Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2012

ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΗ Η ΕΙΡΗΝΙΚΗ ΣΥΝΥΠΑΡΞΗ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ;[Μέρος Α΄]

Τό παρακάτω ειναι μιά συνεντευξη,μάλλον μιά ενδιαφέρουσα συζήτηση,που είχε ο Λευτέρης Πανούσης http://panusis.blogspot.gr,με μια μετανάστρια Ρωσίδα,την ιστορικό Ροζαλία Συρράκοβα[η κ.Συρράκοβα υπήρξε παντρεμένη με Ελληνα[και με ολο το σόι του]Κρητικό.Χώρισε σύντομα απ τον συμπατριώτη μας [και τό σόι του]και ζει και εργάζεται στήν Αθήνα.Η συζήτηση θίγει το μεταναστευτικό[και ειναι αξιοπρόσεχτη η αποψη μιας μετανάστριας]αλλά συγχρόνως γίνονται ιστορικές αναφορές,στίς αυτοκρατορίες,το Βυζάντιο και τά εθνη κράτη..ας την παρακολουθήσουμε.

Το ερωτημα-Λοιπον Ροζαλια, πολυς κοσμος εδω στην Ελλαδα λενε οτι δεν υπαρχει τιποτα ουσιαστικο που να χωριζει εμας τους Ελληνες απο τους Πακιστανους, τους Αλβανους, τους Μολδαβους, τους Μαροκινους, τους Βουλγαρους, τους μαυρους, τους κοκκινους και τους κιτρινους κι οτι θα μπορουσαμε να ζησουμε μια χαρα ειρηνικα, μαζι τους. Εσυ τι λες?

-Εγω λεω οτι μπερδευετε ανομοια πραγματα, σε εναν αχταρμα που θολωνει εντελως την κατασταση. Τι σχεση μπορει να εχουνε οι Αλβανοι με τους Κινεζους και οι Πακιστανοι, με εμας τους Ρωσους? Αυτες οι εθνοτικες ομαδες βρισκονται σε εντελως διαφορετικη πολιτισμικη φαση.
Η εξαναγκαστικη αναμειξη τους μοιραια θα δημιουργουσε μια πολιτισμικη χασμωδια, μια πνευματικη και ηθικη οπισθοδρομηση, μια συλογικη αισθητικη κατακρημνιση, οπως ακριβως συνεβη στη χωρα σας.
Ειναι σαν να ανακατευεις οινοπνευμα με ζαχαρη και να νομιζεις οτι ετσι θα φτιαξεις λικερ.

Για φαντασου να ξυπναγαμε εμεις ενα πρωϊ και να βλεπαμε στους δρομους γυρω απο το Ερμιταζ, να σουλατσαρουνε χιλιαδες Αφγανοι και Κογκολεζοι. Δεν τολμω ουτε να το σκεφτω, οτι θα μας συμβει καποτε το θλιβερο δυστυχημα να δουμε στην Αγια Πετρουπολη ορδες Πακιστανων να συνωστιζονται στις γεφυρες του Νεβα και ανεξελεγκτες συμμοριες Μαυριτανων, να πουλανε μαϊμου μπλουζακια εξω απο τα χειμερινα ανακτορα.
Ανατριχιαζω και μονο στη σκεψη οτι θα μπορουσα να μπω καποτε στο μπακαλικο της γειτονιας μου και αντι να βρω τη Νταρια Συμεωνοβα να μουρμουριζει για τον καιρο, να πεσω απανω σε αλβανους υπαλληλους.

Ειλικρινα σου μιλαω, θα παθαιναμε τετοιο πολιτισμικο σοκ, που θα κινδυνευαμε να χασουμε το εδαφος κατω απο τα ποδια μας.
Δεν ειναι μονον οτι θα λησμονουσαμε την ταυτοτητα μας, τη γλωσσα μας, την ιστορια μας, ειναι πανω απ όλα οτι θα εθιζομαστε στην αθλιοτητα και στην ασχημια, που θα ητανε πια η θλίβερη καθημερινοτητα μας.
Θα παυαμε να αντιδραμε απεναντι στο κιτς και αυτο ειναι η πρωτη ληξιαρχικη πραξη θανατου, μιας κοινωνιας.
Ασε που θα ηταν πραγματικα τραγικο να αρχισουνε να κυκλοφορουνε στις λεωφορους της Αγιας Πετρουπολης αυτα τα φρικαλεα θηλυκα πλασματα, με τα σβησμενα βλεμματα, τις μαντηλες και τις μπουρκες.
Δεν ξερω πως μπορει να σκεφτεται μια ευρωπαια, οταν την ακαγκαζουνε να ζησει πλαϊ σε μουσουλμανες. Απορω πραγματικα πως οι Ελληνιδες το αποδεχτηκαν αυτο και μαλιστα πως οι περισσοτερες εγιναν και υποστηρικτριες του Ισλαμ, στο ονομα μιας ταχα μου πολυπολιτισμικης κοινωνιας.
Ειναι δηλαδη σαν να μου λες οτι χαριν της δημοκρατιας, θα επρεπε να ανεχτω τους Βουλγαρους δουλεμπορους του τραφικιν ή τους βασανιστες της Συριας, επειδη αυτη ειναι η δικια τους παραδοση
Ε, λοιπον οχι! Δεν υπαρχει καμια δικαιολογια οταν μια γυναικα επιτρεπει να συνυπαρχουν στον περιγυρο της, τετοια υποδουλωμενα πλασματα.
Αν ημουν Ελληνιδα θα εφτυνα καθε φορα που θα περνουσε διπλα μου μια μουσουλμανα με φερετζε.

Φαινεται ομως οτι εδω σας αρεσει. Και δεν μιλαω μονο για τις γυναικες. Φοβαμαι οτι συνηθισατε στην ασχημια. Σας αφομοιωσε το κακο γουστο. Σας γυρισε πισω η εξαναγκαστικη οσμωση με τη βαρβαροτητα.
Και δεν αντιδρατε πια.
Ουτε καν στην εγκληματικοτητα δεν αντιδρατε.
Μου φαινεται απιστευτο οτι οπλισμενοι Αλβανοι περνανε οτι ωρα γουσταρουν τα συνορα σας, ερχονται στις πολεις σας, σκοτωνουν, γαμανε, ληστευουνε, διαλυουνε σπιτια, παιδικες ψυχες, συνειδησεις κι εσεις παρακουλουθειτε απαθεις στιςτηλεορασεις, σας τα δελτια εγκληματικοτητας.
Εχουμε κι εμεις στη Ρωσια εγκληματιες και μαλιστα πολλους και καλα οπλισμενους.
Αλλα κλεβουν μοναχα. Δεν βασανιζουν τα θυματα τους.
Σκοτωνουν με συμβολαια θανατου πλουσιους επιχειρηματιες. Δεν μπουκαρουνε τυφλα σε γκαρσονιερες οπως η δικια μου, να σπειρουνε θανατο για πενηντα ευρω!

Ε, λοιπον σου λεω Λευτερακη μου πως αν συνεβαινε κατι τετοιο στη Ρωσια, αν για παραδειγμα ο Πουτιν αφηνε το κεντρο της Μοσχας ή της Αγιας Πετρουπολης να καταντησουνε πολυεθνοτικα μπουρδελα, θα τον μαυριζανε στις εκλογες το 90% των Ρωσων. και οι επομενες γεννιες θα τον σκατοψυχαγανε, οπως κανουμε τωρα για τον Σταλιν...

-Ροζαλια Συρρακοβα, σε βρισκω ελαφρως ρατσιστρια! Κι ομως, ειναι γεγονος οτι αυτη τη στιγμη οι δυο μας τα βρισκουμε μια χαρα. Και δεν νομιζω οτι μας χωριζει τιποτα το ουσιαστικο, περαν απο το οτι εσυ δουλευεις νυχτα και εγω μερα. Ετσι κι αλλιως τον ιδιο κωλο στηνουμε ολοι [και ολες] στους εξουσιαστες μας

Λευτερη Πανουση βρισκεσαι σε συγχυση αλλα σε δικαιολογω λογω καυσωνα. Εμεις οι δυο φιλε μου, ειμαστε ατομα και οχι κοινωνιες. Αναμεσα στα ατομα φυσικα και μπορουν να αναπτυχθουν σχεσεις φιλιας, αμοιβαιας εκτιμησης, αγαπης ή ερωτα. Ακομα και μεταξυ μιας Ρωσιδας και ενος νεοελληνα, που λεει ο λογος, μπορει να υπαρξει ενα ανοιχτο πνευματικο πεδιο.
Δεν ακουτε ολοι οι Ελληνες Ρεμο, ουτε ειστε απαντες ανιστορητοι [αν και σπανιζει αυτο το ειδος]
Και εν παση περιπτωσει, εγω ειμαι Ρωσιδα και εσυ εισαι Ελληνας.
Εγω φερω μεσα μου ενα Ντοστογιεφσκυ, εναν Καντινσκυ, εναν Ταρκοφσκι και εσυ αντιστοιχα κουβαλας εναν Ηρακλειτο, εναν Ελυτη, εναν Οδυσσεα.
Το βλεπω λογικο να προσεγγιζει ο ενας τον αλλον, αφου ανηκουμε σε εθνοτικες οπμαδες με πολυ συγγενικη πνευματικη παραδοση και κοντινες πολιτισμικες φασεις.
Τι σκατα θα ελεγες εσυ με μια Αλβανιδα? [Αν και παλι, υπαρχουνε οι εξαιρεσεις που επιβεβαιωνουν τον κανονα]

Το θεμα δεν ειναι τι σχεσεις αναδυονται αναμεσα σε ατομα αλλα τι ειδους πολιτισμικο κραμα γενιεται μεσα απο την αναμειξη πληθυσμιακων ομαδων.
Για να σου δειξω μια αλλη οψη του ζητηματος, να σου πω οτι ειναι τελειως διαφορετικο να κρινεις εναν πολιτισμο, στο ιστορικο και γεωγραφικο πλαισιο που εξελιχθηκε και εντελως αλλο πραγμα να δεχεσαι την πολιτισμικη οσμωση απο μια ξεριζωμενη ομαδα λαθρομεταναστων.
Οι Πακιστανοι λαθρομεταναστες; που συρρεουν κατα κυματα στην Αθηνα σας, μπορει να προερχονται μεν απο το Πακισταν αλλα αυτες οι αγριεμμενες και απληστες για γρηγορο χρημα ομαδες, δεν εινια πια διολου τα ιδια ατομα, οπως θα τα συνατουσες και θα ερχοσουν σε επαφη μαζι τους, αν επισκεπτοσουν το Πακισταν ως τουριστας.

Οι Πακιστανοι στην ιδια τους τη χωρα, ειναι ενταγμενοι σε ενα ενιαιο πολιτισμικο σωμα, που εχει βρει καποιες ισορροπιες και επιβαλει στα μελη του τους κωδικες αξιων και τους κανονες του.
Στις ισλαμικες χωρες να ξερεις, οι κλοπες ειναι ελαχιστες, γιατι οι κλεπτες γνωριζουν οτι η ποινη θα ειναι να τους κοψουν το χερι.
Οταν ομως ξεριζωνονται και εισβαλουν λαθραια στη χωρα σου, χανουν τον συνεκτικο ιστο με τους κωδικες αξιων. Εντελως ξενοι οπως ειναι με τον δικο μας, τον Ευρωπαϊκο κοσμο, συμπεριφερονται θα συμπεριφερονταν ενας αδιαφορος ξενος μεσα σε αλλουνου το σπιτι.
Λιγο θα τον ενοιαζε αν θα εσπαγε ολα τα γυαλικα, εφοσον καταλαβαινε οτι δεν θα ειχε πουθενα να δωσει λογαριασμο.

Οι ανθρωποι αυτοι ερχονται σ εσας αποκομμενοι απο την πολιτισμικη τους ταυτοτητα. Εχουν χασει τη δικη τους, αφου βγηκανε απο τη μητρα του εθνους/κρατους και των παραδοσεων του αλλα δεν την εχουν αντικαταστησει με κατι καινουριο.
Εδω που ερχονται, ο τοπος, ο πολιτισμος και οι ανθρωποι του, δεν τους λενε τιποτα. Η Ελλαδα σας ειναι γι αυτους μοναχα μια ευκαιρια να βγανουν γρηγορα χρηματα, για να γυρισουνε πισω στις πατριδες τους και να τοι παιξουνε νιοπλουτοι. Δεν την αγαπανε, δεν κατανοουν τον πολιτισμο της και, σε τελευταια αναλυση δεν τους ενδιαφερει καν.
Αν τους γουσταρει και αν τους παιρνει θα μπουνε και θα φτυσουνε μεσα στα σπιτια σας, μεσα στα νεκροταφεια σας και μεσα στα μνημεια σας, διοτι δεν εχουνε κοπιασει να τα φτιαξουνε, δεν τα κουβαλανε μεσα τους, δεν τους οριζουν.
Για να μην σου πω οτι εδω στην Ευρωπη αυτοι βλεπουνε το φαντασμα ενος παραδεισου που δεν τους ανηκει. Φθονουν και ταυτοχρονα επιθυμουν οσα φαντασιωνονται οτι τους λειπουν.
Την ελευθερια, τον πλουτο, τη χλιδα, την ισχυ, τα ωραια αυτοκινητα, τις ελευθερες γυναικες.
Ωστοσο δεν εχουν ενταχθει στο συστημα που τα παρηγαγε ολα αυτα.
Δεν δουλεψαν, δεν αγωνιστηκαν και δεν πολεμησαν οπως ολοι εμεις οι ευρωπαιοι για να χτισουμε τις πολεις μας, να εξασφαλισουμε οκταωρο εργασιας, να κερδισουμε τον σεβασμο στην ανθρωπινη αξιπρεπεια, να διασφαλισουμε το κρατος υγειας και να απελευθερωθουμε εμεις οι γυναικες απο την βια του αντρα/αφεντη.
Κι ακριβως επειδη δεν κοπιασαν και δεν συμμετειχαν στη δημιουργια του δικου μας πολιτισμικου μοντελου, πεφτουνε απανω του σαν τα πιρανχας.
Καταβροχθιζουν βουλιμιαια αυτο που ασυνειδα ποθουν, οπως οι πρωτογονες φυλες καταβροχθιζαν τα τοτεμ τους.

Οι πολιτισμοι δεν κρινονται απο τις ομαδες των λαθρομεταναστων που καποιες φορες στην ιστορια αναγκαζονται να ξαποστειλουν προς τα εξω.
Ωστοσο οι πολιτιμσοι πρεπει να αμυνονται απεναντι στο αλλοτριο που επιπιπτει απανω τους, για να τους αφαιμαξει.
Αλλιως, πεθαινουν. Οπως αργοπεθαινετε εσεις τωρα...

-Λες λοιπον οτι δεν μπορουμε να ζησουμε ειρηνικα, μαζι τους?

-Οχι, δεν λεω ακριβως αυτο. Δεν μπορουμε να ζησουμε ειρηνικα μαζι τους, οταν μιλαμε για εκατομμυρια λαθροεισβολεων, που εισερχονται ανεξελεγκτα σε ενα εθνος/κρατος, χωρις να υπαρχει ουτε ιχνος μεταναστευτικης πολιτικης και οταν συνωστιζονται στους ιδιους ρημαγμενους δρομους, φυλετικες ομαδες με εντελως διαφορετικη πολιτισμικη ταυτοτητα.
Λεω οτι δεν μπορουμε να ζησουμε ειρηνικα μαζι τους, οταν ελεγχουν αυτοι την εισβολη.

Αντιθετως θα μπορουσαμε να πετυχουμε πολυ καλα αποτελεσματα, αν ελεγχαμε εμεις το ποιοι και ποτε και πως, θα περνουσανε τα συνορα μας και αν το διαχειριζομαστε με σωφροσυνη και γνωση.
Αν ειχανε συμφωνησει οι κυβερνησεις μας, στο να γινουνε καποιες μετακινησεις πληθυσμων απο τη Ρωσια στην Ελλαδα ή απο τη Σερβια στην Ελλαδα και αντιστροφα ή και απο αλλες χωρες με παραπλησια πολιτισμικη ταυτοτητα, νομιζω οτι θα μας ωφελουσε ολους.
Οπως ειχε ωφελησει τη Ρωσια στα χρονια του Μεγαλου Πετρου, η μεταναστευση χιλιαδων Γερμανων, Σκανδιναυων και Ολλανδων.
Ωστοσο εσεις εχετε να αντιμετωπισετε την εισβολη των Αλβανων και εμεις των Ουζμπεκων.
Ειναι οπως οι μετακινησεις των Ρωμαιων και των Εληνων, απο και προς την Ρωμη στα χρονια των Καισαρων.
Η πολιτισμικη οσμωση ωφελησε και τους δυο κοσμους, δημιουργωντας στην ουσια των Ελληνορωμαϊκο πολιτισμο. Η Ρωμη ομως τελικα καταστραφηκε απο τις ορδες των βανδαλων, των Γοτθων και των αλλων βαρβαρων...

Δεν φτιαχνεις μαγιονεζα ανακατευοντας κρασι με αυγα. Χρειαζονται τα καταλληλα συστατικα και οι σωστες αναλογιες..

Η εποχη των αυτοκρατοριων
-Ησουνα καθηγητρια ιστοριας, πριν καμεις τη μαλακια και πας να ζησεις; στην Κρητη. Αρα ξερεις πολυ καλα οτι η μεταναστευση, λαθραια ή μη, δεν ειναι κατι κανουριο στην ιστορια της ανθρωποτητας...

-Καθε αλλο. Η μεταναστευση φαινεται οτι ειναι τοσο παλαια, οσον και ο πολιτισμος.
Μια απο τις πρωτες αναφορες στο θεμα των μαζικων μετακινησεων πληθυσμων, ειναι η αφηγηση της Εξοδου, στη Βιβλο.

Αν αφησουμε κατα μερος τα θαυμαστα τεχνασματα του Μωϋσεως και τα ταχυδακτυλουργικα κολπα του Θεου, ενδεχεται η Εξοδος να απηχει τη φυγη των Εβραιων απο την Αιγυπτο, στην οποια ειχαν εγκατασταθει κατα την περιοδο των Υξως.
Αν και δεν υπαρχουν σαφη ιστορικα δεδομενα, εικαζεται οτι ομαδες Εβραιων κτηνοτροφων μεταναστευσαν αρχικα σε εδαφη των σημιτικης καταγωγης Υξως, οι οποιοι ηλεγχαν τοτε την Αιγυπτο και τα καταφεραν να ζησουν επι χρονια ειρηνικα, βοσκοντας τα κοπαδια τους πλαϊ στους φελαχους του Νειλου.
Η επανακτηση της Αιγυπτου απο τους κοπτικης καταγωγης φαραω, αλλαξε τα δεδομενα και οι Εβραιοι αντιμετωπισαν ανελεητους διωγμους, καταναγκαστικη εργασια και εξοντωτικη φορολογικη αφαιμαξη.
Η εξιστορηση της μαζικης φυγης τους απο την Αιγυπτο, εδωσε ενα απο τα ωραιοτερα κειμενα της βιβλικης λογοτεχνιας και, επιπλεον ενα μυθολογικο ντοκουμεντο του πως γινεται και μεγαλες ομαδες μεταναστων [λαθραιων ή μη] να μπορουν αλλοτε να συμβιωνουν ειρηνικα με τους ντοπιους πληθυσμους και αλλοτε να αποτελουν κοινωνικο προβλημα.
Το μοτιβο αυτο επαναλαμβανεται εκτοτε, συνεχως και αδιαλειπτως...


-Εσυ δηλαδη πως θα διαρθρωνες μια ιστορια των μεταναστευσεων?

Να σου πω... Η ιστορια των μεταναστευσεων δεν παρουσιαζει κανενα κενο. Απο τον καιρο του Μωϋση, ως την εποχη της παγκοσμιοποιησης, ολοι οι πολιτισμοι χρειαστηκε να αντιμετωπισουν το προβλημα, δινοντας φυσικα ο καθενας τις δικες του λυσεις, που δεν ησαν παντοτε επιτυχημενες.
Εδω ομως εχει ιδιαιτερη σημασια να μιλησουμε εντελως συνοπτικα και επιγραμματικα, για το πως αντιμετωπιστηκαν οι μεταναστευσεις και οι μετακινησεις πληθυσμων, σε τρεις συγκεκριμενες περιοδους της δυτικης ιστοριας, αρχιζοντας απο την εποχη των αυτοκρατοριων.

-Γιατι ειδικα την εποχη των αυτοκρατοριων?

-Η εποχη των αυτοκρατοριων παρουσιαζει μια ακρως ενδιαφερουσα ιδιομορφια, σε σχεση με αλλες ιστορικες περιοδους, οπου κυριαρχουσαν στον δυτικο κοσμο, μικροτερα σε εκταση πολιτικοκοινωνικα μορφωματα και πιο συνεκτικα οσον αφορα τη συσταση των πληθυσμων τους, οπως ας πουμε οι ελληνικες πολεις/κρατη ή τα βασιλεια της ανατολικης μεσογειου.
Η ιδιομορφια των αυτοκρατοριων, αρχης γενομενης απο τη Ρωμαϊκη αυτοκρατορια, συνισταται στο οτι οι αυτοκρατορες ασκουσαν εξουσια απανω σε ενα τεραστιο και ετεροκλητο πληθος διαφορετικων φυλων ή εθνοτητων και συχνα, εντελως διαφορετικων θρησκευτικων αντιληψεων.
Αυτο σημαινει οτι οι αυτοκρατορες αντιμετωπισαν τους μεταναστες [ή τους λαθρομεταναστες] απαλλαγμενοι σε ενα μεγαλο βαθμο απο τις αγκυλωσεις της εθνικης ή της φυλετικης καθαροτητας.
Το πως εξελιχθηκαν λοιπον και το πως συνεβαλαν στην ειρηνικη ή μη συνυπαρξη των λαων, οι μεταναστευτικες πολιτικες των μεγαλων αυτοκρατοριων του παρελθοντος, ειναι κατι που μπορει να μας πει πολλα και για τη μεταναστευση στην εποχη μας, οπου επισης λογω της παγκοσμιοποιησης, εχουν αμβλυνθει οι εθνοτικες διαφορες.

Η Ρωμη για παραδειγμα, εφτασε στις περιοδους της μεγαλης ακμης της, να συγκρατει κατω απο το σκηπτρο της: Ελληνες, Αιγυπτιους, Σκυθες, Περσες, Λυδους, Γαλατες, Ιβηρες, Βρετανους, Εβραιους και ενα σωρο αλλους λαους, που βρισκονταν σε διαφορετικο σταδιο πολιτισμικης εξελιξης, που πιστευαν σε αλλους θεους ο καθενας και που δεν τους συνεδεε τιποτε αλλο εξον απο την ισχυ [και τη βια] της ρωμαϊκης εξουσιας.
Κι ενω η Ρωμη ξεκινησε την ιμπεριαλιστικη επεκταση της, απο μια δρακα σκληροτραχηλων γεωργων του Λατιου, οι οποιοι εφεραν ακομα την κυριαρχη πολιτισμικη ταυτοτητα του Ρωμαιου, μεσα σε διαστημα δυο αιωνων εξελιχθηκε σε μια πολυεθνοτικη αυτοκρατορια, οπου οι ιδιοι οι απο καταγωγης Ρωμαιοι, αποτελουσαν μια ελαχιστη μειοψηφια.
Απο την ιδια τη φυση της αυτοκρατοριας λοιπον, οι εθνοτικες ή ακομα και οι θρησκευτικες διαφορες θα επρεπε ή να αμβλυνθουν ή να αφεθει η αυτοκρατορια να καταρρευσει κατω απο το βαρος των συνεχων εξεγερσεων και των διαδοχικων εισβολων, στα απεραντα συνορα της.

Οι σοφοι ευπατριδες της Συγκλητου αντιμετωπισαν το ζητημα με μια απλουστατη κινηση, η οποια ομως συντελεσε ωστε η αυτοκρατορια των καισαρων να διαρκεσει πανω απο χιλια χρονια.
Απεδωσαν τη Ρωμαϊκη υπηκοοτητα σε ολους τους κατοικους της επικρατειας τους, αρκει βεβαιως να διεθεταν τα προσοντα που οριζε η Συγκλητος και να δηλωνουνε πιστη στον αυτοκρατορα και τους θεσμους της Ρωμης.
Μ' αυτον τον τροπο ανοιξαν τις πορτες για να εισελθουνε στον ρωμαϊκο στρατο νεοι και ρωμαλεοι ανδρες, που μπορει μεν απο καταγωγης να ησαν Ιβηρες ή Γαλατες ή Βιθυνοι ή οτιδηποτε αλλο, αλλα πανω απ ολα αντιλαμβανοντουσαν τον εαυτο τους ως πολιτη της Ρωμης και συχνα ησαν πιο αποφασισμενοι απο τους ιδιους τους Ρωμαιους να θυσιαστουν γι΄αυτο που θεωρουσαν πατριδα τους [και δεν ταυτιζονταν διολου με τη φυλετικη τους καταγωγη].

Η μεταναστευτικη πολιτικη συνεπως των ρωμαιων αυτοκρατορων χαρακτηριζονταν απο μια ιδιαιτερα ανοιχτη αντιληψη απεναντι στον ξενο, στον μεταναστη, παρα τους διαρκεις πολεμους της Ρωμης για να περιορισει τις; επιθεσεις των βαρβαρων στα συνορα της.
Μαλιστα σε πολλες περιπτωσεις, οι αυτοκρατορες εδιναν την αδεια σε μεγαλες ομαδες πληθυσμων να περασουν τα συνορα και να εγκατασταθουν ειρηνικα σε εδαφη της αυτοκρατοριας, ελπιζοντας οτι η ζωτικοτητα του ελληνορωμαϊκου πολιτισμου θα ηταν τοσον ακμαια, ωστε να τους αφομοιωσει.
Κι αυτο πραγματι συνεβη σε ενα ποσοστο των πληθυσμων που εγκατασταθηκαν σε ρωμαϊκα εδαφη.
Δεν συνεβη ομως σε ολους!

Οι Παρθοι, οι Σαρματες, οι Γοτθοι, οι Μογγολικες φυλες ακομα και τα σλαβικα φυλα, δεν αφομοιωθηκαν ποτε απο τον Ελληνορωμαϊκο πολιτισμο. Αντιθετως, οποτε η Ρωμη προσπαθησε να τους μεταχειριστει ειρηνικα και να τους δωσει χωρο στην επικρατεια της, η κατασταση εκτροχιαστηκε σε σφαγες, λεηλασιες και εξανδραποδιση των τοπικων πληθυσμων.
Ο Μαρκος Αυρηλιος ηταν ο πιο φιλειρηνικος αυτοκρατορας που γνωρισε ποτε ο πλανητης μας, ωστοσο περασε ενα μεγαλο μερος της ζωης του πολεμωντας Σαρματες και αλλους βαρβαρους που απειλουσαν τα συνορα της αυτοκρατοριας.

Στο τελος η βαρβαρικη πλημμυριδα διελυσε και την ιδια την αυτοκρατορια, με αποκορυφωμα τη λεηλασια της Ρωμης απο τις γοτθικες φυλες.

-Εμεις οι Ελληνες και εσεις οι Ρωσοι, καθως και ολοι οι λαοι των Βαλκανιων, κουβαλαμε μεσα μας την κοινη πολιτιστικη κληρονομια του Βυζαντιου. Και ξερεις οτι οι Βυζαντινοι ευνοουσαν ακομα περισσοτερο απο τους Ρωμαιους τις ομαδικες μετακινησεις πληθυσμων και τις μεταγκαταστασεις τους. Κανονιζαν μαλιστα οι ιδιοι το που θα εγκαταστησουν ομαδες Σλαβων ή Βουλγαρων ή Αβαρων, ωστε να αφομοιωθουν απο τον ντοπιο πληθυσμο και να υπαρξει αναπτυξη της τοπικης κοινωνιας...

Πολυ σωστα, το λες. Αλλα δεν ειναι τοσο απλο, αν το εξετασεις πιο προσεκτικα. Για το Βυζαντιο λοιπον, αξιζει τον κοπο να πουμε και μερικα πραματα παραπανω, γιατι πραγματικα ολοι εμεις οι Νοτιοευρωπαιοι και ειδικα οι Ρωσοι με τους Βαλκανιους, φερουμε μεσα μας την πνευματικη κληρονομια του.

Το Βυζαντιο, που ηταν ο κληρονομος της ρωμαϊκης αυτοκρατοριας, τουλαχιστον στο ανατολικο της κομματι [αν εξαιρεσουμε τη συντομη περιοδο του Ιουστινιανου, ο οποιος ενοποιησε για τελευταια φορα την παλια αυτοκρατορια] ηταν μια αμιγως πολυεθνοτικη πολιτικη και κοινωνικη οντοτητα.
Κι αν οι Ρωμαιοι πατρικιοι διατηρουσαν μια σχετικη ανωτεροτητα απεναντι στους εκλατινισμενους υπηκοους τους, ακομα και οταν ειχανε πια εκλειψει απο το πολιτικο προσκηνιο τα αρχαια γενη της; Ρωμης, οι Βυζαντινοι αυτοκρατορες ησαν εντελως απαλλαγμενοι απο την ιδεα της ανωτεροτητας της φυλετικης καταγωγης.
Προς αποδειξιν, υπηρξαν Βυζαντινοι βασιλεις, που καταγοντουσαν απο Ισαυρους ή απο Βιθυνους ή απο Μακεδονες, χωρις καθολου να θεωρουν οτι υστερουσαν επειδη δεν καταγονταν κατευθειαν απο τον Μ. Κωνσταντινο [ο οποιος επισης δεν ηταν Ρωμαιος!]

Η μεταναστευτικη πολιτικη του Βυζαντιου, τουλαχιστον στην περιοδο της ακμης του, ειναι ενα λαμπρο παραδειγμα ιστορικης σοφιας, που λειτουργησε με θαυμαστο τροπο για μεγαλο χρονικο διαστημα και που οταν αρχισε να λησμονειται οδηγησε στην παρακμη και στον θανατο μιας ολοκληρης αυτοκρατοριας.
Απο την εποχη του Ιουστινιανου, εως την περιοδο της Μακεδονικης δυναστειας, η πολιτικη των βυζαντινων απεναντι στις ασφυκτικες πιεσεις καθε λογης λαθρομεταναστων [Σλαβοι, Αβαροι, Ρωσοι, Βανδαλοι κ.λπ.] στηριζονταν σε τρεις βασικους αξονες.
Πρωτον, να εκχριστιανιζουν τους λαθροεισβολεις, εντασσοντας τους οσο το δυνατον, στον βασικο πολιτισμικο κορμο της αυτοκρατοριας.
Δευτερον να κατευθυνουν τις πολυπληθεις ομαδες μεταναστων σε εδαφη που πραγματικα ειχαν ανανγκη απο νεο αιμα και σε περιοχες που ειχαν αποδεκατιστει απο τις αρρωστειες, τους πολεμους ή τις αντιξοες κλιματολογικες συνθηκες.
Τριτον, να προστατευουν παση θυσια τον κοινωνικο ιστο των μεγαλων πολεων, ωστε να μην δημιουργουνται γκετο ή ισχυρες μειονοτητες, που θα λειτουργουσαν διαλυτικα.

Το πιο ενδιαφερον σημειο ομως ειναι οτι το Βυζαντιο, πιο πολυ απο ολες τις αυτοκρατοριες, δεν στηριζονταν σε εθνοτικα κριτηρια αλλα σε πολιτισμικα ή σε θρησκευτικα.
Στη μακρα περιοδο της ακμης του, συνυπηρχαν εντος της επικρατειας των βυζαντινων βασιλεων πολλοι και διαφορετικοι λαοι.
Φρυγες, Λυδοι, Συροι, Καππαδοκες, Γαλατες, Σλαβοι, Αρμενιοι, Βιθυνοι, Ποντιοι, Μακεδονες, ακομα και Ελλαδιτες [η ονομασια Ελληνας τοτε σημαινε τον ειδωλολατρη]
Ολες αυτες οι φυλες αυτοπροσδιοριζονταν ως Ρωμαιοι υπηκοοι και ο συνεκτικος κρικος που τους εκαμε να νιωθουν μελη της ιδιας πολιτικης και κοινωνικης ενοτητας, ησαν η Ρωμαϊκη Νομοθεσια και η Χριστιανικη πιστη.
Σημαντικο ρολο επαιζε επισης και η ενοτητα της Ελληνικης γλωσσας, η οποια μετα τον Ιουστινιανο εγινε πλεον και η επισημη γλωσσα του Βυζαντινου κρατους.
Δεν υπηρχαν λοιπον εθνοτικοι προσδιορισμοι που να διαφοριζουν εναν Καππαδοκη απο εναν Αρμενη σε πολιτικο και κοινωνικο επιπεδο. Εφοσον και οι δυο ησαν Χριστιανοι και μιλουσαν τη γλωσσα των Καισαρων της Κωνσταντινουπολης,, αυτοπροσδιοριζονταν ως πολιτες του ιδιου Κρατους.
Αυτο σημαινει οτι στις πολυεθνοτικες αυτοκρατοριες δεν ειχε καν νοημα ο λεγομενος ρατσισμος του περιουσιου Εθνους. Καμια απο τις εθνοτικες ομαδες που συναποτελουσαν τον κορμο του Βυζαντιου, δεν κυριαρχουνταν απο συνδρομο ανωτεροτητας εναντι των αλλων. Το γεγονος οτι ησουν Ισαυρος, φερειπειν, δεν σε εκαμε να εχεις [ή να νομιζεις οτι εχεις] περισσοτερα δικαιωματα απο εναν Ελλαδιτη.
Αντιθετως, αυτο που ενδεχομενως να δημιουργουσε σοβαρες αντιθεσεις μεταξυ υπηκοων του ιδιου Χριστιανικου Κρατους, ηταν συνηθως οι θεολογικες διαφορες.
Οι βυζαντινοι βασιλιαδες στραφηκαν με μισος εναντιον ετεροδοξων μειονοτητων, οπως οι βογομιλοι ή οι μονοφυσιτες, με αποτελεσμα μαλιστα να χασουν και ακμαζουσες περιοχες του βασιειου τους, οπως η μονοφυσικτικη Συρια, αλλα δεν διανοηθηκαν ποτε να ευνοησουν μια εθνοτικη ομαδα, εναντι μιας αλλης.
Αυτο που στα χρονια του Βυζαντιου εκαμε τη διαφορα, δεν ηταν η εθνοτικη ταυτοτητα αλλα η θρησκευικη.
Συνεπως και απο τη φυση της ιδιας του της δομης, το Βυζαντιο ηταν μια εντελως ανοιχτη κοινωνια
στις διαφορες εθνοτικες ομαδες. Γι αυτο αλλωστε και οι κρατικοι αξιωματουχοι δεν δισταζαν να μετακινουν ολοκληρες πληθυσμιακες ομαδες, με εντελως διαφορετικα πολιτισμικα χαρακτηριστικα, πλην βεβαιως της θρησκειας, απο το ενα μερος της αυτοκρατοριας στο αλλο.
Ρατσισμος, με τη συγχρονη σημασια του ορου, ως φυλετικο μισος ή απεχθεια μιας εθνοτητας απεναντι σε αλλες, απλως δεν υπηρχε στο Βυζαντιο.

Παρα τον πολυεθνοτικο χαρακτηρα της αυτοκρατοριας τους ομως, οι βυζαντινοι καισαρες ησαν πολυ προσεκτικοι σε ζητηματα λαθρομεταναστευσης.
Και ενω αποφασιζαν οι ιδιοι τις μετακινησεις πληθυσμων και κανονιζαν που θα εγκαταστησουν ειρηνικα ολοκληρες φαρες, αντιθετως ελεγχαν αυστηροτατα την εισοδο και την παραμονη λαθραομεταναστων στην Κωνσταντινουπολη αλλα και στις αλλες τους μεγαλες πολεις, τη Νικαια, την Προυσα, τη Σεβαστεια, την Τραπεζουντα.
Οι Ισαυροι μαλιστα ησαν πολυ σχολαστικοι στο ποιοι θα επετρεπαν να περασουν τα τειχη της Πολης και στο ποσο θα παρεμεναν εντος. Η νομοθεσια τους απαγορευε την παραμονη στη Βασιλευουσα οιουδηποτε μη Κωνσταντινουπολιτη, περισσοτερο απο τρεις ημερες.
Ειδικα για τους εμπορους που εφερναν και πωλουσαν πραγματειες στην Πολη, ο νομος επεβαλλε οτι, αν δεν ειχαν ολοκληρωσει τις δοσοληψιες τους μεσα στο προβλεπομενο διαστημα, οφελαν να βγιουν εκτος των τειχων και η διοικηση αναλαμβανε να διεκπεραιωσει τις εκκρεμεις υποθεσεις τους, μεσω κρατικων αξιωματουχων!
Προφανως, για να μην καταντησουν οι πολεις τους στα χαλια των δικων σας πολεων, οπου τα ιστορικα κεντρα τους εχουνε μετατραπει σε αποθηκες ανθρωπινων ψυχων...

Η μεταναστευτικη πολιτκη των βυζαντινων [οπως και των διδασκαλων τους Ρωμαιων] διεθετε μια ιστορικη σοφια, στην οποια φαινεται οτι ειχαν αφομοιωθει οι εμπειριες πολλων αποτυχιων του παρελθοντος και που κυριως στηριζονταν στην επιλογη και στην σωφρονα διαχειριση των μετακινησεων πληθυσμων, ετσι ωστε να ενσωματωνονται ομαλα στον ηδη υπαρχοντα πολιτισμικο και κοινωνικο ιστο της αυτοκρατοριας τους και προπαντος να μην δημιουργουν θυλακες αθλιοτητας ή να μην λειτουργουν ως πεμπτη φαλαγγα της πανταχου παρουσας βαρβαροτητας,.

Οταν το Βυζαντιο αρχισε να παρακμαζει, η σοφη μεταναστευτικη πολιτικη που το κρατησε ορθιο για αιωνες, εγκαταλειφθηκε και οι αδυναμοι βασιλιαδες του αρχισαν να διδουν προνομια σε Βενετους και Γενουατες, ενω επετρεψαν την εγκατασταση στα εδαφη τους, τουρκικων μουσουλμανικων ομαδων, που συντομα θα διελυαν ολοκληρη την αυτοκρατορια.

Φαινεται λοιπον οτι στην μακρα ιστορια των μεταναστευσεων και των μετακινησεων, δεν υπαρχει ενας και μονον κανονας, που να μας πειθει οτι λαοι διαφορετικης κουλτουρας μπορουν πραγματι να ζησουν ειρηνικα στο ιδιο εδαφος και μαλιστα, οι νεες πληθυσμιακες ομαδες να μπολιαζουν τις παλαιοτερες με καινουριο και πιο ρωμαλεο αιμα.
Η βασικη αρχη της πολυπολιτισμικοτητας, που στηριζεται στο δογμα οτι το ανακατεμα λαων και δοξασιων θα λειτουργησει στο τελος υπερ της πολιτισμικης, οικονομικης και κοινωνικης ανθησης μιας κοινωνιας, δεν ειναι παρα μια απατη.

Αν μπορουμε να μαθουμε κατι απο την ιστορια των μεταναστευσεων στην εποχη των παλαιων αυτοκρατοριων, οπου εκτος των αλλων, ελειπε και το στοιχειο της φυλετικης ή εθνοτικης ανωτεροτητας, ειναι οτι οι μεταναστες [λαθραιοι ή μη] αλλοτε συμβιωνουν ειρηνικα με τους ντοπιους πληθιυσμους και αλλοτε οχι.
Και σε ορισμενες περιπτωσεις, διαλυουν και τις κοινωνιες στις οποιες εισβαλλουν...

-Ροζαλια Συρρακοβα, σε ακουω και αμα ειχα κλειστα τα ματια μου, θα νομιζα οτι μου μιλαει καμια συνταξιουχα καθηγητρια ιστοριας. Τοσο εγκεφαλικη σε βρισκω. Αλλα εσυ μωρο μου, εισαι κουκλαρα!
Με βρισκεις λιγο ρατσιστη που εκπληττομαι πως μια ωραια γυνακα, μπορει ταυτοχρονα να εχει και τοσον τετραγωνο νου?

-Λευτερη Πανουση, δεν θα σε κατηγορουσα ποτε για ρατσισμο απεναντι στις γυναικες. Γνωριζω την αδυναμια σου στο φυλο μας. Ωστοσο πρεπει να σου πω οτι εμεις οι Ρωσιδες, γιναμε εξ' αναγκης πιο οργανωτικες, πιο υπολογιστικες και πιο πραγματιστριες απ' οτι οι αντρες μας.
Αν ερθεις να ζησεις στη Ρωσια, θα καταλαβεις γρηγορα οτι ο αλκοολισμος ειναι ενδημικο φαινομενο αναμεσα στους αντρες μας. Καθε Ρωσιδα εχει στην πλατη της ενα ή και περισσοτερα δραματα, απο αδελφους, πατεραδες, συζυγους ή εραστες, που καταντανε να πινουνε τη βοτκα με τον γκαζοντενεκε του πετρελαιου.
Οι ανδρες μας αρχιζουν να μεθανε το φθινοπωρο και ξεμεθανε κατα τα μεσα του Ιουλιου!
Αν δεν αναλαμβαναμε εμεις τα πρακτικα της επιβιωσης, στο λεω ξεκαθαρα, δεν θα υπηρχε Ρωσια.
Γι αυτο θα δεις οτι οι Ρωσιδες και οι Βουλγαρες, θεωρουνταν απο παλια, οι πιο ανεξαρτητες γυναικες της Ευρωπης.
Μην κοιτας που εδω στην Ελλαδα, μας εχετε ταυτισει με τις πουτανες.
Απλως εχουμε μαθει να παιρνουμε τη ζωη μας στα χερια μας και δεν κολλαμε, αμα χρειαστει να δωσουμε και το απαυτο μας, προκειμενου να εξασφαλισουμε την επιβιωση.
Συνεπως, μην σου καμει εκπληξη. Εξον και αν γουσταρεις τα πολυ υποτακτικα θηλυκα και σου χαλαω τη φαντασιωση.

-Καθε αλλο. Μπορω να σε βεβαιωσω Ροζαλια Συρρακοβα, οτι ο τυπος μου ειναι ακριβως οι γυναικες του ειδους σου. Για να μην σου πω οτι βρισκω τη συζητηση μας πολυ σεξυ.

Χαιρομαι γι αυτο. Αφησε ομως το σεξ κατα μερος και ξαναγυρνα στην ιστορια. Δεν εχουμε συζητησει ακομα το σπουδαιοτερο. Πως διαμορφωθηκε η μεταναστευτικη πολιτικη των εθνων/κρατων, που αντικατεστησαν τις αυτοκρατοριες...

Στην εποχη του εθνους/κρατουςΑ, ναι... Δυστυχως, προηγειται η ιστορια!. Να σου πω την αληθεια μου Ροζαλια, προσωπικως το τριπτυχο Πατρις/Θρησκεια/Οικογενεια μου προκαλει αλλεργικες αντιδρασεις.
Θα ενιωθα περιφημα αν ημουν ενταγμενος σε μια εντελως πολυπολιτισμικη και ελευθερη απο συνορα πολιτεια, που θα αποτελουνταν ομως απο Ρωσιδες σαν εσενα, Σερβους σαν τον Κουστουριτσα, Ελληνες σαν τον Χρηστο Μαλεβιτση, Αγγλους σαν τον Πιντερ, Γερμανους σαν τον Ριλκε, Ισπανους σαν τον Αλμοδοβαρ, Ιταλους σαν τον Φεντερικο Φελινι ή Γαλλιδες σαν την Αναϊς Νιν. Το βρισκεις ουτοπικο?

Το βρισκω πολυ ευρωπαϊκο. Αλλα η Ευρωπη μας δεν ειναι πια αυτη που ηταν. Η Ευρωπη δεν ειναι ο Ρεμπω, ο Μπαταϊγ, ο Καφκα, ο Ταρκοφσκι, ο Αντονιονι, η Εντιθ Πιαφ και η Ισιδωρα Ντανκαν. Η Ευρωπη ειναι ενα θλιβερο κονσορτσιουμ τραπεζων, πολυεθνικων, χρηματιστων και καθε λογης γραβατοπειρατων, που σχεδιαζει, προγραμματιζει και εκτελει με ανατριχιαστικη ακριβεια τα φερετρα που θα θαψουνε εντος τους, ολους τους ευρωπαϊκους λαους.
Δυστυχως, η αναδυση μιας νεας, παγκοσμιοποιημενης αυτοκρατοριας, στη θεση των παραδοσιακων εθνων/κρατων του 20ου αιωνα, θα παει τα πραγμνατα σε μια κολαση, αντι να θεραπευσει τις παθογενειες του εθνους/κρατους....
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
















Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου