ΕΝΑΣ ΝΕΚΡΟΣ, ΕΝΑΣ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ. ΚΑΙ ΜΙΑ ΚΥΡΟΥΛΑ
...Κάθε λαός, κάθε κοινότητα, αναζητά και φιλοτεχνεί τη συνοχή του και σε πρόσωπα-σημεία αναφοράς των αξιών του...Κατσίφας, Πετρούνιας, Παπακώστα....
...'Ενας κρατικά δολοφονημένος "παρορμητικός" του διαπομπευόμενου πατριωτισμού,
ένας παγκόσμιος πρωταθλητής μιας πλανητικά χλευαζόμενης πατρίδας,
μια οφικιομανής τυχοδιώκτρια μιας εθνικής εκπόρνευσης στο Χίλτον............
…'Οψεις του εθνικού μας σπαραγμού, της καταπόντισης σε ένα τραγικό σπιράλ αποδόμησης, της ήττας και των όρων νίκης...
....Μια ζωή "τα μάτια μας δεκατέσσερα" για Κερκόπορτες και Μεγαλέξαντρους και Πηλιογούσηδες..μια ζωή καχύποπτοι και χορευταράδες, στοχαστικοί και μανιακοί, θεριακλήδες και "λαδικά"...μια ζωή "μπερδεμένοι" και ζαλισμένοι και μοναχικοί....
...Πονάμε και θυμώνουμε, "αφρίζουμε" και βλαστημάμε, ονειρευόμαστε και στριγγλίζουμε, για τη χαμένη μας τιμή..αυτή είναι το ορίζον δαιμόνιο πίσω από κάθε άλλη κρίση...ποτέ δεν προσηλωθήκαμε σε "οικονομία" και "νομικά συστήματα" και "επιστημονικούς προσδιορισμούς"...
...Ποτέ και καμιά ύστερη κατάσταση δεν αναίρεσε τελεσίδικα τα ενδότερα της "συλλογικής ψυχής", τα ριζιμιά "σημεία αυτογνωσίας και αναφοράς" της "συλλογικής συνείδησης"
...Στο βάθος κάθε "κοινωνικής ενέργειας", υποβόσκει η "μεταφυσική" της ανθρώπινης οντολογίας του πολιτισμού
...Ο Κατσίφας ενσάρκωσε την έκρηξη της θυμωμένης πληγής του οιονεί "καημού της Ρωμιοσύνης",
ο Πετρούνιας επαναβεβαίωσε τον "ηρωικό μύθο" ενός πολυπρισματικού και ανθεκτικού "αντιστασιακού φρονήματος",
η κατακραγμένη κυράτσα των κυβερνητικών αρπαχτών σηματοδότησε την ανήθικη άρνηση του πολιτικού συστήματος να σεβαστεί το επικό μας "φιλότιμο" ως εγγύηση για μια έστω και την έσχατη στιγμή μετάνοια...
Εμείς πρέπει να επιλέξουμε, αν διατηρούμε "πάντ' ανοιχτά, πάντ' άγρυπνα τα μάτια της ψυχής μας...".....
...Κάθε λαός, κάθε κοινότητα, αναζητά και φιλοτεχνεί τη συνοχή του και σε πρόσωπα-σημεία αναφοράς των αξιών του...Κατσίφας, Πετρούνιας, Παπακώστα....
...'Ενας κρατικά δολοφονημένος "παρορμητικός" του διαπομπευόμενου πατριωτισμού,
ένας παγκόσμιος πρωταθλητής μιας πλανητικά χλευαζόμενης πατρίδας,
μια οφικιομανής τυχοδιώκτρια μιας εθνικής εκπόρνευσης στο Χίλτον............
…'Οψεις του εθνικού μας σπαραγμού, της καταπόντισης σε ένα τραγικό σπιράλ αποδόμησης, της ήττας και των όρων νίκης...
....Μια ζωή "τα μάτια μας δεκατέσσερα" για Κερκόπορτες και Μεγαλέξαντρους και Πηλιογούσηδες..μια ζωή καχύποπτοι και χορευταράδες, στοχαστικοί και μανιακοί, θεριακλήδες και "λαδικά"...μια ζωή "μπερδεμένοι" και ζαλισμένοι και μοναχικοί....
...Πονάμε και θυμώνουμε, "αφρίζουμε" και βλαστημάμε, ονειρευόμαστε και στριγγλίζουμε, για τη χαμένη μας τιμή..αυτή είναι το ορίζον δαιμόνιο πίσω από κάθε άλλη κρίση...ποτέ δεν προσηλωθήκαμε σε "οικονομία" και "νομικά συστήματα" και "επιστημονικούς προσδιορισμούς"...
...Ποτέ και καμιά ύστερη κατάσταση δεν αναίρεσε τελεσίδικα τα ενδότερα της "συλλογικής ψυχής", τα ριζιμιά "σημεία αυτογνωσίας και αναφοράς" της "συλλογικής συνείδησης"
...Στο βάθος κάθε "κοινωνικής ενέργειας", υποβόσκει η "μεταφυσική" της ανθρώπινης οντολογίας του πολιτισμού
...Ο Κατσίφας ενσάρκωσε την έκρηξη της θυμωμένης πληγής του οιονεί "καημού της Ρωμιοσύνης",
ο Πετρούνιας επαναβεβαίωσε τον "ηρωικό μύθο" ενός πολυπρισματικού και ανθεκτικού "αντιστασιακού φρονήματος",
η κατακραγμένη κυράτσα των κυβερνητικών αρπαχτών σηματοδότησε την ανήθικη άρνηση του πολιτικού συστήματος να σεβαστεί το επικό μας "φιλότιμο" ως εγγύηση για μια έστω και την έσχατη στιγμή μετάνοια...
Εμείς πρέπει να επιλέξουμε, αν διατηρούμε "πάντ' ανοιχτά, πάντ' άγρυπνα τα μάτια της ψυχής μας...".....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου