Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2018

ΣΤΟ ΙΕΡΟ ΣΦΡΙΓΟΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗ-ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ...

Sotiris Kazakis
Οι περισσότεροι άγιοι κατέκτησαν την αγιοσύνη γερνώντας ενάρετα, ασκητεύοντας, πιστεύοντας και λατρεύοντας, θυσιαζόμενοι τελικά ως επιστέγασμα ολόκληρης της ζωής τους.
Τους σέβομαι.
Μα πιο πολύ σέβομαι και αγαπώ εκείνους τους νέους και σφριγηλούς ανθρώπους που άγιασαν στην νιότη τους, διαλέγοντας την πίστη στις ιδέες τους από τις απολαύσεις της αξόδευτης ζωής τους. Την θυσία για κάτι υπέρτερο της ατομικής ευτυχίας. Μέγας άθλος!...
Η ικμάδα τους, μετά την θυ...
σία τους, παρέμεινε ζωντανή, και οι φρέσκοι χυμοί τους διατρέχουν και χρωματίζουν το αυστηρό πάνθεον των στεγνών αγίων της Εκκλησίας.
Ό,τι κι αν έκαναν, σφραγίστηκε από τα νιάτα, την λεβεντιά και την ομορφιά τους. Γιαυτό λάμπει στους αιώνες. Γιαυτό εμπνέει ακόμη.
Ο Άγιος Δημήτριος, καβάλα στο σκούρο του άλογο, καταβάλλοντας τον «εχθρό» με το δόρυ του, είναι Απόλλων μαζί και Άρης! Αρχέτυπο της μαχόμενης ανδρείας, της ανώτερης ευγένειας και της άσπιλης ομορφιάς. Δίδυμο με τον άλλον νεαρό Ιππότη τον Άγιο Γεώργιο.
Γιαυτό λατρεύω τον Άγιο Δημήτριο. Γιατί ωραιώνει τον πολεμιστή του Φωτός. Γιατί δίνει ένα φωτοστέφανο αισθησιασμού στην αγιότητα. Γιατί μαλακώνει την πέτρα της άσκησης. Γιατί ανανεώνει την ελπίδα.
Μεγάλη η Χάρη Του!...
Προσευχή στο Ιερό Σφρίγος
Άγιε μου Δημήτρη, νεαρέ με το κόκκινο φαρί. Ερεβοκτόνε. Της πέτρας κυκλάμινο. Πρίγκηπα των Χρυσανθέμων. Μυροβλήτη της Σήψης.
Διαπέρασε με το ασημένιο δόρυ σου το βεβαρυμμένο Παρελθόν και αποτέλειωσέ το.
Θέλω να εξαχθεί το Μέλλον από τα ματαιωμένα σώματα των ηττημένων. Τα σπαταλημένα αίματα. Για να στεργιώσει κάθε νέα προσπάθεια!
Τίποτα δεν ανασταίνεται στα καλά του καθουμένου! Πρέπει πρώτα να πεθάνει για να αναγεννηθεί! Και νάχει κότσια να αντιμετωπίσει τον Λυαίο, στα μαρμαρένια αλώνια! Αλλά αταλάντευτος στις ιδέες του, μέχρι θανάτου!
Κι αν τα καταφέρει… να φύγει εμπρός… χωρίς να κοιτάξει ούτε στιγμή πίσω. Τη Νεκρά Θάλασσα. Το οξύ παρελθόν που έγινε σκέτο αλάτι. Που όλα τα μαράζωσε. Κι όλα τα μαραζώνει.

Άλκιμε Δημήτριε, Φωσφόρε Ιππέα, Ονειροπόλων Υπέρμαχε, βοήθησέ με, υπερασπίσου με!
===
[[Χθες βράδυ πριν κοιμηθώ έκανα μια ευχή. Η φωτεινή ημέρα που θα ξημέρωνε, να ξημερώσει και στην παρατημένη ζωή μου. Ο Άη Δημήτρης, έφιππος, δορυφόρος, σφριγηλός, ακάθεκτος, μυροβλήτης, υπέρμαχος, να διώξει την μούχλα και να μυρώσει τις οδούς μου. Ξέρω ότι αυτό το «μου» είναι εγωϊστικό και αναιδές όταν προσεύχεσαι στο ανώτερο. Είμαι όμως αδύναμος άνθρωπος. Ξεκινώ από το άτομό μου αλλά εννοώ όλους τους ανθρώπους που συμπορευόμαστε από Γέννηση σε Θάνατο. Σήμερα λοιπόν το... πρωϊ που άνοιξα το παράθυρο, παρασύρθηκα από το ρωμαλέο φως που είχε συναχθεί εκεί και έτριζε το σανίδωμα. Αμέσως πέρασε από το μυαλό μου πως πήρα απάντηση.]]
 

 

 
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου