Σάββατο 4 Μαρτίου 2017

ΛΟΓΟΙ ΠΟΥ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΣΕ ΣΕΚΤΕΣ

12 λόγοι που οι άνθρωποι παραμένουν σε σέκτες με πολιτικά/θρησκευτικά χαρακτηριστικά


του Σταύρου Κατσούλη

Πολλοί άνθρωποι παραμένουν σε σέκτες με θρησκευτικά χαρακτηριστικά (Δείτε εδώ αν είστε μέλος μιας από αυτών) - ακόμη κι όταν είναι καταφανές ότι έχουν διολισθήσει σε άρρωστα μονοπάτια - και αισθάνονται ότι δε μπορούν να αλλάξουν κάτι προς το καλύτερο.
Δεν γνωρίζουν τι είναι αυτό που τους κρατάει δέσμιους του αυταρχισμού, της κοροϊδίας και της απόλυτης χειραγώγησης, οπότε δε ξέρουν και πώς ακριβώς να διαχειριστούν αυτή την κατάσταση. Όταν όμως αντιληφθεί κανείς τον βασικό λόγο ή τους βασικούς λόγους για τους οποίους παραμένει σε μια τέτοια σέκτα, μπορεί κανείς να σχεδιάσει την έξοδό του από αυτή και την έναρξη μιας πραγματικά αποτελεσματικής δράσης, όπως του αξίζει, εφ όσον οι προθέσεις για τις οποίες ξεκίνησε αρχικά την πορεία του ήταν πράγματι καθαροί.
Παρακάτω παρατίθενται οι λόγοι. Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι οι λόγο αυτοί δεν είναι ανάγκη να ισχύουν όλοι συγχρόνως σε κάθε περίπτωση, αλλά σίγουρα ισχύει πάντα ένα σημαντικό μέρος τους, όταν ένα άτομο παραμένει σε μια συλλογικότητα η οποία έχει μετατραπεί σε σέκτα:

1. Ελπίδα
 Για τους για περισσότερους ανθρώπους, ο λόγος που παραμένουν σε μια σέκτα είναι η ΕΛΠΙΔΑ ότι η ηγετική ομάδα της θα αλλάξει, θα τηρήσει τις υποσχέσεις της ότι θα σταματήσουν οι άσχημες συμπεριφορές, η απραξία και οι ανούσιες αυταρχικές διαταγές χωρίς αποτέλεσμα.
Επειδή λοιπόν το άτομο-θύμα που είναι στόχος της κακής συμπεριφοράς της ηγετικής ομάδας ή ατόμου, αγαπάει τον άλλον, είναι καλόπιστο και αισιόδοξο, ΠΑΝΤΑ ΕΛΠΙΖΕΙ ότι ο άλλος θα αλλάξει, ο άλλος φυσικά δεν αλλάζει, ξαναφέρεται άσχημα, ξαναπέφτει στις ίδιες πρακτικές που έφεραν την ομάδα στην κατάσταση σέκτας στην οποία βρίσκεται, υπόσχεται ότι αυτή τη φορά στα σίγουρα θα αλλάξει, η σχέση παίρνει παράταση και ο φαύλος κύκλος συνεχίζεται...
2. Σιγουριά και Ασφάλεια
 Ίσως ο πιο συνηθισμένος λόγος που οι άνθρωποι παραμένουν σε κακές σχέσεις είναι η ψυχολογική σιγουριά, η αίσθηση ότι κάνουν κάτι σημαντικό και η ασφάλεια που αποκομίζουν. Άσχετα με την πραγματικότητα και άσχετα με την πληθώρα αποδείξεων γύρω τους, έχουν πειστεί ότι κάποιοι άνθρωποι που τους χρησιμοποιούν επιθυμούν τη σιγουριά τους, την ψυχολογική, κοινωνική και, κυρίως, οικονομική τους ασφάλεια, οπότε δεν τολμούν να φύγουν από μια τέτοια σχέση.  Αυτοί οι άνθρωποι ζυγίζουν τα πράγματα και βρίσκουν ότι το ψυχολογικό ξεβόλεμά τους αν φύγουν από την σέκτα δεν αξίζει τον κόπο, οπότε παραμένουν.


3. Φόβος

 
Πολλοί άνθρωποι παραμένουν σε μια άσχημη σχέση επειδή φοβούνται: φοβούνται το ψυχολογικό ξεβόλεμα, το ότι θα χάσουν τη σειρά και τη ρουτίνα τους, τη μοναξιά, το ότι δε θα βρουν κάποιον άλλο/κάποια άλλη σύντροφο, ότι θα έχουν μειωμένη κοινωνική αποδοχή στους κύκλους τους, ότι θα χάσουν τους φίλους τους, ότι οι άλλοι θα τους κρίνουν και θα τους κατακρίνουν... Αυτοί είναι μόνο μερικοί ενδεικτικοί φόβοι. Για τον κάθε άνθρωπο υπάρχουν διαφορετικοί φόβοι που τον κρατούν μέσα σε μια σέκτα.



4. Για Κοινωνικούς Λόγους

 
Άλλος πολύ συνηθισμένος λόγος για τον οποίο οι άνθρωποι παραμένουν σε μια σέκτα είναι για χάρη της οικογένειάς τους φίλων και γνωστών, τους οποίους στα χρόνια της συμμετοχής τους στην σέκτα, έχουν κυριολεκτικά φλομώσει με τα κηρύγματα τους και τις ατελείωτες αναλύσεις επί αναλύσεων με τα οποία προσπαθούν συνεχώς να αποδείξουν για ποιόν λόγο συμμετέχουν στην σέκτα.

Συνεπώς, μια αποχώρηση θα προκαλέσει τα εύλογα ερωτήματα:  "Τι θα πουν οι γονείς, οι συγγενείς, οι φίλοι, οι συνάδελφοι... κλπ. κλπ. ". Για άλλους πάλι ανθρώπους ο "γάμος" με μια σέκτα είναι ένα είδος κοινωνικών μετοχών που τους κάνει να αισθάνονται 'πλούσιοι', ενώ για άλλους ο
"γάμος" αυτός είναι θέμα πρεστίζ και στάτους, ενώ το να είναι χωρίς κάποιο δεκανίκι - συμμετοχή σε μια ομάδα - θεωρούν ότι δεν είναι αποδεκτό στον κοινωνικό και επαγγελματικό κύκλο τους.


Έτσι, για να αποχωρίσουν και να χάσουν κάποιους φίλους, να πρέπει να δώσουν εξηγήσεις στο οικογενειακό και φιλικό περιβάλλον, πιθανώς θα πρέπει να συγκρουστούν με τους φίλους, τα παιδιά και τους γονείς τους που μετά από μεγάλη προσπάθεια έχουν πείσει, ή να εξηγηθούν ενδελεχώς σε αυτούς που δεν είχαν πείσει για το προφανές λάθος τους. Κι αυτό, όπως είναι φυσικό, το θεωρούν τεράστιο χτύπημα στον εγωισμό τους και μεγάλη απώλεια ασφάλειας και σιγουριάς όταν συναναστρέφονται με τους άλλους. Στο βωμό της προοπτικής αυτής, θυσιάζουν την προσωπική τους ευτυχία και εσωτερική ηρεμία και παραμένουν στη σιγουριά τους, αλλά ίσως και πιο σημαντικά τον ίδιο τον αγώνα στον οποίο έχουν εμπλακεί, εφ όσον αυτός βέβαια στηρίζεται σε ορθές αρχές, άσχετα εάν η σέκτα τις έχει μεταβάλει σε στείρο δόγμα.


Δυστυχώς κάποιοι άνθρωποι δε φεύγουν από μια άσχημη σχέση επειδή δε θέλουν να απογοητεύσουν τους σημαντικούς άλλους στη ζωή τους. Δυστυχώς όμως, το μόνο που καταφέρνουν είναι να απογοητεύσουν το σημαντικότερο άτομο: τον ίδιο τους τον εαυτό. Απ' ότι φαίνεται, θεωρούν την ευτυχία των αυτών των οποίων τους χειραγωγούν σημαντικότερη από τη δική τους.



5. Δε γνωρίζουν τι σημαίνει συμμετοχή σε μια υγιή συλλογικότητα

 
Επειδή δεν έχουν βιώσει οι ίδιοι την αληθινή συμμετοχή σε μια υγιή συλλογικότητα και επειδή δεν έχουν δει μέσα στις πρώτες βασικές σχέσεις της ζωής τους μια ουσιαστικά αποτελεσματική συλλογικότητα (μια και στην σέκτα τους έχουν ζήσει μόνο αυταρχισμό, υπόγειες χειραγωγήσεις, βίαιους χαρακτηρισμούς και εξοστρακισμούς των διαφωνούντων κλπ) δεν ξέρουν τι ακριβώς είναι.
 

Έτσι, δέχονται τα όποια ψίχουλα μοιάζουν με συλλογική δράση και οργάνωση επειδή δε γνωρίζουν αρκετά για να διεκδικήσουν μια πραγματική συλλογικότητα.


6. Έχουν λανθασμένες αντιλήψεις για τι είναι μια συλλογικότητα, την πολιτική ή/και τις κοινωνικές δράσεις

 Για πολλούς ανθρώπους πάλι, η έννοια της συμμετοχής σε μια συλλογικότητα είναι συνώνυμη με την τέλεια σχέση. Αυτό δεν είναι απαραιτήτως σωστό, με την έννοια ότι ακόμα και αν κάποιοι άνθρωποι λειτουργούν συλλογικά, ακτιβιστικά ή και πολιτικά, δεν έχουν καταλάβει ότι για να γίνει αυτό, θα πρέπει να δουλέψουν σκληρά ο καθένας από τη μεριά του και συνεργατικά για να έχουν μια αποτελεσματική παρουσία στην κοινωνία.
Και πάλι όμως, οι άνθρωποι που έχουν λανθασμένες αντιλήψεις για το πως πρέπει να είναι μια συλλογικότητα ενδεχομένως θεωρούν ότι η έννοια της δουλειάς είναι συνώνυμη με την έννοια της δουλείας, της σκλαβιάς, ή ότι χρειάζεται τόσο σκληρή δουλειά και παραχωρήσεις, που δεν αξίζει τον κόπο. Όλα αυτά είναι λανθασμένες πεποιθήσεις που μπλοκάρουν τους ανθρώπους και τους κάνουν να μένουν παγιδευμένοι σε σέκτες, ως ένα φθηνό εναλλακτικό του πραγματικού.

7. Χαμηλή αυτοεκτίμηση

 Όταν ένας άνθρωπος δεν πιστεύει στην προσωπική του αξία και στον εαυτό του, όταν δεν έχει βρει τον τρόπο να σέβεται τον εαυτό του, να τον αποδέχεται, να γνωρίζει τα ελαττώματά του και να προσπαθεί να τα διαχειριστεί ενώ παράλληλα νιώθει περήφανος για τα προτερήματά του, όταν δεν τιμά τον ίδιο του τον εαυτό, μπαίνει και μένει σε λάθος συλλογικότητες...

Ο λόγος; Επειδή λανθασμένα πιστεύει ότι δεν αξίζει μια συμμετοχή σε κάτι καλύτερο.



8. Εξάρτηση από ηγέτες και ηγετικές ομάδες

 Δυστυχώς, υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που έχουν συναισθηματική εξάρτηση από την ηγετική ομάδα τους ή τον ηγέτη τους. Έτσι, παρά το ότι βρίσκονται σε σχέσεις με αρνητισμό, τοξικότητα, συναισθηματική ή φυσική βία, οι άνθρωποι αυτοί αισθάνονται συναισθηματικά δεμένοι και εξαρτημένοι από αυτούς και δε φεύγουν.
Θεωρούν ότι δε μπορούν να ζήσουν πλέον χωρίς αυτές τις ηγετικές μορφές που τους προκαλούν πόνο ή εντονότατες διαφωνίες, τα συγχωρούν, τους δίνουν δεύτερη, και τρίτη και χιλιοστή ευκαιρία, και κατηγορούν τον εαυτό τους για τα λάθη αυτών που τους έφεραν ως εδώ.

9. Ο πόνος, η διαφωνία, η αποδοχή όλο και χειρότερων διολισθήσεων, γίνεται συνήθεια και τρόπος ζωής

 Για άλλους πάλι, το να θάβουν τις εσωτερικές τους διαφωνίες, το να πονάνε ψυχικά και να υποφέρουν την κάθε λογής επίθεση από αυτούς που τον διαφεντεύουν, είναι τρόπος ζωής και δε μπορούν να φανταστούν πώς είναι να ζουν χωρίς όλα αυτά τα πράγματα. Οι άνθρωποι αυτοί είναι εθισμένοι στην ίδια την αρνητική ατμόσφαιρα μέσα στην οποία ζουν.
Η χειραγώγηση και ο ψυχολογικός καταναγκασμός καθορίζει την προσωπική τους ταυτότητα και τη ζωή τους πια, με αποτέλεσμα να μην επιθυμούν να βγουν από την αρνητική αυτή κατάσταση, αφού αν έβγαιναν δε θα ένιωθαν ότι είναι οι ίδιοι γιατί θα ήταν σαν το ψάρι έξω από το νερό.

10. Αίσθηση του ανθρώπου ότι είναι παγιδευμένος

 Μερικές φορές, όταν τα πράγματα είναι πολύ άσχημα, το άτομο θέλει να φύγει από τη σέκτα στην οποία βρέθηκε και να κάνει μια νέα αρχή. Όμως, τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα, τα συναισθήματά του είναι αρνητικά, αισθάνεται θλίψη, απαισιοδοξία, δεν έχει ελπίδα για κάτι καλύτερο, έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση και φοβάται να στηριχτεί στα πόδια του, με αποτέλεσμα να βλέπει μόνο προβλήματα και εμπόδια και να μην τολμάει να κάνει το μεγάλο βήμα προς την ελευθερία του.
Αν μάλιστα σε αυτό προσθέσουμε και πρακτικούς λόγους, έλλειψη εισοδήματος, σπιτιού, εργασίας, υποστηρικτικού περιβάλλοντος, κλπ, τότε θα καταλάβουμε ότι ο παγιδευμένος άνθρωπος δε μπορεί να δει από την άλλη πλευρά της παγίδας, πόσο μάλλον να επιλέξει την ελευθερία του.



11. Για χάρη των χρόνων που επένδυσαν στη σχέση

 
Πολλοί άνθρωποι δε φεύγουν από μια συλλογικότητα η οποία έχει μεταμορφωθεί σε σέκτα επειδή έχουν ήδη επενδύσει πολλά χρόνια σε αυτή, με αποτέλεσμα να μη θέλουν να πάνε στράφι ή επειδή θεωρούν ότι έχουν ξεχάσει πώς είναι να είσαι πραγματικά κοινωνικά ενεργός χωρίς να έχεις παραδώσει και την τελευταία σπιθαμή της κριτικής σου ικανότητας και την ελευθερία σου σε κάποιο μόνιμο κονκλάβιο ειδικών αυθεντιών.

12. Συνήθεια που έχει αλλάξει ριζικά τον χαρακτήρα τους

 
Τέλος, για πολλούς ανθρώπους, η τοξικότητα και η μιζέρια της ζωής μέσα σε μια άρρωστη σέκτα με θρησκευτικά χαρακτηριστικά, τους έχει διαποτίσει σε τέτοιο βαθμό, που έχει επηρεαστεί το μυαλό, η ψυχή, η συμπεριφορά τους. Οι άνθρωποι αυτοί έχουν αναβαπτιστεί μέσα σε όλα αυτά, έχουν τελματώσει στη συνήθεια που επιβάλει η ηγεσία της σέκτας και έχουν γίνει πανομοιότυπα αντίγραφα των ανθρώπων που έφεραν την ομάδα στην σημερινή άθλια κατάστασή της.  Δεν έχουν πια πίστη σε κάτι καλό και όμορφο, δε πιστεύουν ότι υπάρχει συντροφικότητα και έχουν χάσει κάθε ελπίδα ότι αξίζουν και μπορούν να βρουν κάτι καλύτερο.

Οι άνθρωποι αυτοί έχουν εγκαταλείψει τα όνειρά τους, τον εαυτό τους, την ίδια τους τη ζωή και αντί γι αυτά, έχουν παραδώσει ψυχή και σώμα στις ορέξεις και επιθυμίες του μονίμου κονκλαβίου αυθεντιών τους οποίους υπηρετούν οικειοθελώς.http://stavroskatsoulis.blogspot.gr/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου