Πώς θα είναι ο Μεγάλος Πόλεμος μεταξύ Ρωσίας και Δύσης;

Prestigie a escrita de Dmitry Orlov em: https://boosty.to/cluborlov

Ντμίτρι Ορλόφ

Μια στρατιωτική αντιπαράθεση μεταξύ της Ρωσίας και του ΝΑΤΟ είναι αναπόφευκτη. Ήταν αναπόφευκτο από το 2022. Εκείνη την εποχή, ο Άντονι Μπλίνκεν του Στέιτ Ντιπάρτμεντ δήλωσε ότι «δεν υπάρχουν σενάρια που να προϋποθέτουν τη νίκη της Ρωσίας στην Ουκρανία». Ο Josep Borrell της Ευρωπαϊκής Ένωσης επανέλαβε: «Αυτός ο πόλεμος πρέπει να κερδηθεί στο πεδίο της μάχης». Και ο Στόλτενμπεργκ του ΝΑΤΟ δήλωσε: «Το ΝΑΤΟ αναπτύσσει σχέδια για μια μεγάλης κλίμακας ανάπτυξη ενόπλων δυνάμεων στα ανατολικά σύνορά του σε σχέση με την αυξανόμενη στρατιωτική δραστηριότητα της Ρωσίας». Εν τω μεταξύ, το πολιτικό σώμα της Ρωσίας χωρίστηκε σε ένα μεταφορικό κόμμα «Ειρήνης», απαιτώντας την επιστροφή στο προπολεμικό status quo και προβλέποντας αναπόφευκτη ήττα στα χέρια της συνδυασμένης Δύσης, και ένα μεταφορικό κόμμα «Νίκης», έτοιμο για κινητοποίηση και τελική ηρωική αντιπαράθεση. Και τότε το κόμμα «Νίκη» κέρδισε.

Μέχρι τώρα, ήταν σαφές ότι η συλλογική Δύση είχε ξεμείνει από χρήματα και χρειαζόταν επειγόντως να ληστέψει κάποιον για να συνεχίσει το σπάταλο κράτος πρόνοιας ή να προσφέρει μια εξήγηση στους δικούς της κοινούς θνητούς ως προς το γιατί ζούσαν όλο και χειρότερα. Η κλοπή στη συνέχεια επιχειρήθηκε δεόντως από ένα μέρος της συλλογικής Δύσης (τους Αγγλοσάξονες) εναντίον του άλλου μέρους (των Γερμανών, των Γάλλων και διαφόρων άλλων Πολωνών και Ιταλών). Συνωμότησαν κρυφά, και αυτό, στο πλαίσιο του δυτικού πολιτισμού, θεωρείται η υψηλότερη εκδήλωση θάρρους. Οι Αγγλοσάξονες είπαν ψέματα στους Ευρωπαίους συνεργούς τους ότι είχαν αποφασίσει να κλέψουν μόνο από τη Ρωσία, ενώ κρύβονταν πίσω από την υστερία του πολέμου για να αποφύγουν την οργή του δικού τους όχλου, σκοτώνοντας έτσι δύο πουλιά με ένα σμπάρο.

Ο χρόνος, ο τόπος και η κατεύθυνση της διαφήμισης επιλέχθηκαν άψογα. Οι άπληστοι και πεινασμένοι Γαλλογερμανο-Πολωνοί συμφώνησαν αμέσως. Μια χιλιετία ιστορίας τους έχει προετοιμάσει να απενεργοποιούν το ένστικτο της αυτοσυντήρησης όταν ακούν τη λέξη «Ρωσία» και να ενεργοποιούν τη λειτουργία αυτοκτονίας. Αυτό είναι ένα παλιό τέχνασμα, που διαδόθηκε πρώτα από τους Ρωμαίους πάπες που συνήθιζαν να ξεκινούν αρκετές σταυροφορίες, στη συνέχεια επαναλήφθηκαν από τον Ναπολέοντα και στη συνέχεια από το "Drang nach Osten" του Χίτλερ. Η αλυτρωτική φαντασίωση ζει: «Θυμάστε ότι το 1941 σας υποσχέθηκαν μια προσωπική ιδιοκτησία στη Ρωσία και εκατό ρώσους δουλοπάροικους; Λοιπόν, ήρθε η ώρα! Αλλά πρέπει να είσαι υπομονετικός για λίγο ακόμα (και να είσαι πρόθυμος να υποφέρεις και να πεθάνεις)».

Και με αυτό, η παγίδα έκλεισε. Μόλις οι διάφοροι αστοί και πολίτες υπέγραψαν για να υποφέρουν και να πεθάνουν, μια στρατιωτική αντιπαράθεση μεταξύ του ΝΑΤΟ και της Ρωσικής Ομοσπονδίας έγινε αναπόφευκτη. Ο πόλεμος με τη Ρωσία έχει γίνει εσωτερικός και όχι εξωτερικός πολιτικός παράγοντας για την Ευρώπη. Έγινε το μόνο μέσο για να ενώσουν τα έθνη τους, πολύ ενοχλημένοι από τη συνεχιζόμενη και επιταχυνόμενη πτώση του βιοτικού τους επιπέδου. Ήδη από τον Απρίλιο του 2022, κατέστη σαφές ότι η ρωσική στρατιωτική επιχείρηση στην Ουκρανία μετατρεπόταν γρήγορα σε μια τελική παγκόσμια μάχη – το τέλος μιας αιματηρής αντιπαράθεσης αιώνων μεταξύ Ανατολής και Δύσης, που ξεκίνησε από το Μεγάλο Εκκλησιαστικό Σχίσμα και ξεκίνησε στο δεύτερο μισό του 11ου αιώνα, η οποία σηματοδότησε την αρχή της διαίρεσης των Ευρωπαίων σε τάξεις, Μερικοί από αυτούς προικισμένοι με το δικαίωμα ύπαρξης, άλλοι καταδικασμένοι σε διαρκή περιφρόνηση.

Απασχολημένοι με την επίλυση των εσωτερικών τους προβλημάτων και παρακινούμενοι από τις αγγλοσαξονικές υποσχέσεις «λίγο περισσότερο, λίγο περισσότερο και η Ρωσία θα συντριβεί», οι Ευρωπαίοι δεν συνειδητοποίησαν καν πόσο παγκόσμια είχε γίνει η σύγκρουση. Όταν τελικά το συνειδητοποίησαν, ήταν υστερικοί: «Η ήττα της Ουκρανίας θα είναι η ήττα της Ευρώπης!»

«Δεν θα αφήσουμε τη Ρωσία να κερδίσει!» Αυτή η έσχατη επιταγή οδήγησε τη συλλογική Δύση στο λογικό της συμπέρασμα: την ανάγκη να εισέλθει στον πόλεμο με τις δικές της δυνάμεις, αντικαθιστώντας περίπου δύο εκατομμύρια νεκρούς ή ανάπηρους Ουκρανούς. Ξαφνικά, με κρυστάλλινη διαύγεια, εμφανίστηκε μπροστά τους μια εντυπωσιακή προοπτική επιλογής μεταξύ δύο κακών:

1. Η πρώτη τους επιλογή είναι ένας πόλεμος εναντίον των «Ρώσων βαρβάρων» σε ξένο έδαφος που εκτείνεται από τη Θάλασσα του Μπάρεντς στην Αρκτική έως τη Μαύρη Θάλασσα στο νότο.
2. Η δεύτερη επιλογή τους είναι ένας εμφύλιος πόλεμος όλων εναντίον όλων στην επικράτειά τους – επειδή οι δικοί τους πληβείοι έχουν ήδη φτάσει στο σημείο βρασμού πέρα από το οποίο δεν είναι πλέον επαίσχυντο να λεηλατούν καταστήματα, να παίρνουν στην κατοχή τους ακίνητη περιουσία και να αγνοούν ανοιχτά τα πολιτικά τους καθήκοντα. Ο πληθυσμός της Δύσης όχι μόνο έχει αρχίσει να ξεφεύγει από τον έλεγχο, αλλά έχει επίσης αποκτήσει τους δικούς του πολιτικούς της αντιπολίτευσης, έτοιμους να ξεσηκωθούν και να ξεκινήσουν μαζικές διαμαρτυρίες. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, ένας μικρός αλλά νικηφόρος πόλεμος είναι πρακτικά η μόνη συνταγή για τη διατήρηση της πολιτικής εξουσίας και ήταν πάντα στη μόδα από την εποχή του Ναβουχοδονόσορα.

Υπάρχουν και άλλες επιλογές, όπως η εγκατάλειψη της Ουκρανίας, η σύναψη ειρήνης με τη Ρωσία και η διόρθωση των οικονομιών τους με τη βοήθεια της Ρωσίας (καθώς στους Ρώσους δεν αρέσει να έχουν αποτυχημένα κράτη ως γείτονες), αλλά οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν τις έχουν αναζητήσει. Κήρυξαν ένα είδος σταυροφορίας LITE – όχι μια πραγματική σταυροφορία, αφού η πρόσφατα βαρβαροποιημένη Δύση έχασε τον χριστιανικό πυρήνα της και το μεσσιανικό πνεύμα της. Αλλά αυτό δεν τον έκανε λιγότερο άπληστο ή επικίνδυνο. Αυτό που το 2022 φαινόταν κερδοσκοπικό και απίθανο σε πολλούς, το 2025 έχει γίνει πρακτικά αναπόφευκτο.

Στο άρθρο της «Δύο χρόνια πριν από τον Μεγάλο Πόλεμο», η Yelena Panina γράφει:

«Δεν πρέπει να υπάρχει καμία αμφιβολία στο μυαλό κανενός: αυτός ο πόλεμος είναι σοβαρός και θα συνεχιστεί για πολύ καιρό. Επιπλέον, κινείται σε ένα θεμελιωδώς διαφορετικό επίπεδο. Η Δύση δεν αμφισβητεί πλέον το παραδεκτό των επιθέσεων βαθιά μέσα στη Ρωσία, ούτε υπάρχει καμία αμφιβολία για το αν μπορεί ή όχι να επιτεθεί στις πυρηνικές εγκαταστάσεις [της Ρωσίας]. Τώρα όλα είναι αποδεκτά κατά της Ρωσίας και, το σημαντικότερο, όλα είναι πιθανά. Στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ τον Ιούνιο, η συλλογική Δύση, υπό το παρατραβηγμένο πρόσχημα μιας απειλής από τη Ρωσία, σκοπεύει να ορίσει σημεία αναφοράς για να προκαλέσει έναν πόλεμο των χωρών της συμμαχίας εναντίον [της Ρωσίας] μεταξύ 2027 και 2030.

Υπάρχουν πολλοί άλλοι πολιτικοί επιστήμονες και πολιτικοί που λένε κάτι παρόμοιο. Η αυτοκτονική παρόρμηση της «Άγριας Δύσης» δεν μπορεί πλέον να σταματήσει. Βλέπει την επιβράδυνση στο δρόμο του προς το ανατολικό μέτωπο ως κάτι ακόμη πιο επικίνδυνο γι 'αυτόν από μια στρατιωτική αντιπαράθεση με τη Ρωσία.

Πώς θα είναι αυτός ο πόλεμος; Η τρομοκρατική επίθεση της 22ας Μαρτίου 2024 (Δημαρχείο Κρόκου, κοντά στη Μόσχα), καθώς και οι τρομοκρατικές επιθέσεις της 1ης Ιουνίου 2025, μας έδωσαν μια γεύση από μια προσεκτικά προετοιμασμένη επιθετικότητα. Ο νέος Μεγάλος Πόλεμος με τη συλλογική Δύση θα ξεκινήσει με τη διαγραφή των συνηθισμένων εννοιών «εμπρός και πίσω». Θα λάβει τη μορφή τρομοκρατικών επιθέσεων σε πολλά μέρη σε όλη τη Ρωσία ταυτόχρονα. Και έτσι, ακολουθώντας την παράδοση που καθιέρωσε ο Χίτλερ, οι δυτικοί γείτονές μας φαντάζονται ότι θα ξεκινήσουν ένα νέο blitzkrieg: οι εκστρατευτικές δυνάμεις της συλλογικής Άγριας Δύσης θα εισέλθουν μόνο για να συντρίψουν τους πιο πεισματάρηδες και ατομικούς θύλακες αντίστασης - ή έτσι φαντάζονται. Αυτό που δεν μπορούν να φανταστούν είναι ότι, μέχρι τότε, οι εκστρατευτικές τους δυνάμεις, μαζί με όλους εκείνους που τους διοικούν και τους προμηθεύουν, δεν θα είναι πλέον ζωντανές. Ούτε οι απώλειες αμάχων θα αποτελέσουν μείζονα ανησυχία.

---

Πηγή: https://boosty.to/cluborlov/posts/22eb7887-1d5e-42cb-b758-78ba63cc19bc

**Τό ιστολόγιο δέν συμφωνει απαραίτητα με τις απόψεις των αρθρογράφων.