ΝΑ ΦΟΒΑΣΑΙ ΤΗΝ ΣΙΩΠΗ.....

Τη σιωπή να φοβάσαι!

Του Κώστα Γιαννιώτη

Σιωπή και θάνατος...

Η μυρωδιά της καμένης σάρκας αιωρείται ακόμα στον αέρα...

Μυρωδιά καμένων συγγενών, φίλων, γνωστών, γειτόνων...

Μυρωδιά καμένων αγαπημένων... που δεν θα ξαναδούμε!

Αγαπημένων που προστέθηκαν στη σιωπηρή μακριά αλυσίδα των αδικοχαμένων «σκιών»!

Αυτών που μας άφησαν με τις πλημμύρες της Μάνδρας, των αστέγων που έφυγαν με τους χιονιάδες, των δεκάδων χιλιάδων, που η απελπισία τους τύλιξε στο σάβανό της και τους οδήγησε στην αυτοκτονία!

Πολλών αδικοχαμένων, που θα ήταν περισσότεροι αν δεν προλάβαινε η αυθόρμητη κινητοποίηση της ίδιας της κοινωνίας, που έσωσε εκατοντάδες από τις φλόγες και τη θάλασσα!

Ο θάνατος κόβει βόλτες πάνω από ένα τοπίο όπου ζώα και άνθρωποι, που κατάφεραν να επιβιώσουν τσουρουφλισμένοι, γυρόφερναν σαν φαντάσματα μέσα στο σκοτάδι παλεύοντας να καταλάβουν τι τους βρήκε!

Και οι... «αρμόδιοι», βρήκαν για μια ακόμα φορά την ευκαιρία να δείξουν το φιλολαϊκό τους πρόσωπο και να παρελάσουν από το γυαλί, να μας δείξουν τη «θλίψη» τους και να υποσχεθούν ότι κανείς δεν θα μείνει στο έλεος της τύχης του!

Όλοι μαζί κρώζουν τα δικά τους κορακίστικα, ψέλνοντας το ίδιο τροπάρι: «Δεν είναι ώρα για τον καταλογισμό ευθυνών! Αυτά θα τα πούμε την κατάλληλη στιγμή»!

Σωστά!

Πρέπει να αφήσουν πρώτα να κρυώσει η οργή, να κατακαθίσει ο κουρνιαχτός, να πέσει το πέπλο της λήθης του χρόνου και να τους εγκαταλείψουν στη μαύρη μοίρα τους, για άλλη μια φορά!

Και οι κουστωδίες των αρχόντων, πληθαίνουν και στριμώχνονται μπροστά στο γυαλί!

Για σιγουριά όμως παρέταξαν και τα ΜΑΤ στη Λεωφ. Μαραθώνος!

ΜΑΤ στα καμένα!!

Για να... τι;

Μην μου πει κανένας μαλάκας αρμόδιος ότι έφεραν τα ΜΑΤ για να αποτρέψουν... λεηλασίες! Γιατί απ` ότι ξέρω όσοι θέλουν να κάνουν κάτι τέτοιο, δεν πάνε μπουλούκια που κάνουν γιουρούσια σε έρημα και καμένα σπίτια!

Δεν είναι πολυκαταστήματα γεμάτα εμπορεύματα!

Απλώς, ο φόβος φυλάει τα έρμα!

Γιατί ψυχανεμίζονται ότι το ποτήρι της οργής έχει γεμίσει και μερικές σταγόνες είναι αρκετές να ξεχειλίσει!

Φοβήθηκαν ότι ίσως αυτή η καταστροφή είναι η κρίσιμη σταγόνα και πήραν τα μέτρα τους!

Τα μέτρα αυτά, που ξέρουν πολύ καλά να τα οργανώνουν και να τα συντονίζουν, όταν πρόκειται να αντιμετωπίσουν τον... «εχθρό λαό», που τον μισούν από τα γεννοφάσκια τους!

Παρέταξαν τα ΜΑΤ!

Τα ΜΑΤ αποτελούν εθνικό κεφάλαιο για την αφεντιά τους!

Δεν είναι δασοπροστασία και πυροσβεστική για να τα γράψουν στα αχαμνά τους!

Δεν είναι νοσοκομεία και σχολεία για να τα εγκαταλείψουν στην τρισάθλια μοίρα τους!

Τους τρομάζει η σιωπή αυτού του λαού, που από τα αρχαία χρόνια έχει μάθει να θρηνεί και να θάβει πρώτα τους νεκρούς του και μετά να... λύνει λογαριασμούς!

Τους τρομάζει το γεγονός ότι, μέσα από την κόλαση, η αλληλεγγύη και η ανθρωπιά ξύπνησαν αυθόρμητα στις ψυχές των ανθρώπων, έτσι που σε έκανε να αναρωτιέσαι αν είχες να κάνεις με τους ίδιους ανθρώπους που μέχρι χθες τους αποκαλούσες... φιλοτομαριστές κι αδιάφορους!

Τους τρομάζει το γεγονός ότι άνθρωποι που σώθηκαν την τελευταία στιγμή, αδιαφορώντας αν οι ίδιοι έχασαν σπίτι και υπάρχοντα, βάλθηκαν να τρεχοβολούν, με δάκρυα στα μάτια, από δρόμο σε δρόμο κι ανάμεσα στα ερείπια που κάπνιζαν αναζητώντας εναγώνια γείτονες και φίλους!

Η ελπίδα ξαναζωντάνεψε, μέσα από την κόλαση!

Ας φοβούνται τη σιωπή!

Η οργή που αρχίζει να μεταλλάσσεται σε μίσος δεν έχει φωνή!

Είναι βουβή και περιμένει την ώρα του ξεσπάσματος!

Κι εκείνη την ώρα δεν θα φτάνουν τα ΜΑΤ για να τους σώσουν!

Πηγή: dromosanoixtos.gr