Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΕΠΤΑ...[Μέρος Δ΄...ο Νόμος τού επτά]

[...Αν συλλάβουμε την πλήρη σημασία του, ο νόμος της οκτά­ βας μας δίνει μια τελείως νέα εξήγηση ολόκληρης της ζωής, της πορείας και της ανάmυξης των φαινομένων σε όλα τα επίπεδα του σύμπαντος που παρατηρούμε. παρέκκλιση· στη μεθεπόμενη η παρέκκλιση είναι ακόμη πιο έντονη, έτσι ώστε η γραμμή των οκταβών μπορεί τελικά να κάνει πλήρη στροφή και να προχωρήσει προς μια κατεύθυν­ ση αντίθετη από την αρχική: Αυτός ο νόμος εξηγεί γιατί δεν υπάρχουν ευθείες γραμμές στη φύση, καθώς και γιατί δεν μπορούμε ούτε να σκεφτόμα­ στε ούτε να πράττουμε, γιατί, σε μας, όλα γίνονται με αόρι­ στη, με απρόσωπη σκέψη, γιατί, σε μας, όλα συμβαίνουν, και συμβαίνουν γενικά με τρόπο αντίθετο απ· αυτόν που θέλου­ με ή περιμένουμε. Όλα αυτά είναι καθαρό και άμεσο αποτέ­ λεσμα των παύσεων ή των επιβραδύνσεων στην ανάπτυξη των δονήσεων. ντο, ρε. μι, > ντο Τι συμβαίνει ακριβώς τη στιγμή της επιβράδυνσης των δο­ νήσεων; Μια παρέκκλιση από την αρχική κατεύθυνση. Η ο­ κτάβα αρχίζει προς την κατεύθυνση που δείχνει το βέλος: ντο, ρε, μι Στη συνέχεια της ανάπτυξης της η γραμμή των οκταβών ή η ) Σημειώνεται όμως μια παρέκκλιση ανάμεσα στο μι και στο φα, η γραμμή που άρχισε από το ντο αλλάζει κατεύθυνση και με το φα, σολ, λα και σι κατεβαίνει, σχηματίζοντας γωνία με την αρχική της κατεύθυνση, που την δείχνουν οι τρεις πρώτοι φθόγγοι. γραμμή της ανάmυξης των δονήσεων μπορεί να επιστρέψει στην αρχική της κατεύθυνση με άλλα λόγια, να διαγράψει πλήρη κύκλο. Αυτός ο νόμος δείχνει γιατί δεν παρατηρούνται ποτέ ευ- ντο ρε μι > ντο ρε μι ντο, ρε, μι, > Ανάμεσα στο σι και στο ντο παρατηρείται η δεύτερη παύ­ ση-μια νέα παρέκκλιση, μια νέα αλλαγή κατεύθυνσης. ντο σι λα σολ φα 160 161 θείες γραμμές στις δραστηριότήτες μας και γιατί, ενώ αρχί­ ζουμε κάτι, συνέχεια κάνουμε κάτι άλλο τελείως διαφορετι­ κό, συχνά το αντίθετο από το πρώτο, αν και δεν το προσέχου­ Νο 6 και άνθρωπος Νο 7. Μ' αυτές τις επτά ιδέες, θα μπορού­ άνθρωπος που έχει φτάσει στην πιο με να συνεννοηθούμε όταν μιλάμε για τον άνθρωπο. Άνθρωπος Νο 7 είναι ο με και εξακολουθούμε να νομίζουμε ότι κάνουμε το ίδιο πλήρη ανάπτυξη που είναι δυνατή για τον άνθρωπο και που κατέχει ό,ΤΙ είναι δυνατόν ένας άνθρωπος να κατέχει, δηλα­ δή συνειδητότητα, μόνιμο και αμετάβλητο Εγώ, ατομικότητα, αθανασία και πολλές άλλες ιδιότητες που, μέσα στην τυφλό­ τητα και στην άγνοια μας, τις αποδίδουμε στον εαυτό μας. Μόνο όταν, ως ένα σημείο, καταλάβουμε τον άνθρωπο Νο 7 και τις ιδιότητές του, θα μπορέσουμε να καταλάβουμε τα κλι­ μακωτά στάδια μέσα από τα οποία μπορούμε να τον προσεγ­ γίσουμε, δηλαδή να καταλάβουμε την πορεία της ανάπτυξης που είναι δυνατή για μας. Ο άνθρωπος Νο 6 βρίσκεται πολύ κοντά στον άνθρωπο Νο 7. Διαφέρει απ' πράγμα που είχαμε αρχίσει να κάνουμε. Όλα αυτά δεν μπορούν να εξηγηθούν παρά με τη βοήθεια του νόμου της οκτάβας, μαζί με την κατανόηση του ρόλου και της σημασίας των «παύσεων», που αναγκάζουν τη γραμμή της ανάπτυξης της δύναμης να αλλάζει συνέχεια κατεύθυν­ αυτόν μόνο στο ότι μερικές από τις ιδιότητές του δεν έχουν γίνει ακόμη μόνιμες. Ο άνθρωπος Νο σει στην ενότητα. 5 αποτελεί επίσης, για μας, ένα απρόσιτο επίπεδο ανθρώπου, γιατί είναι ένας άνθρωπος που έχει φτά­ Ο άνθρωπος Νο Οι άνθρωποι Νο νται. 4 αποτελεί ενδιάμεσο στάδιο. Θα μιλήσω Νο ση, να ακολουθεί μια διακεκριμένη γραμμή, να γυρίζει κυκλι­ κά, να γίνεται το ίδιο της το αντίθετο κ.λ.π. Οι εφτά δια6αθμίσεις της έννοιας άνθρωπος. αργότερα γι αυτόν. 1, 2 και Νο 3 συνιστούν τη μηχανική ανθρωπότητα: παραμένουν στο ίδιο επίπεδο που γεννιού­ Ο άνθρωπος Νο Ο Πήτερ Ουσπένσκυ 14 γράφει τα εξής Η γλώσσα στην ο­ ποία μπορούμε να καταλαβαίνουμε είναι φτιqγμένη έτσι ώ­ στε να δείχνει τη σχέση του αντικειμένου που εξετάζουμεο­ ποία μπορούμε να καταλαβαίνουμε είναι φτιqγμένη έτσι ώ­ στε να δείχνει τη σχέση του αντικειμένου που εξετάζουμε 1 είναι ο άνθρωπος που το κέντρο βάρους της ψυχικής του ζωής βρίσκεται στο κινητικό κέντρο. Είναι ο άνθρωπος του υλικού σώματος, ο άνθρωπος που οι κινητικές και οι ενστικτώδεις λειτουργίες του βαρύνουν μόνιμα, πε­ ρισσότερο από τις συναισθηματικές και τις διανοητικές λει­ τουργίες. προς τη δυνατότητα που έχει αυτό για εξέλιξη να δείχνει δηλαδή τη θέση του αντικείμενου μέσα στην κλίμακα της ε­ ξέλιξης. Ο άνθρωπος Νο 2 είναι ο άνθρωπος που βρίσκεται στο ίδιο Για το σκοπό αυτό πολλές από τις συνηθισμένες ιδέες μας, χωρίζονται σύμφωνα με τις βαθμίδες αυτής της εξέλιξης. Ας πάρουμε πάλι την ιδέα άνθρωπος. Στη γλώσσα για την οποία μιλάω, στη θέση της λέξης «άνθρωπος» χρησιμοποιού­ νται επτά λέξεις, δηλαδή: άνθρωπος Νο άνθρωπος Νο επίπεδο ανάπτυξης, αλλά το κέντρο βάρους της ψυχικής του ζωής βρίσκεται στο συναισθηματικό κέντρο, δηλαδή είναι ο άνθρωπος που οι συναισθηματικές λειτουργίες του βαρύ­ νουν περισσότερο απ' όλες τις άλλες' είναι ο άνθρωπος του συναισθήματος, ο συναισθηματικός άνθρωπος. Ο άνθρωπος Νο 1, άνθρωπος Νο 2, 3, άνθρωπος Νο 4, άνθρωπος Νο 5, άνθρωπος 3 βρίσκεται κι αυτός στο ίδιο επίπεδο α- 162 163 νάπτυξης, αλλά τσ κέντρσ βάρσυς της ψυχικής τσυ ζωής βρί­ σκεται στσ διανσητικό τσυ κέντρσ, δηλαδή είναι σ άνθρωπσς πσυ σι διανσητικές τσυ λειτσυργίες επικρατσύν έναντι των κινητικών ενστικτωδών και συναισθηματικών τσυ λειτσυργιών' είναι σ άνθρωπσς της λσγικής, πσυ τα εξετάζει όλα θεωρητικά, πσυ τα ζυγίζει όλα με τσ μυαλό τσυ. Ο κάθε <Ινθρωπσς γεννιέται ή Νσ 1, ή 2, ή 3. Ο άνθρωπσς Νσ 4 δεν γεννιέται σ' αυτό τσ επίπεδσ. Γεννιέται ή Νσ 1, ή 2, ή 3, και γίνεται 4 μόνσ ύστερα από πρσσπάθειες συγκεκριμένσυ είδσυς. Ο άνθρωπσς Νσ 4 είναι πάντστε πρσϊόν εργασίας σχσλής. Δεν μπσρεί να γεννηθεί σ' αυτό τσ επίπεδσ, ή να αναπτυχθεί τυχαία, .ούτε να είναι απστέλεσμα των συνηθι­ σμένων επιδράσεων της ανατρσφής, της εκπαίδευσης και των παρσμσίων. Ο άνθρωπσς Νσ αριθμσύς, εξηγεί χιλιάδες πράγματα πσυ, διαφσρετικά, δεν θα μπσρσύσαμε να τα καταλάβσυμε. Αυτός σ διαχωρισμός είναι μια πρώτη εφαρμσγή στσν άνθρωπσ της έννσιας της σχετικότητας. Τα πράγματα μπσρεί να είναι έτσι ή αλλιώς, ανάλσγα με τη σκσπιά τσυ ανθρώπσυ πσυ τα βλέπει, ή ανά­ λσγα με τη σχέση τσυς πρσς αυτόν. Σύμφωνα με τα παραπάνω, όλες σι εσωτερικές και εξωτε­ ρικές εκδηλώσεις τσυ ανθρώπσυ, όλα όσα ανήκσυν στσν άν­ θρωπσ και όλα όσα δημισυργσύνται απ' αυτόν, χωρίζσνται επίσης σε επτά κατηγσρίες. Μπσρσύμε λσιπόν, να πσύμε ότι υπάρχει γνώση Νσ 1, πσυ βασίζεται στη μίμηση ή στσ ένστικτα ή πσυ απσστηθίζεται, πσυ μαθαίνεται με τσ ζόρι μετά από αμέτρητες επαναλή­ ψεις. Ο άνθρωπσς Νσ 1, αν είναι άνθρωπσς Νσ 1 με την πλή­ ρη σημασία τσυ όρσυ, μαθαίνει τα πάντα σαν παπαγάλσς ή σαν μα"ίμσύ. 4 βρίσκεται ήδη σε διαφσ­ ρετικό επίπεδσ από τσν άνθρωπσ Νσ 1, 2 και 3' έχει μόνιμσ κέντρσ βάρσυς πσυ απστελείται από τις ιδέες τσυ, από την εκτίμηση πσυ τρέφει για την εργασία, και από τη σχέση τσυ με τη σχσλή. Εξάλλσυ, τα ψυχικά τσυ κέντρα έχσυν ήδη αρχίσει να ισσρρσπσύν' τσ ένα τσυ κέντρσ δεν βαρύνει περισσότερσ από τα άλλα, όπως συμβαίνει με τσυς ανθρώ­ πσυς των τριών πρώτων κατηγσριών. Ο άνθρωπσς Νσ 4, αρ­ Η γνώση τσυ ανθρώπσυ Νσ 2 είναι απλώς η γνώση των πραγμάτων πσυ τσυ αρέσσυν. Ό,ΤΙ δεν τσυ αρέσει δεν τσ γνωρίζει Πάντστε και στα πάντα απσζητάει κάτι πσυ να τσυ αρέσει Ή αν είναι αρωστημένσς, θα ξέρει αντίθετα, μό­ νσ αυτά πσυ δεν τσυ αρέσσυν, αυτά πσυ τσν απωθσύν κι αυτά πσυ τσυ πρσκαλσύν φόβσ, φρίκη και απέχθεια. χίζει ήδη να γνωρίζει τσν εαυτό τσυ, αρχίζει να ξέρει πσυ πηγαίνει Η γνώση τσυ ανθρώπσυ Νσ 3 είναι γνώση πσυ βασίζεται Ο άνθρωπσς Νσ 5 έχει ήδη κρυσταλλωθεί. Δεν μπΌρεί πλέ­ .ον να αλλάζει όπως αλλάζσυν σι άνθρωπσι Νσ 1, 2 και 3. Αλλά πρέπει να σημειωθεί ότι σ άνθρωπσς Νσ 5 μπσρεί να είναι απστέλεσμα σωστής εργασίας και μπσρεί επίσης να είναι α­ πστέλεσμα εσφαλμένης εργασίας. Μπσρεί να γίνει Νσ στην υπσκειμενική λσγική σκέψη, στις λέξεις, στην κυρισλε­ 5 από κτική κατανόηση. Είναι η γνώση των βιβλισφάγων, των λσ­ γίων. Εκείνσι Π.χ πσυ μέτρησαν πόσες φσρές τσ κάθε γράμ­ μα τσυ αραβικσύ αλφαβήτσυ επαναλαμβάνεται στσ Κσράνι, ήταν άνθρωπσι Νσ 3 και στήριξαν πάνω σ' αυτό .ολόκληρσ σύστημα ερμηνείας. τσ Νσ 4, και μπσρεί να γίνει Νσ 5 χωρίς να περάσει από τσ επίπεδσ τσυ ανθρώπσυ Νσ 4. Σ' αυτή την τελευταία περίmω­ ση δεν μπσρεί να αναπτυχθεί περισσότερσ, δεν μπσρεί να Η γνώση τσυ ανθρώπσυ Νσ 4 είναι πσλύ διαφσρετικσύ εί­ δσυς. Είναι γνώση πσυ πρσέρχεται από τσν άνθρωπσ Νσ 5 πσυ, με τη σειρά τσυ, την παίρνει από τσν άνθρωπσ Νσ γίνει 6 και 7. Για να γίνει Νσ 6, θα πρέπει πρώτα να λυώσει 6, την κρυσταλλωμένη .ουσία τσυ, θα πρέπει να τσ θελήσει να χάσει τσ επίπεδσ τσυ ανθρώπσυ Νσ 5. Κι αυτό μπσρεί να γί­ πσυ την έχει πάρει από τσν άνθρωπσ Νσ 7. Είναι, βέβαια, αυ­ τσνόητσ ότι σ άνθρωπσς αφσμσιώνει απ' αυτή τη γνώση μόνσ νει μόνσ με τρσμερές ταλαιπωρίες. Ευτυχώς σι περιmώσεις αυτές εσφαλμένης ανάπτυξης είναι πσλύ σπάνιες. Η διάκριση τσυ ανθρώπσυ σε επτά κατηγσρίες, ή σε εmά ότι μπσρεί, ανάλσγα με τις δυνάμεις τσυ. Αλλά σε σύγκριση με τσυς ανθρώπσυς Νσ 1,2 και 3, σ άνθρωπσς Νσ 4 έχει αρχί­ σει να ελευθερώνεται από τα υπσκειμενικά στσιχεία της γνώ- 164 165 σης του και να βαδίζει στο μονοπάτι που οδηγεί στην αντικει­ μενική γνώση. Η γνώση του ανθρώπου Νο ση. Ο άνθρωπος Νο 5 είναι ακέραιη, αδιαίρετη γνώ­ Εγώ και όλη η 5 έχει τώρα ένα αδιαίρετο ροτελεστείες, από εξωτερικούς τύπους, από θυσίες και τε­ λετουργίες επιβλητικού μεγαλείου και λαμπρότητας, ή αντί­ θετα σκοτεινής, ωμής και άγριας φύσης, και τα παρόμοια. Υπάρχει η θρησκεία του ανθρώπου Νο 2, η θρησκεία της πί­ στης, της αγάπης, της λατρείας, των παρορμήσεων, του εν­ γνώση του ανήκει σ' αυτό το Εγώ. Δεν μπορεί πλέον να έχει ένα εγώ που να ξέρει κάτι που ένα άλλο δεν το ξέρει. Ό,ΤΙ ξέρει, το ξέρει με όλο του το «είναι». Η γνώση του είναι πιο κοντά στην αντικειμενική γνώση απ' ό,ΤΙ η γνώση του αν­ θρώπου Νο θουσιασμού, που δεν αργεί να μεταμορφωθεί σε θρησκεία διωγμών, καταπιέσεων και εξολόθρευσης των «αιρετικών» και των «ειδωλολατρών». Υπάρχει η θρησκεία του ανθρώ­ 4. που Νο 3, η διανοητική, θεωρητική θρησκεία των αποδείξε­ Η γνώση του ανθρώπου Νο πτωση να την χάσει. Η γνώση του ανθρώπου Νο 6 είναι η πιο ολοκληρωμένη ων και των επιχειρημάτων, που βασίζεται σε συλλογισμούς, γνώση που είναι προσιτή στον άνθρωπο υπάρχει όμως περί­ 7 είναι γνώση δική του, που δεν μπορεί να του αφαιρεθεί είναι η αντικειμενική και απόλυτα πρακτική γνώση των Πάντων. Για το «είναι», ισχύει ακριβώς το ίδιο. Υπάρχει το «είναι» ερμηνείες και λογικά συμπεράσματα.Οι θρησκείες Νο 1, 2 και 3 είναι στην πραγματικότητα οι μόνες που γνωρίζουμε. Όλες οι γνωστές θρησκείες και όλα τα γνωστά θρησκευτικά δόγματα που υπάρχουν στον κόσμο ανήκουν σε μια από τις τρεις αυτές κατηγορίες. Τι είναι η θρησκεία των ανθρώπων Νο 4, 5, 6 και 7, δεν ξέρουμε και δεν μπορούμε να το ξέρουμε όσο παραμένουμε αυτό που είμαστε. του ανθρώπου Νο 1, δηλαδή το «είναι» του ανθρώπου που 2, δηλαδή το «είναι» το ανθρώπου ζει σύμφωνα με τα ένστικτά τους και τις αισθήσεις του' το «είναι» του ανθρώπου Νο που ζει με τα αισθήματα και τα συναισθήματα του' το «είναι» Αν, αντί για τη θρησκεία, γενικά, πάρουμε το χριστιανισμό, τότε και πάλι θα δούμε ότι υπάρχει χριστιανισμός Νο 1, δη­ λαδή ειδωλολατρία μεταμφιεσμένη σε χριστιανισμό. Ο χρι­ στιανισμός Νο 2 είναι μια συναισθηματική θρησκεία, άλλοτε πολύ αγνή, αλλά χωρίς δύναμη, και άλλοτε γεμάτη αιματοχυ­ σίες και φρίκη, που οδηγεί στην Ιερή Εξέταση και σε θρη­ σκευτικούς πολέμους. Ο χριστιανισμός Νο 3, που παραδείγ­ ματά του μας προσφέρουν διάφορες μορφές του προτεστα­ ντισμού, βασίζεται στη διαλεκτική, στα επιχειρήματα, στις θεωρίες και τα παρόμοια. Μετά υπάρχει ο χριστιανισμός Νο 4, για τον οποίο οι άνθρωποι Νο 1, 2 και 3 δεν έχουν την παραμικρή ιδέα. του ανθρώπου Νο 3, δηλαδή το «είναι» του λογικού, του θε­ ωρητικού ανθρώπου και τα λοιπά. Είναι λοιπόν ολοφάνερο γιατί η γνώση δεν μπορεί να είναι ξεκομμένη από το «εί­ ναι». Οι άνθρωποι Νο 1,2 και 3 δεν μπορούν λόγω του «εί­ ναι τους», να έχουν τη γνώση των ανθρώπων Νο 4, 5, 6 και 7. Ότι και να τους πει κανείς, το ερμηνεύουν με το δικό τους τρόπο, και κάθε ιδέα την φέρνουν στο δικό τους επίπεδο. Η ίδια διάκριση σε εmά κατηγορίες, πρέπει να εφαρμόζε­ ται σε κάθε τι που έχει σχέση με τον άνθρωπο. Υπάρχει τέχνη Νο 1, δηλαδή η τέχνη του ανθρώπου Νο 1, η τέχνη που μιμεί­ ται, που αντιγράφει, ή η πολύ πρωτόγονη και αισθησιακή τέ­ χνη, όπως είναι οι χοροί και η μουσική των αγρίων. Υπάρχει τέχνη Νο κ.τ.λ. Στην πραγματικότητα ο χριστιανισμός Νο 1, 2, και 3 είναι απλώς εξωτερική μίμηση. Μόνο ο άνθρωπος Νο 4 αγωνίζε­ ται να γίνει χριστιανός και μόνο ο άνθρωπος Νο 5 μπορεί πραγματικά να είναι χριστιανός. Γιατί, είμαι χριστιανός ση­ 2, συναισθηματική τέχνη' τέχνη Νο 3, διανοητική, επινοημένη τέχνη' και πρέπει να υπάρχει τέχνη Νο 4, Νο 5 Κατά τον ίδιο ακριβώς τρόπο, υπάρχει η θρησκεία του αν­ θρώπου Νο μαίνει, έχω το «είναι» ενός χριστιανού, δηλαδή ζω σύμφωνα με τις εντολές του Χριστού. Οι άνθρωποι Νο 1, 2 και 3 δεν μπορούν να ζήσουν σύμφωνα με τις εντολές του Χριστού γιατί, γι' αυτούς, τα πάντα «συμ- 1, δηλαδή μια θρησκεία που αποτελείται από ιε- 166 167 βαίνουν». Σήμερα είναι έτοιμοι να δώσουν και το τελευταίο τους πουκάμισο και αύριο είναι έτοιμοι να κατασπαράξουν κάποιον αν αρνηθεί να τους δώσει το πουκάμισο του. Επηρε­ άζονται από κάθε τυχαίο γεγονός. Δεν είναι κύριοι του εαυ­ Ο Μακρόκοσμος είναι ο κόσμος των άστρων μας ή ο Γαλα­ ξίας μας. Ο Δευτερόκοσμος είναι ο ήλιος, το ηλιακό σύστημα. Ο Μεσόκοσμος είναι όλοι οι πλανήτες ή η γη σαν αντιπρό­ σωπος του πλανητικού κόσμου. τού τους και γι αυτό, δεν μπορούν να αποφασίσουν να είναι χριστιανοί και να είναι πραγματικά χριστιανοί. Η επιστήμη, η φιλοσοφία και όλες οι εκδηλώσεις της ζωής και της δραστηριότητας του ανθρώπου, μπορούν να χωρι­ στούν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, σε εmά κατηγορίες. Αλλά η συνηθισμένη γλώσσα των ανθρώπων είναι πολύ μακριά από ένα τέτοιο διαχωρισμό και γι' αυτό είναι τόσο δύσκολη η συ­ νεννόηση ανάμεσα στους ανθρώπους. Ο Τ ριτόκοσμος είναι ο άνθρωπος και Ο Μικρόκοσμος είναι το άτομο. 26 Τεκτοvισμός Η χρήση ιερών αριθμών στον Ελευθεροτεκτονισμό επε­ κτείνεται και περιλαμβάνει και τον αριθμό εφτά. Στα αρχαιότερα τυπικά του 180υ αιώνα αναφέρονταν ότι Αναλύοντας τις διάφορες υποκειμενικές έννοιες της λέ­ ξης «άνθρωπος», είδαμε πόσο ποικίλες και αντιφατικές και πάνω απ' όλα, πόσο συγκαλυμμένες και δυσδιάκριτες, ακό­ μη και στον ίδιο τον ομιλητή, είναι οι έννοιες και οι εννοιο­ λογικές αποχρώσεις -που δημιουργούνται από τους συνη­ θισμένους συνειρμούς- οι οποίες μπορούν να μπουν σε μια λέξη. Οι εφτά κόσμοι μια Στοά πρέπει να έχει εφτά Διδασκάλους για να είναι τέλεια 16 . Οι εφτά ελευθέριες τέχνες και επιστήμες αποτελούν το θεμέλιο του Τεκτονισμού. Η συμβολική χρήση του αριθμού εφτά είναι ευρύτατη. Στο Αγγλικό τυπικό υπάρχει επτάβαθμος κλίμαξ, η οποία μεταβιβάστηκε ύστερα και σε διάφορα άλλα έθιμα. Το περίζωμα με το τριγωνικό επικάλυμμα όρθιο συμβολίζει τον αριθμό εφτά. Εφτά είναι τα βήματα. Εφτά έτη. Εφτά αστέρες. Τον συναντάμε πάλι και στον Ο Πήτερ Ουσπένσκυ 15 λέει ότι η πλήρης διδασκαλία για τους κόσμους μιλάει για εφτά κόσμους που περικλείονται ο ένας μέσα στον άλλο. Οι εφτά κόσμοι και μόνον αυτοί, αν τους θεωρήσουμε στη μεταξύ τους σχέση, αντιπροσωπεύουν μια πλήρη εικόνα του σύμπαντος. Οι κόσμοι αυτοί είναι οι: Πρωτόκοσμος 30. Εφτά τα σκαλοπάτια που οδηγούν στην Ανατολή, όπου η έδρα του Σεβάσμιου. Στα συστατικά του ανθρώπου που αποτελούν την ατομικό­ τητα και την προσωπικότητα. Αγιόκοσμος ή Μεγαλόκοσμος Μακρόκοσμος Δευτερόκοσμος Μεσόκοσμος Τριτόκοσμος και Μικρόκοσμος Στον ελευθεροτεκτονισμό ο αριθμός 7 είναι ένας από τους ιερούς αριθμούς και γενικά ο σπουδαιότερος στη συμβολική των αριθμών. Ο Πρωτόκοσμος είναι το Απόλυτο στην ακτίνα της δη­ μιουργίας ή ο κόσμος Η συμβολική ηλικία του διδασκάλου λένε πως είναι «εφτά έτη και πλέον» και μια Στοά καλείται κανονική και τέλεια, ό­ ταν παρίστανται εφτά τουλάχιστον δάσκαλοι Σε μερικές γεωμετρικές παραστάσεις το κεντρικό αυτό 1. 3. Ο Αγιόκοσμος είναι ο κόσμος 168 169 σημείο αντικαθίσταται από ένα πεντάκτινο αστέρι, αλλά το νέο τούτο σχήμα δεν βρίσκεται σ' αντιστοιχία με την επτά­ δα, γιατί το εξάγραμμο μάς δίνει κάδας. (6) προστιθέμενο στην πεντάδα (5) αναπαραγωγή, την αισθητήρια αντίληψη και τη μνήμη της Φύ­ σης. Και οι 7 καταστάσεις περιλαμβάνουν από 7 βαθμίδες η καθεμία. 11 κι έτσι εγκαταλείπει τον κύκλο της πρώτης δε­ Η νέα αυτή εικόνα δεν μπορεί να εφαρμοσθεί στο συμβο­ λισμό του βαθμού του διδασκάλου κι αναφέρεται ειδικότερα στους 11 αστέρες τον 3 κηροπηγίων του τυπικού του 18. Μα και στα περιζώματα, των τεκτόνων διδασκάλων παρι­ στάνεται η επταδική, τριαδική μονάδα 17. Στα διάφορα τεκτονικά συμπόσια, λέει ο Τρεμπέλας 18 εγεί­ ρονται εφτά προπόσεις αριθμού ίσου τω αριθμώ των πλανη­ τών, εις τιμήν των οποίων εν τοις Περσικοίς, Αιγυmιακοίς και Ελληνικοίς μυστηρίοις προσεφέροντο επτά σπονδαί, ας α­ ντικατέστησαν αι τεκτονικαί προπόσεις. Στους Ροδόσταυρους είχαν καθιερώσει 7 καταστάσεις δι­ δασκαλίας από την ύλη μέχρι το καθαρό πνεύμα 19. Στην πρώτη κατάσταση έχομε τον κόσμο του Θεού. Στη δεύτερη έχομε τον κόσμο των Παρθένων που είναι η διαμονή τους πριν κατέβουν στην ύλη. Στην τρίτη έχομε τον κόσμο του θείου Πνεύματος που είναι η διανομή της υψηλότερης πνευματικής επιρροής στον άν­ θρωπο. Στην τέταρτη έχομε τον κόσμο του Ζωικού Πνεύματος που είναι η διαμονή της δεύτερης όψης του Τριπλού Πνεύματος στον άνθρωπο, δηλαδή το Πνεύμα της ζωής, τη διαίσθηση και τη φαντασία. Στην πέμπτη έχομε τον νοητικό κόσμο με τις αφηρημένες και συγκεκριμένες σκέψεις. Στην έκτη έχομε τον κόσμο της επιθυμίας ή το σώμα το επιθυμικό. Στην έβδομη έχομε τον φυσικό κόσμο που περιβάλλει τη χημική και αιθερική περιοχή. Η χημική περιοχή εκφράζει το φυσικό σώμα και περιλαμβά­ νει τρεις καταστάσεις, τη στερεά, την υγρή και την αέρια. Η αιθερική κατάσταση εκφράζει το σώμα και περιλαμβάνει τέσσερις καταστάσεις, την αφομοίωση και την έκκριση.....ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΙΕΤΤΟΣ]


==========

Οι Επτά Αρχές του ανθρώπου

Σύμφωνα με τη Θεοσοφική διδασκαλία, που είναι μεταφυσική επιστήμη, ο άνθρωπος έχει επτά αρχές ή όψεις. Αυτές είναι οι εξής:

1. Το Φυσικό σώμα είναι το όχημα που περιλαμβάνει όλες τις αρχές και τις δυνάμεις από τις οποίες ορίζεται ο άνθρωπος. Είναι προσωρινό και χρησιμοποιείται για τη λήψη εμπειρίας στο Φυσικό επίπεδο μέσω των πέντε αισθήσεων, προς το παρόν. Σανσκριτικά ονομάζεται Sthula sharira. Sthula σημαίνει το παχύ, το χονδρό και sharira είναι αυτό που διαλύεται, το προσωρινό.

2. Το λεπτοφυές ή αιθερικό τμήμα του φυσικού σώματος, το οποίο ονομάστηκε από την Ε.Π.Μπλαβάτσκυ, Αστρικό Σώμα. Σανσκριτικά ονομάζεται Linga-sharira και σημαίνει το μοντέλο, το πρότυπο σχέδιο, το υπόδειγμα, το καλούπι. Στη Μυστική Δοξασία, αναφέρεται ότι «το αστρικό σώμα ή το διπλό, είναι πριν από το φυσικό, καθώς το πρώτο είναι το μοντέλο για το δεύτερο». (19) Το Αστρικό σώμα αναφέρεται επίσης ως διπλό, σώμα-φάντασμα, αιθερικό, πρανικό καθώς και άλλες ονομασίες που δίνονται από διαφορετικές εσωτερικές σχολές.

3. Πράνα, είναι η Ζωτική Αρχή που διαπερνά και ζωοδοτεί το φυσικό σώμα. Πράνα σημαίνει την αναπνοή, το πνεύμα, τη ζωτική δύναμη. Είναι η δύναμη που δίνει ζωή και στηρίζει τις λειτουργίες της προσωπικότητας ή του κατώτερου εαυτού. Δηλαδή τροφοδοτεί με ζωτικότητα τις σκέψεις, τις επιθυμίες, τα συναισθήματα και τις πράξεις μας. Δίχως τη δύναμη αυτή της ζωής, είναι αδύνατο να υπάρξουμε και να ζήσουμε στον φυσικό αλλά και στον αστρικό κόσμο. Όπου και όταν αφαιρείται η αρχή της Ζωής (Πράνα), αφαιρείται και η ζωή από το αντίστοιχο σώμα. Ο θάνατος του φυσικού σώματος επέρχεται όταν η εισροή του πράνα σταματά. Η αρχή αυτή έχει άμεση σχέση και διασύνδεση με τις αρχές 1, 2, 4 και με τις λειτουργίες του κατώτερου Μάνας, που είναι τμήμα της Πέμπτης Αρχής. «Η αρχή της ζωής ή η ζωή-ενέργεια, που είναι πανταχού παρούσα, αιώνια, ακατάστεφτη, είναι μια δύναμη και μια ΑΡΧΗ….» (20)Στη σειρά των Αρχών, καμιά φορά, η αρχή του Πράνα αριθμείται μετά το Λίνγκα Σαρίρα ή Αστρικό και πριν από το Φυσικό. Δηλαδή αναφέρεται ως Δεύτερη Αρχή αντί για Τρίτη. Αυτό δεν αλλάζει την εσωτερική διαδικασία. Η Αρχή της Ζωής είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένη με την κατώτερη ανθρώπινη φύση που εκφράζει την προσωπικότητα. Όταν το φυσικό σώμα εισέρχεται στη διαδικασία της αποσύνθεσης λόγω θανάτου, τότε η ίδια Αρχή εξακολουθεί να τροφοδοτεί με ζωή το καμαρούπα - δηλαδή την ψυχολογική μας φύση ή το αστρικό πέπλο της ατομικής μας συνειδητότητας, αυτό που διαμορφώσαμε στη διάρκεια της φυσικής ζωής - έως ότου και αυτό αποσυντεθεί στο μεταθανάτιο αστρικό πεδίο.

4. Το Κάμα είναι η Αρχή της Επιθυμίας. Ο αντίστοιχος σανσκριτικός όρος είναι Kama από το -kam- που σημαίνει επιθυμώ. Το Καμαρούπα (Kama-rupa) είναι το πεδίο ή το σώμα της επιθυμίας. Το Κάμα δηλαδή η επιθυμία, δεν θα πρέπει να θεωρείται κακό. Εξαρτάται μόνο από την επιλογή του ανθρώπου αν θα διοχετεύσει τις επιθυμίες του προς πνευματικούς στόχους ή προς αισθησιακές και ιδιοτελείς δράσεις. Σε συνδυασμό με τις ανώτερες αρχές του ανθρώπου μεταβάλλεται σε έναν πολύ ευεργετικό παράγοντα όσον αφορά και την ατομική και την παγκόσμια εξέλιξη.
Όταν το Κάμα-Επιθυμία στρέφεται αποκλειστικά στην ικανοποίηση των αισθησιακών αναγκών και των ενστίκτων, τότε εκφράζει και συνιστά τη ζωώδη φύση.
Είναι «το κέντρο της ζωώδους φύσης του ανθρώπου, όπου εδρεύει η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στον θνητό άνθρωπο και την αθάνατη οντότητα». (21)Το Κάμα-ρούπα, το σώμα της επιθυμίας δεν ξεχωρίζει από την υπόλοιπη προσωπικότητα όσο ζει ο άνθρωπος στο φυσικό πεδίο. Αυτά τα τέσσερα σώματα, τα 1, 2, 3 και 4, αποτελούν την κατώτερη τετράδα ή την προσωπικότητα, τον θνητό άνθρωπο που οριοθετείται από τις επιθυμίες και τις δράσεις των προηγούμενων ζωών του. Ονομάζεται επίσης κατώτερο Εγώ.
Η Ε.Π.Μπλαβάτσκυ ονόμαζε συχνά τις αρχές 2,3 και 4 μαζί με ένα τμήμα της Πέμπτης Αρχής, δηλαδή την κατώτερη Νοητική αρχή, Αστρικό σώμα. Κατά τη Θεοσοφική ορολογία, λοιπόν, το Αστρικό είναι το σύνολο των νοητικών και συναισθηματικών λειτουργιών τροφοδοτούμενες από το πράνα, τη ζωτική αρχή μαζί με το λεπτοφυές πρότυπο, το Λίνγκα Σαρίρα (Δεύτερη Αρχή). Το Αστρικό είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών της προσωπικότητας σε αόρατη κατάσταση. Γίνεται το πρότυπο και το καλούπι σύμφωνα με το οποίο διαμορφώνεται το φυσικό σώμα και εκφράζεται η ανθρώπινη προσωπικότητα μαζί με ό,τι πρόκειται να συμβεί στον επικείμενο βίο. Το Αστρικό σώμα αλλάζει από ενσάρκωση σε ενσάρκωση, επειδή αλλάζει η προσωπικότητα και το κάρμα, όμως παραμένει σταθερά ίδιο στη διάρκεια της κάθε ενσάρκωσης. Οι τέσσερεις αυτές Αρχές αποτελούν την κατώτερη τετράδα ή την ανθρώπινη προσωπικότητα.
Όπως ίσως διαπιστώνετε, το τμήμα της Νοητικής Αρχής, της Πέμπτης (5), το κατώτερο Μάνας, δεν αναφέρεται ξεχωριστά στην τετράδα της προσωπικότητας. Αυτό συμβαίνει επειδή το βασικό στοιχείο της Ανθρώπινης Ψυχής είναι το Μάνας, η Πέμπτη Αρχή. Δεν θα μπορούσε να είναι κάποιος άνθρωπος δίχως αυτή την Αρχή, η οποία συνυπάρχει με το Κάμα, του οποίου η έδρα βρίσκεται στην τετράδα της προσωπικότητας ή του κατώτερου Εγώ.
Η διανοητική και συναισθηματική διαδικασία είναι αλληλένδετες στην ανθρώπινη φύση. Το συναίσθημα και η επιθυμία συνυφαίνονται με την σκέψη. Το κέντρο που αφυπνίζει τη νοητική διαδικασία είναι το Κάμα. Ανάλογα με το είδος της επιθυμίας ενεργοποιείται η αντίστοιχη νοητική ύλη και τότε ο άνθρωπος, ανάλογα, γίνεται λιγότερο διανοητικός - όταν η επιθυμία στρέφεται προς τη ζωώδη φύση - και περισσότερο διανοητικός - όταν η επιθυμία στρέφεται προς την πνευματική φύση.
Η διαφοροποίηση της Νοητικής Αρχής σε τρία τμήματα, αναφέρεται αμέσως μετά, στην ανάλυση της Πέμπτης Αρχής.
«Ανάμεσα στον άνθρωπο και το ζώο - των οποίων οι Μονάδες είναι βασικά ταυτόσημες - υπάρχει μια αδιαπέραστη άβυσσος Νοητικότητας και αυτό-συνειδητότητας.»(22)

Το άλλο τμήμα της ανθρώπινης ύπαρξης, το ανώτερο και θείο, που λέγεται Ατομικότητα, είναι «η Ανώτερη Άφθαρτη Τριάδα». Αυτό το αθάνατο τμήμα μας έχει τρεις αρχές ή όψεις, που είναι:

5, Η Αρχή του Νου ή του Μάνας, είναι αυτή που συνδέει την ατομικότητα με την προσωπικότητα. Είναι η Νοητική Αρχή που δίνει τη δυνατότητα της σκέψης, του επαγωγικού συλλογισμού, της κρίσης, της μνήμης και του λόγου. Είναι επίσης η Αρχή που δίνει τη δυνατότητα της αυτοσυνειδητότητας.
Η Νοητική αρχή έχει δύο λειτουργίες. Είτε ζυγίζει υπέρ της προσωπικότητας, δηλαδή ταυτίζεται με τα πάθη και τις αισθησιακές επιθυμίες, είτε ζυγίζει υπέρ της ατομικότητας, δηλαδή της πνευματικής αυτοσυνειδητότητας και τότε η ανθρώπινη ψυχή κερδίζει την αθανασία.
Το Μάνας είναι η αρχή που «δίνει ευφυϊα και ηθική στον άνθρωπο και τον κάνει να διαφέρει από το ζώο» (23). Το Μάνας διαιρείται σε τρία τμήματα:
Α) Στον Πνευματικό Νου (Μπούντι-Μάνας), και είναι η πηγή της αρετής και της Σοφίας. Αυτό το τμήμα το ανώτατο, είναι ο πυρήνας της Ατομικότητας.
Β) Στη Νοητική δραστηριότητα (Μάνας-Κάμα) που αφορά στην αφηρημένη σκέψη, όπως στα Μαθηματικά και στους λογικούς συνειρμούς σχετικά με τους Φυσικούς Νόμους, δίνει ευφυϊα και είναι ψυχρό και αποσπασμένο από τις κατώτερες επιθυμίες.
Γ) Στον Νου της επιθυμίας (Κάμα-Μάνας ή Κατώτερο Μάνας), που είναι η πηγή των παθών, των διαστροφών και της προσωρινής ζωής. Είναι το κέντρο της ανθρώπινης προσωπικότητας, επειδή χρησιμοποιείται μόνο για την ικανοποίηση του κατώτερου Εγώ.

6. Το Μπούντι, Budhi στα σανσκριτικά, είναι το σύνολο της σοφίας που προέρχεται από τις εμπειρίες άπειρων αιώνων. Είναι το κέντρο της διαίσθησης και της φωνής της Συνείδησης. Είναι επίσης η εστία της παγκόσμιας Αγάπης και Αδελφότητας, του αλτρουϊσμού, της ευγένειας και της αμεροληψίας. Είναι το Ακασικό αρχείο της συμπαντικής μνήμης. Είναι παγκόσμιο και συλλογικό κέντρο όλων των ατομικών Μπούντι - το ατομικό Μπούντι είναι συνώνυμο της ατομικής Πνευματικής Ψυχής. Το Παγκόσμιο Μπούντι είναι συνώνυμο επίσης του Μουλαπρακρίτι, που είναι η ρίζα της ύλης, και του Μάχα-Μπούντι, που είναι η συλλογική εμπειρία που έχει συσσωρευτεί διαμέσου των διαδοχικών μανβαντάρα, για τούτο και η Σοφία Του είναι αλάνθαστη.
Όταν μια ακτίνα από το Παγκόσμιο Μπούντι προβάλλεται στην εκδήλωση, τότε ονομάζεται Μονάδα ή Άτμα-Μπούντι και είναι συνώνυμο του «Αιώνιου Προσκυνητή». Στην περίοδο του Πραλάγια, που είναι η απόσυρση της Εκδηλωμένης Ζωής από τον Χώρο και τον Χρόνο, η Μονάδα παραμένει σε μια κατάσταση ανάπαυσης και όταν φθάνει ο κύκλος της επαναφύπνισης ή του Μανβαντάρα, τότε επανεμφανίζεται στην Εκδήλωση ή επαναγεννιέται.
«Μπόντα σημαίνει την εγγενή θεία διάνοια ή ‘κατανόηση’. Μπούντα είναι η κατάκτηση της σοφίας με προσωπικές προσπάθειες και ατομική αξία. Ενώ Μπούντι είναι η ικανότητα να γνωρίζει κάποιος το κανάλι μέσω του οποίου η θεία γνώση προσεγγίζει το ‘Εγώ’, τη διάκριση ανάμεσα στο καλό και το κακό, σημαίνει επίσης τη ‘θεία συνειδητότητα’. Είναι επίσης η ‘Πνευματική Ψυχή’ που είναι το όχημα του Άτμα.»(24)
“Η Εκτη αρχή στον Άνθρωπο (Μπούντι, η Πνευματική Ψυχή), αν και είναι μόνο μια ανεπαίσθητη πνοή, για την αντίληψή μας, είναι κάτι υλικό σε σύγκριση με το θείο ‘Πνεύμα’, το Άτμα, του οποίου είναι το όχημα… ενώ και τα δύο μαζί (Άτμα-Μπούντι) συνιστούν στον Άνθρωπο, τη Μονάδα.»(25)

7. Το Άτμα, είναι η έβδομη αρχή, η ανώτατη, είναι το Πνεύμα και είναι αθάνατο, παγκόσμιο, αγνό και είναι η πηγή όλων εκδηλώσεων στον Κόσμο.
«… είναι αλήθεια ότι μόνο το Άτμα θερμαίνει τον εσωτερικό άνθρωπο, δηλ. τον φωτίζει με την ακτίνα της θείας ζωής και μόνο αυτό μπορεί να μεταβιβάσει στον εσωτερικό άνθρωπο ή στο επανενσαρκούμενο Εγώ, την αθανασία του.» ΑΣΠΑΣΙΑ ΠΑΠΑΔΟΜΙΧΕΛΑΚΗ

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ.......