Οι Ηρακλειδείς των επών:
" ...στη μέση του θαμπού γιαλού ένα νησί είναι η Κρήτη,
όμορφη και πολύκαρπη και θαλασσοκλεισμένη ,
πόχει κατοίκους άπειρους κι έχει χωριά ενενήντα.
Κάθε λαός και η γλώσσα του. Των Αχαιών τα γένη
κι οι Κρητικοί λιοντόκαρδοι κι οι άξιοι Κυδωνιάτες,
των δωριέων τρεις φυλές ,κι οι Πελασγοί οι λεβέντες.."
( Οδύσσεια ,ραψ. Τ, στ. 171 και επ. )
"Τους άνδρες απο την Νίσυρον, την Κάρπαθον, την Κάσον,
και απ' τες Καλύνδες και από την Κω την Πόλιν του Ευρυπύλου
εδιοικούσε ο Άντιφος και ο Φείδιππος, βλαστάρια
του βασιλέως Θεσσαλού του γόνου του Ηρακλέους.... "
( Ιλιάς, ραψ. Β,στ.676 και επ)
"....και ο Τληπόλεμος τρανός και ωραίος Ηρακλείδης
εννέα πρύμνες έφερνε Ροδίων περηφάνων
που εις τρεις μοιράσαν το νησί της Ρόδου χώρες όλο
της Λίνδου της Ιαλισού και της λευκής Καμείρου
και τον λαμπρό Τληπόλεμο από τον Ηρακλέα
η Αστυόχη εγέννησε, που απ’ όπου την Εφύραν
βρέχει ο Σελλήει ποταμός …"
( Ιλιάς Ραψ. Β, στ. 653 και επ. )
¨ Το 700 π.Χ. τα τρία ε γ γ ό ν ι α του Ήλιου, οι τρείς ροδίτικες πόλεις: Κάμιρος, Λίνδος,
Ιαλυσός μεταφέρουν το δημιουργικό τους πνεύμα και σε άλλες τρεις γειτονικές την Κω, την
Αλικαρνασό και την Κνίδο. Δημιουργούν την ονομαστή Δωρική Εξάπολη, που κάποιοι επιμένουν
να την ονομάζουν πρώτη "κοινότητα" τύπου "ευρωπαϊκού". Και αυτό γιατί οι έξι πόλεις ήταν
πανίσχυρες, ο στόλος τους έλεγχε όλες τις γύρω θάλασσες και κρατούσαν το εμπόριο στα χέρια
τους...". Η Δωρική "ΕΟΚ" κράτησε μέχρι το 408 π.Χ. οπότε χτίζεται και η πόλις της Ρόδου"
( βλ. εβδ. περιοδικό "Ε", 3/5/92, σελ. 27 ) βέβαια η χρονολογία 700 π.Χ. είναι λάθος.
"Μία τυχαία ανακάλυψη δύο θραυσμάτων από μυκηναϊκά που έγινε πριν δύο χρόνια στο
Μόντορο της Κόρδοβας ( Ισπανία ) ήταν αρκετή για να αλλάξει η ιστορία του Ευρωπαϊκού
πολιτισμού ή, σωστότερα η ...προϊστορία. Ως τότε οι αρχαιολόγοι πίστευαν ότι η Ιβηρική
χερσόνησος ήταν άγνωστη στους Μυκηναίους. Παρ' όλο που υπήρχε η παράδοση των Πυλών του
Ηρακλέους στο Γιβραλτάρ, δεν υπήρχαν ευρήματα, αρχαιολογικές δηλαδή αποδείξεις που να
επιβεβαιώνουν ότι οι Μυκηναίοι είχαν σχέσεις ή είχαν πατήσει στην Ισπανία...Ύστερα από
εργαστηριακή ανάλυση που έγινε στα δύο κεραμικά κομμάτια, απεδείχθη ότι αυτά ανήκουν στην
ίδια κατηγορία με άλλα 31 κεραμικά όστρακα που έχουν βρεθεί στην Αργολίδα και που έχουν γίνει
κατά τα Μυκηναϊκά χρόνια, σε εργαστήριο της Πελοποννήσου. "
Παρόμοια ευρήματα έχουν βρεθεί στη B. Ρηνανία και την Αγγλία
Από άρθρο της Χ. Κιοσέ με τίτλο: «Μυκηναίοι οι πρώτοι Ευρωπαίοι» στο Βήμα της 23/2/92
ΑΧΙΛΛΕΥΣ
ένας ακόμη Ηρακλείδης;
Σε αυτές τις περιοχές που έδρασαν οι απόγονοι του Ηρακλέους, δηλαδή οι Ηρακλειδείς,
πρέπει να προσθέσουμε και μία ακόμη. Αυτή της Φθίας20! Βέβαια, ο Αχιλλέας δεν αναφέρεται ως
Ηρακλείδης, γιατί έχει θεία εκ μητρός καταγωγή. Είναι όμως η δομή του στρατεύματός του τέτοια
που μας επιβάλλει να τον κατατάξουμε στους Ηρακλειδείς-Έλληνες:
• το στράτευμά του χωρίζεται σε τρεις στρατιές χαρακτηριστικό γνώρισμα των Ηρακλειδών:
1. τους Μυρμιδόνες με αρχηγό τον Αχιλλέα
2. τους Αχαιούς με αρχηγό τον Πάτροκλο Ιλιάς ραψ. Β 681 και επ.,
3. τους Έλληνες με αρχηγό τον Αυτομέδοντα ραψ.Π , 217
και σε πέντε21 φάλαγγες, μία για κάθε δέκα πλοία, δεύτερο χαρακτηριστικό
(επιβεβαιωτικό) της καταγωγής τους:
1. στην πρώτη αρχηγός ο Μένέσθιος
2. στη δεύτερη ο Εύδωρος
3. στη τρίτη ο Πείσανδρος Ιλιάς ραψ. Π στ. 168-200
4. στη τέταρτη ο Φοίνιξ
5. στη πέμπτη ο Αλκιμέδων
Αν τώρα σε αυτούς προσθέσουμε και τον Αίαντα, που είναι πρώτος εξάδελφος εκ πατρός22
με τον Αχιλλέα, έχουμε χαρτογραφήσει τους Ηρακλειδείς του Τρωϊκού πολέμου!
------
[20 δεν είμαστε βέβαιοι αν αυτή η χώρα βρίσκονταν στη σημερινή Φθιώτιδα, επικρατούσα άποψη, ή στο νοτιότερο
μέρος της Πελοποννήσου. Υπάρχει μεγάλο κενό μεταξύ της ηγεμονίας του Νέστορα και αυτής του Μενελάου που έχει
προβληματίσει πολλούς, όπως τον κ. Κορδάτο κ.ά. Είναι βέβαια και εκείνο το πολυσυζητημένο χωρίο της Ιλιάδας που
ο Αγαμέμνων υπόσχεται την περιοχή αυτή στον Αχιλλέα, αλλά και όλη η παράδοση θέλει τον Αχιλλέα Ταινάριο ήρωα.
Ακόμη και ο Αίας ο εξάδελφός του στο δημώδες ποίημα της Τρωάδος εμφανίζεται ήρωας της Μάνης! Αίας της Μάνης
ο έμνοστος ήτον μακρύς και μέγας (στ. 2103) Από την Μάνην και Ζημίαν Οΐλεος και ο Αίας. (στ. 2288) βλ. Μ.
Παπαθωμόπουλου, Διορθώσεις εις τον πόλεμον της Τρωάδας, ανάτυπον από τον Η τόμο της «Δωδώνης». Ιερό του
Αχιλλέα υπήρχε στην Ήλιδα και η μητέρα του Θέτις λατρευόταν στη νότια Λακωνία. Εκεί υπήρχε το Ιερό «Ελλήνιον»
όπου λατρευόταν ο Έλλην, υιός του Δευκαλίωνος, γενάρχης των Ελλήνων. Σ’ αυτό ελήφθη η απόφασις για εκστρατεία
κατά της Τροίας. ( βλ. Παυσ. ΙΙΙ, 12, 5) και Γ. Κ. Γεωργαλά, Ινδοευρωπαίοι ή Αιγαίοι , υποσ. σελ. 55. Παρατηρείστε
στον προσαρτημένο χάρτη της Σπάρτης, ότι η θέση της έδρας του Μενελάου είναι αρκετά ψηλά, στα σύνορα με την
Αρκαδία. Ακόμη ο Διοδωρος ο Σικελιώτης στο βιβλίο Ε 79, αναφέρει πως ο Δώρος είχε βάση εξορμήσεως στην
περιοχή του Μαλέα. (απ’ εκεί πέρασε στην Κρήτη). Το χωριό Πύρριχος λέγεται ότι ιδρύθη υπό του υιού του Αχιλλέως
Πύρρου το δε ιερό του Αχιλλέως εις τη Σπάρτη λέγεται ότι είχε ιδρυθεί υπό του εγγονού του Πρακός (Παυσ. Λακ,20,8)
Ακόμη η θέση της Φθίας δεν δικαιολογεί την ναυσιπλοΐα του Αχιλλέα, εκτός αν αυτή γινόταν μέσω Κορινθιακού, αλλά
κάτι τέτοιο πουθενά δεν αναφέρεται μα ούτε καν υπονοείται.
21 Κι έπλασε πρώτα δυνατήν ασπίδα και μεγάλην,/ όλη με τέχνην και τριπλόν λαμπρό τριγύρω κύκλω./ με πέντε δίπλες
έγινεν η ασπίδα και σ’ εκείνη / λογιών εικόνες έπλαθε με τη σοφή του γνώσιν./ την γην αυτού τον ουρανόν την
θάλασσαν μορφώνει / τον ήλιο τον ακούραστον, γεμάτο το φεγγάρι , τα’ αστέρια οπού τον ουρανόν ολούθε
στεφανώνουν: /την δύναμιν του Ωρίωνος , Υάδες , Πληιάδες, την Άρκτο…» (Ιλιάς ραψ. Σ, στ. 478 και επ.) Πρέπει
εδώ να σημειώσουμε ότι οι ονομασίες των αστερισμών εδώθησαν περί το 2800 π.Χ. (βλ. Αστρονομία για όλους, του
Δρ. Πέτρου Ε. Ροβίθη, αστρονόμου Αστεροσκοπείου Αθηνών, εκδ. ΩΡΟΡΑ, σελ.170). Συμπεραίνουμε και από αυτό,
με επιφύλαξη, ότι ο Όμηρος αναφέρεται σε εκείνη την εποχή περίπου, δηλαδή γύρω στο 2800 π.Χ., μιας και δεν
υπάρχει άλλη αρχαιότερη αναφορά σ’ αυτά τα ονόματα των αστερισμών. [ για τον απαιτητικό αναγνώστη αναφέρομε
ότι: Ο Άρατος ο Σολεύς, ποιητής των Αλεξανδρινών χρόνων, εκπρόσωπος του διδακτικού έπους, ασχολήθηκε εκτός
των άλλων, με τα μαθηματικά και την αστρονομία. Τα φαινόμενα, ποίημα αποτελούμενο από 1154 στίχους γραμμένο
σε Ομηρική γλώσσα, περιγράφουν με μεγάλη γλαφυρότητα τα ουράνια φαινόμενα και τους αστερισμούς, αναφέροντας
ταυτόχρονα και τις μυθολογικές παραδόσεις. Βλ. Πλουτάρχου Ηθικά 23, σελ. 249, εκδ. Κάκτος ]
22 Ο Αιακός, βασιλιάς της Αίγινας, είχε τρεις γιούς: τον Πηλέα, τον Τελαμώνα και τον Φώκο. Οι δύο πρώτοι
ευθύνονται για τον φόνο του μικρότερου S_ΐ_ετεροθαλούς αδελφού τους Φώκου, με αποτέλεσμα ο Αιακός να τους διώξει,
και ο μεν Πηλέας να πάει στη Φθία, ο δε Τελαμών στη Σαλαμίνα. Επειδή ο Αχιλλέας πήγε στο Πήλιο να εκπαιδευτεί
από τον κένταυρο Χείρωνα, όλοι σχεδόν θεωρούν ως πατρίδα του την πλησιέστερη περιοχή, αυτή της σημερινής
Φθιώτιδας, αλλά και για λόγους ετυμολογικούς. Όμως όσο και αν ψάξαμε για τη Φθία μεταξύ Θεσσαλών και Μινυών
(Θεσσαλίας-Ορχομενού) δεν βρήκαμε ίχνη αυτής και των Μυρμιδόνων της. Όλα τα ίχνη παραδόξως δείχνουν το
Ταίναρο! Ακόμα, η ναυσιπλοΐα του Αχιλλέα μας προβληματίζει έντονα, βλ. και ανάλυση στο «Γουνεύς».
Ρόδος, Κρήτη, Νίσυρος, Κως, Κάρπαθος, Κάσος, Αίγινα23 Σαλαμίνα, Φθία. Υπάρχουν
δευτερευόντως και άλλες περιοχές όπως η Μακεδονία, που είναι Δωριείς Ηρακλειδείς κ.ά.
Ας κοιτάξουμε στην επόμενη σελίδα τον ιστορικό χάρτη του καθηγητού ιστορίας στο
Πανεπιστήμιο Αθηνών κ. Παύλου Καρολίδου, και ας θυμηθούμε ότι οι αντιγραφείς των επών ήταν
οι Αθηναίοι και όχι οι Λακεδαιμόνιοι! Παρατηρούμε ότι ο εξοστρακισθείς κατάλογος24, όπου
αναφέρει Δωριείς – Ηρακλειδείς, συμφωνεί θα λέγαμε τέλεια με τη μετέπειτα Πελοποννησιακή
συμμαχία! Επειδή δεν πιστεύουμε στις δαιμονικές συμπτώσεις, βλέπουμε τον Ελληνισμό σαν μια
αδυσώπητη ροή αλήθειας που θα καταπιεί αργά μα σταθερά το οικοδόμημα του σκότους!
Ερωτηματικά:
• Στο λεξικό Σουΐδα στο λήμμα «Κόρινος Ιλιεύς» διαβάζουμε:
«Εποποιός προ του Ομήρου, και πρώτος γράψας την Ιλιάδα, έτι των Τρωικών συνισταμένων,
ήν δε Παλαμήδους μαθητής και έγραψε τοις υπό του Παλαμήδους ευρεθείσι δωρικοίς
γράμμασι.» ( υποθέτουμε ότι αυτό το Ιλιεύς, σημαίνει κάποιον καταγόμενον από την Τροία –
Ίλιον, δηλώνοντας έτσι και την Ελληνικότητα της όλης περιοχής)
• «Ο Τσάντγουϊκ υπεστήριξε, ότι οι Δωριείς κατοικούσαν απ’ τη Μυκηναϊκή εποχή στην
Πελοπόννησο και ότι ομιλούσαν την «ειδική μυκηναϊκή» ( Hooker, Εισαγωγή στη
Γραμμική Β΄). Επί παραδείγματι έχουν διαβαστεί οι λέξεις σα-σα-με, δηλ. σάσαμη αντί
σήσαμη, όπως ο-πα δηλ. όρπα αντί όρπη(=δρέπανο), κτλ. κάτι που συμβαίνει μόνο στη
Δωρική διάλεκτο (τροπή του μακρού η σε α). Έχει διαβαστεί επίσης η λέξη τε-το-ρο, που
δεν είναι άλλο από το Δωρικό τέτορες (τέσσαρες) ( Ventris-Chadwick, Documents in
Mycenaesan Greak, 1973). Χαρακτηριστικό είναι επίσης, ότι και η Γραμμική Α-σύμφωνα
με τον καθηγητή Μηνά Τσακριτσή, που ισχυρίζεται ότι έχει αποκρυπτογραφήσει με την
μέθοδο των αλγορίθμων-περιέχει δωρικούς τύπους λέξεων όπως: ενδαμεί, εδάαν κ.λ.π.»
βλ και Ελληνική Αγωγή, Φεβρουάριος 2001, εκδ. Γεωργιάδη.
«Οι Δωριείς ήταν ανέκαθεν στην Ελλάδα. Αργότερα κατά την περίοδο των ταραχών, τμήματα
τους που ζούσαν στην Δωρίδα συμμάχησαν με τους Ηρακλειδείς και ταυτίστηκαν με αυτούς.
Στην Οδύσσεια, η οποία εκτυλίσσεται πριν από την κάθοδό τους, οι Δωριείς αναφέρονται ως ένα
από τα φύλλα της Κρήτης. Και στην Ήλιδα υπήρχε το Δώριον, από τους αρχαιότερους
οικισμούς, με «πρωτοελλαδικά» τείχη.» βλ. Ινδοευρωπαίοι ή Αιγαίοι του Γ Κ Γεωργαλά εκδ.
ΤΟΤΕ, σελ. 53
Ο Βέντρις, (ούτε αυτός ήταν αρχαιολόγος, αλλά αρχιτέκτονας) έξι μήνες μετά την δήλωσή
του ότι η Γραμμική Β΄ μιλούσε Ελληνικά βρήκε το θάνατο κάτω από τις ρόδες ενός φορτηγού
το 1956 σε ηλικία μόλις 34 ετών! Ατύχημα ή σκοπιμότητα; Στην προσπάθειά του είχε βοηθό-
συνεργάτη τον John Chadwick που ήταν φιλόλογος
23 Στην Αίγινα του Αιακού υπήρχε το Πανελλήνιον όρος, όπου ο Αιακός προσευχήθη στον πατέρα του Ελλάνιον ή
Πανελλήνιον Δία. Βλ. Ινδ. Ή Αιγαίοι του Γ.Κ.Γεωργαλά σελ.55.
24 περιέργως το ΥΠΕΠΘ τον έχει αποβάλλει από το σχολικό εγχειρίδιο που ονομάζεται Ομήρου Ιλιάδα! Με ποιο άραγε
δικαίωμα αλλοιώνεται το ιστορικό έπος του Ομήρου; Αν οι κ.κ. του Παιδ..Ινστιτούτου ήθελαν να εισάγουν ασκήσεις,
παρατηρήσεις, παράλληλα κείμενα κτλ. ας έκαναν ότι ακριβώς και με τα τετράδια ασκήσεων της χημείας, της φυσικής
κά. Γιατί δεν θέλουν να μπουν τα έπη ανόθευτα σε κάθε Ελληνική οικογένεια ως κειμήλια, σύμβολα του Ελληνισμού;
Τα χρήματα τα πληρώνουν που τα πληρώνουν, γιατί κακοποιούν-αλλοιώνουν τα έπη στο όνομα τάχα της μόρφωσης;
Αν επιθυμούν ας γράψουν ένα δικό τους βιβλίο. Όταν όμως γράφουν Ομήρου Ιλιάδα πρέπει να περιέχει αυτό που
χιλιάδες γενιές μας κληρονόμησαν. Την Ομήρου Ιλιάδα! Πιστεύομε ότι εκεί υπάρχει η σκοπιμότητα! Ο κατάλογος
αφυπνίζει το Ελληνικό σπέρμα και το κάνει να κινηθεί - ζωογονηθεί, όπως μας περιγράφει ο Ελύτης, βλ. πλήρες Γ΄
Μέρος. Δεκάδες χωριά ξαναπήραν τις αρχαίες Ομηρικές ονομασίες τους και ξαναζούν Ελληνικά, αποτινάζοντας την
Σλαβο-Γοτθο-Αλβανική σκλαβιά. (βλ. πρόγραμμα Δήμων-Κοινοτήτων Καποδίστριας). Από πού λέτε άντλησαν αυτές
τις ονομασίες τάχα;
Μ ε έντονο πράσινο χρώμα σημειώνονται οι σύμμαχοι της Σπάρτης. Με ανοικτό πράσινο οι
προσκείμενες φιλικά στη Σπάρτη. Το αξιοσημείωτο είναι πως όσες περιοχές στον Ομηρικό
κατάλογο αναφέρονται ως Δωριείς - Ηρακλειδείς, τις βρίσκουμε πάλι με την ίδια ιδιότητα
ύστερα από χιλιάδες ίσως χρόνια, στην κλασική Ελλάδα. Λέτε αυτό να το έκαναν οι
αντιγραφείς των επών οι Αθηναίοι; Παρατηρείστε την Μακεδονία. Είναι πράσινη! Οι
Μακεδόνες είναι γνήσιοι Δωριείς. Προσπαθούμε να εντοπίσομε ακόμη το βασίλειο του Αχιλλέα
τη Φθία, αλλά ένα πολύ μικρό μέρος εντοπίζουμε και αυτό νο τιότερα, στη Δωρίδα και__http://users.sch.gr/padamakos/mydocs/oi%20iraklidis.pdf
" ...στη μέση του θαμπού γιαλού ένα νησί είναι η Κρήτη,
όμορφη και πολύκαρπη και θαλασσοκλεισμένη ,
πόχει κατοίκους άπειρους κι έχει χωριά ενενήντα.
Κάθε λαός και η γλώσσα του. Των Αχαιών τα γένη
κι οι Κρητικοί λιοντόκαρδοι κι οι άξιοι Κυδωνιάτες,
των δωριέων τρεις φυλές ,κι οι Πελασγοί οι λεβέντες.."
( Οδύσσεια ,ραψ. Τ, στ. 171 και επ. )
"Τους άνδρες απο την Νίσυρον, την Κάρπαθον, την Κάσον,
και απ' τες Καλύνδες και από την Κω την Πόλιν του Ευρυπύλου
εδιοικούσε ο Άντιφος και ο Φείδιππος, βλαστάρια
του βασιλέως Θεσσαλού του γόνου του Ηρακλέους.... "
( Ιλιάς, ραψ. Β,στ.676 και επ)
"....και ο Τληπόλεμος τρανός και ωραίος Ηρακλείδης
εννέα πρύμνες έφερνε Ροδίων περηφάνων
που εις τρεις μοιράσαν το νησί της Ρόδου χώρες όλο
της Λίνδου της Ιαλισού και της λευκής Καμείρου
και τον λαμπρό Τληπόλεμο από τον Ηρακλέα
η Αστυόχη εγέννησε, που απ’ όπου την Εφύραν
βρέχει ο Σελλήει ποταμός …"
( Ιλιάς Ραψ. Β, στ. 653 και επ. )
¨ Το 700 π.Χ. τα τρία ε γ γ ό ν ι α του Ήλιου, οι τρείς ροδίτικες πόλεις: Κάμιρος, Λίνδος,
Ιαλυσός μεταφέρουν το δημιουργικό τους πνεύμα και σε άλλες τρεις γειτονικές την Κω, την
Αλικαρνασό και την Κνίδο. Δημιουργούν την ονομαστή Δωρική Εξάπολη, που κάποιοι επιμένουν
να την ονομάζουν πρώτη "κοινότητα" τύπου "ευρωπαϊκού". Και αυτό γιατί οι έξι πόλεις ήταν
πανίσχυρες, ο στόλος τους έλεγχε όλες τις γύρω θάλασσες και κρατούσαν το εμπόριο στα χέρια
τους...". Η Δωρική "ΕΟΚ" κράτησε μέχρι το 408 π.Χ. οπότε χτίζεται και η πόλις της Ρόδου"
( βλ. εβδ. περιοδικό "Ε", 3/5/92, σελ. 27 ) βέβαια η χρονολογία 700 π.Χ. είναι λάθος.
"Μία τυχαία ανακάλυψη δύο θραυσμάτων από μυκηναϊκά που έγινε πριν δύο χρόνια στο
Μόντορο της Κόρδοβας ( Ισπανία ) ήταν αρκετή για να αλλάξει η ιστορία του Ευρωπαϊκού
πολιτισμού ή, σωστότερα η ...προϊστορία. Ως τότε οι αρχαιολόγοι πίστευαν ότι η Ιβηρική
χερσόνησος ήταν άγνωστη στους Μυκηναίους. Παρ' όλο που υπήρχε η παράδοση των Πυλών του
Ηρακλέους στο Γιβραλτάρ, δεν υπήρχαν ευρήματα, αρχαιολογικές δηλαδή αποδείξεις που να
επιβεβαιώνουν ότι οι Μυκηναίοι είχαν σχέσεις ή είχαν πατήσει στην Ισπανία...Ύστερα από
εργαστηριακή ανάλυση που έγινε στα δύο κεραμικά κομμάτια, απεδείχθη ότι αυτά ανήκουν στην
ίδια κατηγορία με άλλα 31 κεραμικά όστρακα που έχουν βρεθεί στην Αργολίδα και που έχουν γίνει
κατά τα Μυκηναϊκά χρόνια, σε εργαστήριο της Πελοποννήσου. "
Παρόμοια ευρήματα έχουν βρεθεί στη B. Ρηνανία και την Αγγλία
Από άρθρο της Χ. Κιοσέ με τίτλο: «Μυκηναίοι οι πρώτοι Ευρωπαίοι» στο Βήμα της 23/2/92
ΑΧΙΛΛΕΥΣ
ένας ακόμη Ηρακλείδης;
Σε αυτές τις περιοχές που έδρασαν οι απόγονοι του Ηρακλέους, δηλαδή οι Ηρακλειδείς,
πρέπει να προσθέσουμε και μία ακόμη. Αυτή της Φθίας20! Βέβαια, ο Αχιλλέας δεν αναφέρεται ως
Ηρακλείδης, γιατί έχει θεία εκ μητρός καταγωγή. Είναι όμως η δομή του στρατεύματός του τέτοια
που μας επιβάλλει να τον κατατάξουμε στους Ηρακλειδείς-Έλληνες:
• το στράτευμά του χωρίζεται σε τρεις στρατιές χαρακτηριστικό γνώρισμα των Ηρακλειδών:
1. τους Μυρμιδόνες με αρχηγό τον Αχιλλέα
2. τους Αχαιούς με αρχηγό τον Πάτροκλο Ιλιάς ραψ. Β 681 και επ.,
3. τους Έλληνες με αρχηγό τον Αυτομέδοντα ραψ.Π , 217
και σε πέντε21 φάλαγγες, μία για κάθε δέκα πλοία, δεύτερο χαρακτηριστικό
(επιβεβαιωτικό) της καταγωγής τους:
1. στην πρώτη αρχηγός ο Μένέσθιος
2. στη δεύτερη ο Εύδωρος
3. στη τρίτη ο Πείσανδρος Ιλιάς ραψ. Π στ. 168-200
4. στη τέταρτη ο Φοίνιξ
5. στη πέμπτη ο Αλκιμέδων
Αν τώρα σε αυτούς προσθέσουμε και τον Αίαντα, που είναι πρώτος εξάδελφος εκ πατρός22
με τον Αχιλλέα, έχουμε χαρτογραφήσει τους Ηρακλειδείς του Τρωϊκού πολέμου!
------
[20 δεν είμαστε βέβαιοι αν αυτή η χώρα βρίσκονταν στη σημερινή Φθιώτιδα, επικρατούσα άποψη, ή στο νοτιότερο
μέρος της Πελοποννήσου. Υπάρχει μεγάλο κενό μεταξύ της ηγεμονίας του Νέστορα και αυτής του Μενελάου που έχει
προβληματίσει πολλούς, όπως τον κ. Κορδάτο κ.ά. Είναι βέβαια και εκείνο το πολυσυζητημένο χωρίο της Ιλιάδας που
ο Αγαμέμνων υπόσχεται την περιοχή αυτή στον Αχιλλέα, αλλά και όλη η παράδοση θέλει τον Αχιλλέα Ταινάριο ήρωα.
Ακόμη και ο Αίας ο εξάδελφός του στο δημώδες ποίημα της Τρωάδος εμφανίζεται ήρωας της Μάνης! Αίας της Μάνης
ο έμνοστος ήτον μακρύς και μέγας (στ. 2103) Από την Μάνην και Ζημίαν Οΐλεος και ο Αίας. (στ. 2288) βλ. Μ.
Παπαθωμόπουλου, Διορθώσεις εις τον πόλεμον της Τρωάδας, ανάτυπον από τον Η τόμο της «Δωδώνης». Ιερό του
Αχιλλέα υπήρχε στην Ήλιδα και η μητέρα του Θέτις λατρευόταν στη νότια Λακωνία. Εκεί υπήρχε το Ιερό «Ελλήνιον»
όπου λατρευόταν ο Έλλην, υιός του Δευκαλίωνος, γενάρχης των Ελλήνων. Σ’ αυτό ελήφθη η απόφασις για εκστρατεία
κατά της Τροίας. ( βλ. Παυσ. ΙΙΙ, 12, 5) και Γ. Κ. Γεωργαλά, Ινδοευρωπαίοι ή Αιγαίοι , υποσ. σελ. 55. Παρατηρείστε
στον προσαρτημένο χάρτη της Σπάρτης, ότι η θέση της έδρας του Μενελάου είναι αρκετά ψηλά, στα σύνορα με την
Αρκαδία. Ακόμη ο Διοδωρος ο Σικελιώτης στο βιβλίο Ε 79, αναφέρει πως ο Δώρος είχε βάση εξορμήσεως στην
περιοχή του Μαλέα. (απ’ εκεί πέρασε στην Κρήτη). Το χωριό Πύρριχος λέγεται ότι ιδρύθη υπό του υιού του Αχιλλέως
Πύρρου το δε ιερό του Αχιλλέως εις τη Σπάρτη λέγεται ότι είχε ιδρυθεί υπό του εγγονού του Πρακός (Παυσ. Λακ,20,8)
Ακόμη η θέση της Φθίας δεν δικαιολογεί την ναυσιπλοΐα του Αχιλλέα, εκτός αν αυτή γινόταν μέσω Κορινθιακού, αλλά
κάτι τέτοιο πουθενά δεν αναφέρεται μα ούτε καν υπονοείται.
21 Κι έπλασε πρώτα δυνατήν ασπίδα και μεγάλην,/ όλη με τέχνην και τριπλόν λαμπρό τριγύρω κύκλω./ με πέντε δίπλες
έγινεν η ασπίδα και σ’ εκείνη / λογιών εικόνες έπλαθε με τη σοφή του γνώσιν./ την γην αυτού τον ουρανόν την
θάλασσαν μορφώνει / τον ήλιο τον ακούραστον, γεμάτο το φεγγάρι , τα’ αστέρια οπού τον ουρανόν ολούθε
στεφανώνουν: /την δύναμιν του Ωρίωνος , Υάδες , Πληιάδες, την Άρκτο…» (Ιλιάς ραψ. Σ, στ. 478 και επ.) Πρέπει
εδώ να σημειώσουμε ότι οι ονομασίες των αστερισμών εδώθησαν περί το 2800 π.Χ. (βλ. Αστρονομία για όλους, του
Δρ. Πέτρου Ε. Ροβίθη, αστρονόμου Αστεροσκοπείου Αθηνών, εκδ. ΩΡΟΡΑ, σελ.170). Συμπεραίνουμε και από αυτό,
με επιφύλαξη, ότι ο Όμηρος αναφέρεται σε εκείνη την εποχή περίπου, δηλαδή γύρω στο 2800 π.Χ., μιας και δεν
υπάρχει άλλη αρχαιότερη αναφορά σ’ αυτά τα ονόματα των αστερισμών. [ για τον απαιτητικό αναγνώστη αναφέρομε
ότι: Ο Άρατος ο Σολεύς, ποιητής των Αλεξανδρινών χρόνων, εκπρόσωπος του διδακτικού έπους, ασχολήθηκε εκτός
των άλλων, με τα μαθηματικά και την αστρονομία. Τα φαινόμενα, ποίημα αποτελούμενο από 1154 στίχους γραμμένο
σε Ομηρική γλώσσα, περιγράφουν με μεγάλη γλαφυρότητα τα ουράνια φαινόμενα και τους αστερισμούς, αναφέροντας
ταυτόχρονα και τις μυθολογικές παραδόσεις. Βλ. Πλουτάρχου Ηθικά 23, σελ. 249, εκδ. Κάκτος ]
22 Ο Αιακός, βασιλιάς της Αίγινας, είχε τρεις γιούς: τον Πηλέα, τον Τελαμώνα και τον Φώκο. Οι δύο πρώτοι
ευθύνονται για τον φόνο του μικρότερου S_ΐ_ετεροθαλούς αδελφού τους Φώκου, με αποτέλεσμα ο Αιακός να τους διώξει,
και ο μεν Πηλέας να πάει στη Φθία, ο δε Τελαμών στη Σαλαμίνα. Επειδή ο Αχιλλέας πήγε στο Πήλιο να εκπαιδευτεί
από τον κένταυρο Χείρωνα, όλοι σχεδόν θεωρούν ως πατρίδα του την πλησιέστερη περιοχή, αυτή της σημερινής
Φθιώτιδας, αλλά και για λόγους ετυμολογικούς. Όμως όσο και αν ψάξαμε για τη Φθία μεταξύ Θεσσαλών και Μινυών
(Θεσσαλίας-Ορχομενού) δεν βρήκαμε ίχνη αυτής και των Μυρμιδόνων της. Όλα τα ίχνη παραδόξως δείχνουν το
Ταίναρο! Ακόμα, η ναυσιπλοΐα του Αχιλλέα μας προβληματίζει έντονα, βλ. και ανάλυση στο «Γουνεύς».
Ρόδος, Κρήτη, Νίσυρος, Κως, Κάρπαθος, Κάσος, Αίγινα23 Σαλαμίνα, Φθία. Υπάρχουν
δευτερευόντως και άλλες περιοχές όπως η Μακεδονία, που είναι Δωριείς Ηρακλειδείς κ.ά.
Ας κοιτάξουμε στην επόμενη σελίδα τον ιστορικό χάρτη του καθηγητού ιστορίας στο
Πανεπιστήμιο Αθηνών κ. Παύλου Καρολίδου, και ας θυμηθούμε ότι οι αντιγραφείς των επών ήταν
οι Αθηναίοι και όχι οι Λακεδαιμόνιοι! Παρατηρούμε ότι ο εξοστρακισθείς κατάλογος24, όπου
αναφέρει Δωριείς – Ηρακλειδείς, συμφωνεί θα λέγαμε τέλεια με τη μετέπειτα Πελοποννησιακή
συμμαχία! Επειδή δεν πιστεύουμε στις δαιμονικές συμπτώσεις, βλέπουμε τον Ελληνισμό σαν μια
αδυσώπητη ροή αλήθειας που θα καταπιεί αργά μα σταθερά το οικοδόμημα του σκότους!
Ερωτηματικά:
• Στο λεξικό Σουΐδα στο λήμμα «Κόρινος Ιλιεύς» διαβάζουμε:
«Εποποιός προ του Ομήρου, και πρώτος γράψας την Ιλιάδα, έτι των Τρωικών συνισταμένων,
ήν δε Παλαμήδους μαθητής και έγραψε τοις υπό του Παλαμήδους ευρεθείσι δωρικοίς
γράμμασι.» ( υποθέτουμε ότι αυτό το Ιλιεύς, σημαίνει κάποιον καταγόμενον από την Τροία –
Ίλιον, δηλώνοντας έτσι και την Ελληνικότητα της όλης περιοχής)
• «Ο Τσάντγουϊκ υπεστήριξε, ότι οι Δωριείς κατοικούσαν απ’ τη Μυκηναϊκή εποχή στην
Πελοπόννησο και ότι ομιλούσαν την «ειδική μυκηναϊκή» ( Hooker, Εισαγωγή στη
Γραμμική Β΄). Επί παραδείγματι έχουν διαβαστεί οι λέξεις σα-σα-με, δηλ. σάσαμη αντί
σήσαμη, όπως ο-πα δηλ. όρπα αντί όρπη(=δρέπανο), κτλ. κάτι που συμβαίνει μόνο στη
Δωρική διάλεκτο (τροπή του μακρού η σε α). Έχει διαβαστεί επίσης η λέξη τε-το-ρο, που
δεν είναι άλλο από το Δωρικό τέτορες (τέσσαρες) ( Ventris-Chadwick, Documents in
Mycenaesan Greak, 1973). Χαρακτηριστικό είναι επίσης, ότι και η Γραμμική Α-σύμφωνα
με τον καθηγητή Μηνά Τσακριτσή, που ισχυρίζεται ότι έχει αποκρυπτογραφήσει με την
μέθοδο των αλγορίθμων-περιέχει δωρικούς τύπους λέξεων όπως: ενδαμεί, εδάαν κ.λ.π.»
βλ και Ελληνική Αγωγή, Φεβρουάριος 2001, εκδ. Γεωργιάδη.
«Οι Δωριείς ήταν ανέκαθεν στην Ελλάδα. Αργότερα κατά την περίοδο των ταραχών, τμήματα
τους που ζούσαν στην Δωρίδα συμμάχησαν με τους Ηρακλειδείς και ταυτίστηκαν με αυτούς.
Στην Οδύσσεια, η οποία εκτυλίσσεται πριν από την κάθοδό τους, οι Δωριείς αναφέρονται ως ένα
από τα φύλλα της Κρήτης. Και στην Ήλιδα υπήρχε το Δώριον, από τους αρχαιότερους
οικισμούς, με «πρωτοελλαδικά» τείχη.» βλ. Ινδοευρωπαίοι ή Αιγαίοι του Γ Κ Γεωργαλά εκδ.
ΤΟΤΕ, σελ. 53
Ο Βέντρις, (ούτε αυτός ήταν αρχαιολόγος, αλλά αρχιτέκτονας) έξι μήνες μετά την δήλωσή
του ότι η Γραμμική Β΄ μιλούσε Ελληνικά βρήκε το θάνατο κάτω από τις ρόδες ενός φορτηγού
το 1956 σε ηλικία μόλις 34 ετών! Ατύχημα ή σκοπιμότητα; Στην προσπάθειά του είχε βοηθό-
συνεργάτη τον John Chadwick που ήταν φιλόλογος
23 Στην Αίγινα του Αιακού υπήρχε το Πανελλήνιον όρος, όπου ο Αιακός προσευχήθη στον πατέρα του Ελλάνιον ή
Πανελλήνιον Δία. Βλ. Ινδ. Ή Αιγαίοι του Γ.Κ.Γεωργαλά σελ.55.
24 περιέργως το ΥΠΕΠΘ τον έχει αποβάλλει από το σχολικό εγχειρίδιο που ονομάζεται Ομήρου Ιλιάδα! Με ποιο άραγε
δικαίωμα αλλοιώνεται το ιστορικό έπος του Ομήρου; Αν οι κ.κ. του Παιδ..Ινστιτούτου ήθελαν να εισάγουν ασκήσεις,
παρατηρήσεις, παράλληλα κείμενα κτλ. ας έκαναν ότι ακριβώς και με τα τετράδια ασκήσεων της χημείας, της φυσικής
κά. Γιατί δεν θέλουν να μπουν τα έπη ανόθευτα σε κάθε Ελληνική οικογένεια ως κειμήλια, σύμβολα του Ελληνισμού;
Τα χρήματα τα πληρώνουν που τα πληρώνουν, γιατί κακοποιούν-αλλοιώνουν τα έπη στο όνομα τάχα της μόρφωσης;
Αν επιθυμούν ας γράψουν ένα δικό τους βιβλίο. Όταν όμως γράφουν Ομήρου Ιλιάδα πρέπει να περιέχει αυτό που
χιλιάδες γενιές μας κληρονόμησαν. Την Ομήρου Ιλιάδα! Πιστεύομε ότι εκεί υπάρχει η σκοπιμότητα! Ο κατάλογος
αφυπνίζει το Ελληνικό σπέρμα και το κάνει να κινηθεί - ζωογονηθεί, όπως μας περιγράφει ο Ελύτης, βλ. πλήρες Γ΄
Μέρος. Δεκάδες χωριά ξαναπήραν τις αρχαίες Ομηρικές ονομασίες τους και ξαναζούν Ελληνικά, αποτινάζοντας την
Σλαβο-Γοτθο-Αλβανική σκλαβιά. (βλ. πρόγραμμα Δήμων-Κοινοτήτων Καποδίστριας). Από πού λέτε άντλησαν αυτές
τις ονομασίες τάχα;
Μ ε έντονο πράσινο χρώμα σημειώνονται οι σύμμαχοι της Σπάρτης. Με ανοικτό πράσινο οι
προσκείμενες φιλικά στη Σπάρτη. Το αξιοσημείωτο είναι πως όσες περιοχές στον Ομηρικό
κατάλογο αναφέρονται ως Δωριείς - Ηρακλειδείς, τις βρίσκουμε πάλι με την ίδια ιδιότητα
ύστερα από χιλιάδες ίσως χρόνια, στην κλασική Ελλάδα. Λέτε αυτό να το έκαναν οι
αντιγραφείς των επών οι Αθηναίοι; Παρατηρείστε την Μακεδονία. Είναι πράσινη! Οι
Μακεδόνες είναι γνήσιοι Δωριείς. Προσπαθούμε να εντοπίσομε ακόμη το βασίλειο του Αχιλλέα
τη Φθία, αλλά ένα πολύ μικρό μέρος εντοπίζουμε και αυτό νο τιότερα, στη Δωρίδα και__http://users.sch.gr/padamakos/mydocs/oi%20iraklidis.pdf
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου