Όταν τελείωνε το 2000 λέγαμε ότι τελικά τώρα θα γίνει η Αποκάλυψη με τον ερχομό του νέου αιώνα και της νέας χιλιετίας.
Το 2002 υιοθετήσαμε το ευρώ, το 2004 είχαμε Ολυμπιακούς και την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού. Από το 2007 ξεκίνησε στις ΗΠΑ η χρηματοπιστωτική κρίση και εξαπλώθηκε σε πολλές χώρες, Ισλανδία, Σουηδία (ήμουν εκεί και το έζησα), Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία, Ιταλία, Βρετανία, Γαλλία, Βέλγιο κ.α.
Το 2012 υπήρχε επίσης η ανησυχία ότι θα καταστραφεί ο κόσμος στις 21 του Δεκέμβρη. Θαρρώ πως οι δυτικοί (για τους άλλους δε ξέρω) τρέφουν ενδόμυχα μια βλακώδης πεποίθηση ότι ο κόσμος θα καταστραφεί από τη μια στιγμή στην άλλη. Θα γίνει κάτι βιβλικό.
Ίσως να φταίνε κάποιες ερμηνείες που δίνονται από τη θρησκεία, ίσως πάλι όλοι αντιλαμβάνονται υποσυνείδητα ότι η σαπίλα της ανθρώπινης κοινωνίας έχει φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη και κάποιος παντοδύναμος εκεί ψηλά είναι έτοιμος να επιβάλλει την «αλλαγή» από στιγμή σε στιγμή.
Το παράδοξο είναι βέβαια ότι όσο και εάν καταλαβαίνουμε πόσο στραβά αρμενίζουμε, οι περισσότεροι δεν κάνουν τίποτα, αντίθετα γουστάρουν. Ισχυρίζονται μάλιστα ότι ακόμα είναι καλά και ότι αυτό που πρέπει να γίνει είναι να μην αφήσουν να έρθει αυτή η νέα τάξη πραγμάτων γιατί τότε θα είναι πολύ χειρότερα.
Αλήθεια, αυτή η νέα τάξη πραγμάτων δεν έχει έρθει; Δηλαδή εάν ερχόταν τι θα συνέβαινε; Θα το ανακοίνωναν στις ειδήσεις των 8;
«Κυρίες και κύριοι από σήμερα έχουμε τη νέα τάξη πραγμάτων. Φάτε μάτια ψάρια. Κατέφτασε και καλώς ορίστε την»
Έχω την εντύπωση πως σίγουρα δε θα γινόταν έτσι. Είναι λογικό άλλωστε. Όταν αλλάζεις κοινωνίες, δεν τις αλλάζεις μέσα σε μια μέρα. Φυσικά, όταν μπήκαν τα γερμανικά τανκς στην Αθήνα το 1941 οι ζωές όλων άλλαξαν αμέσως. Αυτό όμως ήταν τότε. Τώρα οι αλλαγές έρχονται διαφορετικά. Τώρα οι αλλαγές έρχονται με νέο τρόπο!
Ας δούμε λοιπόν μαζί αυτό το νέο τρόπο μέσα από το παράδειγμα της ελληνικής κοινωνίας.
Οι Έλληνες είναι εκείνοι που ενώ απολαμβάνουν 300 ημέρες ηλιοφάνειας το χρόνο παρακολουθούν και την περισσότερη τηλεόραση στην Ε.Ε..
Όταν έμενα στη Σουηδία, έβλεπα τον ήλιο πολύ σπάνια. Επίσης πολύ σπάνια έπαιρνα την απόφαση να κάνω ένα περίπατο ή μια αθλητική δραστηριότητα σε εξωτερικό περιβάλλον λόγω του ψύχους. Έκανα ένα σωρό άλλα πράγματα όπως και οι Σουηδοί αλλά τηλεόραση δεν έβλεπα. Δε μπορώ να καταλάβω λοιπόν γιατί οι Έλληνες ενώ μπορούν να βγουν έξω να περπατήσουν, να κάνουν κάποιο άθλημα, να συζητήσουν με την παρέα τους σε μια πλατεία κάτω από τον ήλιο μας κάθονται μέσα στο σπίτι και προγραμματίζονται από την τηλεόραση. Διότι περί προγραμματισμού πρόκειται, αφού οι εκπομπές της τηλεόρασης είναι το γνωστό μας πρόγραμμα.
Λογικό λοιπόν, οι Έλληνες να είναι οι πιο προγραμματισμένοι πολίτες της Ε.Ε..
Σαφέστατα, η ΝΤΠ (Νέα Τάξη Πραγμάτων) θέλει προγραμματισμένους ανθρώπους ήτοι δούλους παρά ελεύθερα σκεπτόμενους δημοκρατικούς πολίτες.
Μωρέ, μήπως έχω επηρεαστεί από τα ντοκιμαντέρ στο διαδίκτυο και κατηγορώ την ΝΤΠ άδικα;
Μήπως είναι καλό να είμαστε μια ΝΤΠ κοινωνία τελικά; Εύκολη η απάντηση αρκεί να δούμε τι γίνεται στην Ελληνική κοινωνία με τις 4 μορφές εξουσίας και θα καταλάβουμε πόσο καλή ή όχι είναι η ΝΤΠ.
1.Εκτελεστική εξουσία – η κυβέρνηση μας, αυτή και οι προηγούμενες, έφεραν την οικονομική κατάσταση της χώρας στον πάτο. Κανείς δε ανέλαβε καμία ευθύνη, κανείς δε τιμωρήθηκε παραδειγματικά για τα δεινά που προκαλούν στο λαό. Κάποιοι πολιτικοί ασχολήθηκαν με τα οικονομικά και τα έκαναν μαντάρα αλλά για κάποιον ηλίθιο λόγο που κάνεις δε ξέρει, ολόκληρος ο ελληνικός λαός καλείται να πληρώσει τα σπασμένα.
2. Νομοθετική εξουσία – οι εκλεγμένοι από το λαό βουλευτές ψηφίζουν μνημόνια, πολυνομοσχέδια και γενικώς και αδιακρίτως ένα σωρό διατάξεις αντίθετες με το καλό του λαού, επώδυνες για τον ίδιο τον λαό και φυσικά αδιαφορώντας για το λαό. Παραβιάζουν το ελληνικό σύνταγμα και το ευρωπαϊκό κεκτημένο κατ’ εντολή των δανειστών και σφυρίζουν ανέμελα όταν δεν μπουρδολογούν ακατάσχετα σε κάποιο τηλεοπτικό πρόγραμμα.
3. Δικαστική εξουσία – όταν δεν υπάρχει μείζων θέμα για τη μισθοδοσία τους, οι δικαστές αργούν τόσο να βγάλουν μια απόφαση που όλοι οι Έλληνες είχαν ήδη πληρώσει και τη δεύτερη δόση από το χαράτσι της πρώτης χρονιάς. Όταν δε οι μισθοί τους μειώθηκαν υπέρ του δέοντος τους τότε οι αποφάσεις για αντισυνταγματικότητα και παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εκδίδονταν χθες. Επίσης, η νεοελληνική δικαιοσύνη δεν είναι τυφλή όπως στην αρχαιότητα, «θεραπεύτηκε», κρατάει όμως τη ζυγαριά ακόμα και ζυγίζει το χρυσάφι που παίρνει. Εάν είναι πολύ και γείρει η πλάστιγγα τότε αθωώνεσαι.
4. ΜΜΕ – εδώ δυστυχώς ότι και να γραφτεί θα είναι λίγο. Τα βασικά λοιπόν είναι ότι ελέγχονται από μεγιστάνες που διαπλέκονται με τις παραπάνω εξουσίες. Κατευθύνουν την κοινή γνώμη αντί να την ενημερώνουν αντικειμενικά, κάτι που όλοι γνωρίζουν αλλά κανείς δεν αντιδρά. Σου διαδίδουν τα χειρότερα νέα για τις άνωθεν εξουσίες με τον πιο φυσικό τρόπο και σε υπνωτίζουν όπως τα κοτόπουλα στην Αυστρία πριν τη σφαγή (συνοδεία κλασσικής μουσικής σε μπλε φως).
Φυσικά, όλες αυτές οι εξουσίες είναι η βιτρίνα στην ΝΤΠ. Αναμενόμενο άλλωστε καθώς η πραγματική εξουσία δε θέλει ο κόσμος να ξέρει ότι είναι η ήδη εξουσία γιατί τότε θα καταλάβει ότι η ΝΤΠ είναι ήδη εδώ.
Είμαι σίγουρος ότι όλοι γνωρίζετε ότι αυτή η εξουσία είναι η ΤΡΑΠΕΖΑ. Όπως έχει πει και κάποιος τραπεζίτης άλλωστε «δώσε μου τη δικαιοδοσία να τυπώνω χρήμα και δε με νοιάζει ποιος νομοθετεί».
Η Τράπεζα λοιπόν είναι η εξουσία των εξουσιών. Είναι αυτή που αποφασίζει για πόλεμο, για ευημερία, για παραγωγή, για κατανάλωση, για τα πάντα και κανείς δε το αντιλαμβάνεται στο πετσί του. Κανείς δε τολμάει να το αντιληφθεί είτε από έλλειψη νοημοσύνης, είτε από έλλειψη θάρρους είτε από έλλειψη ενημέρωσης.
Ακόμα και εάν το αποδεχτείς, πως το αλλάζεις; Είναι τόσο δυνατό, τόσο παντού που χρειάζεσαι υπέρ-ήρωες για να το νικήσεις. Τουλάχιστον έτσι δείχνει. Είναι μια σκοτεινή δύναμη που είναι νόμιμη και φαινομενικά αναγκαία. Παράξενο πολύ ε; Σαν να ζεις στη Μέση Γη του Τόλκιν, είσαι ένα χόμπιτ από τον «Άρχοντα των δαχτυλιδιών» αλλά το δαχτυλίδι δεν έχει καταστραφεί, ο Φρόντο δεν τα κατάφερε και ο Άραγκορν έχασε.
Νικητής είναι τώρα εκείνο το μεγάλο κακόβουλο μάτι στη κορυφή του βουνού μέσα στην αχανής σκοτεινή κοιλάδα.
Αντιμετωπίζεται άραγε κάτι τέτοιο με εκλογές;
«Μου αρέσει το ευρώ, μου αρέσει να ψωνίζω, μου αρέσουν τα ταξίδια» μου είπε η φωνή στην άλλη άκρη της γραμμής κάπου στα τέλη του Μάη του ’12. Ήταν μια φιλική φωνή, έκτοτε έγινε μια φωνή που ακούω σπάνια.
Από κάποιους ανθρώπους περιμένω να γνωρίζουν καλύτερα, από τους φίλους μου περιμένω ανθρωπιά, δράση για αλλαγή και όχι να είναι παραδόπιστοι, εγωκεντρικοί και ανήθικοι.
Οι άνθρωποι έχουμε γίνει δούλοι του χρήματος, ξέρω ακούγεται κλίσε, το έχουμε δει σε πολλές ελληνικές ταινίες πολλές δεκαετίες πριν, όμως είναι αλήθεια και είναι σαπίλα. Είναι έτσι όντως ακριβώς. Παραδεχτείτε το στους εαυτούς σας και μόνο τότε θα το καταλάβετε. Εγώ κάθε μέρα το παλεύω μέσα μου.
Δεν κατηγορώ τους ανθρώπους γιατί το σχέδιο δουλοποίησης τους υπό το χρήμα είναι ιδιοφυές. Δεν κατηγορώ καν τους εμπνευστές αυτού του σχεδίου καθώς όλη η μεγαλοφυΐα τους εξαντλήθηκε επίσης σε κάτι πολύ κλίσε, την εξουσία επί των ανθρώπων.
Αρά τελικά δεν είναι κάτι ιδιαίτερο και αυτοί. Στην ουσία είναι απλά ποταποί.
Για αναλογιστείτε, είσαι ένας κεντρικός τραπεζίτης, έχεις μια περιουσία δισεκατομμυρίων δολαρίων και συνεχίζεις να μαζεύεις πλούτο εξαθλιώνοντας δισεκατομμύρια ανθρώπους σε όλες τις ηπείρους. Βαρετό και χιλιοπαιγμένο το εργάκι. Δηλαδή σώσε μας από την ανία ρε συ. Πως; Χάρισε την περιουσία σου σε όλο τον κόσμο. Άλλωστε δε σου άνηκε πότε. Την έκλεβες πάντα.
Είναι γνωστό ότι η ποιότητα ζωής στο βόρειο-δυτικό ημισφαίριο υπάρχει επειδή κλέβουμε τον τρίτο κόσμο. Η Αφρική είναι σαφώς πιο πλούσια στο οτιδήποτε από την Ευρώπη αλλά παρόλα αυτά οι άνθρωποι εκεί πεινάνε. Τους κλέβουμε ακόμα και τις μπανάνες τους. Τους κλέβουμε τα πάντα για να ζούμε εμείς πιο πολιτισμένα.
Σε όλο αυτό, συμπεριλαμβάνω και τον εαυτό μου, ένα άνθρωπο που ζει στην Ελλάδα η οποία ανήκει σε αυτό το τερατώδες σύστημα. Είμαστε όμως τόσο υπνωτισμένοι που δεν βλέπουμε πόσο λάθος κάνουμε.
Νομίζουμε ότι επειδή επινοήθηκε η δημοκρατία εδώ ότι είμαστε κάλοι άνθρωποι εμείς. Αν δείτε στην Ιστορία η δημοκρατία επικρατεί πολύ λίγο στις κοινωνίες των ανθρώπων σε σχέση με το πέρας του χρόνου από τον χρυσό αιώνα του Περικλή.
Εμείς πχ. την αποκτήσαμε πάλι πρόσφατα το 1974 (τυπικά) για να την ξαναχάσουμε το 2010 με την τρόικα. Στην ουσία όμως δεν την είχαμε πότε. Η δημοκρατία δεν πάει με το καπιταλισμό παρέα. Τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν κολλάνε με τους τραπεζικούς σκοπούς και οι ελευθερίες όσες φαίνεται ότι απολαμβάνουμε είναι απλά ελάχιστες σε σχέση με αυτές που μας ανήκουν.
Δεν ζούμε ανθρώπινα, δεν ζούμε φυσιολογικά. Αποδεχτείτε αυτή την αλήθεια όσο δύσκολο και εάν σας φαίνεται. Όχι για να στεναχωρηθούμε, ούτε για να νιώσουμε ενοχές.
Αντίθετα, για να το καταλάβουμε και να το αλλάξουμε. Να γίνουμε άνθρωποι πάλι, όχι δούλοι χρωματιστών χαρτιών.
Δε γίνεται να μας κατατάσσουμε στο ανθρώπινο είδος όταν δεν έχουμε ανθρωπιά.
Δε γίνεται να θεωρούμε ανθρώπους τους πολιτικούς, τους δικαστές, τους παρουσιαστές των ειδήσεων. Δεν είναι άνθρωποι. Είναι τέρατα καθοδηγούμενα από το υπέρ-τέρας.
Χρειάζεται να κάνουμε επανάσταση. Όχι τύπου γαλλικής. Αν και πρακτικά βολεύει, αλλά τύπου εσωτερικής. Βγάλτε την ανθρωπιά σας στην επιφάνεια. Μην την κρύβετε. Ξέρω ότι τα τέρατα μας κάνουν να την κρύβουμε για να επιβιώσουμε στο σκληρό κόσμο τους. Όμως να γίνουμε πάλι άνθρωποι αρκεί.
Η εποχή αλλάζει και αυτό είναι το ζητούμενο από την ανθρωπότητα. Να αποδείξει πόσο ανθρώπινη είναι βάζοντας πίσω την εξουσία, το χρήμα, την αλαζονεία, την μισαλλοδοξία, την ματαιοδοξία, τη βία, το μίσος. Αυτά δεν είναι ανθρωπιά άρα δεν είμαστε και εμείς άνθρωποι όσο τα επιτρέπουμε να κυριαρχούν.
Ξέρω ότι θα μου πείτε και αυτό είναι κλίσε αλλά ακούστε το «Imagine» τώρα και θα καταλάβετε ότι το μόνο που χρειάζεται είναι αγάπη, ειρήνη και αγάπη...
pankou1981
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου