Μία συμπεριφορά που πάντα, από τα φοιτητικά μου ακόμα χρόνια, μου προκαλούσε ΑΗΔΙΑ είναι τα "αντράκια" που γυρνάνε σε παρέες και διαλαλούν τις ερωτικές τους "επιτυχίες" με γυναίκες, και μάλιστα πίσω από την πλάτη των γυναικών αυτών.
Είναι ΒΡΩΜΕΡΟ, ΑΝΗΘΙΚΟ και πρωτίστως ΑΝΑΝΔΡΟ. Το θέμα θεωρούσα ότι έχει 2 επίπεδα "ΑΝΤΡΙΚΟΥ" ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΜΟΥ .
.
ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ ΕΠΙΠΕΔΟΥ 1
Αυτό είναι το να έχει κάποιος μία σχέση με κάποια κοπέλα, την οποία η κοπέλα για κατανοητούς λόγους δεν θέλει ακόμη να δημοσιοποιήσει πχ διότι θέλει λίγο χρόνο για να βεβαιωθεί για την σοβαρότητα της σχέσης, τα δικά της αισθήματα, την συνέπεια και ωριμότητα του άντρα ή οτιδήποτε άλλο.
Και όμως, υπάρχουν "άντρες" που γράφουν αυτές τις ανάγκες της κοπέλας στα παλαιότερα των υποδημάτων τους και τρέχουν στις παρέες τους να κάνουν την σχέση τους με την κοπέλα ΒΟΥΚΙΝΟ στις ρούγες. Την αθλιότητά τους μάλιστα την λένε με καμάρι, φουσκώνοντας σας φασιανοί από υπερηφάνεια, αφού υπάρχει και μία γυναίκα που ….δεν τους έφτυσε.
.
ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ ΕΠΙΠΕΔΟΥ 2
Το δεύτερο επίπεδο είναι ακόμη ΕΛΕΕΙΝΟΤΕΡΟ. Αυτοί ψάχνουν παρέες και ευκαιρίες όπου να περιγράψουν "χαρτί και καλαμάρι" ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ των ΕΡΩΤΙΚΩΝ τους ΣΥΝΕΥΡΕΣΕΩΝ με κοπέλες, ακόμα και κοπέλες με τις οποίες μπορεί να είχαν ίσως μία πολύ σύντομη, και μόνο ερωτική σχέση. Ενόσω είναι ενήλικες άνθρωποι, είναι ιδιωτική τους ζωή, δεν ενοχλούν κανέναν, και επομένως είναι ελεύθεροι να κάνουν ότι θέλουν.
Εκεί βλέπει κανείς το σοβαρό κόμπλεξ κατωτερότητας του "εραστή", την αγωνία του να δείξει πόσο "ικανός" είναι, λες και η ομήγυρης δεν έχει άλλο θέμα για το οποίο να αγωνιά, παρά για το τι έκανε ο Μπάμπης με την Τιτίκα χθες βράδυ κάτω από ένα σεντόνι.
.
Περιττό να πω ότι από το σενάριο της "ταινίας", και λόγω έλλειψης "αυτοπτών μαρτύρων", ουδείς γνωρίζει τι είναι ΑΛΗΘΕΣ και τι έχει φτιάξει ο Μπάμπης στο κεφάλι του για την ικανοποίηση των ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΩΝ του ΑΝΑΓΚΩΝ. Ένας τέτοιος φαιδρός τύπος γίνεται ο ιδανικός τροφοδότης του ΚΟΥΤΣΟΜΠΟΛΗ, που θα βγει και στα υπόλοιπα καφετζήδικα για να αναπαράξει την "ταινία", μην μείνει κανείς στην γειτονιά, ή το χωριό ανενημέρωτος γι αυτό το "κρίσιμο θέμα" της περιοχής.
Έτσι μία κοπέλα βλέπει τις ιδιωτικές της στιγμές να γίνονται "virtual" reality άεργων καφενόβιων και μάλιστα από τον ίδιο τον άντρα ΠΟΥ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΗΚΕ, αλλά αποδείχτηκε ΠΟΛΥ ΛΙΓΟΣ γι αυτή την εμπιστοσύνη της.
.
Δυστυχώς στις μέρες μας διαπιστώνω ότι οι 2 παραπάνω παραλλαγές ανθυπο-ανδριδίων εμπλουτίζονται και με 2 ακόμα χειρότερες.
.
ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ ΕΠΙΠΕΔΟΥ 3
Αυτά μας προέκυψαν λόγω διαδικτύου και ήδη βρίθει το αστυνομικό δελτίο με τέτοια συμβάντα. Είναι αυτοί που δεν αρκούνται στην προφορική περιγραφή του "συμβάντος" αλλά ανεβαίνουν επίπεδο
α) με την βιντεοσκόπηση του θέματος και
β) με την ανάρτηση του βίντεο σε διάφορους ροζέ δικτυακούς τόπους ως "εμπόρευμα" για την είσπραξη εσόδων, ή έστω για να αποκομίσουν τον "ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΘΑΥΜΑΣΜΟ" για το "μοναδικό" επίτευγμα που κατάφεραν, και το οποίο κάνουν και τα άλλα 4 ΔΙΣεκατομμύρια άντρες στην Γη!
ΚΑΜΙΑ ΕΓΝΟΙΑ για το τι μπορεί να σημαίνει αυτό για την ζωή της κοπέλας, τις επιπτώσεις ίσως στην επαγγελματική της ζωή, την οικογένειά της, είτε πρόκειται για τους γέροντες γονείς της, είτε για τον σύζυγο και τα ανήλικα παιδιά της, αν έχει φτιάξει από τότε μία όμορφη οικογένεια.
ΚΑΜΙΑ ΣΥΜΠΟΝΟΙΑ για την κοπέλα στο ενδεχόμενο να οδηγηθεί στην ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ από την ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ. Ήδη μία νέα κοπέλα έπεσε από τον 7ο όροφο της Φοιτητικής Εστίας στου Ζωγράφου γι αυτόν τον λόγο.
Αυτά δεν είναι ΑΝΔΡΙΣΜΟΣ. Είναι ΚΤΗΝΩΔΙΑ, συναισθηματικά και νοητικά ανάπηρων ανθρώπων!!!
.
ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ ΕΠΙΠΕΔΟΥ 4!
Νόμιζα ότι τελειώσαμε εκεί με το συγκεκριμένο είδος "σερνικών" χοιριδίων. Δυστυχώς αυτές τις μέρες διαπίστωσα στην ειδησεογραφία ότι ΚΑΙ σε αυτό το θέμα το βαρέλι δεν έχει πάτο, στην βαθύτατη ΠΑΡΑΚΜΗ που βουλιάζουμε ως "πολιτισμένη" Δύση.
Ένας τέως μεγαλο-δημοσιογράφος, με εκπομπή τότε στην δημόσια τηλεόραση, τέως βουλευτής, τέως …υπουργός!!! και μάλιστα "σοσια-ληστής", μόνιμος διαχειριστής ετήσιου "πολιτιστικού event" (και των κονδυλίων του, υποθέτω…), ήδη 70++, και αφού ούτε στην ηλικία αυτή τα έχει βρει ακόμα με τον εαυτό του, αγωνιά να ξαναβγεί στα δημόσια πράγματα έστω και ως "τηλεοπτικός μαϊντανός"
Σου λέει => "Έφαγα καλά…, αλλά εκλογές έρχονται, ΑΣ ΦΑΝΩ λίγο μήπως με μαζέψει κανένα κόμμα και μου κάτσουν ακόμα 384.000 ευρώπουλα (8-χίλιαρα για 4 χρόνια)."
Δίνει λοιπόν συνέντευξη όπου περιγράφει ΕΡΩΤΙΚΕΣ του στιγμές με κορυφαία Ελληνίδα ηθοποιό, η οποία σήμερα ΕΙΝΑΙ ΝΕΚΡΗ!!!
Επομένως αυτή ούτε μπορεί να επιβεβαιώσει τον "ΑΘΛΟ" του "εραστή", ούτε να τον διαψεύσει και να του σερβίρει μία περιποιημένη μήνυση ζητώντας αποζημιώσεις και να του πάρει και τα …ερωτικά του σώβρακα.
Έτσι ο "εραστής" μπορεί αύριο σε άλλο στούντιο να περιγράφει πάλι λεπτομερώς νέες φαντασιώσεις του με τις επίσης συγχωρεμένες πχ Τζένη Καρέζη, Ελλη Λαμπέτη, ίσως και την Μαρίκα Κοτοπούλη!!! ως να ήταν πραγματικότητα, και να γίνει περιζήτητος ροζέ μαϊντανός που ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΟΥΝ οι τέως ερωμένες του για να τις κάνει ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ για την αυτό-προβολή του.
Πόσο μπορεί να ξευτιλιστεί ο άνθρωπος;;;
Και φυσικά ουδείς "δημοσιογράφος" θα τον κόψει και θα του ζητήσει να σεβαστεί την μνήμη αυτών των γυναικών. Με τα γαργαλιστικά θέματα τα τηλε-κοντρόλ παίρνουν φωτιά, ακόμα κι αν πρόκειται για το τι έγινε σε ένα καμαρίνι πριν από 40 χρόνια!!!
Γι αυτό τα κανάλια, όχι μόνο δεν πετάνε από το μπαλκόνι κάτι τέτοιους, αλλά ΤΟΥΣ ΨΑΧΝΟΥΝ. Από όσο γνωρίζω η κυρία Ανίτα Πάνια είχε ολόκληρη ομάδα που έψαχνε και ψάρευε τέτοιες "περσόνες" στα καφετζήδικα των συνοικιών της Αθήνας.
Στην χώρα αυτή στήσανε κάποτε κάποιο Ραδιο-Τηλεοπτικό Συμβούλιο. Ζει;;;;
Η ίδρυση ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών επετράπη υπό την προϋπόθεση ότι αυτά θα ενεργούν με στόχο της ΑΝΟΔΟ του ΜΟΡΦΩΤΙΚΟΥ και ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ επιπέδου του Ελληνικού λαού. Που είναι αυτή η …"άνοδος" και δεν την έχω δει ποτέ;;;
Όπου οι θεσμοί μιας πολιτισμένης κοινωνίας (της δικαιοσύνης συμπεριλαμβανομένης) υποχωρούν στο κέρδος, στην πολιτική σκοπιμότητα και στην παρανομία, εκεί θα ξεπετιέται η ΑΥΤΟΔΙΚΙΑ ως η ενστικτώδης αντίδραση του ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΟΥ ανθρώπου για να βρει το δίκιο του.
Το συγκεκριμένο ΓΟΥΡΟΥΝΙ ας συνεχίσει έτσι, μέχρι κάποιος γιος αυτών των νεκρών γυναικών τον στριμώξει κάπου και τον στείλει ως …πολυ-τραυματία στο ΚΑΤ.
Δυστυχώς εκεί που έχουμε φτάσει θα αναγκαστούμε ακόμα και σε αυτό για να υπερασπίσουμε ακόμα και τις ΜΝΗΜΕΣ ΤΩΝ ΓΟΝΙΩΝ ΜΑΣ από την σκύλευσή τους.
.
Γι αυτό ας μάθουμε στα νέα παιδιά ότι
Α) Η αίσθηση ιδιωτικής ζωής είναι κάτι που χαρακτηρίζει το πνευματικά ανώτερο ανθρώπινο είδος. Τα σκυλιά, τα γουρούνια κλπ είναι αυτά που δεν την αντιλαμβάνονται.
Β) Άντρας είναι εκείνος που εμπνέει στην γυναίκα, όχι μόνον αλλά πρωτίστως, ΑΣΦΑΛΕΙΑ & ΣΙΓΟΥΡΙΑ. Και αυτό είναι γραμμένο πλέον στα γονίδια των δύο φύλων από τους πρωτόγονους ακόμα. Είναι στοιχείο της σοφίας του Θεού και της αρμονίας της φύσης.
Το "ΖΕΙΝ ΚΑΤΑ ΦΥΣΙΝ" του Αριστοτέλη είναι πάντα εδώ ως κανόνας της ζωής και της πραγματικής ευτυχίας.
Ας προσπαθήσουμε να διαβάσουμε το ζήτημα της παρένθετης μητρότητας από μια άλλη οπτική γωνία, ως προβληματισμό για την ανθρώπινη κωμωδία και τα παράδοξά της. Υπάρχει μια μικρή μειοψηφία που επιδιώκει να κάνει παιδί ακόμα κι αν δεν μπορεί:ομοφυλόφιλα ζευγάρια, ανύπαντρες ή ηλικιωμένες γυναίκες, ετεροφυλόφιλα ζευγάρια με προβλήματα στειρότητας.Και υπάρχει μια πλειοψηφία που ένα παιδί θα μπορούσε να το έχει αλλά δεν το θέλει. γιατί θα ήταν μια απάρνηση της ελευθερίας, της εργασίας, της πληρότητας της ζωής, της ευημερίας.Στο βάθος υπάρχει ένα πολιτιστικό μοντέλο πρωτόγνωρο στην ανθρώπινη ιστορία που τιμωρεί την ιδέα της μητρότητας, της γονιμότητας, της ευφορίας, της τεκνοποίησης;που υμνεί την αυτοπραγμάτωση, ασυμβίβαστη με την εγκυμοσύνη, τη γέννηση και την ανατροφή του παιδιού.Αντίθετα, εξυψώνει και διευκολύνει όποιον θέλει τη μητρότητα ακόμα κι αν δεν είναι σε θέση να την αποκτήσει, ειδικά αν είναι ομοφυλόφιλοι, πριν από «στείρα», άγαμα ή ηλικιωμένα ζευγάρια.
Τι κοινό έχουν όσοι αρνούνται τη μητρότητα παρόλο που έχουν τη δυνατότητα να τεκνοποιήσουν και εκείνοι που θέλουν μητρότητα παρόλο που δεν μπορούν να τεκνοποιήσουν; Τήν απόρριψη του ορίου, που είναι η απόρριψη της φύσης και των ορίων της . Μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη θέτει όρια στην ελευθερία μου και στην ύπαρξή μου, έτσι την απορρίπτω, μέχρι το σημείο της έκτρωσης.Έτσι, αντίστροφα, μια αδύνατη εγκυμοσύνη, για παράδειγμα μεταξύ ομόφυλων ζευγαριών, περιορίζει την επιθυμία μου. οπότε προσπαθώ να το περιορίσω, μέχρι τη νοικιασμένη μήτρα.
Έτσι συμβαίνει το παράδοξο μιας κοινωνίας που αρνείται τα παιδιά εκτός από αυτά που δεν μπορούν να τα αποκτήσουν. Ένα παράδοξο που συμβαδίζει με ένα άλλο: η απόρριψη του γάμου και της οικογένειας, στο όνομα των ελεύθερων σχέσεων και της συνύπαρξης χωρίς γάμους. εκτός από τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια των οποίων η κωδικοποίηση σε γάμο διεκδικείται αντ' αυτού.
Τώρα, διακρίνουμε δύο επίπεδα. Το ένα υποκειμενικό και ιδιαίτερο, και το άλλο κοινωνικό και γενικό. Σε υποκειμενικό επίπεδο, όλοι γνωρίζουμε ανθρώπους και ζευγάρια που πέφτουν σε αυτές τις διαφορετικές ταλαιπωρίες: εκείνους που απορρίπτουν τα παιδιά επειδή θα περιέπλεκαν τη ζωή τους, εκείνους που απορρίπτουν τους γάμους επειδή είναι ασύμβατοι με τη ρευστή και ίσως νομαδική ζωή τους, εκείνους που θα ήθελαν να έχουν ή έχουν αποκτήσει παιδιά με παρένθετη μητρότητα, είτε είναι ομοφυλόφιλοι είτε άγαμοι. Γνωρίζουμε και σεβόμαστε την ιστορία του καθενός, γνωρίζουμε τα βάσανα και τις δυσκολίες, δεν επιτρέπουμε στους εαυτούς μας να οριστούμε ως κριτές, έχουν όλη μας την κατανόηση.
Αλλά μετά κοιτάμε την κοινωνία, βλέπουμε τι μένει από τη ζωή, από τον κόσμο. Η οικογένεια θεωρείται απόλυτο κακό, ειδικά αν συνδέεται με ένα επίθετο που προκαλεί δεσμούς και συνέχεια, όπως μια φυσική ή παραδοσιακή οικογένεια. Η αντικατάσταση των ταυτοτήτων με τη ρευστότητα των υποκειμένων και των επιθυμιών τους. η απόλυτη μετατόπιση του κέντρου βάρους από εμάς, από τη φύση, από την ταυτότητα στο εγώ, στην υποκειμενική βούληση, στην επιθυμία. Η αντικατάσταση του ατόμου –που έχει ταυτότητα, πρόσωπο, ιστορία, κληρονομιά– με το άτομο, που είναι ουδέτερο και άσηπτο, πράγματι αυτό που θέλει να είναι, απορρίπτει κάθε όριο.
Οι μεμονωμένες ιστορίες αξίζουν σεβασμό και στοργή, αλλά το αποτέλεσμα που προκύπτει από αυτό το μοντέλο κοινωνίας είναι το τέλος της κοινότητας, και μακροπρόθεσμα της ίδιας της κοινωνίας, του πολιτισμού, της ανθρωπότητας. είναι η έλευση του υπερανθρώπου. Η ανθρωπότητα είναι ένα σκοινί τεντωμένο ανάμεσα στη φύση και τον πολιτισμό, υπάρχει όσο υπάρχει μια διαλεκτική μεταξύ ελευθερίας και ευθύνης, επιλογών και απαρνήσεων, δικαιωμάτων και υποχρεώσεων, επιθυμίας και μοίρας.Οι ικανότητες και τα όρια. Τη στιγμή που ένας από τους δύο όρους παραλείπεται, η ανθρωπότητα τελειώνει και χάνεται στο άπειρο. Ονειρευόμαστε μια ανθρωπότητα χωρίς όρια, χωρίς καθήκοντα, χωρίς πνεύμα απάρνησης, άρα μια ανθρωπότητα χωρίς ανθρωπιά. Είναι το τέλος του πολιτισμού, το σημείο χωρίς επιστροφή της ανθρωπότητας, η αντικατάσταση κάθε κοινοτικής οπτικής - από την οικογενειακή στην κοινωνική, θρησκευτική και εδαφική – με ριζική υποκειμενοποίηση της ύπαρξης. Είμαι αυτό που θέλω να είμαι, η πραγματικότητα δεν ισχύει. η επιθυμία μου υπερισχύει. Θέλω ένα παιδί αλλά χωρίς οικογένεια. το πολύ μια ελεύθερη και ρευστή κοινοπραξία μεταξύ ενός Εαυτού και ενός άλλου Εαυτού, με τη δημιουργία, έστω και επί πληρωμή, ενός τρίτου Εαυτού. Τρία single χωρίς το ιστορικό, συναισθηματικό, ριζωμένο πλαίσιο της οικογένειας. Τρεις ενιαίες και απεριόριστες διαθήκες χωρίς ταυτότητα, δεσμούς, κληρονομιά.
Το κύριο επιχείρημα για την υπεράσπιση αυτού του μοντέλου είναι πάντα ένα: τίποτα δεν σας εμποδίζει να ζήσετε με τους παραδοσιακούς και φυσικούς κανόνες σας, αλλά αφήστε στους άλλους την ευκαιρία να ζήσουν όπως τους βολεύει. Αυτό θα ίσχυε αν η κοινωνία ήταν μόνο ένα αρχιπέλαγος ριζοσπαστικών μοναξιών, μια περιστασιακή και επιφανειακή κοινοπραξία αυτόνομων και εξατομικευμένων υποκειμένων. Υπάρχουμε ως στόχος, ως κοινό, ως χρήστες, ως παραλήπτες. αλλά όχι ως λαός, κοινότητα, έθνος, πολιτισμός. Η κοινωνία είναι πεπερασμένη, τά άπειρα άτομα παραμένουν. Ότι αφού δεν μπορούν να είναι αληθινά άπειροι, είναι στην πραγματικότητα μη ολοκληρωμένα, πρόχειρα, ματαιωμένα, αόριστα.
Επιτρέπεται να λέμε ότι μια κοινωνία πρέπει να έχει μια ιδιωτική σφαίρα προσωπικής ελευθερίας αλλά και μια δημόσια σφαίρα στην οποία ισχύουν αρχές και κριτήρια ανώτερα από τα καθαρά ατομικά; Επιτρέπεται να πούμε ότι αν κάνετε μια επιλογή ζωής, τότε δεν μπορείτε να περιμένετε συντομεύσεις και ασφαλείς συμπεριφορές για να απολαύσετε τα αποτελέσματα άλλων ζωών; Κάθε επιλογή περιλαμβάνει μια παραίτηση. Είστε ελεύθεροι να ζήσετε, για παράδειγμα, την ομοφυλοφιλία σας, αλλά μην περιμένετε να κάνετε παιδιά προσλαμβάνοντας άλλες μητέρες, χρησιμοποιώντας μήτρες ως ΑΤΜ για τον τοκετό, μήτρες ως φλοιούς, κοχύλια ή δοχεία, σκλάβες στις δικές σας επιθυμίες, που χορηγούνται μόνο σε εκείνους που μπορούν να τα αντέξουν οικονομικά. Δεν μπορείς να υποτάξεις τη ζωή ενός άλλου στις επιθυμίες σου, στερώντας του πατέρα και μητέρα.
Κατανοώ την άποψη όσων θέλουν παιδιά παρά το γεγονός ότι έχουν κάνει μια επιλογή που δεν είναι συμβατή με την απόκτησή τους. αλλά αν αφήσουμε την υποκειμενική του σφαίρα, αυτή η επιθυμία είναι εκμετάλλευση, κατάχρηση, λεηλασία. Υπάρχουν δύο τρόποι για να απανθρωποποιήσουμε τον εαυτό μας: αν χάσουμε την ελευθερία, με τις επιλογές της, ή αν διαγράψουμε τη φύση, με τα όριά της. Δεν είμαστε άγγελοι ή θηρία, απλά άνθρωποι. Και όποιος παριστάνει τον άγγελο γίνεται θηρίο.
Σε αρένα έχει μετατραπεί το πολιτικό σκηνικό, λίγα 24ωρα μετά την ανακοίνωση της ημερομηνίας διεξαγωγής των εκλογών. Εξαιρετικά σκληρές αντιπαραθέσεις στα τηλεπαράθυρα, στη Βουλή και κάθε φορά που εκπρόσωποι των κομμάτων βρίσκονται μαζί.
Αποκαλύψεις σκανδάλων, σκανδαλολογία, φήμες, υπόνοιες και επαναφορά υποθέσεων που μας απασχόλησαν και την… προηγούμενη δεκαετία.
Τσακωμοί άνευ προηγουμένου βουλευτών για ψύλλου πήδημα με το διακύβευμα να είναι προφανώς η επικράτηση (όπως πιστεύουν) στην τηλεοπτική αρένα.
λήθεια, πόσο επηρεάζονται οι τηλεθεατές και οι ακροατές από τόσο σκληρές αντιπαραθέσεις; Ειδικά οι νέοι πόσο ενδιαφέρονται για τις πολιτικές σκιαμαχίες που όμως δεν έχουν ουσιαστικό περιεχόμενο, παρά μόνο φωνές και αλληλοκατηγορίες;
Η επιλογή του «σκληρού ροκ», ειδικά από τη Νέα Δημοκρατία και τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι απλά το αποτέλεσμα ιδεολογικών διαφορών και μιας διαφορετικής φιλοσοφίας και πρότασης εξουσίας. Είναι και η επιλογή που οι επικοινωνιολόγοι τους λένε να έχουν προκειμένου να «χτυπήσουν» συγκεκριμένα target groups ψηφοφόρων.
Κυρίως των αναποφάσιστων, τα ποσοστά των οποίων εκτινάχθηκαν μετά την τραγωδία στα Τέμπη.
Η «γκρίζα ζώνη»
Η λεγόμενη «γκρίζα ζώνη» των δημοσκοπήσεων έχει φτάσει, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των εκλογολόγων σε ποσοστά κοντά στο 17%, ένα ποσοστό ασφαλώς ικανό να βγάλει κυβέρνηση ανάλογα με το πώς θα κατανεμηθεί.
Για παράδειγμα, στη Νέα Δημοκρατία πιστεύουν ότι αν καταφέρουν να φέρουν στις τάξεις της το 1/3, δηλαδή γύρω στο 6% όχι μόνο θα είναι πρώτο κόμμα αλλά στις πρώτες κάλπες θα έχουν ένα ιδιαίτερα ισχυρό ποσοστό που θα τους δίνει ώθηση για την πολυπόθητη γι’ αυτούς αυτοδυναμία.
Η στρατηγική του Μαξίμου για να επαναφέρουν πολλούς από τους απογοητευμένους από τη ΝΔ ψηφοφόρους, είναι η σύγκριση με τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Θέλουν δηλαδή να πείσουν τους ψηφοφόρους να ξαναψηφίσουν ΝΔ λέγοντάς τους ότι δεν πρέπει να επιστρέψουμε στην περίοδο 2015-2019. Ταυτόχρονα, πολώνουν σκληρά το πολιτικό κλίμα «φουντώνοντας» το αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο ενώ επισείουν και το φόβο της ακυβερνησίας ώστε να τρομάξουν όσους πολίτες αμφιταλαντεύονται στο τι θα ψηφίσουν.
Στον ΣΥΡΙΖΑ εκτιμούν ότι μεγάλο μέρος των αναποφάσιστων μπορεί να έρθει κοντά και να ψηφίσει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Στην Κουμουνδούρου εκτιμούν ότι είναι κατά κύριο λόγο κεντρώοι ψηφοφόροι του κ. Μητσοτάκη το 2019, οι οποίοι απογοητεύτηκαν από το επιτελικό κράτος, θύμωσαν με τις υποθέσεις διαφθοράς που βγήκαν στο φως ή και με το σκάνδαλο των υποκλοπών και στο τέλος εξοργίστηκαν με την κυβέρνηση μετά την τραγωδία στα Τέμπη.
Η στρατηγική της πόλωσης από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ συνίσταται στην προσπάθεια που γίνεται ώστε να αναδειχθούν οι αδυναμίες της διακυβέρνησης της ΝΔ και κυρίως να περάσει στους αναποφάσιστους ψηφοφόρους το μήνυμα ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι διεφθαρμένη και ανίκανη να αλλάξει το κράτος.
Κι αυτό το μήνυμα κατά κύριο λόγο θέλουν να το περάσουν στους νέους, οι οποίοι είτε θα ψηφίσουν για πρώτη φορά είτε βρίσκονται σε μια φάση της ζωής τους που δεν ανέχονται φαινόμενα διαφθοράς, νεποτισμού, πελατειακού κράτους. Είναι πιο «παρθένοι» πολιτικά, πιο αγνοί και επιζητούν πολιτικούς εκπροσώπους που θεωρούν άφθαρτους.
Ειδικά όσοι νέοι θα ψηφίσουν για πρώτη φορά αποτελούν «μήλον της έριδος» για όλα τα κόμματα.
Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία, οι νέοι ηλικίας 17-20 ετών υπολογίζονται σε περίπου 440 χιλιάδες. Από αυτούς πάνω από 220 χιλιάδες είναι ακόμη μαθητές Β’ και Γ’ Λυκείου, η ψήφος τους δηλαδή μπορεί να κρίνει πολλά στο τελικό αποτέλεσμα. Και πρόκειται για παιδιά που κατά πάσα πιθανότατα θα πάνε να ψηφίσουν και στις πρώτες και στις δεύτερες κάλπες διότι δεν ανήκουν στην ομάδα των εργαζόμενων νέων.
Υπενθυμίζεται ότι εκατοντάδες χιλιάδες νέοι, κυρίως άνω των 20 ετών, εργάζονται σε τουριστικές επιχειρήσεις στα νησιά και αλλού και κατά πάσα πιθανότητα δεν θα ψηφίσουν επειδή η σεζόν θα έχει ανοίξει από το Πάσχα.
Αυτό το σενάριο, λένε αναλυτές, ευνοεί τη Νέα Δημοκρατία αφού πρόκειται για νέους που κατά κύριο λόγο δεν είναι ψηφοφόροι αλλά είναι είτε κοντά στον ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ, το ΚΚΕ και τον Βαρουφάκη είτε έχουν πιο αντισυστημικές επιλογές.
Σε κάθε περίπτωση χιλιάδες αναποφάσιστοι ψηφοφόροι είναι νεαροί σε ηλικία που ψάχνουν τα κόμματα και «ψάχνονται» για το ποιον τελικά θα στηρίξουν.
Σε αντίθεση με τους αναποφάσιστους που είναι μετακινούμενοι, και σ’ αυτούς «πιάνει τόπο» (όπως πιστεύουν τα κόμματα) η ακραία πόλωση, οι νέοι ψηφοφόροι θέλουν διαφορετική προσέγγιση.
Ολοι προσεγγίζουν τους νέους
Δεν είναι καθόλου τυχαία η χρήση του TikTok ακόμη και από τον πρωθυπουργό. Ένα μέσο που έχει μεγάλη πέραση στους «πιτσιρικάδες» 17χρονους και το οποίο θα χρησιμοποιηθεί ιδιαίτερα από όλους την προεκλογική περίοδο.
Δεν είναι τυχαία τα σποτ του ΣΥΡΙΖΑ που απευθύνονται στους εξοργισμένους νέους, ούτε βεβαίως οι καμπάνιες που ετοιμάζει το ΠΑΣΟΚ, το οποίο σύμφωνα με έρευνες έχει «πέραση» σ’ αυτό το κομμάτι των ψηφοφόρων.
Το σύνθημα του Νίκου Ανδρουλάκη και του επιτελείου του, άλλωστε, είναι η «απόφαση αλλαγής» και απευθύνεται είτε στους νέους που θέλουν ανατροπή είτε και σε εκείνους που έχουν ακούσει από τους πατεράδες τους για την «Αλλαγή» του ΠΑΣΟΚ και του Ανδρέα Παπανδρέου.
Ακόμη και οι ατάκες του Δημήτρη Κουτσούμπα ή οι λαμπάδες που φτιάχτηκαν με τον ίδιο και με πολιτικές κουβέντες που έχει πει, περνάνε στους νέους.
Στους νέους, τέλος, απευθύνεται και ο Γιάνης Βαρουφάκης και το αντισυστημικό, αντισυμβατικό προφίλ του έχει ακριβώς το στόχο να τους προσεγγίσει. Σε συνέντευξή του στην ΕΡΤ ο επικεφαλής του ΜέΡΑ 25 είπε:
«Αν δείτε και δημοσκοπικά η Νέα Δημοκρατία έχει καταστροφικές επιδόσεις στους νέους οι οποίοι δεν θα ψηφίσουν. Και ξέρετε κάτι, κάποιες φορές ίσως να είναι αναγκαίο να γίνουν εκλογές το καλοκαίρι. Δεν έχω αμφιβολία γι’ αυτό, αλλά θα ήθελα ο πρωθυπουργός να διαψεύσει αυτό που λέω, ότι δηλαδή τον κατηγορώ ότι έτσι κι αλλιώς θα τις έκανε τις δεύτερες τον Ιούλιο για να μην ψηφίσουν οι νέοι, θα μπορέσει πολύ εύκολα να με διαψεύσει. Καταθέτουμε μόνιμα μια τροπολογία στη Βουλή στην οποία ό, τι ισχύει για τους αστυνομικούς, για τους δικαστικούς αντιπροσώπους και για τους φαντάρους να ισχύει και για τους νέους που δουλεύουν σε ξενοδοχεία. Να μπορούν δηλαδή να δηλώσουν μια βδομάδα πριν που θα ψηφίσουν. Ο κ. Πιερρακάκης έχει φτιάξει εξαιρετικές πλατφόρμες -συγχαρητήρια στον κ. Πιερρακάκη- να φτιάξει και μία γι’ αυτό, να μπορούν οι νέοι άνθρωποι να ψηφίζουν στον τόπο εργασίας ή σπουδών τους. Δεν θα το κάνει ο κ. Μητσοτάκης γιατί φοβάται την ψήφο αυτών των 500.000 – 600.000 νέων, τη νέα γενιά που έχει ξεσηκωθεί, ιδίως μετά τα Τέμπη, εναντίον του. Θέλει να τους στερήσει το δικαίωμα στην ψήφο».
Μάχη μέχρις εσχάτων, λοιπόν για τα κόμματα προκειμένου να προσεγγίσουν τους αναποφάσιστους κάθε ηλικίας αλλά και να κερδίζουν μέρος από την ορμή (και την οργή) των νέων.
Το ερώτημα είναι αν ιδιαίτερα οι νέοι «τσιμπάνε» από τον πολιτικό πόλεμο (πολλές φορές φθηνό) που διεξάγεται κάθε μέρα. Αν δηλαδή οι σκληρές αντιπαραθέσεις που θα ενταθούν όσο πλησιάζουμε στις κάλπες, είναι το ζητούμενο για τους νέους ψηφοφόρους και τους αναποφάσιστους. Διότι, σύμφωνα με τις μετρήσεις όσοι δεν έχουν επιλέξει τι θα ψηφίσουν, κατά κύριο λόγο θέλουν να δουν προγράμματα, οράματα και ικανούς πολιτικούς που θα δώσουν λύσεις στα προβλήματα.
"Σικελικός Εσπερινός" και ........ βυζαντινή διπλωματία.
Η 30η Μαρτίου του 1282 αποτελεί σταθμό στην ευρωπαϊκή ιστορία και ιδιαίτερα της Γαλλίας, η οποία κατείχε τότε τη Σικελία και τη νότια Ιταλία.
Ο Κάρολος του Ανζού (φ 1), αδελφός του Γάλλου βασιλιά Λουδοβίκου Θ΄, είχε αποσπάσει μερικά χρόνια πριν αυτές τις περιοχές της Ιταλίας από τους κληρονόμους του Γερμανού αυτοκράτορα Φρειδερίκου Β'. Αφού επέβαλε εκεί ένα σκληρότατο σύστημα διακυβέρνησης, έθεσε στο στόχαστρό του την Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, η οποία προσπαθούσε ακόμη να συνέλθει από τις καταστροφικές συνέπειες της «Πρώτης Άλωσης», το 1204 από τους Λατίνους και τους Φράγκους Σταυροφόρους.
Κι ενώ ο γαλλικός στόλος, που βρισκόταν στο λιμάνι της Μεσσήνης, επρόκειτο να αποπλεύσει άμεσα ενάντια στην Κωνσταντινούπολη, έγινε ένα κοσμοϊστορικό γεγονός, ο «Σικελικός Εσπερινός» (φ 2).
Την δεύτερη μέρα του Πάσχα ξέσπασε απρόσμενη λαϊκή εξέγερση στο Παλέρμο με συνέπεια να διαλυθούν μέσα σε μόνο λίγες ώρες όλα τα μεγάλα σχέδια του Καρόλου για μια νέα φράγκικη μεσογειακή αυτοκρατορία με πρωτεύουσα την Πόλη.
Για τους ιστορικούς παραμείνει ακόμα ένα ανοιχτό ερώτημα αν το περιστατικό που πυροδότησε την εξέγερση το Πάσχα του 1282 είχε σχεδιαστεί εκ των προτέρων. Γεγονός είναι ότι κάποιοι από τους υπηρέτες του Καρόλου βρέθηκαν μεθυσμένοι μέσα στο πλήθος των ντόπιων που γιόρταζε στην Εκκλησία του Αγίου Πνεύματος και κακοποίησαν μια νεαρή παντρεμένη. Αυτή ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Με την κραυγή «Θάνατος στους Γάλλους», η εξέγερση δεν άργησε να εξαπλωθεί σε πολλά μέρη του νησιού.
Περίπου 15.000 Γάλλοι σκοτώθηκαν, ενώ μερικούς μήνες αργότερα ο Πέτρος Γ' της Αραγωνίας (φ 3) αποβιβάστηκε στα δυτικά του νησιού και επέβαλε μια μακρόχρονη ισπανική κυριαρχία.
Προηγουμένως, με αρχικατάσκοπο τον καγκελάριο της Αραγωνίας Giovanni da Procida (φ 4) δημιουργήθηκε μια αντιγαλλική συμμαχία που ξεκινούσε από την Καστίλη-Αραγωνία και την Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία κι έφτανε μέχρι το παπικό κράτος, τις ιταλικές πόλεις και τον βυζαντινό αυτοκράτορα. Ο Μιχαήλ Παλαιολόγος Η΄ (φ 5), ως ενορχηστρωτής της αλλά και ιθύνων νους, αντί για στρατιώτες, που ασχολούνταν στ΄ ανατολικά με τους Τούρκους, διέθεσε πολύ χρυσάφι, κυρίως για τους βαρώνους της Σικελίας.
Όντας ο πραγματικός εγκέφαλος της αντιγαλλικής «συνομωσίας» ο αυτοκράτορας Μιχαήλ Παλαιολόγος Η' απέδειξε με τον «Σικελικό Εσπερινό» (φ 6), για άλλη μια φορά, τη διπλωματική δεινότητα των Βυζαντινών.
Μόνο λίγους μήνες μετά τον μοιραίο για τους Γάλλους «Σικελικό Εσπερινό» ο αυτοκράτορας Μιχαήλ Η΄ απεβίωσε, τον Δεκέμβριο του 1282. Άπαντες παραδέχονται σήμερα πως χωρίς τη δική του διπλωματική δεινότητα και το χρυσάφι των Βυζαντινών η αυτοκρατορία της Ανατολής πιθανότατα δεν θα έπαιρνε «ανάσα» 171 ετών, πριν έρθει η «Δεύτερη Άλωση», την φορά αυτή από τους Οθωμανούς.
ΥΓ . Μια λεπτομέρεια του Σικελικού Εσπερινού : Εδώ και χιλιάδες χρόνια το ρεβίθι (επιστημονικά «cicer arietinum», φ 7) αποτελεί, ως γνωστόν, αναπόσπαστο τμήμα της μεσογειακής κουζίνας. Στη σικελική διάλεκτο του Μεσαίωνα, το «ciciri» (ρεβίθι) ήταν ένας πραγματικός γλωσσοδέτης που δυσκόλευε πολύ να το εκφράσουν «σιτσελιάνικα» οι ξένοι, και μάλιστα οι Γάλλοι κατακτητές του νησιού. Έτσι, στις 30 Μαρτίου 1282, οι ξεσηκωμένοι Σικελοί έβαζαν όποιον συλλάμβαναν να προφέρει την ονομασία του τόσο σημαντικού για την μεσογειακή διατροφή όσπριου. Όποιος δεν περνούσε το γλωσσικό τεστ, απλά εκτελούνταν επί τόπου.
Δεν έχω καμία συμπάθεια σε όποιον αγνοεί ότι το δολλάριο είναι ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας: η διαρκής ληστρική επιδρομή μιας κατοχικής κυβέρνησης σε ένα κατεχόμενο πληθυσμό –η κυβέρνηση είναι η αμερικανική, και ο κατεχόμενος η ανθρωπότητα. Όλοι οι πόλεμοι, οι ταραχές, οι πολιτικές δολοφονίες, έχουν μια και μόνη αφετηρία: την διατήρηση της κυριαρχίας του δολλαρίου. Δηλαδή, την διατήρηση του προνομίου της Αμερικής να ζει τζάμπα εις βάρος του υπόλοιπου πλανήτη. Δεν έχω συμπάθεια στον αδαή, γιατί ενώ είναι αδαής, παίρνει θέση για τα παγκόσμια ζητήματα και, για παράδειγμα, κολλάει μια κιτρινομπλέ πατσαβούρα στην μάπα του. Αν δεν ξέρεις, τράβα βλέπε Φουρθιώτη, –αυτόν από τον οποίο ενημερώνεσαι, άλλωστε. Άσε τις «πολιτικές τοποθετήσεις».
Ποιος λοιπόν είναι ο μηχανισμός λειτουργίας του δολλαρίου; Η Ιστορία μας προσφέρει ένα ανάγλυφο παράδειγμα. Το δολλάριο για dummies.
Η ναζιστική Γερμανία στις χώρες που καταλάμβανε, εξέδιδε ένα νόμισμα, με το οποίο οι Γερμανοί στρατιώτες συναλλάσσονταν με τον ντόπιο πληθυσμό. Το λεγόμενο «κατοχικό μάρκο». Τα εκτυπωτήρια δε αυτού του «νομίσματος» βρίσκονταν σε κάθε μονάδα του στρατού κατοχής! Έτσι, ένας φαντάρος που έπαιρνε άδεια, περνούσε από το οικείο «νομισματοκοπείο» και έλεγε «Δεν μου κόβετε καμιά εκατοστή μάρκα να πορευτώ εκεί έξω;». «Γιατί μόνο 100; Πάρε 200!». Τσάκα-τσάκα του τύπωναν μερικά χαρτονομίσματα, τα έπαιρνε ο φανταράκος νωπά ακόμα, να στάζουν, έβγαινε από την μονάδα του, πήγαινε στο περίπτερο, έδινε ένα χαρτονόμισμα των 50 «μάρκων» κι έλεγε «Τσιγάρα». Ο περιπτεράς κρατούσε τα έξι μάρκα για τα τσιγάρα, –ένα μάρκο άξιζε μια δραχμή,- και του έδινε και 44 δραχμές ρέστα! Τον ξάφριζε εν ψυχρώ δηλαδή ο φανταράκος. Και ο περιπτεράς ήταν ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΣ να το δεχτεί! Αυτό το πλαστό χαρτί ήταν νόμος του γερμανικού κράτους, στο οποίο ανήκε πλέον η Ελλάδα, και ο οποίος επιβαλλόταν με το όπλο που κρατούσε ο φανταράκος.
Ε, όσο κι αν φαίνεται απίστευτο στον αδαή, έτσι ακριβώς δουλεύει το δολλάριο. Η Αμερική αγοράζει τον κόπο όλων των άλλων χωρών (ό,τι παράγει η καθεμία, και ό,τι χρειάζεται η ίδια,) με χαρτάκια που τυπώνει και επιβάλλει την χρήση τους δια του αμερικανικού στρατού –των αεροπλανοφόρων που περιπολούν στους ωκεανούς, των πυρηνικών πυραύλων που σημαδεύουν τις ξένες πρωτεύουσές και των 800 στρατιωτικών βάσεων που είναι σκορπισμένες στον πλανήτη.) Όποιος πάει να αντιδράσει, σύντομα θα αποκτήσει μια πορτοκαλί επανάσταση, μια «Ουκρανία», μια πλατεια Τιενανμεν, έναν ISIS, ή όπου την παίρνει την Αμερική, μια ευθεία εισβολή –Ιράκ, Αφγανιστάν κλπ.
Το καταλάβατε κάπως τώρα, κιτρινομπλέ πατσαβούρες;
Κοιτάξτε κι αυτό –δείτε και το βίντεο. Ακούστε τον Γλέζο που τα έχει ζήσει...
Διαβάστε αναλυτικά τον εγκληματικό΄μηχανισμό του δολλαρίου, απο΄οικονομολόγο και μάλιστα σοβαροτατο, τον Βασιλη Βιλιάρδο. Τον παρακολουθώ χρόνια...
Διαβάστε και τις παραπομπές. Θα βγειτε σοφότεροι.. Δεν θα ειστε αβουλα θύματα του κάθε προπαγανδιστη....
Τυχόν επιστροφή στον κανόνα του χρυσού σε παγκόσμιο επίπεδο, θα είχε σαν αποτέλεσμα τη διοχέτευση της ενέργειας, καθώς επίσης της δημιουργικότητας των ανθρώπων στην πραγματική οικονομία – στην τεχνολογική εξέλιξη, στην αύξηση της παραγωγικότητας, καθώς επίσης σε άλλους νεωτεριστικούς τομείς.
Η ληστεία δε των μαζών, του 99% των ανθρώπων από το 1%, μέσω της χειραγώγησης των αγορών με τη βοήθεια των χρημάτων χωρίς αντίκρισμα (Fiat money), θα σταματούσε εντελώς – ενώ τη θέση της σημερινής παραγωγής χάρτινου, ανύπαρκτου ουσιαστικά πλούτου, θα έπαιρνε η παγκόσμια ανάπτυξη, μέσω της δημιουργίας πραγματικού πλούτου.
2
“Το διεθνές τραπεζικό καρτέλ χρηματοδοτεί τον αμερικανικό στρατό, ενώ ο αμερικανικός στρατός προστατεύει τα οικονομικά συμφέροντα του τραπεζικού καρτέλ. Πρόκειται για έναν αυτόματο μηχανισμό, ο οποίος έχει τη δυνατότητα να λειτουργεί μόνο για εκείνο το χρονικό διάστημα που είναι εξασφαλισμένη η παγκόσμια κυριαρχία του δολαρίου – του τρίτου «θεμελιώδη λίθου» του αμερικανικού νεοφιλελεύθερου συστήματος.”
"Το 1971 οι Η.Π.Α. κατάργησαν μονομερώς τον κανόνα του χρυσού υιοθετώντας ένα νόμισμα χωρίς αντίκρισμα, το οποίο θα είχε χάσει εντελώς την αξία του εάν δεν υπέγραφαν τη συμφωνία με τη Σαουδική Αραβία όσον αφορά τα πετροδολάρια, μεταξύ άλλων λόγω των ελλειμμάτων του ισοζυγίου τους "
"Μετά το 1971, η διαρκώς ελλειμματική (=ζημιογόνα) αμερικανική οικονομία και οι πόλεμοι που διεξάγουν οι Η.Π.Α. σε ολόκληρο τον πλανήτη (Βιετνάμ, Γιουγκοσλαβία, Αφγανιστάν, Ιράκ, Λιβύη, Συρία κλπ.), χρηματοδοτούνται με τυπωμένα χρήματα, χωρίς κανένα αντίκρισμα – με απλά λόγια, οι Η.Π.Α. ζουν εις βάρος όλων των άλλων κρατών της υφηλίου."
Τέλος, οι Η.Π.Α. χρησιμοποιούν στρατηγικά το δολάριο, για να ανταμείψουν φίλους και για να τιμωρήσουν τους εχθρούς τους – ενώ η χρήση του δολαρίου δεν περιορίζεται μόνο σε εμπορικούς και σε νομισματικούς πολέμους. Χρησιμοποιείται βέβαια τακτικά και σε αυτούς, αλλά το δολάριο είναι πολύ πιο ισχυρό – αφού μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την αλλαγή καθεστώτων, μέσω της πρόκλησης υπερπληθωρισμού, τραπεζικών καταστροφών και εμφυλίων πολέμων.
*Φ.Μπορειτε να δείτε τί εκαναν οι Γερμανοί ,εδώhttps://www.mixanitouxronou.gr/i-apati-ton-germanon-me-ta-plasta-chartonomismata-stin-katochi-edinan-plasta-marka-ke-epernan-resta-se-alithines-drachmes-pos-eklevan-tin-elliniki-ikonomia-vinteo/
Αλλά καί τους πρώτους διδάξαντας εδώ,http://enaasteri.blogspot.com/2023/03/blog-post_30.html