειρηνικό τρόπο οι διαφορές ανάμεσα στο Διεθνές Μεγάλο Κεφάλαιο (ΔΜΚ) και το επιχειρηματικό κατεστημένο γενικότερα και στον Λαό και οι οποίες διαφορές αφορούν στην παραγωγή και μεταφορά ειδών πρώτης ανάγκης – δηλαδή το διακύβευμα είναι η ανάπτυξη /διατήρηση του παραγωγικού ιστού σε αντιδιαστολή με την κάλυψη των αναγκών επιβίωσης των λαών από εισαγόμενα προϊόντα κάτω από τον έλεγχο των πολυεθνικών  -  αλλά και στην προσέλκυση διαφανών επενδύσεων”. Φαίνεται επίσης πως η έκλειψη αυτή αγγίζει συλλογικά χρηματο-οικονομικά σχήματα, όπως για παράδειγμα την  EKT, τον ESM κλπ με την έννοια πως το διακύβευμα της έκλειψης έχει να κάνει, μεταξύ των άλλων, και  με την ακολουθούμενη χρηματοπιστωτική πολιτική και ειδικά και όσον αφορά σε αυτό το κεφάλαιο μας λέει πως “ η θέληση των λαών της Κοινοπολιτείας υποχρεώνει την ηγεσία της να ακολουθήσει μια ρεαλιστική πολιτική αναφορικά με την διοίκηση των οικονομικών και της ανάπτυξης, που θα προσελκύει ξένες υγιείς επενδύσεις και που θα διασφαλίζει την αυτάρκεια των βασικών αναγκών και θα θεσπίζει ένα προστατευτικό πλαίσιο για την ιδιοπαραγωγή σε σχέση με το εξωτερικό εμπόριο και ενάντια στην κυριαρχία των πολυεθνικών,  ενώ θα διασφαλίζει επίσης και χαμηλό κόστος ενέργειας”

Όσον αφορά στην Ελλάδα, η Έκλειψη γίνεται σε αντίθεση με τον Δία και σε όψη 90^ο με τον Πλούτωνα του χάρτη του 1830. Στην ανάρτηση μου για το ποιο είναι το μακροπρόθεσμο μέλλον της Χώρας, έχω περιλάβει μια εξαντλητική λίστα ερμηνειών του τετραγώνου αυτού και με δύο κουβέντες αφορά στον μηχανισμό με τον οποίο οι δύο ομάδες επικυρίαρχων - που εκπροσωπούνται στον χάρτη της Ελλάδας από τον Πλούτωνα και τον Δία – επιχειρούν να υπερισχύσουν η μία απέναντι της άλλης, ενώ ταυτόχρονα επιδιώκουν  να κρατάνε την Χώρα σε καθεστώς υποτέλειας – αλλοίωση εθνικού ιστού, χειραγώγηση επιχειρηματικότητας, ανυπαρξία παραγωγικού ιστού, υφαρπαγή περιουσιακών στοιχείων κράτους, εκκλησίας και ιδιωτών – ώστε να εξυπηρετούνται τα γεο-στρατηγικά και γεο-οικονομικά τους συμφέροντα.

Σε σχέση με τα προαναφερθέντα, η Έκλειψη μας μιλάει για την ενεργοποίηση ενός σεναρίου - που μια πρόγευση πήραμε την περίοδο 2012 – 2015 όταν το διελαύνον τετράγωνο Πλούτωνα με Ουρανό κούμπωσε πάνω στο γενέθλιο τετράγωνο Δια και Πλούτωνα -  που θα παίξει, δυστυχώς,  όλη την περίοδο 2020- 2075 και που θα αφορά όλα τα θέματα που ενεργοποιεί το γενέθλιο τετράγωνο Πλούτωνα και Δία και στα οποία προαναφέρθηκα (βλέπε ανάρτηση μου για το μακροπρόθεσμο μέλλον της Ελλάδας). Στη φάση αυτή, φαίνεται πως οι Πάτρωνες σε συνεργασία με την ντόπια ολιγαρχία ετοιμάζουν ένα τελειωτικό χτύπημα που στοχεύει όχι μόνο στην όποια εναπομένουσα παραγωγική ικανότητα της Χώρας, στο Κοινωνικό Κράτος και στην αμυντική της ικανότητα, αλλά και στην διάλυση της σχέσης Κράτους και Εκκλησίας και στην διασπάθιση της περιουσίας της  και κατά πάσα πιθανότητα θα θελήσουν να αποκλίνουν από τις δημοκρατικές διαδικασίες εγκαθιστώντας μια ηγεσία δικιά τους (π.χ. στυλ κυβέρνησης Παπαδήμα;;). Το σχέδιο αυτό φαίνεται να αποτυγχάνει και φαίνεται επίσης πως τα πράγματα οδηγούνται και σε όξυνση και πιθανά διακοπή σχέσεων με τους δανειστές, αλλά και κατά πάσα πιθανότητα αναγκάζουν την Κυβέρνηση να πάρει αναγκαστικά μέτρα προκειμένου να μην κηρύξει πτώχευση (π.χ εκτακτη εφ’ απαξ φορολόγηση πλούτου, αύξηση της φορολογίας, παράλληλο νόμισμα, δέσμευση συναλλάγματος,  έλεγχος τιμών κλπ) παρόλο που φαίνεται πως υπάρχουν ταμειακά αποθεματικά που όμως η Κυβέρνηση δεν φαίνεται διατεθειμένη να αξιοποιήσει γιατί κάτι τέτοιο θα μπορούσε να έχει και άλλου είδους επιπτώσεις και στο πολιτικο-οικονομικό κατεστημένο αλλά και στο πλαίσιο πατρωνίας της  Χώρας.  Φαίνεται, επίσης, πως η Χώρα μπορεί να έχει την ατυχία ενός καταστροφικού γεγονότος που ο δημόσιος κορβανάς αδυνατεί να υποστηρίξει , αν λάβουμε υπόψη μάλιστα πως τα όποια επίσημα χρηματικά αποθέματα έχουν αναλωθεί σε έργα χωρίς αντίκρισμα – για να έχουν έσοδο το κρατικοδιαιτο  επιχειρηματικό σύστημα που στηρίζει την κυβέρνηση – και σε παροχές – για να στηριχτεί το πελατειακό κράτος.  Παράλληλα, η κυβερνηση πιέζεται από την λαϊκή δυσφορία που προκαλείται και από την κατάσταση των λαϊκών στρωμάτων αλλά και της μεσαίας τάξης και που οφείλεται στην φτωχοποίηση τους - εξ αιτίας της συνεχιζόμενης στην πραγματικότητα υφεσιακής πορείας της Οικονομίας της Χώρας -  αλλά και στην αποκάλυψη σκανδάλων που έχουν να κάνουν και με την διασπάθιση του δημοσίου χρήματος αλλά και με την ορθότητα του Χρέους και του Ταμειακού Προϋπολογισμού της Χώρας .  Όλα αυτά δημιουργούν ένα σκηνικό που κατά πάσα πιθανότητα  υποχρεώνει την (τότε) κυβέρνηση να συνθηκολογήσει και να αποδεχτεί ένα αποικιοκρατικό καθεστώς διακυβέρνησης στην Χώρα παρόλο που υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις εκτός του πλαισίου πατρωνίας.

Έκλειψη Δεκεμβρίου 2019

Η Έκλειψη του Δεκεμβρίου 2019 γίνεται στον Αιγόκερο σε συζυγία με τον απλανή Facies και η έκλειψη αυτή αναδεικνύει αφενός τον θυμό των ισχυρών κατά της πιθανής δυσφορίας η και  εξέγερσης (;)  της μεσαίας τάξης και των λαϊκών στρωμάτων κατά των μέτρων που παίρνουν οι ισχυροί για να σωθεί το Σύστημα, αλλά και αφετέρου γίνεται φανερή η αδυναμία / ανικανότητα για αυτοτελή οικονομική ανάπτυξη των κρατών χωρίς την “βοήθεια” του Συστήματος. Το διεθνές κλίμα θα είναι αδίστακτα επιθετικό και τα κράτη θα επιδοθούν σε ένα αγώνα δρόμου εξοπλισμών και όχι μόνο για αμυντικούς λόγους.

Η Έκλειψη του Δεκεμβρίου 2019 μας λέει πως μέσα στους κόλπους της ΕΕ θα αναπτυχθεί  ένα κίνημα που θα πιέζει τις κυβερνήσεις όχι μόνο να παρθούν μέτρα προστατευτισμού της ιδιοπαραγωγής αλλά και  απαιτεί την αλλαγή της  κατευθυντήριας πολιτικής της ΕΕ – που αφορά αφενός στο μείγμα προϊόντων και υπηρεσιών που παράγει η ΕΕ και την εξειδίκευση τους κατά χώρα, αλλα και αφετέρου στην ενεργειακή επάρκεια των χωρών μελών της -  σε μια κατεύθυνση όμως που θίγονται τα συμφέροντα των μεγάλων πολυεθνικών που στην φάση αυτή ελέγχουν την κάλυψη των βασικών λαϊκών αναγκών. Φαίνεται επίσης πως η λαϊκή αντίδραση κατ’ ελάχιστον θα αναταράξει τα λιμνάζοντα ύδατα, μια και θα αναγκάσει την Ηγεσία της ΕΕ να προβληματιστεί στο κατά πόσο μπορεί να διατηρηθεί η συνοχή της ΕΕ συνεχίζοντας στην κατεύθυνση της πολιτικής που εξυπηρετεί τα συμφέροντα των πολυεθνικών και των μονοπωλίων!

Όσον αφορά στα της Ελλάδας και αυτή η  Έκλειψη  ενεργοποιεί πάλι το γενέθλιο τετράγωνο Δία και Πλούτωνα του χάρτη του 1830 και κατά συνέπεια συνεχίζει η ίδια θεματολογία όπως και στην περίπτωση της έκλειψης του Ιουλίου 2019. Δηλαδή το διακύβευμα εξακολουθεί να είναι πως οι Πάτρωνες της Χώρας και τα εγχώρια ενεργούμενα τους  - το Σύστημα - θα βάλουν στο χέρι πέρα από την δημόσια και την ιδιωτική και την εκκλησιαστική περιουσία και πώς το Σύστημα θα ελέγξει τα έργα αξιοποίησης του πλούτου της Χώρας, εμποδίζοντας ταυτόχρονα την παρείσφρηση τρίτων εκτός του Συστήματος στα πολιτικά και οικονομικά θέματα της Χώρας .  Και ενώ και σαν απόρροια των προαναφερθέντων  η κατάσταση των λαϊκών στρωμάτων έχει χειροτερέψει, παρουσιάζεται μια ευκαιρία για ένα καθοριστικό ρόλο της Χώρας στο διεθνές ενεργειακό παιχνίδι (EastMed;;), που όμως σκοντάφτει όχι μόνο στα συμφέροντα της  ντόπια πολιτικο-οικονομικής  ολιγαρχία – μια και η αξιοποίηση της ευκαιρίας αυτής ακυρώνει τον ρόλο και τα συμφέροντα της  – αλλά αφετέρου και κυρίως στην αντίδραση των γειτονικών χωρών, που βέβαια κάποιοι από το παρασκήνιο τους βάζουν να δημιουργήσουν ένταση κατά πάσα πιθανότητα σε συντονισμό με την ντόπια ελίτ!. Και η υφιστάμενη τότε ηγεσία δεν είναι διατεθειμένη να πάρει αυτό το ρίσκο που δημιουργεί αυτή η ευκαιρία.  Όμως ο Λαός αντιλαμβάνεται τι ακριβώς παίζει και μπορεί – στα πλαίσια μιας εκλογικής διαδικασίας – να διαμορφώσει ένα πολιτικό σκηνικό που θα έχει την εντολή της αυτονόμησης της Χώρας από κηδεμονίες και περιορισμούς στην ελευθερία λήψης εθνοκεντρικών αποφάσεων για θέματα που αφορούν στην νομοθεσία που διέπει την πολιτειακή και πολιτική πραγματικότητα της  Χώρας, στην ανάπτυξη της Οικονομίας  - στην κατεύθυνση της αξιοποίησης των δυνατοτήτων της Χώρας στον ενεργειακό τομέα - και στην τόνωση της ζήτησης – πληθωριστική πολιτική – για την ανάπτυξη του ΑΕΠ.

ΔΙΕΛΕΥΣΕΙΣ

ΠΛΟΥΤΩΝΑΣ

a.       Προσπάθειες δημιουργίας σταθερότητας σε ένα καθεστώς καταπίεσης και αυτοκαταστροφικών συνθηκών,  που δεν επιτρέπουν την απόκλιση από ένα σχέδιο που αποσκοπεί  στην αποψίλωση της Χώρας από τον εθνικό πλούτο και την αλλοίωση της πληθυσμιακής της ομοιογενείας [Πλουτωνας 120^ο Ωροσκοπος και 150^ο Μεσουράνημα]

b.        H Χωρα εμποδίζεται από το πλαίσιο (a) να αξιοποίηση τον πλούτο της με υποδαύλιση διενέξεων με τους γείτονες και δυσανάλογα με τον μέγεθος της οικονομίας της εξοπλιστικά προγράμματα την κατανομή των οποίων σε προμηθευτές αποφασίζουν άλλοι [ Πλούτωνας αντιπαραλληλία Άρης]

c.        Oι πάτρωνες, μέσα από μυστικές συμφωνίες και πιθανά χειραγωγώντας δικαστικές αποφάσεις,  αφενός θέλουν να οικειοποιηθούν τον πλούτο που προέρχεται από την αξιοποίηση των ενεργειακών αποθεμάτων της Χώρας κ τον ρόλο της σαν κέντρου διακομιδής ενεργειακών προϊόντων , αλλα και αφετέρου επιδιώκουν να συλήσουν την δημόσια, ιδιωτική και εκκλησιαστική περιουσία, ενώ στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης μπαίνει και η επικράτεια της Χώρας [ Πλουτωνας 60^ο Αφροδιτη, 120^ο ΒΔ, Παραλληλια Διας]

d.        Tα μνημόνια αποδεικνύεται πως δεν οδηγούν πουθενά όσον αφορά στο τραπεζικό σύστημα και στην βελτίωση των ταμειακών αποθεμάτων της Χώρας και πως αντίθετα στοχεύουν  στο να της προξενήσουν κακό μέσα από “απάτες” εγγενείς στις σχετικές διαδικασίες και ίσως αυτό οδηγήσει στην επαναξιολόγηση  της ακολουθουμένης νομισματικής πολιτικής και στη μελέτη η και υιοθέτηση μέτρων που διευκολύνουν την ταμειακή ρευστότητα της Χώρας (παράλληλο νόμισμα;) [Πλούτωνας συζυγία Ποσειδώνας]

ΠΟΣΕΙΔΩΝΑΣ

a.        Εξέγερση κατά της (αντιπαλότητα με την),  κηδεμονίας - σε παραπλανητικές συνθήκες όσον αφορά στο ρίσκο – και που  αφορά στο μνημόνιο, στην ρευστότητα κ στις σχέσεις με γειτονικές χώρες [Ποσειδώνας 90^ο Άρης]

OΥΡΑΝΟΣ

a.        “Οι δανειστές κλίνουν την στρόφιγγα ταμειακής στήριξης προκειμένου να υποτάξουν την Χώρα στα σχέδια τους και αυτό διαμορφώνει συνθήκες χωρισμού” και “αυξημένη ανησυχία που αφορά στα θέματα του Λαού και πως τα θέματα αυτά επηρεάζονται από τις μεταναστευτικές ροές από γειτονικές χώρες και απαιτούν έξω-συμβατικές αποφάσεις – σε σχέση με τις υφιστάμενες δεσμεύσεις της Χώρας -  προκειμένου να αντιμετωπισθούν” [Ουρανός 90^ο Ουρανός]

b.        Η αδυναμία προγραμματισμού ταμειακών και κεφαλαιουχικών αναγκών εξ αιτίας των μνημονιακών περιορισμών και της μεθόδου που έχουν επιλεγεί για την επιβολή του – καταπίεση – οδηγεί σε συνθήκες σύγκρουσης με τους πάτρωνες της Χώρας [Ουρανός αντιπαραλληλια Πλούτωνας]

c.       Οι επιχειρούμενοι πειραματισμοί με την χρήση του ταμειακού στραγγαλισμού και με την  δόλια διαχείριση του μεταναστευτικού προκειμένου να επιβληθεί η διάσπαση του εθνικού κοινωνικού ιστού μπορεί να προκαλέσει εξέγερση με σκοπό την εξουσιαστική αλλαγή [Ουρανός 135^ο Αρης και 45^ο Μεσουράνημα].

