ΑΝΕΒΑΙΝΟΥΜΕ;....

Ανεβαίνουμε;

- Ανεβαίνουμε τη σκάλα.

- Πού πάμε;- Όπου μας πάει η σκάλα.- Είναι μακριά;- Όλα είναι εδώ, τίποτα δεν είναι μακριά.- Η Κίνα είναι μακριά.- Η Κίνα δεν είναι εδώ.- Και ποιος είναι εδώ;- Εσύ κι εγώ.

- Και η σκάλα.Σκάλες. Τις δημιούργησε ο άνθρωπος για να ανεβαίνει και να κατεβαίνει. Συνήθως για να κατεβαίνει, όλο και πιο χαμηλά. Δεν είναι τυχαίο που πολλοί άνθρωποι έχουν υψοφοβία, αλλά κανένας δεν έχει χαμηλοφοβία: Εκεί είναι η ανθρώπινη φύση, στα χαμηλά.



- Ε, κοίτα: Είναι μία πόρτα.- Μην την ανοίξεις.- Γιατί;

- Αν την ανοίξεις θα βγουν από μέσα όλα τα κακά του κόσμου.- Το κουδούνι γράφει «Πανδώρα».- Μην την ανοίξεις.- Θα την ανοίξω.
- Κάνε ό,τι θες, εγώ προχωράω.
- Να χτυπήσω το κουδούνι;
- Να ανέβεις τη σκάλα.
- Και η πόρτα;- Άσε την πόρτα στην ησυχία της.
Πόρτες. Τις έφτιαξε ο άνθρωπος για να μπαίνει και να βγαίνει. Κυρίως για να μπαίνει και να κλειδώνεται πίσω από αυτές. Κι όταν ακόμα βγαίνει από μια πόρτα, στην πραγματικότητα την κλείνει πίσω του και μπαίνει σε ένα ακόμα πιο στενό δωμάτιο. Μόνος του, όπως γεννήθηκε.
- Κοίτα, κι άλλη πόρτα.
- Μα τι συμβαίνει πια με σένα;
- Είναι ωραία πόρτα.- Σταμάτα πια να κοιτάς δεξιά
κιαριστερά
- Δε θέλω να κοιτάξω μπροστά.- Γιατί;
- Γιατί βαριέμαι, βλέπω μόνο μια σκάλα.- Βλέπεις όλα τα άλλα και χάνεις το νόημα.- Ποιο είναι το νόημα;- Ότι δεν υπάρχει νόημα.- Θέλω να υπάρχει νόημα.
- Είσαι ανόητος.
- Αυτή η συζήτηση δεν έχει νόημα.
Νόημα. Δεν υπήρχε ποτέ στον κόσμο, και ούτε θα υπάρξει ποτέ. Το επινόησε ο άνθρωπος για να μπορεί να πιστέψει σε κάτι που δεν υπάρχει, ούτε θα υπάρξει ποτέ. Συνεχίζει να το ψάχνει με μανία, αγνοώντας ότι ποτέ δεν θα το βρει. Γιατί δεν υπάρχει. Και δε θα υπάρξει ποτέ.
- Κουράστηκα, θέλω να καθίσω.- Κάτσε, εγώ θα συνεχίσω.- Δε θέλω να μείνω μόνος.- Τότε έλα μαζί μου.- Δε θέλω να έρθω μαζί σου.- Τότε μείνε εκεί που είσαι.- Θα γυρίσω πίσω.- Γύρνα πίσω.
- Κοίτα, ένα παράθυρο.- Θέλεις να πηδήξεις;- Όχι, θέλω να δω έξω.- Σε λίγο θα είσαι έξω.- Σε λίγο θα είμαι εγώ το παράθυρο.
Παραθυρα. Τα έφτιαξε ο άνθρωπος για να κοιτάζει έξω. Τα χρησιμοποιεί για να βλέπει αυτά που δεν μπορεί να ζήσει επειδή δεν μπορεί να βγει έξω. Δεν τα ανοίγει ποτέ, εκτός κι αν είναι να πηδήξει στο κενό. Όταν σπάνε τα τζάμια, σπάνε και οι άνθρωποι.
- Φτάνουμε;
- Ήμασταν ήδη εκεί.- Δε βλέπω τίποτα.- Δεν υπάρχει τίποτα να δεις.- Βλέπω ένα ταβάνι.- Επειδή δεν βλέπεις μπροστά σου.- Τελειώνει αυτή η σκάλα;- Τελείωσε πριν καν αρχίσει.- Και πού καταλήγει;- Στο ταβάνι.
Ταβάνια. Τα έφτιαξαν οι άνθρωποι για να προστατευτούν από τον εαυτό τους. Μην και βγάλουν ποτέ φτερά και πετάξουν. Όσο πιο ψηλό το ταβάνι, τόσο πιο χαμηλός ο άνθρωπος. Και όσο πιο πολλά τα ταβάνια πάνω από το κεφάλι του, τόσο πιο ασφαλής νιώθει.
- Κοίτα, ένα ψόφιο περιστέρι.
- Αυτό σημαίνει πως φτάσαμε.- Πού φτάσαμε;- Στην κορυφή του κόσμου.- Και τι είναι εκεί;- Τα πάντα.- Είσαι στην κορυφή τώρα;- Πάντα ήμουν εκεί.- Και τι βλέπεις;- Τίποτα.- Τίποτα;- Τίποτα.- Δεν βλέπεις τον κόσμο;- Βλέπω ένα τίποτα.- Εμένα με βλέπεις;- Δε βλέπω τίποτα.- Τυφλώθηκες;- Δεν είχα ποτέ μάτια.- Εγώ φοβάμαι να ανέβω, γυρίζω πίσω.- Δεν υπάρχει γυρισμός.- Και η σκάλα;- Γκρεμισμένη.
Η Πανδώρα;- Νεκρή.- Τότε θα μείνω μαζί σου, να τυφλωθώ.- Είσαι ήδη τυφλός.
Άνθρωπος. Τον επινόησε ο ίδιος ο άνθρωπος για να έχει κάποιον να μιλάει. Μετά το μετάνιωσε και σταμάτησε να του μιλάει. Τώρα θέλει να τον σκοτώσει και να μείνει μόνος του. Αλλά δεν θα το κάνει ποτέ. Γιατί είναι άνθρωπος.thestranger.wordpress