καιρός να επιστρέψουμε στο κτίριο της Παλαιάς Βουλής!
Γράφει η kynorodi
Η εντύπωση που δημιουργείται είναι ότι δεν υπήρχαν πια Έλληνες να διαχειριστούν τα του οίκου τους διότι «χαρακτηριστικό της φυλής είναι να μη μονιάζει» κι έτσι έχει ανάγκη την επίβλεψη των Φράγκων που έγιναν «οι Ευρωπαίοι»!
Το σύγχρονο ΟΧΙ του Δημοψηφίσματος που έγινε ΝΑΙ μου θύμισε την απελευθέρωση του 1821 από την κατοχή των Τούρκων που έγινε υποδούλωση στους Φράγκους το 1834.
Τότε η πρωτεύουσα αυθαίρετα μεταφέρθηκε στην Αθήνα με απόφαση των Βαυαρών-Φράγκων οι οποίοι σήμερα χωρίς προσχήματα μεταφέρουν το κέντρο διοίκησης (Ελληνική πρωτεύουσα δεν τη λες πια) στην Γερμανοκρατούμενη – Φράγκικη (καθόλου Γαλλική ή Λατινική ή Ρωμαϊκή) Ευρώπη.
Παλαιά Βουλή |
Τότε η πρωτεύουσα αυθαίρετα μεταφέρθηκε στην Αθήνα με απόφαση των Βαυαρών-Φράγκων οι οποίοι σήμερα χωρίς προσχήματα μεταφέρουν το κέντρο διοίκησης (Ελληνική πρωτεύουσα δεν τη λες πια) στην Γερμανοκρατούμενη – Φράγκικη (καθόλου Γαλλική ή Λατινική ή Ρωμαϊκή) Ευρώπη.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται όταν οι άνθρωποι δεν την αλλάζουν σύμφωνα με τη βούληση τους κι είναι γνωστό ότι το ριζικό τ’ αλλάζει ο άνθρωπος όταν αντιληφθεί ποιες πράξεις του το προκαλούν.
Αν ένα τοπίο είναι η προβολή της ψυχής ενός λαού πάνω στην ύλη το ίδιο συμβαίνει και με τα κτίρια ιδιωτικά και εκείνα στα οποία δρα συλλογικά. Κτίρια ιδιωτικά και δημόσια, «καλοϊσκιωτα» και μη έχουν όλα το ριζικό τους!
Παλαιά Ανάκτορα - Νέα Βουλή |
Το ριζικό του κτιρίου της σημερινής Βουλής των Ελλήνων είναι ταυτισμένο μ’ εκείνο του φράγκου βασιλιά Όθωνα και της βασίλισσας Αμαλίας Φράγκος, Βαυαρός ή Γερμανός είναι το ίδιο πράγμα, οι Φράγκοι δεν είναι Λατίνοι κι ωστόσο συνήθως ταυτίζονται. Μπορεί η Ελλάδα την εποχή της χιλιόχρονης Βυζαντινής Αυτοκρατορίας ν’ απαλλάχθηκε από τους Φράγκους όχι όμως και οι Λατίνοι. Χρειάστηκαν άλλα 400 χρόνια για ν’ απαλλαγεί η Ελλάδα από τους Οθωμανούς-Τούρκους ώστε να υποταγεί ξανά στους Φράγκους μ’ άλλη ονομασία τούτη τη φορά, Βαυαροί. Ποιά χρεία υπήρχε να σταλεί στο νεοσύστατο απελευθερωμένο με συνεχείς αγώνες Ελληνικό Κράτος Φράγκος μονάρχης είναι πολύ παλιά ιστορία!
Με τέτοιες παραδοχές αρχίζει η σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας.
Η πρώτη Παλαιά Βουλή κτίσθηκε ως ιδιωτική κατοικία Χιώτη τραπεζίτη, του Αλέξανδρου Κοντόσταυλου. Χρησιμοποιήθηκε δύο χρόνια ως προσωρινό ανάκτορο του Βαυαρού Όθωνα. Σ’ αυτή συνήλθε η Συντακτική Συνέλευση του 1844 και συνεδρίαζε η Βουλή και η Γερουσία για 10 χρόνια μέχρι που μία πυρκαγιά το 1854 τη κατέστρεψε. Μετά την έξωση του Όθωνα ανατέθηκε στον αρχιτέκτονα Παναγιώτη Κάλκο η αναθεώρηση των σχεδίων του Γάλλου
François Boulanger και το κτίριο από το 1875 στέγασε τη Βουλή μέχρι το 1935 που μεταφέρθηκε στη νέα Βουλή.
Η νέα Βουλή αντίθετα κτίσθηκε εξ αρχής ως ανάκτορο Ηγεμόνα Βαυαρού, του Όθωνα από τον επίσημο αρχιτέκτονα της βαυαρικής αυλής Φρίντριχ φον Γκαίρτνερ (Friedrich von Gaertner 1791-1847).
Μήπως είναι καιρός να επιστρέψουμε στην Παλαιά Βουλή, σε χώρο οικείο και ευπρεπή - χωρίς ιδιαίτερες «διευκολύνσεις» (δωρεάν αυτοκίνητα κ.ά., κυλικείο εντός, χώρος στάθμευσης, γυμναστήριο, γραφεία πρώην, κλπ.) ώστε οι βουλευτές (οι δυνατόν λιγότεροι και πιο αποτελεσματικοί) και το προσωπικό (ελάχιστο απαραίτητο) να λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο των υπολοίπων πολιτών και με μοναδικό σκοπό το κοινό καλό;
Μήπως το ριζικό μας εντέλει είναι εκείνο που ορίζουμε εμείς κι όχι οι κατ’ ευφημισμόν «Ευρωπαίοι» με τους εγχώριους «ευρωπαίους» συνεργάτες τους, των οποίων η αναγκαστική βοήθεια διάσωσης τόσων ετών δημιούργησε την σημερινή «πραγματικότητα»;
Θεόδωρος Κολοκοτρώνης φύλακας της Παλαιάς Βουλής |
Διότι συχνά μία απλή κίνηση είναι ικανή αυτόματα να φέρει στο φως και να διορθώσει πολλά κακώς κείμενα του… ριζικού μας, αποβάλλοντας συγχρόνως τους συνυπεύθυνους εγχώριους «σωτήρες»!
Μήπως το ριζικό μας εντέλει είναι εκείνο που ορίζουμε εμείς κι όχι οι κατ’ ευφημισμόν «Ευρωπαίοι» με τους εγχώριους «ευρωπαίους» συνεργάτες τους, των οποίων η αναγκαστική βοήθεια διάσωσης τόσων ετών δημιούργησε την σημερινή «πραγματικότητα»;
Καιρός να επιστρέψουμε στην Παλαιά Βουλή και το ανθρώπινο μέτρο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου