ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΜΑΓΟΙ

Γιά κάποιους ειναι τεσσερις,αλλά εμεις μένουμε στους γνωστους τρεις...λέγαμε στήν προηγούμενη ανάρτηση πώς στήν δύση τήν ημέρα τών θεοφανείων τήν γιορτάζουν σε ανάμνηση τής απόδοσης τιμής στόν νεογέννητο Χριστό,από τους τρεις σοφούς απ τήν Ανατολή....η ιστορία μάς είναι γνωστή.τό παρακάτω απόσπασμα από κείμενο σχετικο του Παύλου Κυράγγελου..
ΤΙ ΔΕΝ ΗΞΕΡΑΝ ΟΙ ΜΑΓΟΙ;;;;
<<,...Σύμφωνα μέ τά σωζόμενα κείμενα τής Καινής Διαθήκης η αρχαιότητα τών οποίων ανάγεται στον 1ο αι. μ.Χ., 3 Μάγοι¹ «από ■Ανατολών» (Ματθ. Β', 1) παρουσιάστηκαν στον Ηρώδη (Ματθ. Β', 1-3), ηγεμόνα της Ιουδαίας, προκειμένου να έχουν απάντηση στο θεμελιώδες θεολογικό ερώτημα: «πού γεννάται ο Χριστός» (Ματθ. Β', 4).«βασιλέως βασιλέων» (νεγκοΰς νεγκίστί) ή «Υιού του Θεού».

　

Ο Χώρος ήταν γνωστός: η περιοχή της Ιουδαίας, που αντιστοιχεί στο ζώδιο των Ιχθύων, δηλ. το ουράνιο τμήμα στο οποίο γινόταν η τριπλή διάβαση.

Η γνωστή μέθοδος ήταν προκαθορισμένη - προμελετημένη σαν παρατήρηση της τριπλής διελεύσεως του Διός από το ου$ρ Κριού -Ταύρου και των τριών συνόδων (εξαιρετικά ορατών) του με τον Κρόνο μέσα στο 7 π.Χ.3

Ο γνωστός Χρόνος ήταν προκαθορισμένος - προαναγγελμένος και σαν χρονικό σημείο της διαβάσεως του γ' από τον Κριό στους ίχθύς, άλλως σαν έναρξη της Εποχής των Ιχθύων.

Ο γνωστός Χώρος ήταν προκαθορισμένος - προεντοπισμένος και σαν χώρα των Ιουδαίων, του λαού που είχε προστάτη τον Ραϊφάν (= Κρόνο), ηγετικό πλανήτη (ας πούμε, κυβερνήτη) της μεγάλης αρθρώσεως των πλανητών, που έγινε στους Ιχθύς το 6 π.Χ. (και που σ" αυτούς, όπως προαναφέραμε, αντιστοιχεί η Ιουδαία).4

Τότε τι ήταν εκείνο που αγνοούσαν οι Μάγοι; Τι ζητούσαν να πληροφορηθούν από τον ηγεμόνα Ηρώδη; Τι αγνοούσε κι αυτός. ώστε ν" αναγκαστεί να συγκαλέσει το συμβούλιο των ιερέων (Ματθ. β', 4), προκειμένου να το πληροφορηθεί

Απλά και. μόνο, το ακριβές σημείο της Ιουδαίας, την πόλη δηλαδή

στην οποία είχε γίνει η γέννηση του Θείου Βρέφους. Κι αυτό γιατί ο Αστήρ που τους «προήγε» (οδηγούσε), δεν ήταν ένας «υπερ­φυσικός αστήρ, κινούμενος εντός των κατωτέρων στρωμάτων της α-^οοφαιρας>',⁵ οπότε θα είχε σταθεί πάνω από τη Φάτνη (κατα­πώς τον παρουσιάζουν οι ευφάνταστοι βυζαντινογράφοι καλλιτέ­χνες των χριστουγεννιάτικων καρτών) και θα τον έβλεπαν κι οι Μάγοι κι ο κόσμος όλος, αλλά ήταν ένα ουράνιο φαινόμενο,⁶ που μ;. ο οι αστρολόγοι - αστρονόμοι της εποχής (οι γνωστοί Μάγοι), μπορούσαν να παρατηρήσουν, αρχικά από το αστεροσκοπείο τους και, εν συνεχεία, μετακινούμενοι προς δυσμάς, με το φορητό τους τηλεσκόπιο.

Το ερώτημα είναι: αν οι Μάγοι ήξεραν βαθύτερη (δηλ. Εσωτερι­κή) Αστρολογία, και δη αν είχαν Κλισιολογικές γνώσεις,⁷ θα μπο­ρούσαν να γνωρίζουν ότι η πόλη ήταν η Βηθλεέμ, χωρίς να ρωτή­σουν τον Ηρώδη;

Η επιστημονική απάντηση είναι: ναι, φυσικά, απόλυτα, αν είχαν

υπόψη τους απλά και μόνο: ΐ; ότι η αρχαία ονομασία της Βηθλεέμ ήταν Εφφραθά (κατ' εμέ

Εϋφραθά).

2) ότι η εδρ. λ. Βηθλεέμ (μπεθ-λεχέμ) σημαίνει «οικία του άρ­του».

3)  ότι το ζώδιο της ενσαρκώσεως ή Βορεία Πύλη (δηλ. ο Καρ­κίνος) λέγεται Φάτνη στο κέντρο του και οι δύο μπροστινοί αστέ­ρες Όνοι.

4! ότι ο Όνος θεωρείται⁸ ότι λατρευόταν, οαν είδωλο, μέσα στο

Ναό (στα Ιεροσόλυμα).

5) ότι βάσει των γνωστών καβδαλιστικών προτάσεων,⁹ που ανα-Φέσονται στο Μπερεσίθ, ο Μεοίας θα γεννιόταν από μια Παρ­θένο,* όπως προφήτευσε κι ο Ησαΐας (Ησ., Ζ, 14 & Ματθ. Α' 23), το

ε ιώδιο της Παρθένου κρατάει στο χέρι Στάχυν (= ιουλον), απ που παράγεται ο άρτος. 6) ότι

«/ uti ο Ιχθύς στην Κοσμική Αρχιτεκτονική είναι η Vesica Piscis, όπως περιγράφεται στο «γαμήλιο σχεδιάγραμμα» («γάμοιι τόπον») στο Η' της Πολιτείας του Πλάτωνος και όπως το έχω αποκαταστή­σει στο παρατιθέμενο σχεδιάγραμμα της Magnae Cartae Sanguinis ίδλ. Σχήμα 1).

7)  οτι οι άρχοντες στα εβραϊκά καλούνταν Μαρί (πρβλ. μαραναθά

= έργον, Κύριε).

8)   ότι πυραμίδα σημαίνει και βηθλεέμ, (πρβλ. με Σχήμα 2).

Αναλύοντας τα ανωτέρω 8 στοιχεία βρίσκουμε ότι οι Μάγοι όφει­λαν:

ο) Από το συνδυασμό 1) & 2), να αναζητήσουν τη Θεία Γέννηση ή γονιμοποίηση στην πόλη, που έφερε αυτό το όνομα (ευφραθά = εύφορος = γόνιμος, γονιμοποιός) ή το όνομα του γονιμοποιού στοιχείου / αιτίου, δηλ. του σίτου, επειδή περιέχει τη γονιμοποιό βιταμίνη, δηλ. την τοκοφερόλη Ε. Μ" άλλα λόγια, το .«σπίτι του ψωμιού» (Βηθλεέμ), που φέρνει τη «γονιμότητα» (Ευφραθά).

Τα στοιχεία αυτά γίνονται πιο ορατά, αν θυμηθούμε πως η Βη­θλεέμ ονομάστηκε Ευφραθά από την 3η σύζυγο του Χάλεβ (βλ. Αοιθ. ΙΓ & ΙΔ σε συσχέτιση με Ιησ. Ναυή !Δ, 6 εξ., & ΙΕ, 13 εξ.) κι ότι εκεί κατοίκησε ο γιος της Ωρ (λεξικό πρότυπο του Ώρου, μυητικού συμβόλου του Ιησού, ετυμολογικού κρυπτογραφικού της Αφροδί­της, θεάς της γονιμότητας - πρβλ. άλλωστε ΜΠΕΘ - ΛΕΧΕΜ = 814 = ΑΡΓΥΝΝιΣ, η Αφροδίτη παρά Βοιωτοίς). _^ 6) Από τον συνδυασμό α) & 3) ν' αναζητήσουν στην πόλη της Βηθλεέμ μια φάτνη, και μάλιστα εν λειτουργία, με όνους μέσα (όχι

εγκαταλειμμένη), που να έχει γεννήσει μέσα μια αρχόντισσα (δέ­σποινα), δηλ. μια Μαρί (α).

Το στοιχείο της φάτνης γίνεται πιο ορατό, συνδυάζοντας το α) με τη σημασία της ελλ. λ. φάτνη = 1) τράπεζα γεμάτη και 2) φάτνωμα οδόντων, δηλ. αντίστοιχα: 1) θέση του άρτου - 2) άλεσμα του σίτου. Υπόψη ότι άνωθεν κείται η υπερώα (ουρανίσκος) και εξωτερικώς τα μάγουλα (πρβλ. μάγοις = μήλα = πρόβατα.

γ) Από τον συνδυασμό α) & 6) σε συσχέτιση με το 5), να επιμεί­νουν στην ανεύρεση μιας φάτνης - κατοικίας της Αρχόντισσας (δηλ. Δέσποινας) ή Μαρίας, που να είχε τη φήμη της Παρθένας, όπως φαίνεται στο κείμενο (Ματθ., Α', 18 & 20) κι είχε αποδειχθεί με τη δοκιμασία της «αγνείας πείρας», όπως αναφέρεται στο κεί­μενο του Απόκρυφου Ευαγγελίου (Πρωτευ. Ιακώβου, XVI: «ύδωρ ελέγξεως κυρίου»).

δ) Από τα στοιχεία του 6) σε συνδυασμό με τις γνώσεις τους για την κυριαρχία του Ποσειδώνος επί των Ιχθύων και την προσωπική μου ετυμολογία (Ποσειδών από το Ιπποσειδών, κατά συγκοπήν του αρκτικού ΙΠ, δηλ. είδος ίππου = με μορφή ίππου ή αλογομούρης -σαν άλογο = οίος ίππος = Οιόσιππος και κατά συγκοπήν αρκτικού Ο, Ιόσιππος = Ιώσιππος = Ιωσήφ), να αναζητήσουν την Αρχόντισσα ή Δέσποινα ή Μαρία υπό την σκέπην του Ιωσήφ, σε συνδυασμό με το πρότυπο του 4) και τις γνώσεις των περιπετειών του 1ου Ιωσήφ στην Αίγυπτο, στην «οικία του αρτοποιού» (Γέν., ΛΘ", 1 εξ.).

Το στοιχείο αυτό γίνεται πιο ορατό, έχοντας υπόψη μας την παράδοση, που θέλει τον άγιο Χριστόφορο αλογομούρη και τις προσωπικές μου παρατηρήσεις,¹⁰ όπου η λ. ΔΕΣΠΟΙΝΑ είναι ανα­γραμματισμός της λ. ΠΟΣΕΙΛΑΝ. δωρικού τύπου του Ποσειδώνος και αναφέρεται στην ένωση της Δέσποινας / Δήμητρας (Παρθένου) με τον Ποσειδώνα σε μορφή αλόγων.

ε) Απ' το στοιχείο 8) σε συσχέτιση αφενός με τα transits στο cusp Κριού - Ταύρου, αφετέρου με το συμβολισμό των Ιουδαίων σαν «ποικίλου αμνού», έχοντας υπόψη τους και την απόδοση (στη γλώσσα Αρζάβα της Μ. Ασίας) Αμάν (δηλ. Αμήν, ιωνικά) του Άμ-

μωνος, να αποκρυπτογραφήσουν τη γραμματαριθμική εξίσωση^{10 ΒΗΘΛΕΕΜ = 99, όπου 99 μας δίνει ΑΜΗΝ (Άμμων ή Αμνός, άλλωστε Κριός = Αίηυπ στα αιγυπτ.) ή ΝΗΜΑ (η εκτυλισσομένη πορεία του Αστέρος) ή ΜΑΘΗΜΑ (το ζητούμενον να μάθουν) ή ΠΗΓΗ (την αρχή ή αιτία, αλλά και μέρος εμφανίσεως των παγανών), και κατ' ακολουθίαν να αναζητήσουν την ΠΗΓΗ του ΑΜΗΝ (αμνού), δηλ. τη Φάτνη.}

στ) Από τα στοιχεία 8) & ε) γνωρίζοντας ότι σίτος = πυρός (στα •ελληνικά), άρα πυραμίς = συναγωγή σίτου = λωγάνη = μπεθ λεχέμ (βηθλεέμ), και αναζητώντας τον

;«τεχθέντα βασιλέα», να προεκτείνουν επί του χάρτου τη γραμμή του βασιλικού διαδρόμου της Μ. Πυραμίδος, οπότε συναντάται η Βηθλεέμ [βλ. ξανά το α), παραπάνω, σε συσχέτιση με το Σχ. 2]. όρος Μάγοι τίθεται εδώ αντί του Ιερεύς, Γόης, Προφήτης,
ως καταλληλότερος, αφού ήρθαν να προσκυνήσουν το Λόγο, η δε
λ. Μάγοι ετυμολογείται, κατά τη γνώμη μου, από το ρ. μαγάζω =
μέγα άζω = φωνάζω δυνατά (από κει και η λ. μαγαζιά, αφού οι
μαγαζάτορες διαλαλούν δυνατά, δηλ. μαγάζουν, το εμπόρευμα
τους), κατά συνέπεια είναι κι εδώ εσφαλμένος ο ΗοπΊτιβηη και οι
συν αυτώ, μιλώντας για δάνειο από την αρχ. περσ. ιτοαυε = μάγος,
πολύ δε περισσότερο όσοι κοιτάνε τη ρ. ιτίδΜ (αρχ. ινδ.) ή ποα (ιρλ.)= μέγας. Οπωσδήποτε το λάθος είναι μικρό, αφού οι Μάγοι ήταν
και οι Μεγάλοι (οι τρανοί) στις κοινωνίες τους, όπως συμβαίνει και
με το μάγο - γιατρό των μαύρων φυλών. Βλ. ορισμό των Μάγων και αναφορά στα αστεροσκοπεία στη σελ. 61 του κατωτέρω (2) βιβλίου.«Ο Αστήρ της Βηθλεέμ», εκδ. Καράβια - Αθήνα 1970, και συνέντευξη του στον υπογράφοντα για το περ. Νεογραμ-μή, Ιαν. 71, στη σελ. δ'.«τροχονόμου των ορμονών». Χιννέ ααλμά -* Ιδού η Παρθένος χαρά ~» θέλει συλλάβει βαγιολέδεθ μπεν -> και γεννήσει υιόν Βλ. Π. Κυραγγέλου: Επίτομο Γραμματαριθμικό Αριθμογραμ-ματικό κ.λπ. Λεξικό της Ελληνικής - Αθήνα 1981.(96)

(1) 0

Το ότι, σύμφωνα με την ανάλυση του κειμένου, είχαν ελλιπείς γνώσεις και δεν μπόρεσαν να βρουν τη ΒηΒλεέμ, πρέπει ν' αποδοθεί, κατά τη γνώμη μου, στο ότι είχε προηγηθεί η Μαγοφονία (πρβλ. και σφαγή 300 Προφητών Α' βαθμού, Α' Βασ. ΚΒ', 18) και είχε χαθεί το άνθος της γνώσης από την τάξη τους.

Βλ. Κ. Χασάπη

Σε ανάλογο φαινόμενο αποδόθηκε από τους Ιουδαίους η γέννηση του Μωυσέως τον 16ο αι. π.Χ. και η ανασύσταση του κράτους του Ισραήλ το 1948.

Προχωρώντας σε αποσυμβολιστικό βάθος, μπορ ύμε ν' αναφέρουμε την Ιουδαία και σαν χώρο γεννήσεως / παρ( γωγής των Ιουδαίων = σπερματοζωαρίων, που κινούνται προς το σημείο γονι-μότητος = Εφφραθά (βλ. αναλυτικότερα Γ. Βαρβιτσιώτη: Οι κρυμμένοι θησαυροί, Αθήνα 1960) και να συσχετίσουμε την ορμονική λειτουργία με τον Ποσειδώνα, έφορο της υποφύσεως ή

Ανάλυση της θεωρίας του ΚβρρΙβΓ στο ανωτέρω (2-) μνημο-νευθέν βιβλίο.

Η λ. αστήρ στα (αρχαία) ελληνικά σημαίνει και τη λάμψη (πρβλ. δόξα & δοκός).

Ο υπογράφων είναι εισηγητής διεθνώς από το 1981 της Επιστήμης της Κλισιολογίας, δηλ. συστήματος μελλοντολογικών αναλύσεων βασισμένων στο συνδυασμό Αστρολογίας, Αριθμολογίας και Ονοματολογίας, στην κλίμακα των 12 Οίκων.

Βλ. σχετικές αναφορές στο βιβλίο του Γ. Γρατσέα: Η έξοδος των Ισραηλιτών από την Αίγυπτο κ.λπ. - Αθήνα 1981,  = Παρθένον θα επιλέξω κ.λπ.

Η ελλ. λέξη βετούλα (ορθ. βαιτούλα) = κατσικούλα (νιογέννητη), δηλ. κοριτσάκι, όπως αρνάκι το αγοράκι, είναι συνώνυμη της αλμά = παρθένος στο Ησ. Ζ, 14, όπως αποδεικνύεται και σε υπό έκ-δοσιν βιβλίο μου

(10)Ιδιαίτερα η εξίσωση 99 = ΑίΠΗ - ΑΚΟΗ - ΑΛΗΞ - ΑΜΗΝ - ΑΜΝΗ -ΒΗΘΛΕΕΜ - ΓΛΗΝΗ - ΙΝΑΗΛ- ΚΛΗΜΑ - ΛΑΛΛΗ - ΛΗΝΑΙ - ΜΑΓΓΑΝΑ -ΜΑΘΗΜΑ - ΜΑΝΗ - ΜΕΓΑΝ - ΜΗΝΑ - ΝΗΜΑ - ΠΑΓΓΑΙΑ - ΠΗΓΗ......>>

ΠΑΥΛΟΣ ΚΥΡΑΓΓΕΛΛΟΣ