d.      “Σκάνδαλα” που αφορούν στο Δημόσιο Ταμείο τόσον όσον αφορά στην επίσημη όσον και στην πραγματική (;) σύνθεση του – αυτοτελώς η και σε συνάρτηση με την αξιοποίηση των ταμειακών εισροών από την εκμετάλλευση ενεργειακών συμβάσεων – αλλά και τα χειραγωγικά παιχνίδια που παίζονται στις διεθνείς χρηματαγορές και αφορούν στα ομόλογα Ελληνικού Δημοσίου μπορεί να οδηγήσουν  σε καταστάσεις έλλειψης ρευστού και διαμορφώνουν μια κατάσταση αδυναμίας εκπλήρωσης των υποχρεώσεων του Κράτους  που για να επιλυθεί μπορεί να έχει σαν συνέπεια την επιβολή αναγκαστικών μέτρων φορολόγησης η και κατάσχεσης ιδιωτικής και εκκλησιαστικής περιουσίας,  που σε συνδυασμό με την προνομιακή μεταχείριση των μεταναστών και των κοινωνικών μειοψηφιών από πλευράς Κυβέρνησης  μπορεί να έχουν σαν  αποτέλεσμα την εξέγερση των Λαού κατά του εκσυγχρονισμού [Ουρανός 45^ο Αφροδίτη]

e.      Η επιθυμία για απεξάρτηση από τον βραχνά του δανεισμού μπορεί να οδηγήσει σε τιτλοποίηση των περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου –κατά κύριο λόγο αυτών που αφορούν στους ενεργειακούς πόρους – και τη διάθεση τους στο Χρηματιστήριο προκειμένου να εξευρεθούν κεφάλαια για τον εκσυγχρονισμό των Ενόπλων Δυνάμεων και των δικτύων μεταφορών [Ουρανός 60^ο Ερμής]

f.        H αδυναμία της Κυβέρνησης να διαχειριστεί την ταμειακή ανεπάρκεια του κράτους σε συνδυασμό με αποτυχίες που οφείλονται σε διασπορά την προσοχής σε πολλά μέτωπα την οδηγεί σε ακραία μέτρα όσον αφορά στο δικαίωμα του Λαού να ασκεί κριτική και αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα μεγάλες αντιπαραθέσεις [Ουρανός 135^ο ΒΔ]

g.        Mια ξαφνική θετική εξέλιξη – όσον αφορά στην εξεύρεση κεφαλαίων  για αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου – μπορεί να διαμορφώσει συνθήκες επίλυσης του  προβλήματος της ταμειακής ανεπάρκειας , που όμως αξιοποίηση αυτής της ευκαιρίας θα είναι υπό την αίρεση της ικανοποίησης των στόχων της πατρωνίας  [Ουρανός 120^ο Δίας και 30^ο Πλούτωνας]

ΚΡΟΝΟΣ

a.       Βοήθεια από ισχυρούς για την υλοποίηση διευθετήσεων/ αλλαγών που αφορούν στον ρόλο της Χώρας  της μεταφορές [Κρόνος 120^ο ΒΔ]

b.      Απεξάρτηση από δομές που δεν προσφέρουν καμία στήριξη [Κρόνος 150^ο Κρόνος]

c.        Χαλάρωση σχεδίων που ήταν ήδη πολύ άκαμπτα [Κρόνος συζυγία και παραλληλία Ποσειδώνα ]

ΔΙΑΣ

a.       Μπερδεμένες καταστάσεις  που μπορεί να καταλήξουν και δικαστικές διαμάχες αφενός όσον αφορά στον ρόλο που θα μπορούσε να παίξει και με ποιες μεθοδεύσεις  η αξιοποίηση της εκκλησιαστικής περιουσίας, αλλά και αφετέρου το ποιο είναι τελικά το πραγματικό χρέος [Δίας παραλληλία Δίας]

b.      “Εξέγερση” κατά του εκσυγχρονισμού – ως δικαιολογίας  για να υλοποιηθούν τα αναπτυξιακά σχέδια της Χώρας – που αποσκοπεί στην απεξάρτηση από την κηδεμονία και την απομάκρυνση της Ηγεσίας που εφαρμόζει της εντολές των κηδεμόνων της Χώρας [Δίας 45^ο Ουρανός ]

ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΑ

a.       H ηγεσία της Χώρας είναι προκατειλημμένη και ασχολείται με την επιβολή ενός νομοθετικού πλαισίου που εξαθλιώνει τον Λαό – αφού στην ουσία του κατάσχει την περιουσία του  - και επιχειρεί να επιβάλλει βίαια μια ηθική για τον Λαό που δημιουργεί προβλήματα στο  σύστημα απονομής δικαιοσύνης και σε αυτή την ίδια την  λειτουργία της., μια και το επιχείρημα είναι πως υπάρχει κρυμμένος πλούτος που αποκτήθηκε με μη νόμιμο τρόπο  [προοδ Κρόνος 135^ο Δίας]

b.      Η αδυναμία των κυβερνόντων να αντιληφθούν τις πραγματικές λαϊκές ανάγκες που έχουν να κάνουν με την ανυπαρξία πραγματικού παραγωγικού ιστού επειδή θεωρούν πως ο τουρισμός  και τα έργα οδικών δικτύων αρκούν για να λειτουργήσει η Οικονομία της Χώρας μπορεί να οδηγήσουν  τον Λαό σε εξέγερση [προοδ Σελήνη 90^ο Ερμής]

c.       Ηγέτες με επικοινωνιακό χάρισμα θα επιχειρήσουν να πάρουν τα λαϊκά στρώματα με το μέρος τους εκφωνώντας λόγους που θα έχουν να κάνουν με τον πλούτο που θα παραχθεί από επενδύσεις σε έργα συντήρησης οδικών δικτύων και αναζωογόνησης του κατασκευαστικού τομέα (!) και του ρόλου της Χώρας στα δίκτυα μεταφοράς  ενέργειας [προοδ Ερμης 60^ο Σελήνη]

d.        Η προσπάθεια να παντρευτούν οι επιχειρηματικοί στόχοι όσον αφορά στον παραγωγικό μηχανισμό της  Χώρας – όπως αυτός γίνεται αντιληπτός από τον Λαό - με την κυβερνητική πολιτική διαμορφώνει μια κατάσταση αναμονής για τον Λαό [προοδ Αφροδιτη 30^ο Μεσουράνημα]

e.      Η Χώρα δίνει ένα δύσκολο αγώνα για πρόοδο με πολύ μικρή βοήθεια από τους άλλους και θα επιχειρηθεί τροποποίηση του Συντάγματος ‘- ώστε να υπάρξει εναρμόνιση με τα σχέδια της ΕΕ – που όμως είναι εξεταστέο το κατά πόσο θα είναι εις όφελος η θα γίνει αποδεκτή από τον Λαό, αν και θα προωθηθεί σαν πανάκεια που θα διαμορφώσει σταθερές συνθήκες στην Χώρα [προοδ Κρόνος 30^ο ΒΔ και 30^ο Ωροσκοπος].

f.        Υπάρχει πιθανότητα να αποκαλυφθεί αλλά και προσπάθεια να αποκρυβεί πως,  η πεσιμιστική εικόνα που παρουσιάζεται για την κατάσταση της Οικονομίας και ειδικότερα  της χρηματο-οικονομικής κατάστασης της Χώρας είναι “κατασκευασμένη” και δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και η σχεδόν αποκλειστική ενασχόληση της ηγεσίας στο πέρασμα και στην εφαρμογή νομοθεσίας που εξυπηρετεί μεγαλο-συμφέροντα, αποσκοπεί  στο να αποκρύψει πως η ηγεσία εκτελεί εντολές άλλων και όχι αυτών που την εξέλεξαν [προοδ Κρόνος 150^ο  Ποσειδώνας ]

g.       Οι περιορισμοί στην ανάπτυξη της Χώρας εξ αιτίας αποικιοκρατικών συνθηκών που υποχρεώνουν την εκτελεστική εξουσία να κινηθεί μέσα σε συγκεκριμένα πλαίσια - όσον αφορά στα σχέδια για το μέλλον της Χώρας -  σε συνδυασμό με σκάνδαλα που αφορούν στο δημόσιο ταμείο αλλά και στα θέματα που άπτονται της ακεραιότητας της Επικράτειας,  καθώς επίσης στην Παιδεία και στις σχέσεις Κράτους με Εκκλησία αλλά και στην μεθοδευόμενη κατάσχεση της ιδιωτικής και εκκλησιαστικής περιουσίας και των εσόδων του Κράτους από τον ενεργειακό τομέα,  δημιουργούν ερωτηματικά για τις προθέσεις και την ακεραιότητα της ηγεσίας  [προοδ Μεσουράνημα 90^ο Αφροδιτη]

Anadelphos