Μηδενιστική Απραξία : Είναι το ξεκούραστο βόλεμα στην λατρεία της ήττας.
Σας παρακαλώ ξαναδιαβάστε το προσεκτικά : Το ξεκούραστο βόλεμα στην λατρεία της ήττας.
Υποτίθεται ότι υπάρχει και δημιουργική απραξία, αλλά είναι κατάμαυρη παγίδα. Γιατί νομίζω ότι το θέμα έχει ως εξής :
Ο κάθε άνθρωπος έχει έναν Ανώτερο Σκοπό στην ζωή του ο οποίος υπηρετεί το Θείο Σχέδιο και με τον οποίο υπηρετεί το Θείο Σχέδιο. Το εξαιρετικά ενδιαφέρον σε αυτό το Παιχνίδι είναι ότι για τον κάθε άνθρωπο πραγματική ευτυχία μπορεί να υπάρξει ΜΟΝΟΝ όταν υπηρετεί το Θείο Σχέδιο !!! Για αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό για κάθε άνθρωπο να γνωρίζει ποιος είναι αυτός ο Ανώτερος Σκοπός του. Μπορεί να είναι κάτι Μεγαλειώδες ή κάτι Ταπεινό, δεν έχει σημασία γιατί όλοι οι Σκοποί είναι το ίδιο Ιεροί.
Και σε αυτό το σημείο τινάζονται στον αέρα όλοι οι δημιουργικοί οραματισμοί και όλες οι τεχνικές υλοποίησης στόχων. Εχω εκπαιδευτεί σχεδόν σε όλες. Δεν θέλω να σχολιάσω την κατάντια των παλιών εκπαιδευτών μου, ήταν φίλοι μου πριν χωρίσουν οι δρόμοι μας και όταν τους χτύπησε η Αντίδραση στην Δράση λυπήθηκα πολύ. Εμένα με είχε χτυπήσει νωρίτερα. Γιατί έδινα ρεσιτάλ βλακείας παριστάνοντας τον μαθητευόμενο μάγο και αφήνοντας άθικτο τον υποσυνείδητο βόθρο μου : Δηλαδή τα υποσυνείδητα αρνητικά / περιοριστικά προγράμματα μου και τις
αρνητικές οντότητες που μου έχουν κατσικωθεί με όλες αυτές τις αηδίες που έχω κάνει 30 + χρόνια στην Αναζήτηση.
Ετσι έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η καλύτερη και η πιο ασφαλής μακροπρόθεσμα μεθοδολογία υλοποίησης στόχων είναι το :
Γεννηθήτω το θέλημα σου Θεέ μου + Προσευχή + Αγάπη + Αφεμα στην Ροή και στις Συγχρονικότητες αλλά πάντα με Σκέψη - Διάκριση - Σύνεση και φυσικά πάντα στην φωτεινή πλευρά του Δρόμου.
Οποτε είχα την εξυπνάδα και την σοφία να Παίξω έτσι, το τελικό αποτέλεσμα ήταν απόλυτα επιτυχημένο. Στο επίπεδο συνειδητότητας που βρίσκομαι τώρα λειτουργώ με 5 % Θεό και με 95 % υποσυνείδητο βόθρο, αλλά και πάλι αυτό το 5 % μου σώζει την ζωή μεταφορικά και κυριολεκτικά, π.χ μέ έσωσε από το δαιμονικό 95% και με έφερε στο Κελλί του Γέροντα Νίκωνα. Και για να μην παρεξηγηθώ : Αυτή η εξυπνάδα και η σοφία δεν ήταν δικές μου έτσι ? Στην ζωή του κάθε ανθρώπου το όποιο Καλό υπάρχει προέρχεται από το εντός του Θείον, από τον Χριστό που βρίσκεται μέσα του και κάθε τι κακό είναι δημιούργημα αυτού του ανθρώπου.
***Οταν ζούμε σύμφωνα με τον Σκοπό τής Ζωής μας και οι δραστηριότητες μας ( είτε ερασιτεχνικές είτε επαγγελματικές ) τον υπηρετούν, το Σύμπαν συνωμοτεί για την ευτυχία μας και μας τα δίνει όλα στο πιάτο !
Ο Σκοπός μπορεί να είναι κάτι μέγιστο, πχ με τα βιβλία σου να επηρεάσεις εκατομμύρια ανθρώπους βελτιώνοντας την ζωή τους ή κάτι ελάχιστο π.χ να γίνεις κηπουρός.
Σε κάθε περίπτωση ο Ανώτερος Σκοπός μας κατά 50 % είναι για το Καλό του εαυτού μας και κατά 50 % για το Καλό των άλλων.
Αν είναι μόνο για το καλό των άλλων τότε είναι καραμπινάτη θυματοποίηση και διαστρέβλωση της έννοιας της αγάπης.
Είναι κάτι πού δεν κρίνουμε γιατί δεν γνωρίζουμε όλες τις νομοτέλειες και ποιες είναι οι ανάγκες τής κάθε Ψυχής.
Για αυτό ΟΛΟΙ οι Σκοποί είναι το ίδιο Ιεροί !
Η άσκηση είναι άκρως απόρρητη - " για τα μάτια σου μόνο "- ώστε να είσαι απολύτως ειλικρινής με τον εαυτό σου, να μην αυτοπαραμυθιάζεσαι, να μην αυτολογοκρίνεσαι και να μην κρύβεσαι πίσω από το δάκτυλο σου.
Αν γράψεις κάτι απίθανο και μη ρεαλιστικό κανένα πρόβλημα, δες πως μπορείς να το προσαρμόσεις στην πραγματικότητα και να το κάνεις ρεαλιστικό.
Το θέμα στην άσκηση είναι να βάλεις στην μπάντα τις περιοριστικές / αρνητικές σου πεποιθήσεις.
Αραξε στην αγαπημένη σου γωνιά με θετική διάθεση και ανεβασμένη την ενέργεια σου, για μισή ώρα τουλάχιστον, χωρίς περισπάσεις και με κλειστά όλα τα ενοχλητικά κουδούνια.
Ακόμα καλύτερα αν χρησιμοποιήσεις κάποια μέθοδο χαλάρωσης.
Απάντησε ΓΡΑΠΤΩΣ σε μερικές ερωτήσεις :
Ποιος είμαι ?
( ΕΓΩ, όχι τί μού έχουν περάσει οι άλλοι, γονείς, δάσκαλοι, κολλητοί & κολλητές, γκόμενες, κλπ )
Ποιος επιλέγω να είμαι ?
Τί θέλω ?
( ΕΓΩ, όχι τί μού έχουν περάσει οι προαναφερθέντες άλλοι !)
Τι επιλέγω να θέλω ?
Ποια είναι τα Ονειρά ΜΟΥ ?
( Τα δικά ΜΟΥ - ΟΧΙ των άλλων !)
Τί μού δίνει χαρά ?
( πού όταν το κάνω ξεχνώ τον χρόνο συνεπαρμένος !)
Τι με κάνει να χαμογελώ ?
Οταν ήμουν στην εφηβεία μου και άφηνα αχαλίνωτη την φαντασία μου, τι ονειροφανταζόμουν ?
( ιππότες & δράκους, να γίνω αστροναύτης κλπ !)
Αν είχα 1.000.000 ευρώ στην τράπεζα και 10.000 ευρώ μηνιαίο εισόδημα ( χωρίς να είμαι αναγκασμένος να δουλεύω ) ΤΙ ΘΑ ΕΚΑΝΑ ? Τι θα έκανα με τον εαυτό μου για τον εαυτό μου ?
Αν πέθαινα σέ ένα χρόνο από σήμερα, ΤΙ ΘΑ ΕΚΑΝΑ ?
Αν δεν υπήρχαν τα χρήματα - αν είχαν καταργηθεί, τι θα έκανα κέφι να κάνω ?
Αν μπορούσα να έχω τα πάντα, τι θα ήθελα ?
Αν ήταν αδύνατο να αποτύχω, αν δεν είχα καμία δικαιολογία, τι θα έκανα ?
Αν είχα ένα μαγικό ραβδί εξαφάνισης προβλημάτων και εξαφάνιζα όλα μου τα προβλήματα, τι θα άλλαζε στην ζωή μου ?
Αν έβρισκα ένα μαγικό λυχνάρι και το Τζίνι του μου έλυνε όλα μου τα προβλήματα και αφού γυρίσω δεκάδες φορές τον πλανήτη και βαρεθώ τα ταξίδια, τι θα κάνω για να δώσω χαρά στον εαυτό μου ?
Τι ΔΕΝ επιτρέπω στον εαυτό μου να απολαύσει ?
Διαισθητικά, ποιος πιστεύω ότι είναι ο Ανώτερος Σκοπός της Ζωής μου και ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να υπηρετήσω το Θείο Σχέδιο ?
Αν απαντήσεις "δεν ξέρω" απλώς κοροϊδεύεις τον εαυτό σου. Φοβάσαι γιατί θα πρέπει να πάψεις να κρύβεσαι πίσω από το δάκτυλο σου και να αναγνωρίσεις / αποδεχτείς ότι δεν τον έχεις και ότι πρέπει να ξεβολευτείς για να τον υλοποιήσεις ή να βρεις δικαιολογίες ώστε να συνεχίσεις να αδρανείς ασχολούμενος με ασημαντότητες.
Λοιπόν :
Τι πραγματικά θέλω ?
Ποια είναι η Ουσία του ?
Από κάτω - πιο βαθιά : Μήπως θέλω κάτι άλλο ?
Μήπως θέλω να κρύψω κάποια υποσυνείδητη αρνητική πεποίθηση ή κόμπλεξ ?
Μήπως η Ουσία του είναι μία εσωτερική ανάγκη ? Ενα συναίσθημα ? Η αγάπη - αποδοχή ή η έλλειψη της ?
Τι θα νιώθω όταν το αποκτήσω ?
Αν το αποκτήσω, τι θα σήμαινε για μένα ? Για ποιο λόγο ?
Σίγουρα θα είμαι ευτυχισμένος με αυτό ?
Τι θέλω να πετύχω ?
Ποιες είναι οι πραγματικές μου ανάγκες ?
Τι είναι σημαντικό για μένα ?
Τι πραγματικά θέλω να αλλάξω ?
Μήπως τελικά η Ουσία είναι κάποιο συναίσθημα που θέλω να βιώνω, π.χ της ασφάλειας / προστασίας οπότε είναι καλύτερα να επικεντρωθώ σε αυτό ?
Είμαι ευτυχισμένος ?
Αν δεν είμαι, γιατί δεν είμαι ευτυχισμένος ?
***
Σερφάροντας στο φβ προσπαθούσα να θυμηθώ ποιά μοναχή είχε πει να αγκαλιάζουμε τα δένδρα και έπεσα σε γραπτό της :
Απόσπασμα απ’ την ομιλία “η Γερόντισσα Γαβριηλία και η Ασκητική της Αγάπης Εκδόσεις Πορφύρα :
“Ὅλοι μέ ἄγχος!
Τί τρέχει ἐδῶ; Κάτι τί… Χάθηκε ἡ ἔννοια τῆς Χαρᾶς. Εἶναι πολύ σοβαρό!
Ἐκεῖ στήν Ἰνδία, περιμένουν τόν Χριστό καί μ’ αὐτήν τήν ἀναμονή περιμένουν χαρούμενα.
Ἐμεῖς Τόν «ἔχουμε» καί δέν Τόν ἀντικατοπτρίζουμε. Εἴμεθα πολύ ἔνοχοι. Φοβερά ἔνοχοι. «Οὔτε ποῦ πᾶς, οὔτε τί κάνεις, οὔτε πῶς ζεῖς, οὔτε ἄν βοηθεῖς τούς ἄλλους…
Ἕνα ἔχει σημασία. Τό Ποιόν καί τό Ποσόν τῆς Ἀγάπης πού δίνεις παντοῦ. Παντοῦ. Χωρίς διακρίσεις».
«Ἄν ἦταν Παρών καί Ὁρατός ὁ Κύριος, τί θά ἔκανες; Θά ἔκανες αὐτό; Ἄν ἦταν Παρών, θά ἔκανες τό ἄλλο;
Κι αὐτό, σέ φυλάει ἀπό κάθε ἁμαρτία».
«Ἀπό τήν Ἀγάπη καί πέρα, θά ὁδηγηθεῖς ἀπό τό θέλημα τοῦ Θεοῦ πῶς νά μιλήσεις».
«Ἀφοῦ εἶμαι ὑποτακτική στό θέλημα τοῦ Θεοῦ, δέν μπορῶ νά πάθω… ἄγχος». «Εἶμαι τῆς ἑνδεκάτης ὥρας… ἀλλά ὁ Κύριος εἶπε νά δουλέψουν κι ἐκεῖνοι πού ἔρχονται τήν τελευταία ὥρα».
«Ἅμα γίνουμε ἐμεῖς ὁ καθρέφτης ὅπου βλέπει ὁ ἄλλος τό πρόσωπό του, κι αὐτός ὁ καθρέφτης εἶναι χαρούμενος, δέν μπορεῖ παρά νά δεῖ κι ἐκεῖνος κάτι».
«Τρία πράγματα χρειαζόμαστε. Πρῶτον Πίστη, δεύτερον Πίστη, τρίτον Πίστη».
Μεγάλη Εβδομάδα !
Φέτος προτείνω να ψαχτείτε λίγο περισσότερο, λίγο βαθύτερα, λίγο υψηλότερα. Βεβαίως-βεβαίως πρέπει να κινηθεί η φτυσμένη αγορά και να πληρωθούν λογαριασμοί, αλλά πέρα από την μαγειρίτσα, τα κόκκινα και τα σοκολατένια αυγά, την σφαγή των αμνών και γενικά πέρα από το όλο πασχαλιάτικο νταβαντούρι, υπάρχει κάτι περισσότερο ?
Ποιο είναι το νόημα της Ανάστασης του Χριστού για μας ?
Λέμε ότι ο Χριστός βρίσκεται μέσα μας. Θα αναστηθεί κάποτε ? Και ο θάνατος βρίσκεται μέσα μας, τι θα γίνει με δαύτον, θα νικηθεί κάποτε ?
Νομίζω ότι ο εντός μας θάνατος είναι το κάθε τι που μας αποσυνδέει, που μας διαχωρίζει από το εντός μας Θείον, τον μέσα μας Χριστό.
Η Ανάσταση του Χριστού συμβολίζει την δυνατότητα του κάθε ανθρώπου για Θέωση ? Αυτό που λέμε στο Αγιον Ορος : Κάθαρση - Φώτιση - Θέωση ?
Και τι κάνουμε για αυτό ? Για την Θέωση μας ?
Ενοχλητικές ερωτήσεις, μπορεί και επώδυνες, οπότε γιατί να τα σκαλίζουμε ?? Ας απολαύσουμε το πασχαλιάτικο νταβαντούρι. Και για να γίνει νόστιμο το κοκορέτσι το ξέρετε το μυστικό ?
Μην καθαρίζετε υπερβολικά τα έντερα.
Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΊΑ ΕΠΑΝΩ..Η θέα από το καμπαναριό. Καθώς ανέβαινα την στριφογυριστή σκαλίτσα για να τραβήξω την φωτογραφία τράκαρα με μια κατερχόμενη νυχτερίδα ενοχλημένη γιατί της χάλασα την
μεσημεριάτικη σιέστα. Κάτω στην θάλασσα οι εκβολές του Μπούραντα, ίσως διακρίνετε μια πεζογέφυρα. Ο ποταμοχείμαρρος Μπούραντας είναι το σύνορο μας με τους Ρώσους, δηλαδή με το
Μοναστήρι του Αγίου Παντελεήμονα που μας το έκλεψαν οι τσάροι αφού πρώτα έδωσαν γερό μπαξίσι σε χρυσό στον τότε σουλτάνο. Πέρα στον ορίζοντα διακρίνεται η Σιθωνία, το βράδυ βλέπουμε τα φώτα της Σάρτης και όταν η ατμόσφαιρα είναι καθαρή πιο αριστερά βλέπουμε τις Βόρειες Σποράδες.
***
Κριτική σινεμά + κουτσομπολιό / αργολολογία / ιστορική συνωμοσιολογία / ιστορίες made in Japan :
Ταινία του 2014: "Monuments Men"
To ΦΒ μου θύμισε ένα κείμενο που έγραψα πριν έναν χρόνο με αφορμή μια κινηματογραφική ταινία. Με την ευκαιρία την ξαναείδα και σας προτείνω να την δείτε δωρεάν και με ελληνικούς υπότιτλους αλλά να ξέρετε ότι το VOODY θα σας βγάζει για μερικά λεπτά της ώρας σελίδες με τσόντες, στοιχήματα και καζίνα που απλώς θα διαγράφετε συνεχώς :
Μια καλογυρισμένη ταινία που βασίζεται σε πραγματικά περιστατικά, με γνωστούς ηθοποιούς, ανάμεσα τους ο Ελληνοκύπριος Δημήτρης Λεωνίδας που παίζει τον ρόλο του στρατιώτη οδηγού. Πρόκειται για ένα θέμα θαμμένο από τους ξεπουλημένους ιστορικούς που πλασάρουν την άποψη των Σαυρών και αρχικά δημιούργησε περιέργεια το ότι το Χόλυγουντ που ανήκει στις Σαύρες το έβγαλε από το χρονοντούλαπο.
Μια χαμένη ευκαιρία για να φτιαχτεί μια σπουδαία και σημαντική ταινία για το σπουδαιότερο και σημαντικότερο θέμα του Μεγάλου Πολέμου : Τον Πολιτισμό, την καταστροφή του και το μανιπουλάρισμα του - την χειραγώγηση του ώστε να πλασαριστεί ένας καινούργιος κατάμαυρος και δαιμονικός πολιτισμός που να ρίχνει τους χωρίς Παιδεία ανθρώπους στο κατάμαυρο μονοπάτι.
Το << χαμένη ευκαιρία >> πάει στην μειωμένη ιστορική αξιοπιστία του σεναρίου.
Το << σπουδαιότερο και σημαντικότερο θέμα >> πάει στην απόλυτη αδιαφορία για τους αμέτρητους νεκρούς και τους αμέτρητους σακάτηδες. Ολος αυτός ο απόλυτος πόνος και ο απόλυτος φόβος ήταν απλώς νόστιμη ενεργειακή τροφή για τις αρνητικές / μαύρες οντότητες του αστρικού πεδίου που είναι τα πραγματικά αφεντικά της ανθρωπότητας.
Ποιες είναι οι πραγματικές αιτίες του Β.Π.Πολέμου ? Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί μετά τον πόλεμο οι ηττημένοι είχαν καταπληκτική οικονομική ανάπτυξη, ενώ οι νικητές με εξαίρεση τις ΗΠΑ είχαν οικονομικά προβλήματα και έχασαν τις αποικίες τους ?
Ομως ο ΒΠΠ δεν ήταν μόνο μπιγκ μπίζνες των συνεταίρων αμερικανών, γερμανών και γιαπωνέζων καπιταλιστών.
Πάνω από όλα ήταν ο πιο ΔΑΙΜΟΝΙΚΟΣ κατάμαυρος μαγικός πόλεμος στην ιστορία των ανθρώπινων πολέμων. Και βεβαίως για τις δαιμονικές οντότητες του Αστρικού Πεδίου τα φωτισμένα και φωτεινά και ενεργειακώς θετικά πολιτιστικά αγαθά είναι ότι το κόκκινο πανί για τους ταύρους στο υαλοπωλείο.
Το στόρυ :
Με εντολή του προέδρου Ρούσβελτ 350 Ανδρες ( στην ταινία αναφέρονται εφτά ) και ανάμεσα τους μερικές υπέροχες γυναίκες όπως η Rose Valland ( 4η φωτογραφία, στην ταινία η Κέιτ Μπλάνσετ ) έσωσαν ένα μέρος του ανθρώπινου Λευκού - Φωτεινού Πολιτισμού. Υπήρχε και μια σοβιετική στρατιωτική μονάδα που μάζευε έργα τέχνης όμως όχι για να τα σώσει για το καλό της ανθρωπότητας αλλά σαν πολεμική αποζημίωση και η δράση της είναι ακόμα επτασφράγιστο μυστικό.
Ενα ακόμα σημερινό μυστικό είναι ότι το κυνήγι των κλεμμένων από τους ναζί έργων τέχνης δεν σταμάτησε ποτέ και συνεχίζεται χαρακτηρισμένο Ακρως Απόρρητο.
Καλή διασκέδαση ! 
Φωτογραφίες κάτω :
1η : Ενα μέρος από τον λεηλατημένο χρυσό.
2η : Ο Τζορτζ Κλούνεϊ παιζει στην ταινία τον George Stout
3η : Ο Ματ Ντέιμον τον James Rorimer
5η : Οταν δεν μπορείς να καταστρέψεις τον πολιτισμό με φανερό πόλεμο τότε το κάνεις χρησιμοποιώντας τους χρήσιμους ηλίθιους με την φασιστική νοοτροπία π.χ που πλασάρουν την κατάμαυρη woke κουλτούρα.
Υ.Γ : Η μονάδα MFAA / < Monuments-Fine Arts-Archives > έδρασε και στην Ιαπωνία αλλά με τρόπο που προκάλεσε έντονο προβληματισμό. Τότε ήταν η πρώτη φορά που πολλοί ψυλλιάστηκαν ότι υπήρχαν < υπόγειες > σχέσεις μεταξύ αμερικάνικης και γιαπωνέζικης ηγεσίας και οι περίεργες σχέσεις του μεγαλολαμόγιου στρατάρχη ΜακΑρθουρ με τον αυτοκράτορα Χιροχίτο και τους πρώην σαμουράι και νυν μεγιστάνες του γιαπωνέζικου πλούτου έριχναν λάδι στην φωτιά.
Οι Γιαπωνέζοι έκαναν τρομερά εγκλήματα πολέμου σε βάρος των γειτόνων τους και τρομερή λεηλασία των θησαυρών τους κρατικών και ιδιωτικών. Π.χ ο Τομογιούκι Γιαμασίτα ένας καταπληκτικός στρατηγός αλλά τρισάθλιο δαιμονικό ανθρώπινο κτήνος και εγκληματίας πολέμου που εκτελέστηκε το 1946, είχε κρύψει σε πολλά σημεία των Φιλιππίνων πολλά από τα κλεμμένα. Ο περιβόητος << θησαυρός του Γιαμασίτα >> ακόμα και σήμερα είναι το απόλυτο όνειρο πολλών θησαυροκυνηγών.
Ομως σύμφωνα με μια θεωρία συνωμοσίας το μεγαλύτερο μέρος του θησαυρού το έκλεψε με την σειρά του ο O.S.S ( Office of Strategic Services - αμερικάνικη υπηρεσία πληροφοριών του ΒΠΠ ) και τον χρησιμοποίησε για να δημιουργήσει την CIA και για να χρηματοδοτήσει τις < μαύρες επιχειρήσεις > της παγκοσμίως. Ενα μέρος του χρυσού μεταφέρθηκε και ξανακρύφτηκε στην Ιαπωνία σε αστικές περιοχές της.
( Κάτι παρόμοιο έγινε και με τις χρυσές λίρες που είχαν δοθεί στους Ελληνες αντάρτες και το γνωρίζουν ελάχιστοι συμπατριώτες θησαυροκυνηγοί : Οι περισσότερες αποκρύψεις ξεθάφτηκαν από τα βουνίσια χώματα και ξαναθάφτηκαν σε χώματα ανθόκηπων και λαχανόκηπων σε κατοικημένες περιοχές.)
Αυτογνωσιακό τσιτάτο :
Bad times have a scientific value. These are occasions a good learner would not miss.
Ralph Waldo Emerson
Οι κακές στιγμές έχουν επιστημονική αξία : Είναι ευκαιρίες που ένας καλός μαθητής δεν θα χάσει.
Ραλφ Γουόλντο Εμερσον
Και μερικά τσιτάτα που περίσεψαν από τις ταινίες του Χάρυ Πότερ :
"Δεν έχει σημασία τι γεννιέται κάποιος, αλλά τι γίνεται όταν μεγαλώσει".
"Έχουμε όλοι μέσα μας τόσο το φως όσο και το σκοτάδι. Αυτό που έχει σημασία είναι τι επιλέγουμε να χρησιμοποιήσουμε. Αυτό είναι που καθορίζει ποιοι πραγματικά είμαστε".
“Αν θέλεις να μάθεις τι είδους άνθρωπος είναι κάποιος, ρίξε μια καλή ματιά στο πώς συμπεριφέρεται στους κατώτερούς τους, και όχι στους ίσους του”.
“Μη λυπάσαι τους νεκρούς. Λυπήσου τους ζωντανούς, και κυρίως εκείνους που ζουν χωρίς αγάπη”.
“Είναι το άγνωστο που φοβόμαστε όταν κοιτάζουμε τον θάνατο και το σκοτάδι, τίποτα περισσότερο”.
Φίλες και Φίλοι να βιώσετε μια Ευλογημένη Μεγάλη Εβδομάδα !
