Πύρινο Στόμα
είδηση σε συντομία: ένας 15χρονος βρήκε μιά άγνωστη πόλη των Μάγιας. Πώς; Αντιστοιχίζοντας άστρα αστερισμών επάνω στο έδαφος. Είχε διαπιστώσει πως οι ήδη γνωστές πόλεις των Μάγιας αντιστοιχούν επακριβώς στα λαμπρά άστρα κάποιων αστερισμών, αλλά σ’ έναν συγκεκριμένο αστερισμό η αντιστοιχία ενός άστρου σε πόλη έλειπε. Κι έτσι, με γνωστή τη θέση του (απλανούς) «αζευγάρωτου» άστρου του αστερισμού, το παιδί υπέδειξε τη θέση της πόλης επί του εδάφους.
Κάποιοι (ενήλικες) που τον άκουσαν καί τον πήραν στα σοβαρά, δοκίμασαν εντοπισμένη δορυφορική παρατήρηση του συγκεκριμένου σημείου, καί όντως εντόπισαν γεωμετρικούς σχηματισμούς μέσα στη ζούγκλα, οι οποίοι παραπέμπουν σε μαγιάνικα κτίρια.
Καί το (προταθέν υπό νεαρού) όνομα αυτής; «Πύρινο Στόμα»! (Καάκτσι, στα Μαγιάνικα.)
Γιά λεπτομέρειες: σύνδεσμος 1, σύνδεσμος 2.
Αναμφίβολα επιτυχία του παιδιού (καί μπράβο του), αλλά… υπάρχει καί το «αλλά»! Θα πούμε δυό λογάκια επί του θέματος, γιά να ξεκαθαρίσουμε μερικά πράγματα.
1. Επιστήμονες καί αστρονομική Αρχαιολογία
Η ιδέα πως διάφορα αρχαία κτίσματα, ή καί ολόκληρες πόλεις, αντιστοιχούν σε άστρα αστερισμών, δεν είναι καθόλου καινούργια. Μάλιστα, στον σχολιασμό της είδησης αναφέρουν ότι το ζεύγος «άστρο-πόλη» έχει παρατηρηθεί στους Ίνκας, στους Αζτέκους, καί στους Χαράπας της Ινδίας. Καί μεταξύ μας, ποιό «καινούργιο», δηλαδή; απλά, θυμηθείτε την αρχή: «Όπως επάνω, έτσι καί κάτω», του Ερμή του Τρισμεγίστου. Μάλιστα, από την εποχή που ο Μπωβάλ υπέδειξε την (έστω καί ελαφρώς ανακριβή) σχέση ζώνης Ωρίωνα καί πυραμίδων της Γκίζας, το ζεύγος «επάνω-κάτω» στα αρχαία κτίσματα είναι πλέον σχεδόν αυτονόητο.
Γιατί, όμως, δεν υιοθετούν οριστικά οι επιστήμονες το απλούστατο αυτό σκεπτικό; Γιά πολλούς λόγους, τους οποίους θα περιγράψουμε παρευθύς.
Ο πρώτος, είναι ότι οι αρχαιολόγοι είναι κατά κανόνα πεισματικώς ανεπίδεκτοι των μαθημάτων/γνώσεων της Αστρονομίας. Ναί μεν, θωρητικώς αναγνωρίζουν ότι τα Μαθηματικά είναι υπερεργαλείο μπλά-μπλά-μπλά, πλην όμως πρακτικώς τ’ αντιμετωπίζουν όπως οι παλιοί χωριάτες τον απόπατο: όξω απ’ το σπίτι! Όθεν, η οποιαδήποτε απόπειρα να εκπαιδευτούν οι αρχαιολόγοι στην Αστρονομία σχεδόν ισοδυναμεί με το να εκπαιδεύσεις μαϊμούδες σε πειράματα Χημείας, καί να τις αφήσεις αμολητές στο εργαστήριο.
Ο λόγος 1β αφορά την άλλη πλευρά, τους Αστρονόμους παύλα Μαθηματικούς παύλα θετικούς επιστήμονες γενικώς. Αυτοί, τώρα, γνωρίζοντας ότι όντως κατέχουν τρομερά μεθοδολογικά κι επιλυτικά εργαλεία, φέρονται στις υπόλοιπες επιστήμες σα νταβραντισμένοι ναυτικοί σε …οίκο: δεν σέβονται τίποτε! Αντιπαράδειγμα (προς αποφυγήν) αυτού που εννοώ, ο Όμηρος: ναί μεν, έχει αστρονομικές χρονολογήσεις άφθονες, πλην όμως αυτές δεν αναφέρονται σε μία καί μόνη περίοδο. (Συρραφή ωδών παλαιοτέρων καί νεωτέρων – ραψωδία γάρ.) Αποτέλεσμα, τραγέλαφος – με χρονολογήσεις από το 3500 πΧ μέχρι το 1200 πΧ. Κι οι αρχαιολόγοι κρυφογελάνε μ’ αυτά τα χάλια, πεπεισμένοι πως στην τελική έχουν δίκιο που δεν ασχολούνται.
Ασυνεννοησία μεταξύ των επιστημονικών ειδικοτήτων, λοιπόν, αλλά δεν είναι μόνον αυτή. Υπάρχουν κι άλλοι λόγοι, σοβαρώτεροι.
2α. «Ο αστερισμός προβάλλεται», καί λοιπές αηδίες
Κατά καιρούς, διαβάζω διάφορα περί «προβολής» ενός αστερισμού επάνω σε αρχαία μνημεία, κτλ κτλ. Είπαμε, δεν είναι καινούργια η ιδέα, ούτε είναι λάθος. Σωστή είναι. Αλλά, αυστηρά υπό προϋποθέσεις – τις οποίες τόσο οι τυχόντες σοβαροί γραφιάδες, όσο κι οι τυχόντες εντυπωσιαζόμενοι χαζοβιόληδες «ερευνητές του Παράξενου» τις κάνουν γαργάρα. (Δυστυχώς, ούτε η είδηση γιά τον ευφυή πιτσιρικά μας τις δίνει. Αλλά θα επανέλθουμε σ’ αυτό.)
Εξηγώ:
Όταν λέμε πως ένας αστερισμός προβάλλεται επί του εδάφους, τί εννοούμε; ότι τα άστρα του (που είναι απλανείς αστέρες – δηλ. δεν αλλάζουν θέση στον ουρανό ακόμη καί με παρέλευση αρκετών χιλιάδων ετών) αντιστοιχούν επάνω σε θέσεις διαφόρων αρχαίων κτιρίων. (Τα οποία οφείλουμε να τα εκλαμβάνουμε ως σύνολο.) Σωστά; Σωστά.
Ναί, αλλά πότε;
Βλέπετε, κάθε στιγμή, κι εννοώ, κάθε στιγμή, η Γή μας αλλάζει θέση. Περιστρέφεται περί τον εαυτό της καί περί τον Ήλιο, ενώ ταυτόχρονα κάνει κι άλλες κινήσεις. Ταλαντώνεται καί στις τρείς διευθύνσεις, καί προχωράει στον συμπαντικό χώρο. Επομένως, γιά πότε ακριβώς μιλάμε πως συμβαίνει η προβολή του αστερισμού; Διότι, αν υποτεθεί πως ένας αστερισμός προβάλλεται πχ στους ναούς της αρχαίας Αθήνας στις 8 το πρωΐ, τότε στις 8 το βράδυ προβάλλεται επάνω στα καζάνια των ανθρωποφάγων της Βόρνεο.
Εάν, λοιπόν, δεν μας λένε την ακριβή στιγμή της προβολής του αστερισμού επάνω στ’ αρχαία κτίσματα, τότε ουδέν το όφελος.
Καί ποιά είναι αυτή, ώ σοφέ Εργοδότα;
Είναι η ακριβής στιγμή, κατά την οποία το γεωμετρικό κέντρο του αστερισμού βρίσκεται επάνω στην κάθετο από το γεωμετρικό κέντρο των κτισμάτων. Μαθηματικώς, αυτή έρχεται μία φορά την ημέρα: ή το μεσημέρι, ή τα μεσάνυχτα. Όλον τον υπόλοιπο καιρό, αυτή η ταύτιση συμβαίνει στο περίπου. Κι εννοείται, γιά να τον δεις τον αστερισμό, πρέπει να είναι νύχτα. Πράγμα που ισχύει γιά περίπου 6 μήνες, ενώ τους υπόλοιπους 6 μήνες ο αστερισμός βρίσκεται στην πλευρά του Ήλιου καί δεν είναι ορατός. (Παρεκτός ίσως από τις πολύ πρωϊνές ώρες, ή τις πολύ προχωρημένες απογευματινές.)
Εάν δεν βλέπεις τον αστερισμό επειδή είναι μέρα, αλλά είσαι πχ αρχαίος ιερέας κι έχεις να κάνεις μία σχετική τελετή, τότε αναγκαστικά ξέρεις τη θέση του αστερισμού υπολογιστικώς. (Διότι δεν γίνεται αλλοιώς!)
Υφίσταται κι ένας άλλος παράγοντας: όπως η Γή έχει μεσημβρινούς καί παράλληλους κύκλους, έτσι έχει καί η ουράνια σφαίρα. Δεν έχει, δηλαδή, αλλά τους ζωγραφίζουμε εμείς γιά να διευκολυνόμαστε στην παρατήρηση. Οι δε αστερισμοί (καί τ’ αστέρια τους) είναι αμετακίνητοι καί αναλλοίωτοι, σαν (ουράνια) οικόπεδα. Στα σίγουρα, γιά καμιά 200αριά χιλιάδες χρόνια πριν κι άλλα τόσα μετά την εποχή μας. (Πιό πριν δεν ήταν οι ίδιοι, ούτε πιό μετά θα είναι. Στην πραγματικότητα, όλα τ’ αστέρια κινούνται – αλλά των αστερισμών κινούνται με πολύ βραδύ ρυθμό, όπως τα βλέπουμε από τη Γή.) Έτσι, γιά την Ελλάδα (δίνω παράδειγμα, γιά να καταλάβετε), οι αστερισμοί που μπορεί να προβληθούν ακριβώς επάνω σε κτίσματα, είναι οι αστερισμοί που βρίσκονται ανάμεσα στις 34.5° καί 41.5°/42° ουρανογραφικού πλάτους. Δηλ. στις μοίρες που αντιστοιχούν από νότια της Κύπρου έως τα βόρεια σύνορά μας.
Η όποια αντιστοιχία άλλων αστερισμών (δηλ. εκτός αυτής της ζώνης) με αρχαιοελληνικά κτίσματα, δείχνει δύο πράγματα: (α) ότι πρόκειται γιά μαθηματικό / αστρονομικό παιχνίδι, που δεν αντιστοιχεί σε πραγματικές συνθήκες, καί (β) ότι οι αστερισμοί αυτοί ήταν γνωστοί στους αρχαίους Έλληνες. Που με τη σειρά του δείχνει πως, αν δεν φαίνονται απ’ την Ελλάδα, οι Έλληνες ταξίδεψαν αλλού γιά να τους δουν. Όπως πχ οι ναυτικοί μας, που στα ταξίδια τους βλέπουν τον (μη ορατό από την Ελλάδα) Σταυρό του Νότου.
2β. Το σχήμα ενός αστερισμού
Πρέπει επίσης να λάβουμε υπ’ όψη μας το σχήμα του κάθε αστερισμού. Εάν το δούμε να προβάλλεται ακριβώς επάνω σε κτίσματα, τότε τα κτίσματα είναι πρόσφατα. Εάν το δούμε στραμμένο υπό γωνίαν σε σχέση με τα κτίσματα, τότε αυτά είναι φτιαγμένα σε παλιότερη εποχή. (Η οποία μπορεί να υπολογιστεί.) Αυτό το φαινόμενο οφείλεται στη μετάπτωση του άξονα της Γής.
Γιά παράδειγμα, η Γή κάτω από τον (υποθετικό) αστερισμό «Σαλάχι» στην εποχή μας:
Όμως, σε περίπου 6,500 χρόνια, η Γή θα έχει αυτή τη θέση:
Δηλαδή, αν σήμερα το Σαλάχι μεσουρανεί σε κάποιον τόπο, σε περίπου 6,500 χρόνια την ίδια -σχεδόν- ώρα καί άλλη εποχή του έτους πάλι θα μεσουρανεί στον ίδιο τόπο, αλλά στραμμένο υπό γωνίαν. Επομένως, ούτε το σχήμα θα προβάλλεται ακριβώς επάνω σε τυχόν ναούς, που χτίστηκαν κάποτε με βάση τ’ άστρα του Σαλαχιού, ούτε οι αποστάσεις των άστρων του θα φαίνονται όπως πρέπει – δηλ. όπως πράγματι είναι. Διότι, ό,τι βλέπουμε υπό γωνίαν (κι όχι «ανφάς»), το βλέπουμε μικρότερο. Άρα, κι ο αστερισμός θα φαίνεται «ζουληγμένος» ως προς τη μία του διάσταση.
Όπως άλλο είναι να βλέπεις (μ’ όλο το μήκος του μπροστά σου) ένα τραίνο σταματημένο στον σταθμό, κι άλλο να το βλέπεις να έρχεται από μακριά.
3. Πώς να εξηγήσουν τ’ «ανεξήγητα»;
Των ανωτέρω ειπωθέντων, καταλαβαίνουμε τώρα πόσα στοιχεία λείπουν από την είδηση γιά τη Μαγιάνικη πόλη. Ο νεαρός, λέει, ξέσκισε τη σχετική βιβλιογραφία – καί την ορθόδοξη, καί την ανορθόδοξη (2012 / τέλος του κόσμου, κτλ). Φαντάζομαι ξετίναξε καί τα μαθήματα γραπτών Μαγιάνικων της μακαρίτισσας της Σήλε. Είπαμε, μπράβο του κι αξιέπαινος. Πολύ αξιέπαινος. (Καί να μην εκφραστώ γιά τα δικά μας μαθητούδια εδώ, που το σχολείο τους φαίνεται …φυλακή. Δύσοσμα πράγματα στα μούτρα σας, ημιαγράμματα τεμπελχανεία του κερατά! Άκου, «φυλακή»!!!)
Λοιπόν, λέει, το παιδί βρήκε δημοσιευμένο χειρόγραφο των Μάγιας που μιλάει γιά 22 αστερισμούς, καί κάπου βρήκε κι άλλο χειρόγραφο γιά έναν 23ο αστερισμό. Ο οποίος ήταν το κλειδί γιά την εύρεση της πόλης. Δικό του άστρο ήταν αυτό, που δεν είχε αντιστοιχία. Όμως, χωρίς τίτλους βιβλιογραφίας, δεν κάνουμε τίποτε. Κι ακόμη χειρότερα, κανείς δεν μας λέει πώς ήταν ζωγραφισμένοι αυτοί οι αστρικοί χάρτες των Μάγιας. Να πρόκειται γι’ αστερισμούς, που μεσουρανούσαν στις χώρες των Μάγιας; καί πότε;
Αλλά, κοιτάξτε πόσα γλυτώνουν -εκτός απ’ την ηρεμία τους- οι επιστήμονες ( ; ), κάνοντας την πάπια γιά το θέμα, καί πηγαίνοντας να βγάλουν το παιδί …παιδί!
i. Αν βγει πως οι ζωγραφισμένοι αστερισμοί έχουν άλλη κλίση απ’ ό,τι στην πραγματικότητα, τότε οι πόλεις των Μάγιας είναι χτισμένες παλιότερα, έως πολύ παλιότερα. Επομένως, πρέπει καί μπορούν να χρονολογηθούν με μεγαλύτερη ακρίβεια, απ’ όση δίνει ο άνθρακας-14. Κι αν βγουν τίποτε χρονολογίες κάτι χιλιάδες χρόνια πίσω, κι όχι αυτές που δίνει η επίσημη Αρχαιολογία γιά τους Μάγιας (800 μΧ έως 1200 μΧ), τί γίνεται; Στην καλύτερη περίπτωση, οι επιστήμονες ( ; ) μπορούν να ισχυριστούν ότι οι πόλεις των Μάγιας χτίζονταν επάνω σε ερείπια (πολύ) παλαιοτέρων. Όμως, με το να θάβεις το μυστήριο κάτω απ’ το χαλί, δεν το λύνεις.
ii. Αν προκύψει πως οι διαστάσεις των αστερισμών είναι οι κανονικές, αλλά οι αστερισμοί δεν μεσουρανούσαν στις χώρες των Μάγιας, τί γίνεται; Πρέπει να παραδεχθούν ότι οι Μάγιας ταξίδεψαν μακριά, γιά να τους δουν σε κανονικές διαστάσεις. Πού; Πότε; Πού βρίσκονται τα τεκμήρια γι’ αυτά τα ταξίδια; Κι αν έγιναν στάχτη προ πολλού στα καζάνια της σούπας του Ντέ Λάντα καί των λοιπών φλάρων, δεν πρέπει κάποιος κάποτε να ζητήσει συγνώμη γι’ αυτό το έγκλημα;
iii. Εικοσιτρείς αστερισμοί, λέει!… Ένας αστερισμός, ακόμη καί μικρός, είναι αρκετά μεγάλος σε έκταση. Ενώ η ιστορική κοιτίδα των Μάγιας είναι ένας χώρος κάπου 15° επί 15°.
Άρα, οι 23 αστερισμοί είναι αδύνατον να μεσουρανούσαν όλοι τους στη χώρα των Μάγιας. Καλύπτουν κι άλλα τμήματα του ουρανού, καί γιά να τους δουν σωστά στις διαστάσεις τους οι Μάγιας, πρέπει αναγκαστικά να δεχθούμε πως ταξίδεψαν σε άλλες χώρες. Οι 23 αστερισμοί, αν πάρουμε τους 88 σημερινούς, (απάνω-κάτω ίδιους με της Αλμαγέστης του Κλαύδιου Πτολεμαίου) είναι κάπου το 1/3.5 του συνόλου, άρα αντιστοιχούν στο 1/3.5 της επιφάνειας του πλανήτη μας! Πράγμα που σημαίνει συστηματική παρατήρηση καί καταγραφή γνώσεων από ιερατείο.
(Τα ίδια, βεβαίως, ισχύουν καί γιά τον Κλαύδιο Πτολεμαίο καί τα Ελληνικά ιερατεία, χέ χέ!!! Αλλά, είπαμε: οι «επιστήμονες» βρίσκουν πιό εύκολο να κάνουν την πάπια. Πού ξέραν οι αρχαίοι Έλληνες πώς είναι η επιφάνεια όλης της Γής; Έ; Πού ήξερε ο Διογένης ο Κυνικός ότι υπάρχει ήπειρος «πέραν του -Ατλαντικού- ωκεανού»; Ποιός κάθεται να τα εξηγεί αυτά, τώρα… καί γιατί; Γιά να βγάλει τους Έλληνες μάγκες; )
Αυτές τις φωτιές άναψε ο πιτσιρικάς, άθελά του. «Πύρινο Στόμα», στ’ αλήθεια!
Η μόνη μεγάλη καί ουσιαστική ζημιά που έκανε το βρέφος, αλλά εν αγνοίαι του (δικαιολογείται απόλυτα, καθ’ ό πού να τα ξέρει αυτά σε τέτοια ηλικία; ), είναι η αποκάλυψη της τοποθεσίας ευρύτερα. Η Μπελίζ (ένθα η πόλη), αλλά καί η πλησίον περιοχή, είναι ένα μέρος με εγκληματικότητα υψηλότερη καί αυτών των ηπαπάρα. Βλέπετε, εκεί πηγαίνουν οι διάφορες συμμορίες Βόρειας καί Νότιας Αμερικής γιά να λύσουν τους λογαριασμούς τους (ενόσω διακινούν ναρκωτικά, διότι «μπίζνες ίζ μπίζνες»), καί κάθε μέρα ανευρίσκονται πτώματα μπράβων σπαρμένα εδώ κι εκεί. Όπως καταλαβαίνετε, η δημοσιοποίηση ενός τέτοιου θέματος θα φέρει στην ασύλητη Μαγιάνικη πόλη πρώτους τους τυμβωρύχους καί τους πλιατσικολόγους, διότι οι αρχαιολόγοι ακόμη ψάχνουν τα κονδύλια γιά τις ανασκαφές.
Γιά να κλείσουμε, πύρινο στόμα κατά κανόνα έχουν οι δράκοι. (Κι όσοι τρώνε τσίλι καί μπούκοβο! )
Δεν ξέρω πόθεν εμπνεύστηκε ο μικρός την ονομασία, αλλά μήπως το «Πύρινο Στόμα» ήταν αυτό;
Πού τό ‘χετε ξαναδεί, έ;
Αρχίζει ν’ αποκτά Ελληνικό ενδιαφέρον η ιστορία, έ;
Χμμμ… ίσως. Κ’ ίσως σας έχω μιά έκπληξη ακόμη!
Υγ: Αυτή η «επιστημονική» στάση του «- Ώχ αδερφέ, τώρα!» υπαγορεύεται κι από το γεγονός ότι όλοι θα θυμηθούν το φαινόμενο, κατά το οποίο οι Μάγιας παρατούσαν τις πόλεις τους σύξυλες κάθε 100 χρόνια, καί πήγαιναν καί χτίζαν αλλού. Γιά κακή τους τύχη των «επιστημόνων», ούτε η αναντιστοιχία με τους αστερισμούς το εξηγεί αυτό το φαινόμενο. Διότι σε 100 χρόνια δεν αλλάζουν οι σχέσεις αστερισμών καί κτισμάτων. Αλλάζουν, αλλά ανεπαίσθητα.
Είπαμε, όμως: ποιός κάθεται να εξηγεί!
είδηση σε συντομία: ένας 15χρονος βρήκε μιά άγνωστη πόλη των Μάγιας. Πώς; Αντιστοιχίζοντας άστρα αστερισμών επάνω στο έδαφος. Είχε διαπιστώσει πως οι ήδη γνωστές πόλεις των Μάγιας αντιστοιχούν επακριβώς στα λαμπρά άστρα κάποιων αστερισμών, αλλά σ’ έναν συγκεκριμένο αστερισμό η αντιστοιχία ενός άστρου σε πόλη έλειπε. Κι έτσι, με γνωστή τη θέση του (απλανούς) «αζευγάρωτου» άστρου του αστερισμού, το παιδί υπέδειξε τη θέση της πόλης επί του εδάφους.Κάποιοι (ενήλικες) που τον άκουσαν καί τον πήραν στα σοβαρά, δοκίμασαν εντοπισμένη δορυφορική παρατήρηση του συγκεκριμένου σημείου, καί όντως εντόπισαν γεωμετρικούς σχηματισμούς μέσα στη ζούγκλα, οι οποίοι παραπέμπουν σε μαγιάνικα κτίρια.
Καί το (προταθέν υπό νεαρού) όνομα αυτής; «Πύρινο Στόμα»! (Καάκτσι, στα Μαγιάνικα.)
Γιά λεπτομέρειες: σύνδεσμος 1, σύνδεσμος 2.
Αναμφίβολα επιτυχία του παιδιού (καί μπράβο του), αλλά… υπάρχει καί το «αλλά»! Θα πούμε δυό λογάκια επί του θέματος, γιά να ξεκαθαρίσουμε μερικά πράγματα.
1. Επιστήμονες καί αστρονομική Αρχαιολογία
Η ιδέα πως διάφορα αρχαία κτίσματα, ή καί ολόκληρες πόλεις, αντιστοιχούν σε άστρα αστερισμών, δεν είναι καθόλου καινούργια. Μάλιστα, στον σχολιασμό της είδησης αναφέρουν ότι το ζεύγος «άστρο-πόλη» έχει παρατηρηθεί στους Ίνκας, στους Αζτέκους, καί στους Χαράπας της Ινδίας. Καί μεταξύ μας, ποιό «καινούργιο», δηλαδή; απλά, θυμηθείτε την αρχή: «Όπως επάνω, έτσι καί κάτω», του Ερμή του Τρισμεγίστου. Μάλιστα, από την εποχή που ο Μπωβάλ υπέδειξε την (έστω καί ελαφρώς ανακριβή) σχέση ζώνης Ωρίωνα καί πυραμίδων της Γκίζας, το ζεύγος «επάνω-κάτω» στα αρχαία κτίσματα είναι πλέον σχεδόν αυτονόητο.
Γιατί, όμως, δεν υιοθετούν οριστικά οι επιστήμονες το απλούστατο αυτό σκεπτικό; Γιά πολλούς λόγους, τους οποίους θα περιγράψουμε παρευθύς.
Ο πρώτος, είναι ότι οι αρχαιολόγοι είναι κατά κανόνα πεισματικώς ανεπίδεκτοι των μαθημάτων/γνώσεων της Αστρονομίας. Ναί μεν, θωρητικώς αναγνωρίζουν ότι τα Μαθηματικά είναι υπερεργαλείο μπλά-μπλά-μπλά, πλην όμως πρακτικώς τ’ αντιμετωπίζουν όπως οι παλιοί χωριάτες τον απόπατο: όξω απ’ το σπίτι! Όθεν, η οποιαδήποτε απόπειρα να εκπαιδευτούν οι αρχαιολόγοι στην Αστρονομία σχεδόν ισοδυναμεί με το να εκπαιδεύσεις μαϊμούδες σε πειράματα Χημείας, καί να τις αφήσεις αμολητές στο εργαστήριο.
Ο λόγος 1β αφορά την άλλη πλευρά, τους Αστρονόμους παύλα Μαθηματικούς παύλα θετικούς επιστήμονες γενικώς. Αυτοί, τώρα, γνωρίζοντας ότι όντως κατέχουν τρομερά μεθοδολογικά κι επιλυτικά εργαλεία, φέρονται στις υπόλοιπες επιστήμες σα νταβραντισμένοι ναυτικοί σε …οίκο: δεν σέβονται τίποτε! Αντιπαράδειγμα (προς αποφυγήν) αυτού που εννοώ, ο Όμηρος: ναί μεν, έχει αστρονομικές χρονολογήσεις άφθονες, πλην όμως αυτές δεν αναφέρονται σε μία καί μόνη περίοδο. (Συρραφή ωδών παλαιοτέρων καί νεωτέρων – ραψωδία γάρ.) Αποτέλεσμα, τραγέλαφος – με χρονολογήσεις από το 3500 πΧ μέχρι το 1200 πΧ. Κι οι αρχαιολόγοι κρυφογελάνε μ’ αυτά τα χάλια, πεπεισμένοι πως στην τελική έχουν δίκιο που δεν ασχολούνται.
Ασυνεννοησία μεταξύ των επιστημονικών ειδικοτήτων, λοιπόν, αλλά δεν είναι μόνον αυτή. Υπάρχουν κι άλλοι λόγοι, σοβαρώτεροι.
2α. «Ο αστερισμός προβάλλεται», καί λοιπές αηδίες
Κατά καιρούς, διαβάζω διάφορα περί «προβολής» ενός αστερισμού επάνω σε αρχαία μνημεία, κτλ κτλ. Είπαμε, δεν είναι καινούργια η ιδέα, ούτε είναι λάθος. Σωστή είναι. Αλλά, αυστηρά υπό προϋποθέσεις – τις οποίες τόσο οι τυχόντες σοβαροί γραφιάδες, όσο κι οι τυχόντες εντυπωσιαζόμενοι χαζοβιόληδες «ερευνητές του Παράξενου» τις κάνουν γαργάρα. (Δυστυχώς, ούτε η είδηση γιά τον ευφυή πιτσιρικά μας τις δίνει. Αλλά θα επανέλθουμε σ’ αυτό.)
Εξηγώ:
Όταν λέμε πως ένας αστερισμός προβάλλεται επί του εδάφους, τί εννοούμε; ότι τα άστρα του (που είναι απλανείς αστέρες – δηλ. δεν αλλάζουν θέση στον ουρανό ακόμη καί με παρέλευση αρκετών χιλιάδων ετών) αντιστοιχούν επάνω σε θέσεις διαφόρων αρχαίων κτιρίων. (Τα οποία οφείλουμε να τα εκλαμβάνουμε ως σύνολο.) Σωστά; Σωστά.
Ναί, αλλά πότε;
Βλέπετε, κάθε στιγμή, κι εννοώ, κάθε στιγμή, η Γή μας αλλάζει θέση. Περιστρέφεται περί τον εαυτό της καί περί τον Ήλιο, ενώ ταυτόχρονα κάνει κι άλλες κινήσεις. Ταλαντώνεται καί στις τρείς διευθύνσεις, καί προχωράει στον συμπαντικό χώρο. Επομένως, γιά πότε ακριβώς μιλάμε πως συμβαίνει η προβολή του αστερισμού; Διότι, αν υποτεθεί πως ένας αστερισμός προβάλλεται πχ στους ναούς της αρχαίας Αθήνας στις 8 το πρωΐ, τότε στις 8 το βράδυ προβάλλεται επάνω στα καζάνια των ανθρωποφάγων της Βόρνεο.
Εάν, λοιπόν, δεν μας λένε την ακριβή στιγμή της προβολής του αστερισμού επάνω στ’ αρχαία κτίσματα, τότε ουδέν το όφελος.
Καί ποιά είναι αυτή, ώ σοφέ Εργοδότα;
Είναι η ακριβής στιγμή, κατά την οποία το γεωμετρικό κέντρο του αστερισμού βρίσκεται επάνω στην κάθετο από το γεωμετρικό κέντρο των κτισμάτων. Μαθηματικώς, αυτή έρχεται μία φορά την ημέρα: ή το μεσημέρι, ή τα μεσάνυχτα. Όλον τον υπόλοιπο καιρό, αυτή η ταύτιση συμβαίνει στο περίπου. Κι εννοείται, γιά να τον δεις τον αστερισμό, πρέπει να είναι νύχτα. Πράγμα που ισχύει γιά περίπου 6 μήνες, ενώ τους υπόλοιπους 6 μήνες ο αστερισμός βρίσκεται στην πλευρά του Ήλιου καί δεν είναι ορατός. (Παρεκτός ίσως από τις πολύ πρωϊνές ώρες, ή τις πολύ προχωρημένες απογευματινές.)
Εάν δεν βλέπεις τον αστερισμό επειδή είναι μέρα, αλλά είσαι πχ αρχαίος ιερέας κι έχεις να κάνεις μία σχετική τελετή, τότε αναγκαστικά ξέρεις τη θέση του αστερισμού υπολογιστικώς. (Διότι δεν γίνεται αλλοιώς!)
Υφίσταται κι ένας άλλος παράγοντας: όπως η Γή έχει μεσημβρινούς καί παράλληλους κύκλους, έτσι έχει καί η ουράνια σφαίρα. Δεν έχει, δηλαδή, αλλά τους ζωγραφίζουμε εμείς γιά να διευκολυνόμαστε στην παρατήρηση. Οι δε αστερισμοί (καί τ’ αστέρια τους) είναι αμετακίνητοι καί αναλλοίωτοι, σαν (ουράνια) οικόπεδα. Στα σίγουρα, γιά καμιά 200αριά χιλιάδες χρόνια πριν κι άλλα τόσα μετά την εποχή μας. (Πιό πριν δεν ήταν οι ίδιοι, ούτε πιό μετά θα είναι. Στην πραγματικότητα, όλα τ’ αστέρια κινούνται – αλλά των αστερισμών κινούνται με πολύ βραδύ ρυθμό, όπως τα βλέπουμε από τη Γή.) Έτσι, γιά την Ελλάδα (δίνω παράδειγμα, γιά να καταλάβετε), οι αστερισμοί που μπορεί να προβληθούν ακριβώς επάνω σε κτίσματα, είναι οι αστερισμοί που βρίσκονται ανάμεσα στις 34.5° καί 41.5°/42° ουρανογραφικού πλάτους. Δηλ. στις μοίρες που αντιστοιχούν από νότια της Κύπρου έως τα βόρεια σύνορά μας.
Η όποια αντιστοιχία άλλων αστερισμών (δηλ. εκτός αυτής της ζώνης) με αρχαιοελληνικά κτίσματα, δείχνει δύο πράγματα: (α) ότι πρόκειται γιά μαθηματικό / αστρονομικό παιχνίδι, που δεν αντιστοιχεί σε πραγματικές συνθήκες, καί (β) ότι οι αστερισμοί αυτοί ήταν γνωστοί στους αρχαίους Έλληνες. Που με τη σειρά του δείχνει πως, αν δεν φαίνονται απ’ την Ελλάδα, οι Έλληνες ταξίδεψαν αλλού γιά να τους δουν. Όπως πχ οι ναυτικοί μας, που στα ταξίδια τους βλέπουν τον (μη ορατό από την Ελλάδα) Σταυρό του Νότου.
2β. Το σχήμα ενός αστερισμού
Πρέπει επίσης να λάβουμε υπ’ όψη μας το σχήμα του κάθε αστερισμού. Εάν το δούμε να προβάλλεται ακριβώς επάνω σε κτίσματα, τότε τα κτίσματα είναι πρόσφατα. Εάν το δούμε στραμμένο υπό γωνίαν σε σχέση με τα κτίσματα, τότε αυτά είναι φτιαγμένα σε παλιότερη εποχή. (Η οποία μπορεί να υπολογιστεί.) Αυτό το φαινόμενο οφείλεται στη μετάπτωση του άξονα της Γής.
Γιά παράδειγμα, η Γή κάτω από τον (υποθετικό) αστερισμό «Σαλάχι» στην εποχή μας:
Όμως, σε περίπου 6,500 χρόνια, η Γή θα έχει αυτή τη θέση:
Δηλαδή, αν σήμερα το Σαλάχι μεσουρανεί σε κάποιον τόπο, σε περίπου 6,500 χρόνια την ίδια -σχεδόν- ώρα καί άλλη εποχή του έτους πάλι θα μεσουρανεί στον ίδιο τόπο, αλλά στραμμένο υπό γωνίαν. Επομένως, ούτε το σχήμα θα προβάλλεται ακριβώς επάνω σε τυχόν ναούς, που χτίστηκαν κάποτε με βάση τ’ άστρα του Σαλαχιού, ούτε οι αποστάσεις των άστρων του θα φαίνονται όπως πρέπει – δηλ. όπως πράγματι είναι. Διότι, ό,τι βλέπουμε υπό γωνίαν (κι όχι «ανφάς»), το βλέπουμε μικρότερο. Άρα, κι ο αστερισμός θα φαίνεται «ζουληγμένος» ως προς τη μία του διάσταση.
Όπως άλλο είναι να βλέπεις (μ’ όλο το μήκος του μπροστά σου) ένα τραίνο σταματημένο στον σταθμό, κι άλλο να το βλέπεις να έρχεται από μακριά.
3. Πώς να εξηγήσουν τ’ «ανεξήγητα»;
Των ανωτέρω ειπωθέντων, καταλαβαίνουμε τώρα πόσα στοιχεία λείπουν από την είδηση γιά τη Μαγιάνικη πόλη. Ο νεαρός, λέει, ξέσκισε τη σχετική βιβλιογραφία – καί την ορθόδοξη, καί την ανορθόδοξη (2012 / τέλος του κόσμου, κτλ). Φαντάζομαι ξετίναξε καί τα μαθήματα γραπτών Μαγιάνικων της μακαρίτισσας της Σήλε. Είπαμε, μπράβο του κι αξιέπαινος. Πολύ αξιέπαινος. (Καί να μην εκφραστώ γιά τα δικά μας μαθητούδια εδώ, που το σχολείο τους φαίνεται …φυλακή. Δύσοσμα πράγματα στα μούτρα σας, ημιαγράμματα τεμπελχανεία του κερατά! Άκου, «φυλακή»!!!)
Λοιπόν, λέει, το παιδί βρήκε δημοσιευμένο χειρόγραφο των Μάγιας που μιλάει γιά 22 αστερισμούς, καί κάπου βρήκε κι άλλο χειρόγραφο γιά έναν 23ο αστερισμό. Ο οποίος ήταν το κλειδί γιά την εύρεση της πόλης. Δικό του άστρο ήταν αυτό, που δεν είχε αντιστοιχία. Όμως, χωρίς τίτλους βιβλιογραφίας, δεν κάνουμε τίποτε. Κι ακόμη χειρότερα, κανείς δεν μας λέει πώς ήταν ζωγραφισμένοι αυτοί οι αστρικοί χάρτες των Μάγιας. Να πρόκειται γι’ αστερισμούς, που μεσουρανούσαν στις χώρες των Μάγιας; καί πότε;
Αλλά, κοιτάξτε πόσα γλυτώνουν -εκτός απ’ την ηρεμία τους- οι επιστήμονες ( ; ), κάνοντας την πάπια γιά το θέμα, καί πηγαίνοντας να βγάλουν το παιδί …παιδί!
i. Αν βγει πως οι ζωγραφισμένοι αστερισμοί έχουν άλλη κλίση απ’ ό,τι στην πραγματικότητα, τότε οι πόλεις των Μάγιας είναι χτισμένες παλιότερα, έως πολύ παλιότερα. Επομένως, πρέπει καί μπορούν να χρονολογηθούν με μεγαλύτερη ακρίβεια, απ’ όση δίνει ο άνθρακας-14. Κι αν βγουν τίποτε χρονολογίες κάτι χιλιάδες χρόνια πίσω, κι όχι αυτές που δίνει η επίσημη Αρχαιολογία γιά τους Μάγιας (800 μΧ έως 1200 μΧ), τί γίνεται; Στην καλύτερη περίπτωση, οι επιστήμονες ( ; ) μπορούν να ισχυριστούν ότι οι πόλεις των Μάγιας χτίζονταν επάνω σε ερείπια (πολύ) παλαιοτέρων. Όμως, με το να θάβεις το μυστήριο κάτω απ’ το χαλί, δεν το λύνεις.
ii. Αν προκύψει πως οι διαστάσεις των αστερισμών είναι οι κανονικές, αλλά οι αστερισμοί δεν μεσουρανούσαν στις χώρες των Μάγιας, τί γίνεται; Πρέπει να παραδεχθούν ότι οι Μάγιας ταξίδεψαν μακριά, γιά να τους δουν σε κανονικές διαστάσεις. Πού; Πότε; Πού βρίσκονται τα τεκμήρια γι’ αυτά τα ταξίδια; Κι αν έγιναν στάχτη προ πολλού στα καζάνια της σούπας του Ντέ Λάντα καί των λοιπών φλάρων, δεν πρέπει κάποιος κάποτε να ζητήσει συγνώμη γι’ αυτό το έγκλημα;
iii. Εικοσιτρείς αστερισμοί, λέει!… Ένας αστερισμός, ακόμη καί μικρός, είναι αρκετά μεγάλος σε έκταση. Ενώ η ιστορική κοιτίδα των Μάγιας είναι ένας χώρος κάπου 15° επί 15°.
Άρα, οι 23 αστερισμοί είναι αδύνατον να μεσουρανούσαν όλοι τους στη χώρα των Μάγιας. Καλύπτουν κι άλλα τμήματα του ουρανού, καί γιά να τους δουν σωστά στις διαστάσεις τους οι Μάγιας, πρέπει αναγκαστικά να δεχθούμε πως ταξίδεψαν σε άλλες χώρες. Οι 23 αστερισμοί, αν πάρουμε τους 88 σημερινούς, (απάνω-κάτω ίδιους με της Αλμαγέστης του Κλαύδιου Πτολεμαίου) είναι κάπου το 1/3.5 του συνόλου, άρα αντιστοιχούν στο 1/3.5 της επιφάνειας του πλανήτη μας! Πράγμα που σημαίνει συστηματική παρατήρηση καί καταγραφή γνώσεων από ιερατείο.
(Τα ίδια, βεβαίως, ισχύουν καί γιά τον Κλαύδιο Πτολεμαίο καί τα Ελληνικά ιερατεία, χέ χέ!!! Αλλά, είπαμε: οι «επιστήμονες» βρίσκουν πιό εύκολο να κάνουν την πάπια. Πού ξέραν οι αρχαίοι Έλληνες πώς είναι η επιφάνεια όλης της Γής; Έ; Πού ήξερε ο Διογένης ο Κυνικός ότι υπάρχει ήπειρος «πέραν του -Ατλαντικού- ωκεανού»; Ποιός κάθεται να τα εξηγεί αυτά, τώρα… καί γιατί; Γιά να βγάλει τους Έλληνες μάγκες; )
Αυτές τις φωτιές άναψε ο πιτσιρικάς, άθελά του. «Πύρινο Στόμα», στ’ αλήθεια!
Η μόνη μεγάλη καί ουσιαστική ζημιά που έκανε το βρέφος, αλλά εν αγνοίαι του (δικαιολογείται απόλυτα, καθ’ ό πού να τα ξέρει αυτά σε τέτοια ηλικία; ), είναι η αποκάλυψη της τοποθεσίας ευρύτερα. Η Μπελίζ (ένθα η πόλη), αλλά καί η πλησίον περιοχή, είναι ένα μέρος με εγκληματικότητα υψηλότερη καί αυτών των ηπαπάρα. Βλέπετε, εκεί πηγαίνουν οι διάφορες συμμορίες Βόρειας καί Νότιας Αμερικής γιά να λύσουν τους λογαριασμούς τους (ενόσω διακινούν ναρκωτικά, διότι «μπίζνες ίζ μπίζνες»), καί κάθε μέρα ανευρίσκονται πτώματα μπράβων σπαρμένα εδώ κι εκεί. Όπως καταλαβαίνετε, η δημοσιοποίηση ενός τέτοιου θέματος θα φέρει στην ασύλητη Μαγιάνικη πόλη πρώτους τους τυμβωρύχους καί τους πλιατσικολόγους, διότι οι αρχαιολόγοι ακόμη ψάχνουν τα κονδύλια γιά τις ανασκαφές.
Γιά να κλείσουμε, πύρινο στόμα κατά κανόνα έχουν οι δράκοι. (Κι όσοι τρώνε τσίλι καί μπούκοβο!
)Δεν ξέρω πόθεν εμπνεύστηκε ο μικρός την ονομασία, αλλά μήπως το «Πύρινο Στόμα» ήταν αυτό;
Πού τό ‘χετε ξαναδεί, έ;
Αρχίζει ν’ αποκτά Ελληνικό ενδιαφέρον η ιστορία, έ;
Χμμμ… ίσως. Κ’ ίσως σας έχω μιά έκπληξη ακόμη!
Υγ: Αυτή η «επιστημονική» στάση του «- Ώχ αδερφέ, τώρα!» υπαγορεύεται κι από το γεγονός ότι όλοι θα θυμηθούν το φαινόμενο, κατά το οποίο οι Μάγιας παρατούσαν τις πόλεις τους σύξυλες κάθε 100 χρόνια, καί πήγαιναν καί χτίζαν αλλού. Γιά κακή τους τύχη των «επιστημόνων», ούτε η αναντιστοιχία με τους αστερισμούς το εξηγεί αυτό το φαινόμενο. Διότι σε 100 χρόνια δεν αλλάζουν οι σχέσεις αστερισμών καί κτισμάτων. Αλλάζουν, αλλά ανεπαίσθητα.
Είπαμε, όμως: ποιός κάθεται να εξηγεί!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου